สวัสดีจ้า นี่เป็นกระทู้แรกของสาววัย สว. คนนี้ที่เพิ่งหัดเล่น Pantip ค่ะ

ช่วงนี้กักตัวอยู่บ้านว่างๆ เหงาๆคนเดียวเลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ไปเที่ยวที่อัมพวาช่วงหนีโควิดก่อนที่มันจะระบาดหนักๆ(ช่วงที่ผู้ติดเชื้อแค่หลักสิบ)
ซึ่งที่นี่หลายๆคนคงจะมีโอกาสได้มาเที่ยวกันบ้างแล้วนะคะ แต่คงมีบางที่ บางร้านบางคนอาจจะยังไม่เคยเข้าพัก หรือมาชิมอาหาร

พวกเราไปกัน3คนค่ะ อายุรวมๆกันก็ร้อยกว่าๆเองค่ะ 55555
ไปเที่ยวหนีCOVIT-19 หายใจเอาธรรมชาติเข้าปอดครั้งนี้ไปกันท้งหมด 2วัน 1คืน
ออกเดินทางตั้งแต่11โมงเช้า
ถึงอัมพวาประมาณบ่ายโมงตรง อ่อลืมบอกไปว่าเราไปอัมพวากันด้วยรถยนตร์ส่วนตัวนะคะ ไปกัน 3 คน  
แต่ขับเป็นแค่คนเดียวคือเราเอง แต่ไม่ต้องห่วงนะถึงจะสว. แต่สายตาทางไกลยังชัดมากกกก ไม่มีตกร่องถนนค่ะ 5555

พอขับรถมาใกล้ถึงที่พักในอัมพวา สาวๆสว.ทั้ง 3  วัยก็มีอาการท้องร้องโคร่กคร่ากหิวน้ำตาลตก ฟาดงวงฟาดงากันเบาๆ
อิฉันเลยต้องรีบเลี้ยวรถเข้าร้านที่ดูจะเข้าตาสักหน่อย

เมื่อลงไปเห็นบรรยากาศร้านดูหรูเกินกว่าคำว่าข้างทาง แอบแง้มดูเมนู สว.  อย่างเราไม่ค่อยถูกใจไม่มีเมนูที่เราถูกใจกันเลย เลยขอบายร้านนี้ก่อนค่ะ

ถอยรถออกอย่างเร็วรีบบึ่งไปอีกร้านด้วยความหิว และร้านนี้อยู่ต้องข้ามนี่เอง !(แล้วตรูจะรีบบึ่งทำไมวะ55555)
มาเริ่มร้านแรกกันเลย!!!!  

ชื่อร้าน ต้นตำยำ
_________













มองเผินๆเหมือนร้านขายของฝากเพลิงหมาแหงน นี่แหละสิ่งที่เราตามหา!!!!

เมนูที่เราสั่งมีหลายอย่างมาก แต่ด้วยความน้ำตาลตกใจสั่นกินหมดในพริบตาเหลือแค่ภาพบางเมนูให้ชมกันค่ะ
ทั้งหมดนี้จ่ายไป300บาท ได้อาหารมา 7 อย่าง น้ำดื่ม 2 ขวด น้ำแข็งฟรี  (แต่ต้องไปตักเองเด้อ)
บริการใช้ได้เลยค่ะ ดีกว่าภัตราคารหรูบางที่อีก และเห็นเป็นเพลิงๆข้างทางแบบนี้แต่แมงวันไม่มีสักตัวน้ะจ้ะ ทึ่งมาก!!!

บอกเลยว่าเป็นร้านข้างทางที่อร่อย สะอาด ถูกด้วยค่ะ
แต่บอกก่อนนะคะว่าอาหารทุกอย่างหวานนำคะ ถ้าใครไม่ชอบหวาน สั่งว่าไม่ใส่น้ำตาล ย้ำนะคะ ไม่ใส่น้ำตาลแล้วทุกอย่างจะอร่อยมากๆค่ะ

หนังท้องตึงหนังตาหย่อน ก่อนจะวูบหลับไปก็ต้องรีบไปเช็คอินกันก่อนค่ะ
ราจองที่พักอัมพวาใน Booking.com
ชื่อ Aple Home Stay ค่ะ


ราคาที่จองเป็นช่วงวันธรรมดาเลยได้มาในราคา 1,300 บาท ต่อคืนรวมอาหารเช้า / 3 คน
แต่ถ้ามา 4   คนก็ราคานี้ค่ะ แต่อีกคนไม่มีใครมาด้วย การแค่ 3 ยังถูกเลย
 




พอมาถึงเราสามารถจอดรถได้หน้าห้องพักของเราได้เลย  หรือจะเรียกว่าจอดติดประตูห้องเลยก็ว่าได้ค่ะ








และนี่คือบรรยากาศในห้องนะคะ บอกก่อนว่าเป็นที่พักติดริมน้ำคือสะอาดมากๆ
สบู่แชมพูคือครบแต่เสียอย่างเดียวถ้าสว.ผมยาวก็จะลำบากหน่อยเพราะไม่มีไดร์
แต่สว. 3  วัยอย่างเราที่ผมเหลือน้อยเหลือเกินเลยไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่

















มาต่อกันที่บรรยากาศข้างนอกห้อง ชมริมน้ำรอพี่มาร์กขา กันหน่อยนะคะ
นั่งเล่นๆรับลมเย็นๆ ริมน้ำ ข้างๆบ้านเป็นสวนมะพร้าว นั่งไปนั่งมาสว. เริ่มเหน็บกินปวดเมื่อยตามสไตล์คนสูงวัย
เราเลยกดโทรศัพท์กริ๊งกร๊างเรียกหมอนวดเดลิเวอร์รี่มานวดให้ที่ศาลาริมน้ำค่ะ







จบกันไปที่ 1.30  ราคา  300  บาท ถูกกว่ากรุงเทพอีกนะเออ ก็พอบรรเทาอาการปวดออดๆแอดๆได้บ้าง
พอนวดเสร็จแน่นอนว่าท้องร้องอีกแล้วจ้าาา สงสัยโดนกดเยอะไปหน่อย และที่นี่ดูเหมือนอะไรๆก็จะเดลิเวอร์รี่ไม่ต้องเดินไปไหนอืดเป็นหมูกันอยู่ที่นี่กันไปเลยเพราะอาหารก็สามารถโทรสั่งแล้วทางร้านจะมาส่งให้โดยไม่คิดค่าบริการ















มื้อนี้ หมดไป 470 บาทเฉพาะค่าอาหารนะคะ เพราะที่พักมีบริการ เฉาก๊วย น้ำแข็งและเครื่องดื่มค่ะ
อาหารอร่อยถูกใจมากๆค่ะ และเมื่อพลิกเมนูไปมากะว่าจะสั่งเพิ่มสักหน่อยหันไปเห็นชื่อร้าน
คุ้นๆอย่างบอกไม่ถูก พีคมากกค่ะ มันคือร้านที่เราเข้าไปเมื่อตอนกลางวันแล้วไม่กิน!!!!
ครั้งนี้สอนให้รู้ว่า อย่าตัดสินสิ่งที่เราเห็นแค่รูปลักษณ์ภายนอก ......   เฉียบ(เสียงดีเจวิว)ไหมคะ?
เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย อิ่มท้อง พวกเราก็เตรียมตัวเข้าห้องตามประสา สว.ที่ติดละคร 555
จบกันไปกับการแข่งกันกรนในค่ำคืนแรก.....








 เช้าวันที่ 2 ตื่นมาพร้อมความสดใสตั้งหน้าตั้งตาเตรียมรออาหารเช้า

เช้านี้ที่นี่มีบริการอาหารเช้า คือข้าวต้มไก่ ชา กาแฟ
อร่อยพอใช้ได้ค่ะ กินเสร็จอาบน้ำเก็บของเตรียมไปเที่ยวเลาะก่อนกลับเข้าเมืองกรุง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โปรดติดตามตอนต่อไปของสาวๆ สว.นะคะ[url]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้