คงทราบกันแล้วว่า ตอนนี้ผู้คนเริ่มกักตุนสินค้า จากเดิมที่ขาดตลาดแค่หน้ากาก เจลล้างมือ และแอลกอฮอล์
วันนี้ตามห้างสรรพสินค้าแทบไม่มีขายกระดาษทิชชู่ สบู่เหลว/โฟม และอาหารพร้อมทานต่างๆ
ผมเข้าใจคนที่กักตุนเพื่อครอบครัว ผมเองก็ซื้อมาเท่าที่พอใช้ภายในครอบครัวสิบกว่าชีวิต ทีละ 1-2 สัปดาห์
แต่สำหรับพ่อค้าแม่ค้าหลายคน ...
ตอนนี้เจอ คิเรอิ ราคาสองเท่า เจอทิชชู่ราคาสองเท่า เจอเดตตอลราคาสามเท่า
ไม่ต้องพูดถึงหน้ากาก เจลล้างมือ และแอลกอฮอล์ ...
กระทู้นี้เราไม่พูดถึงรัฐบาลนะครับ ไม่งั้นจะยาว แต่ละท่านคงพอเห็นแล้วว่า รัฐบาลทำอะไรและไม่ทำอะไร สื่อสารได้ดีมากน้อยแค่ไหน
ถ้ากักตุนสินค้าไว้เพื่อครอบครัว ไม่อยากออกไปเผชิญไวรัสหรือเผชิญผู้คนที่ไม่รู้ว่ามีเชื้อหรือไม่ ไม่อยากให้พ่อแม่และคนแก่ต้องได้รับความเสี่ยง อันนี้พอเข้าใจได้
แต่สำหรับบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่ "ฉวยโอกาส" ทำนาบนหลังคน ทำตัวเป็นไฮยีน่า ไร้ยางอาย เช่น "แบ่งปันค่ะ" "ของมาจำกัดค่ะ" "ช่วยๆ กันนะคะ" แต่ตั้งราคาแพงเกินจริง ไม่ว่าจะรับมาเท่าไรก็ตาม เพราะมีพวกคุณอยู่ในห่วงโซ่อุปทานนี่แหละ มันถึงได้วุ่นวาย
ไม่ต้องช่วยครับ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องช่วยกักตุนแล้วเอามาขายต่อเพื่อทำกำไร
ถ้ากล้าทำอย่างนั้น ก็อย่ามาแอ๊บช่วย เพราะเห็นมาตั้งแต่หน้ากากแล้ว "แบ่งๆ กันค่ะ ..." แต่มีขายตลอด มีเป็นล็อต แล้วก็บอกว่ารับมาแพง คือถ้าตัดคุณออกไป คนอื่นจะซื้อได้ถูกกว่าเดิมครับ
แบบนี้ไม่เรียกว่าแบ่งกันครับ มันเรียกว่า กินรวบบนความลำบากของผู้อื่น
ลูกน้องผมคนนึง คุณพ่อเป็นโรคไต ต้องใช้แอลกอฮอล์ .. ทุกวันนี้หาซื้อไม่ได้ ลำบากมาก
ลูกน้องผมอีกคนนึง เงินเดือนไม่เยอะ แต่มีภาระต้องดูแลน้องชาย แค่ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ หนี้ที่พ่อแม่ก่อไว้ ค่ากิน ค่ารถ เหลือเก็บไม่เท่าไร แต่ต้องมาจ่ายค่าหน้ากากในราคากล่องนึงแทบจะเท่ากับเงินเหลือเก็บ (ผมกับเพื่อนเลยจัดไปให้ 3 กล่อง) คิดว่าเค้าจะมีปัญญามั้ย
ผู้คนลำบากมากมาย แค่ราคาปกติ บางคนก็ต้องคิดแล้วคิดอีก
แค่คนซื้อเพื่อกักตุนในครอบครัว สถานการณ์ก็แย่อยู่แล้ว
แต่นี่ยังมีบรรดาพ่อค้าและแม่ค้าที่จิตใจ ......................................... [เติมคำกันเอาเอง]
ถ้าอยู่ในสงครามก็ต้องบอกว่า พวกนี้แหละที่เผาบ้านเผาเมือง แต่ก็แปลกนะครับ ส่วนใหญ่พวกนี้พอผ่านสถานการณ์ไปได้ มักร่ำรวยเป็นกอบเป็นกำ ใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไร้ยางอาย
คำถาม: หากมีอำนาจอยู่ในมือ หากเป็นรัฐบาล คุณจะจัดการกับพ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้อย่างไร จะทำโทษพวกที่ทำธุรกิจบนหลังคนอย่างไร
ปล. โปรดอย่าถามหา "สำนึก" จากคนเหล่านี้ ... ไม่มีหรอกครับ เพราะคนเหล่านี้กระทำการไปโดย "ตั้งใจ" และ "รับรู้อย่างดี" จึงได้คำนวณตัวเลขและวางแผนกักตุนไว้ขายต่อเพื่อทำกำไร
ควรมีมาตรการจัดการกับบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่ฉวยโอกาสกักตุนและขึ้นราคาสินค้าอย่างไรดี
วันนี้ตามห้างสรรพสินค้าแทบไม่มีขายกระดาษทิชชู่ สบู่เหลว/โฟม และอาหารพร้อมทานต่างๆ
ผมเข้าใจคนที่กักตุนเพื่อครอบครัว ผมเองก็ซื้อมาเท่าที่พอใช้ภายในครอบครัวสิบกว่าชีวิต ทีละ 1-2 สัปดาห์
แต่สำหรับพ่อค้าแม่ค้าหลายคน ...
ตอนนี้เจอ คิเรอิ ราคาสองเท่า เจอทิชชู่ราคาสองเท่า เจอเดตตอลราคาสามเท่า
ไม่ต้องพูดถึงหน้ากาก เจลล้างมือ และแอลกอฮอล์ ...
กระทู้นี้เราไม่พูดถึงรัฐบาลนะครับ ไม่งั้นจะยาว แต่ละท่านคงพอเห็นแล้วว่า รัฐบาลทำอะไรและไม่ทำอะไร สื่อสารได้ดีมากน้อยแค่ไหน
ถ้ากักตุนสินค้าไว้เพื่อครอบครัว ไม่อยากออกไปเผชิญไวรัสหรือเผชิญผู้คนที่ไม่รู้ว่ามีเชื้อหรือไม่ ไม่อยากให้พ่อแม่และคนแก่ต้องได้รับความเสี่ยง อันนี้พอเข้าใจได้
แต่สำหรับบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่ "ฉวยโอกาส" ทำนาบนหลังคน ทำตัวเป็นไฮยีน่า ไร้ยางอาย เช่น "แบ่งปันค่ะ" "ของมาจำกัดค่ะ" "ช่วยๆ กันนะคะ" แต่ตั้งราคาแพงเกินจริง ไม่ว่าจะรับมาเท่าไรก็ตาม เพราะมีพวกคุณอยู่ในห่วงโซ่อุปทานนี่แหละ มันถึงได้วุ่นวาย
ไม่ต้องช่วยครับ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องช่วยกักตุนแล้วเอามาขายต่อเพื่อทำกำไร
ถ้ากล้าทำอย่างนั้น ก็อย่ามาแอ๊บช่วย เพราะเห็นมาตั้งแต่หน้ากากแล้ว "แบ่งๆ กันค่ะ ..." แต่มีขายตลอด มีเป็นล็อต แล้วก็บอกว่ารับมาแพง คือถ้าตัดคุณออกไป คนอื่นจะซื้อได้ถูกกว่าเดิมครับ
แบบนี้ไม่เรียกว่าแบ่งกันครับ มันเรียกว่า กินรวบบนความลำบากของผู้อื่น
ลูกน้องผมคนนึง คุณพ่อเป็นโรคไต ต้องใช้แอลกอฮอล์ .. ทุกวันนี้หาซื้อไม่ได้ ลำบากมาก
ลูกน้องผมอีกคนนึง เงินเดือนไม่เยอะ แต่มีภาระต้องดูแลน้องชาย แค่ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ หนี้ที่พ่อแม่ก่อไว้ ค่ากิน ค่ารถ เหลือเก็บไม่เท่าไร แต่ต้องมาจ่ายค่าหน้ากากในราคากล่องนึงแทบจะเท่ากับเงินเหลือเก็บ (ผมกับเพื่อนเลยจัดไปให้ 3 กล่อง) คิดว่าเค้าจะมีปัญญามั้ย
ผู้คนลำบากมากมาย แค่ราคาปกติ บางคนก็ต้องคิดแล้วคิดอีก
แค่คนซื้อเพื่อกักตุนในครอบครัว สถานการณ์ก็แย่อยู่แล้ว
แต่นี่ยังมีบรรดาพ่อค้าและแม่ค้าที่จิตใจ ......................................... [เติมคำกันเอาเอง]
ถ้าอยู่ในสงครามก็ต้องบอกว่า พวกนี้แหละที่เผาบ้านเผาเมือง แต่ก็แปลกนะครับ ส่วนใหญ่พวกนี้พอผ่านสถานการณ์ไปได้ มักร่ำรวยเป็นกอบเป็นกำ ใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไร้ยางอาย
คำถาม: หากมีอำนาจอยู่ในมือ หากเป็นรัฐบาล คุณจะจัดการกับพ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้อย่างไร จะทำโทษพวกที่ทำธุรกิจบนหลังคนอย่างไร
ปล. โปรดอย่าถามหา "สำนึก" จากคนเหล่านี้ ... ไม่มีหรอกครับ เพราะคนเหล่านี้กระทำการไปโดย "ตั้งใจ" และ "รับรู้อย่างดี" จึงได้คำนวณตัวเลขและวางแผนกักตุนไว้ขายต่อเพื่อทำกำไร