เพราะระบบตลาดหุ้นเป็นระบบอิสระ  มาจากหลากหลายความคิด  ที่ขัดแย้ง  หลากหลายสถานะของคนเล่น  จึงมีโอากส  ต้อง ใช้ฝีมือ  และ บ่อยครั้ง  ต้องมีโชคดวง 
แต่คนโง่มักถูกสอนเสี่ยมใหห้เชื่อมั่นตนเอง เต็ม 100  (ซึ่งไม่มีในระบบตลาดหุ้น)  เพราะ ถ้า ตามทฤษฎีใดทฤษฎีเดียว  ระบบจะล่ม สลายเร็วมาก  เช่น ทุกคนเห็นทางเดียวกันว่า ไม่ดีก็จะแย่งขาย จนติดเซอร์กิต  ทางกลับกัยทุกคนเห็ฯว่าดี  ก็แย่งซื้อ จน ซิลลิ่งหลายวัน สุดท้ายตลาดต้องล่ม คือ ไม่เกิดการซื้อขาย  เพราะ ถุดจนคนกลัว  หรือ แพงจนคนกลัว ทุกคนไม่ซื้อ ไม่ขาย  ตลาดก็ล่ม  เรียกว่า ตลาด วาย
ชาวหุ้นรายใหม่ อย่า ทรนงว่าตนเองเรียบสูงมา  ย่อมเอาตัวรอด(เล่นหุ้นเพื่อ แสวงเอาตัวรอด  ไม่รู้เข้ามาทำไม)อย่าลืมและมองข้าม ว่า ในตลาดมีโชคดวง บินว่อนเต็มไปหมด คนไหนมองเห็น ก็หาวิธีคว้า เอากำไรมา  ไม่ใช่ รอเล่นเฉพาะขาขึ้น แต่ขาลง ยอมกอดหุ้นถือทนสู้กับเวลา โดยลืมว่า ตนเองมีความแก่รอเรียกทุกวินาที
ตลาดหุ้นคือ การคาดเดาของคนทุกใฝ่ มองต่างกันไป จึงเกิดการซื้อ  ซื้อ ซื้อ  ขาย ขาย ขาย  
สิ่งที่เกิดตามมาคือ อ่านความคิด คนในตลาด ทุกใฝ่ให้ได้ ข้อมูลที่นำมาใช้ จาก ที่ต่างๆ   ความร็ที่นำมาบิเคราะจากตำรา หลากรูปแบบ  ทั้งลงทุนและเก็งกำไร  จิตวิทยามวลชน  สถานะการเงินของคนส่วนมาก  ของรายใหญ๋  ในตำราลงทุนไม่เคยสอน ไม่เคยบอก  ต่อให้จบชั้นสูงแค่ไหน มา  อิ่านพูด  5 ภาษาก็เจ๊งได้
เมื่อใดที่ตัดสินใจเข้าตลาด  จำไว้เลย  ว่า ยอมรับความเสี่ยงกำไร เสี่ยงขาดทุน หนักๆ  ที่สำคัญ คือ การบริหารความเสี่ยง อย่างไร  จึงเอากำไรได้  เอาตัวรอดยามคับขันได้
อย่าเยาะเย้ยคนอื่น  ที่ไม่รู้หลักการ  ถ้าเคยร็ว่า คนไม่รุ้หนังสือ เลย ก็กำไรเป็นเศรษฐีได้   สมุหบัญชีรู้ หลัการ บัญชีก็เจีงมาเยอะหลายๆ คน ได้ 
อ่านสถานะการณ์ แล้วคาดเดาให้ได้  อย่าเชื่อมั่น 100% มีเผื่อๆ ไว้และจงจำหว้ว่า
ตลาดหุ้นคือ  ต้องการ โชค 3 ส่วน  ฝีมือ 7 ส่วน  
กำรมาอย่าทนงว่ากูแน่  จงจำไว้ว่า  กำไร คือตลาดเป็นผู้ให้  แต่ขาดทุนเราทำเอง
nowya มาเอง