มีคนทักว่าพี่สาวมีผีตาม มีวิธีแก้ไขมั้ยคะ โมโหมากๆ

พี่พอฝึกปฏิบัติธรรมได้บ้างไหมครับอ่านดู ดูแล้วผมว่าพอไหวนะ บางคนมีกรรมเป็นมากๆเช่นผู้พิการทางสมองบางประเภทเขาจะปฏิบัติไม่ได้เลยนะ   แรกเริ่มไม่ต้องเอามาก ลองบอกให้พี่นึก พุทโธๆๆ ดู เอาแค่ 1 นาทีก่อนก็ได้ แต่ให้ทำบ่อยๆ ถ้ารู้สึกว่าดีก็เพิ่มเวลามากขึ้น นึกตอนไหนก็ได้ และก่อนนอนก็ให้ฝึกนั่งสมาธิ นั่งสมาธิก็ไม่ยาก ก็แค่นั่งให้สบายนะครับ หลับตาลง (ถ้าหลับตาแล้วง่วงฟุ้งซ่านมากก็ลืมตาก็ได้) แล้วก็นึกพุทโธๆเหมือนที่ทำมาทั้งวันน่ะแหละ อย่าไปนึกอย่างอื่น เดี๋ยวถ้าทำได้พอจิตสงบก็จะสบายเอง เผลอๆหายจาคโรคทางประสาทด้วย  เพราะก็ถ้ามีสติ รู้ตัวอยู่ ก็จะไม่ทำร้ายตนเองใช่ไหมล่ะครับ ที่ให้มาปฏิบัติคือให้มาฝึกสตินั่นเอง

เพราะถ้าจิตเรานึกคำภาวนาอยู่เสมอๆเวลาเราไปนึกอย่างอื่นเราจะรู้ทันทีเลยนะครับ อย่างเรานึกพุทโธๆๆ อยู่ซักพักเผลอไป แวบไป ไปนึกอยากทำร้ายตัวเองอีกแล้ว นี่ตอนนี้เรารู้ตัวแล้วเพราะว่าเราคอยดูพุทโธอยู่และมันหลุดจากพุทโธไป ต่างจากเมื่อก่อนที่ไม่รู้ตัวพอนึกปุ๊บก็ทำตามความคิดเลยแต่ตอนนี้เรามาภาวนาเมื่อแวบไปคิดไม่ดีปุ๊บแล้วทำอย่างไร ก็ไม่ยากเลยปล่อยไปเลย แล้วมานึกพุทโธๆๆต่อ อย่าไปปรุงแต่งความคิดที่ไม่ดีเพิ่ม เมื่อรู้ตัวแล้วให้หยุดความคิดแย่ๆทันทีเลยหยุดเร็วเท่าไรยิ่งดี แล้วก็มาบริกรรมภาวนาต่อ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนชิน ต่อไปจะเก่ง ในวันทั้งวันจิตใจจะสบายไปทั้งวัน เพราะเราเหมือนมียามคือสติ โจรมาเราก็รู้ เราก็ไม่ให้มันเข้า เราก็ให้แต่สิ่งดีๆเข้ามาในใจแทน ไม่ดีก็ไม่ให้เข้า

แต่ต้องคอยดูถ้าเครียดต้องหยุด โรคพวกนี้เวลานั่งสมาธิ ฝึกสมาธิ ฝึกสติ ต้องคอยดูความเครียดให้ดี เพราะผู้ป่วยโรคจิตประสาทถ้าเครียดมันจะยิ่งแย่  การฝึกสติ ฝึกสมาธิ ถ้ายังไม่ชำนาญ ยังทำไม่เป็น อาจทำให้เครียดได้บ้างในช่วงเริ่มต้นเพราะบางทีไปกดไปตั้งใจอยากสงบมากเกินไปจนอึดอัด แต่ถ้าทำจนเก่งแล้วจะแก้ความเครียดได้ดีมาก  พอหลังนั่งสมาธิเสร็จก็อย่าลืมอุทิศส่วนบุญกุศลด้วย จะบอกว่าการปฏิบัติเนี่ยเป็นบุญอันยิ่งเลยนะครับ ได้บุญมากทีเดียว ไม่ต้องลงทุนอะไรมากด้วย แค่ลงใจเท่านั้นเอง จิตสงบแม้เพียงนิดเดียวก็ได้บุญมากๆๆๆแล้ว

เรื่องผีเผอ ปล่อยมันไป มันจะอยู่ก็ให้มันอยู่ไปมันจะไปก็ให้มันไป มันจะมีจริงหรือไม่มีก็ตามก็เป็นเรื่องของมันครับ อย่าให้ตรงนี้มามีอิทธิพลกับเรา  ขอแค่เรามีสติอะไรก็ทำอะไรใจเราไม่ได้ พี่คุณน่ะ สตินี้เอง ขอแค่มีสติก็หายแล้ว ดังนั้นฝึกสติซะ

ปล คำบริกรรม เอาคำอื่นก็ได้นะครับ แต่เอาที่มันเป็นกุศล จะบาลีหรือภาษาไทยก็ได้หมด ให้หาเอาที่ชอบ เปิดหนังสือสวดมนต์หาดูก็ได้ ฟุ้งมากก็เอายาวๆหน่อยจิตจะได้จดจ่ออยู่กับการนึกได้ง่ายขึ้น (แต่อย่ายาวมากเดี๋ยวมันจะเครียด) พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ก็ได้

ปล 2 ให้หาหมอควบคู่กับการปฏิบัติธรรมไปด้วยนะครับ ไม่เอาหมอไสยศาสตร์นะครับ  โรคบางอย่างเกิดขึ้นเพราะร่างกายผิดปกติก็มีเพราะจิตกับกายของปถุชนมันยึดกันและกันอยู่เมื่อร่างกายผิดปกติ จิตใจก็แย่ไปด้วย ก็ต้องรักษาร่างกายไปด้วย จะทำให้ปฏิบัติธรรมได้ง่ายขึ้น