คือเราเป็นผู้หญิงนะ ย้ายมาเรียน กศน.ต่อม.ปลายที่ต่างจังหวัด เเละคือเรียนนอกละบบไม่ได้เรียนทุกวัน เเละประเด็นคืออยุ่ต่างจังหวัดและคือไม่มีเพื่อนไม่มีจิงๆ เเละมีพี่ที่เรียนเเต่เป็นผู้ชายอยู่หมู่บ้านเดียวกันคือเอาตามความรุ้สึกคือเขาก็ดีอะไม่ยุ่มยามเราเมื่อปีไหมก็มานั่งกินเหล้ากันบ้านเราเเม่ก็อยู่มีงานวัดก็ขอเเม่ก้ได้ไปกะพี่คนเนี้ยเเหละเเต่เราไม่ได้คิดไรนะคิดเเค่พี่ สบายใจอย่างนึงคือเเบบเราคิดเเค่พี่ก็คบกันเเบบเเมนๆอะเน้อะพุดได้ทุกเรื่องหัวเราะได้สุดๆเหมือนเพื่อนสนิทเลย เเละประเด็นอะด้วยความมีเเค่พี่คนนี้ใงคือเราก็อยากไปนั่งเล่นกะเขาเเบบเเละเพื่อนของพี่นี่ก้เป้นกันเองเฮฮาดีไม่ไครทำไรเลยมันเหงาอะเเม่ให้อยู่เเต่บ้านอย่างเดียวจิงๆเดือนนึงได้ออกข้างนอกเเค่2-3ครั้งเวลาลุงพาไปซื้อของใรงี้อะคือวันๆเเทบไม่ได้พุดกับไครอยุ่เเต่ในห้องเเละจะไปนั่งเล่นคือเเม่ไม่ไห้ไป #เเต่ก็คิดเเหละเข้าใจเราเป็นผุ้หญิงมันไม่ดี เเต่เราไม่ได้ไปทำไรไม่ดีจิงๆเเต่ความคิดคนอื่นก้ห้ามไม่ได้ปากคนก็ห้ามไม่ได้โดยฉเพราะป้าข้างบ้านใส่ความเก่งมากเเต่เรารู้ตัวเองใงเราไม่ได้ทำไรไม่ดีเเต่เเบบมันเหงาอะบ้างทีก็คิดกลัวจะเป็นซึมเศร้านะเพื่อนเก่าๆที่บ้านเดิมก็ไม่ได้คุยด้วยเลย อยากหาทางให้เเม่เปิดโอกาสได้ไหมรึมันก็ไม่ดีจิงๆคะ
มุมมองของเเต่ละคน