เรารู้สึกไม่อยากอยู่บ้านเลยคะใครเคยเป็นบ้างคะเเล้วจะแก้อย่างไรดี?

คือเราไปเรียนคะย้ายออกจากบ้านไปอยู่หอพักได้ประมาน3ปีคะปีแรกๆเรากลับบ้านทุกเสาร์อาทิตย์เลยพอวันอาทิตย์เราก็กลับไปอยู่หอเหมือนเดิมพอหลังๆมาเรารู้สึกไม่อยากกลับมาอยู่บ้านเลยคะเวลาพ่อกับแม่โทรบอกให้กลับบ้านเราก็อ้างทำนู้นทำนี้ตลอดเราเลยตัดปัญหาโดยการหางานทำคะแล้วพอทำได้ปรึงเราเลยลาออกจากงานคะเพราะเราต้องมาตั้งใจเรียนเพราะใกล้จบแล้วงานที่เราทำเลิกดึกพอเราจบพ่อกับแม่ก็อยากให้เราย้ายกลับมาอยู่บ้านแบบถาวรคะซึ่งเป็นเวลาปิดเทอมด้วยเราต้องกลับมาอยู่บ้านเดือนกว่าถึงจะได้ย้ายกลับไปอยู่หอคะเรารู้สึกไม่อยากกลับมาบ้านเลยคะพอมาบ้านทีไรเรารู้สึกไม่เป้นส่วนตัวมากคะคือบ้านเราไม่มีห้องแยกเป้นสัดส่วนนะคะมีเเค่ตู้กั้นๆใครเดินไปเดินมาก้เห้นหมดเลยคะว่าเรากำลังทำอะไรเราก้งงนะคพบางทีว่าเราอายุจะ20แล้วแต่เราไม่มีห้องส่วนตัวเลยแล้วเวลาเรานอนก้จะมีปลั้กไฟเสียบกับข้างนอกใช่มั้ยคะพอเช้าพ่อเราก้จะลุกมาถอดปลั้กออกแล้วบ่นเราทุกวันเลยคะซึ่งเราไม่ชอบมากๆเราก้ไม่รู้ว่ามันเป้นเพราะอะไรเราถึงไม่อยากกลับมาอยูา่บ้านทั้งที่แต่ก่อนเราติดบ้านมากหรีอเป้นเพราะว่าเราโตแล้วเป้นสาวแล้วเลยต้องการความเป้นส่วนตัวมากกว่าตอนเป้นเด้กคะแล้วเราก้ไม่มีเพื่อนรุ่นเดียวกันเลยคะมีเเต่คนแก่หรือไม่ถ้าเด้กก้เด้กอ่อนเราอยู่คนเดียวแบบมันเหงามากคะเเต่อยู่หอเราก้อยู่คนเดียวนะคะไปไหนมาไหนคนเดียวเเต่อยู่บ้านเเค่เดินไปร้านค้าตอน1ทุ่มก้ไม่มีร้านไหนเปิดให้แล้วคะที่สำคัญออกไปพ่อแม่ก้ด่ามาแต่ไกลเลยเราจะหาทางออกอย่างไรดีคะตอนนี้เราอยู่บ้านเหมือนเป้นคนบ้าเลยอารมณ์เสียตลอดเวลาเลยคะ