นิยายแต่งนะคะ ญ×ญ อ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ..
เรื่อง ของกุหลาบ
ปี 2547 ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ปีการศึกษาใหม่ ตอนรับนิสิตชั้นปีที่ 1
โดยมีการปฐมนิเทศ และ เข้าหอพักภายในมหาวิทยาลัย ที่ได้จัดให้กับนิสิต โดยการซุ่ม โดยในหนึ่งห้องพัก จะมี2 คน
เจน เป็นนิสิตกฎหมาย เขาเดินทางมาไกลบ้านเพราะ มหาวิทยาลัยอยู่ห่างจากบ้านของเธอมาก เธอถึงห้อง และแน่นอนเธอถึงก่อน เพื่อนอีกคน.. เมื่อถึงห้องและก็ได้จับจองเตียงของตัวเอง และใช่ เธอ เหนื่อยเหลือเกิน ขอนอนพักก่อนละกัน
เกือบจะเที่ยงคืนเสียแล้ว เธอได้ยินเสียงเคาะประตู แต่ด้วยความงัวเงียของเธอ เธอจึงช้านิดหน่อยและเปิดด้วยความไม่ใส่ใจ "ใครหรือ ?" ไม่มีเสียงตอบกลับมา
เขาก็คิดว่าเคาะผิดห้อง เธอกำลังจะปิดแต่ใครคนนั้นกลับผลักเขาเข้าห้อง และผลักลงเตียงไป ด้วยความง่วงระดับสิบ เธอหลับไปแบบง่ายดาย แต่ใครคนนั้นล่ะ ทั้งๆที่มีกุญแจอยู่ในมือ แต่กลับเลือกที่จะเคาะประตูแทน
เช้าวันถัดมา เธอเข้าไปทักทายเพื่อนใหม่อย่างตื่นเต้น "ชื่อ และเรียนอะไรหรือ?" เธอถามอย่างตื่นเต้น "กุหลาบ แพทย์" ตอบอย่างเรียบเฉย "เรา เจน กฏหมายนะ"
กุหลาบพยักหน้า และหันไปจัดของต่อ เจนไม่รบกวน "เราไปหาอะไรกินก่อนนะ" เจนบอก และออกจากหน้าไป โดยมีสายตาที่มองตามหลังจนออกจากห้องไป
"พรุ่งนี้ไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม?"
กุหลาบถามแกมอ้อน "อืม... ได้อยู่แล้ว" เจนตอบอย่างใจดี เมื่อเพื่อนใหม่เริ่มเข้าหาเธอ ณ ร้านขายของ "ครบหรือยัง ? "
เจนถามเจ้าตัว "เกือบละ" กุหลาบตอบยิ้มๆ
"ไปไหนกันต่อดีไหม?" กุหลาบเสนอ ทันใดนั้นโทรศัพท์เจนก็ดังขึ้น "ว่า...เออไม่แน่ใจ เดียวบอกทีอีกนะจ้ะ" เจนตอบปลายสาย " มีอะไรหรอ สงสัยเจนคงไม่ว่างต่อแล้วสิคะ.. ไม่เป็นไร" กุหลาบทำหน้าเศร้า
"เห้ย ไว้วันหลังก็ได้นิ จริงไหม?" เจนรีบรักษาน้ำใจ "อืม" เธอตอบสั้นๆ แต่แฝงด้วยความน้อยใจ แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ไม่รับรู้
1 เดือนผ่านไป...
"คืนนี้กลับดึกนะ" เจนทิ้งโน๊ตไว้ที่โต๊ะกุหลาบ กุหลาบกำและขยำสะยับยู่ยี่ เธอไปที่เตียงของเจน และนอนบนเตียงของเธอ เธอสูดกลิ่นของหมอนและที่นอนของเจน เหมือนเธอคลั่ง หลังนั้นเธอก็ร้องไห้ สักพักก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะแทน จากนั้นเธอเปลี่ยนไปที่ตู้เสื้อผ้าแทน เธอดึงเสื้อของเจนมาดม...
"มาแล้วค่าาาา" 1 เดือนผ่านไปทั้งคู่เริ่มสนิทมากขึ้น แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะอีกฝ่ายเรียนหมอ (เรียนหนัก) กุหลาบนั่งอยู่ที่โต๊ะหนังสือของเธอ เหมือนคนไม่ได้นอน เพราะเธอรอเจน ทั้งคืนไงล่ะ "ดีใจ" เธอตอบแค่นั้น เเละตั้งใจเดินเข้าไปกอดเจน แต่ทว่า ตัวเจนมีกลิ่นน้ำหอมเหมือนของผู้ชาย เธอจึงแสร้งถามว่า เปลี่ยนน้ำหอมหรือ ? เจนอมยิ้ม แต่ไม่ตอบ และนั่นทำให้คนถามโทสะ มากขึ้น "ถามว่า "เปลี่ยน" น้ำหอมหรือ ? " เธอเน้นมากขึ้น และข่มอารมณ์โกรธที่ไม่อยากจะแสดงมากนัก เจนได้ยินแบบนั้นก็หลุดขำออกมา เจนไม่ได้รู้เลยว่าอีกฝ่ายคิดยังไง แต่เธอก็ต้องไปว่า "หอมดีใช่ไหมล่ะ คนใช้กลิ่นนี้มีเสน่ห์มากเลยนะ" เจนหมายถึงคนพิเศษของเธอ "ใคร?" กุหลาบถามต่อ "ไม่บอกหรอกก แบร่" เจนหยอกเล่นเหมือนเด็ก แต่กุหลาบเธอไม่เล่นด้วย "ทำไมหรอ ? เรื่องนี้มันสำคัญขนาดบอกกันไม่ได้เลยหรือ? " เธอตัดพ้อ "เค้าเป็นคนสำคัญน่ะ" เจนอมยิ้มตอบแค่นั้น และหายไปในห้องน้ำเวลาต่อมา ส่วนอีกคนที่รอทั้งคืน แถมรู้ข่าวร้ายจะทำยังไงดีน้า
นิยายแต่ง ญ+ญ
เรื่อง ของกุหลาบ
ปี 2547 ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ปีการศึกษาใหม่ ตอนรับนิสิตชั้นปีที่ 1
โดยมีการปฐมนิเทศ และ เข้าหอพักภายในมหาวิทยาลัย ที่ได้จัดให้กับนิสิต โดยการซุ่ม โดยในหนึ่งห้องพัก จะมี2 คน
เจน เป็นนิสิตกฎหมาย เขาเดินทางมาไกลบ้านเพราะ มหาวิทยาลัยอยู่ห่างจากบ้านของเธอมาก เธอถึงห้อง และแน่นอนเธอถึงก่อน เพื่อนอีกคน.. เมื่อถึงห้องและก็ได้จับจองเตียงของตัวเอง และใช่ เธอ เหนื่อยเหลือเกิน ขอนอนพักก่อนละกัน
เกือบจะเที่ยงคืนเสียแล้ว เธอได้ยินเสียงเคาะประตู แต่ด้วยความงัวเงียของเธอ เธอจึงช้านิดหน่อยและเปิดด้วยความไม่ใส่ใจ "ใครหรือ ?" ไม่มีเสียงตอบกลับมา
เขาก็คิดว่าเคาะผิดห้อง เธอกำลังจะปิดแต่ใครคนนั้นกลับผลักเขาเข้าห้อง และผลักลงเตียงไป ด้วยความง่วงระดับสิบ เธอหลับไปแบบง่ายดาย แต่ใครคนนั้นล่ะ ทั้งๆที่มีกุญแจอยู่ในมือ แต่กลับเลือกที่จะเคาะประตูแทน
เช้าวันถัดมา เธอเข้าไปทักทายเพื่อนใหม่อย่างตื่นเต้น "ชื่อ และเรียนอะไรหรือ?" เธอถามอย่างตื่นเต้น "กุหลาบ แพทย์" ตอบอย่างเรียบเฉย "เรา เจน กฏหมายนะ"
กุหลาบพยักหน้า และหันไปจัดของต่อ เจนไม่รบกวน "เราไปหาอะไรกินก่อนนะ" เจนบอก และออกจากหน้าไป โดยมีสายตาที่มองตามหลังจนออกจากห้องไป
"พรุ่งนี้ไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม?"
กุหลาบถามแกมอ้อน "อืม... ได้อยู่แล้ว" เจนตอบอย่างใจดี เมื่อเพื่อนใหม่เริ่มเข้าหาเธอ ณ ร้านขายของ "ครบหรือยัง ? "
เจนถามเจ้าตัว "เกือบละ" กุหลาบตอบยิ้มๆ
"ไปไหนกันต่อดีไหม?" กุหลาบเสนอ ทันใดนั้นโทรศัพท์เจนก็ดังขึ้น "ว่า...เออไม่แน่ใจ เดียวบอกทีอีกนะจ้ะ" เจนตอบปลายสาย " มีอะไรหรอ สงสัยเจนคงไม่ว่างต่อแล้วสิคะ.. ไม่เป็นไร" กุหลาบทำหน้าเศร้า
"เห้ย ไว้วันหลังก็ได้นิ จริงไหม?" เจนรีบรักษาน้ำใจ "อืม" เธอตอบสั้นๆ แต่แฝงด้วยความน้อยใจ แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ไม่รับรู้
1 เดือนผ่านไป...
"คืนนี้กลับดึกนะ" เจนทิ้งโน๊ตไว้ที่โต๊ะกุหลาบ กุหลาบกำและขยำสะยับยู่ยี่ เธอไปที่เตียงของเจน และนอนบนเตียงของเธอ เธอสูดกลิ่นของหมอนและที่นอนของเจน เหมือนเธอคลั่ง หลังนั้นเธอก็ร้องไห้ สักพักก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะแทน จากนั้นเธอเปลี่ยนไปที่ตู้เสื้อผ้าแทน เธอดึงเสื้อของเจนมาดม...
"มาแล้วค่าาาา" 1 เดือนผ่านไปทั้งคู่เริ่มสนิทมากขึ้น แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะอีกฝ่ายเรียนหมอ (เรียนหนัก) กุหลาบนั่งอยู่ที่โต๊ะหนังสือของเธอ เหมือนคนไม่ได้นอน เพราะเธอรอเจน ทั้งคืนไงล่ะ "ดีใจ" เธอตอบแค่นั้น เเละตั้งใจเดินเข้าไปกอดเจน แต่ทว่า ตัวเจนมีกลิ่นน้ำหอมเหมือนของผู้ชาย เธอจึงแสร้งถามว่า เปลี่ยนน้ำหอมหรือ ? เจนอมยิ้ม แต่ไม่ตอบ และนั่นทำให้คนถามโทสะ มากขึ้น "ถามว่า "เปลี่ยน" น้ำหอมหรือ ? " เธอเน้นมากขึ้น และข่มอารมณ์โกรธที่ไม่อยากจะแสดงมากนัก เจนได้ยินแบบนั้นก็หลุดขำออกมา เจนไม่ได้รู้เลยว่าอีกฝ่ายคิดยังไง แต่เธอก็ต้องไปว่า "หอมดีใช่ไหมล่ะ คนใช้กลิ่นนี้มีเสน่ห์มากเลยนะ" เจนหมายถึงคนพิเศษของเธอ "ใคร?" กุหลาบถามต่อ "ไม่บอกหรอกก แบร่" เจนหยอกเล่นเหมือนเด็ก แต่กุหลาบเธอไม่เล่นด้วย "ทำไมหรอ ? เรื่องนี้มันสำคัญขนาดบอกกันไม่ได้เลยหรือ? " เธอตัดพ้อ "เค้าเป็นคนสำคัญน่ะ" เจนอมยิ้มตอบแค่นั้น และหายไปในห้องน้ำเวลาต่อมา ส่วนอีกคนที่รอทั้งคืน แถมรู้ข่าวร้ายจะทำยังไงดีน้า