ผมได้เจอน้องผู้ชายคนนึงจากแอพหาคู่ครับ เป็นคนวัยทำงานเหมือนกันทั้งคู่ คุยกันมาได้เกือบๆ 2 เดือนแล้ว น้องเค้าจะมีความสาวนิดๆ แต่ไม่มาก เราสองคนมีความชอบและงานอดิเรกที่เหมือนๆ กันหลายอย่างมากครับ คือมีเรื่องสิ่งที่ชอบให้คุยกันได้ทุกวัน ปัจจุบันก็ยังคุยกันทุกวันอยู่ครับ เราเคยนัดเจอกัน 2 ครั้งแล้ว ก็ไปเดินห้างกินข้าวดูหนังตามปกติแหละครับ คือดูเผินๆ ก็เหมือนกำลังเป็นไปได้ด้วยดี แต่มันก็มีหลายอย่างทำให้ผมอดกังวลอยู่เรื่อยๆ ไม่ได้อยู่ดีครับ
คือตอนผมคุยกับน้องเขาช่วงเดือนแรก ตอนนั้นผมรู้สึกชอบน้องเค้ามาก อาจจะมากเกินไปจนผมลืมตัวก็เลย ผมก็เลยเผลอรุกจีบน้องเค้าหนักเกินไป แถมยังบอกขอคบเป็นแฟนแล้วด้วย จนน้องบอกผมว่าผมรุกจีบเขามากไป เขาอึดอัด คือน้องก็บอกว่ารู้สึกดีกับผมนะ อยากคุยด้วยต่อ อยากนัดไปเที่ยวด้วยกันอีก เพียงแต่น้องยังไม่แน่ใจว่าผมคือคนที่ใช่ไหม แล้วกลัวจะผิดหวังเหมือนตอนแฟนเก่าด้วย ก็เลยอยากขอคุยแบบเพื่อนกันไปก่อน หลังจากนั้นก็มีชวนไปดูหนังกันอีก คราวนี้น้องเค้าอ่อยผมตอนอยู่ในโรงหนังครับ มีซบมีกอดผมบ้าง ปล่อยให้ผมกอดบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้มีอะไรเกินเลยนะครับ แม้แต่หอมแก้มน้องผมก็ไม่ได้ทำ แต่พอดูหนังจบออกมาเดินข้างนอกน้องเค้าก็ทำตัวตามปกติ คืออ่อยเฉพาะตอนอยู่ในโรงหนังเพราะไม่ค่อยมีคน แต่คือน้องเค้าก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าขอดูอีกซักระยะ เพราะยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่าชอบผมจริงๆ รึเปล่า
ทีนี้ด้วยการที่เราทั้งสองเป็นความสัมพันธ์แบบ ช-ช ผมก็เลยไม่สามารถเอาหลักการของ ช-ญ มาชี้วัดได้เลย ทำให้ผมสับสนว่าตกลงน้องเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ คือถ้าเป็นผู้หญิงก็อาจจะมองได้ว่ามีใจให้จริงๆ ถึงยอมให้กอด หรืออาจจะมองว่าเป็นผู้หญิงง่าย แต่พอเป็นเกย์แบบนี้ก็กลายเป็นว่าต้องมองอีกแบบ เพราะต่างคนก็ต่างเป็นผู้ชายด้วยกัน ผมก็เลยไม่แน่ใจ เพราะการกอดกันมันอาจจะไม่ใช่เรื่องยากอยู่แล้ว เพราะเป็นผู้ชายด้วยกัน แต่ปัจจุบันที่คุยๆ อยู่นี่ก็คุยเหมือนเพื่อนมากกว่า ไม่มีการหยอดอะไรกัน เพราะน้องเค้าก็บอกว่าไม่อยากให้ผมหยอดหรือรุกจีบเพราะอึดอัด เพราะน้องรู้อยู่แล้วว่าผมชอบน้องเค้า อยากเน้นคุยทำความรู้จักกันให้มากขึ้นมากกว่า
ช่วงตลอดที่คุยกันมาคือน้องเค้าก็คุยดีมากตลอดนะครับ ไม่ค่อยมีถามคำตอบคำนอกจากจะกำลังยุ่งอยู่จริงๆ ส่วนใหญ่ผมชวนคุยอะไรน้องเค้าก็ดูเต็มใจคุยด้วยดี แถมเป็นฝ่ายทักแชทมาชวนผมคุยก็บ่อย แต่ปัญหาที่ทำให้ผมกังวลก็คือ เวลาผมปรึกษาเพื่อนๆ กลับมีความเห็นขัดแย้งกันสองอย่าง...
เพื่อนผมบางคนมันด่าผมว่า ผมใจร้อนเกินไป คุยกันเดือนเดียวก็ไปขอน้องเค้าเป็นแฟนแล้ว และนี่เพิ่งคุยกันได้แค่สองเดือนจะกังวลกับความไม่ชัดเจนทำไม บางคนเค้าคุยกันตั้งครึ่งค่อนปี... คือพอผมฟังเพื่อนพูดแบบนี้ผมก็รู้ตัวนะครับว่าใจร้อนเกินไปจริงๆ และตอนนี้ก็ไม่ค่อยใจร้อนแล้ว ก็คุยๆ กันไปก่อนหลายๆ เดือนก็ได้
แต่คือเพื่อนผมอีกกลุ่มนึงดันบอกผมอีกอย่าง ทำให้ผมรู้สึกกังวลขึ้นมา เพื่อนมันบอกผมว่า ที่น้องเค้าบอกขอคุยแบบเพื่อนไปก่อน ก็คือน้องเค้าไม่อยากเป็นแฟนผมนั่นแหละ แต่ก็ไม่อยากเสียผมไป เพราะผมเป็นเพื่อนคุยที่ดีของน้องได้ทุกวัน แถมยังคอยเอาใจน้อง มีคนไปเที่ยวด้วยกันอีก แถมยังอ่อยให้ผมติดกับดักอีก คือมันจะบอกว่าน้องแทงกั๊กผมอ่ะ บอกตรงๆ ว่าผมก็แอบไม่พอใจนิดๆ นะที่มันมองน้องในแง่ร้ายขนาดนั้น
คือตั้งแต่ที่ผมรู้จักน้องมา ผมไม่รู้สึกเลยว่าน้องน่าจะเป็นคนแบบนั้นได้อ่ะ เพราะตลอดที่ผ่านมาเวลาน้องไปเที่ยวกับเพื่อนหรือครอบครัวก็บอกผมตลอด บางทียังถ่ายรูปตอนไปกินข้าวกับพ่อแม่มาให้ผมดูเลย แล้วก็ไม่เหมือนเกย์หลายๆ คนที่หวังเซ็กส์ด้วย เพราะตั้งแต่คุยกันมาน้องไม่เคยชวนผมคุยเรื่องอย่างว่าเลย ขนาดตอนที่นั่งกอดกันในโรงหนังน้องก็ไม่ได้มีท่าที่จะทำให้มันเกินเลย แถมน้องยังมีชวนผมไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ในอนาคตอีกไกลๆ ด้วย ว่าไว้ปลายปีนี้โรคโคโรน่าเลิกระบาดแล้วเราไปเที่ยวที่นั่นที่นี่กันนะ เหมือนน้องเค้ายังมีความคิดว่าจนถึงวันนั้นน้องเขาก็ยังมีผมอยู่อ่ะ
แต่ก็นั่นแหละครับ พอมีเพื่อนบางคนพูดกรอกหูผมแบบนั้นบ่อยๆ ผมก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี... เลยอยากลองถามความเห็นคนอื่นดูบ้างครับ ผมไม่รู้ว่าผมควรจะคาดหวังแค่ไหน จะทำใจไม่ให้คาดหวังก็ลำบาก แถมจะทำให้ผมรู้สึกท้อและห่อเหี่ยวด้วย แต่พอมีความหวังจนทำให้มีแรงที่จะพยายามสานต่อ ผมก็กลัวว่าจะเจ็บมากในภายหลัง ขอบคุณครับ
[ช-ช] คนคุยกันมา 2 เดือน แต่สับสนกับความรู้สึกของอีกฝ่าย ผมควรคาดหวังแค่ไหนครับ?
คือตอนผมคุยกับน้องเขาช่วงเดือนแรก ตอนนั้นผมรู้สึกชอบน้องเค้ามาก อาจจะมากเกินไปจนผมลืมตัวก็เลย ผมก็เลยเผลอรุกจีบน้องเค้าหนักเกินไป แถมยังบอกขอคบเป็นแฟนแล้วด้วย จนน้องบอกผมว่าผมรุกจีบเขามากไป เขาอึดอัด คือน้องก็บอกว่ารู้สึกดีกับผมนะ อยากคุยด้วยต่อ อยากนัดไปเที่ยวด้วยกันอีก เพียงแต่น้องยังไม่แน่ใจว่าผมคือคนที่ใช่ไหม แล้วกลัวจะผิดหวังเหมือนตอนแฟนเก่าด้วย ก็เลยอยากขอคุยแบบเพื่อนกันไปก่อน หลังจากนั้นก็มีชวนไปดูหนังกันอีก คราวนี้น้องเค้าอ่อยผมตอนอยู่ในโรงหนังครับ มีซบมีกอดผมบ้าง ปล่อยให้ผมกอดบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้มีอะไรเกินเลยนะครับ แม้แต่หอมแก้มน้องผมก็ไม่ได้ทำ แต่พอดูหนังจบออกมาเดินข้างนอกน้องเค้าก็ทำตัวตามปกติ คืออ่อยเฉพาะตอนอยู่ในโรงหนังเพราะไม่ค่อยมีคน แต่คือน้องเค้าก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าขอดูอีกซักระยะ เพราะยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่าชอบผมจริงๆ รึเปล่า
ทีนี้ด้วยการที่เราทั้งสองเป็นความสัมพันธ์แบบ ช-ช ผมก็เลยไม่สามารถเอาหลักการของ ช-ญ มาชี้วัดได้เลย ทำให้ผมสับสนว่าตกลงน้องเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ คือถ้าเป็นผู้หญิงก็อาจจะมองได้ว่ามีใจให้จริงๆ ถึงยอมให้กอด หรืออาจจะมองว่าเป็นผู้หญิงง่าย แต่พอเป็นเกย์แบบนี้ก็กลายเป็นว่าต้องมองอีกแบบ เพราะต่างคนก็ต่างเป็นผู้ชายด้วยกัน ผมก็เลยไม่แน่ใจ เพราะการกอดกันมันอาจจะไม่ใช่เรื่องยากอยู่แล้ว เพราะเป็นผู้ชายด้วยกัน แต่ปัจจุบันที่คุยๆ อยู่นี่ก็คุยเหมือนเพื่อนมากกว่า ไม่มีการหยอดอะไรกัน เพราะน้องเค้าก็บอกว่าไม่อยากให้ผมหยอดหรือรุกจีบเพราะอึดอัด เพราะน้องรู้อยู่แล้วว่าผมชอบน้องเค้า อยากเน้นคุยทำความรู้จักกันให้มากขึ้นมากกว่า
ช่วงตลอดที่คุยกันมาคือน้องเค้าก็คุยดีมากตลอดนะครับ ไม่ค่อยมีถามคำตอบคำนอกจากจะกำลังยุ่งอยู่จริงๆ ส่วนใหญ่ผมชวนคุยอะไรน้องเค้าก็ดูเต็มใจคุยด้วยดี แถมเป็นฝ่ายทักแชทมาชวนผมคุยก็บ่อย แต่ปัญหาที่ทำให้ผมกังวลก็คือ เวลาผมปรึกษาเพื่อนๆ กลับมีความเห็นขัดแย้งกันสองอย่าง...
เพื่อนผมบางคนมันด่าผมว่า ผมใจร้อนเกินไป คุยกันเดือนเดียวก็ไปขอน้องเค้าเป็นแฟนแล้ว และนี่เพิ่งคุยกันได้แค่สองเดือนจะกังวลกับความไม่ชัดเจนทำไม บางคนเค้าคุยกันตั้งครึ่งค่อนปี... คือพอผมฟังเพื่อนพูดแบบนี้ผมก็รู้ตัวนะครับว่าใจร้อนเกินไปจริงๆ และตอนนี้ก็ไม่ค่อยใจร้อนแล้ว ก็คุยๆ กันไปก่อนหลายๆ เดือนก็ได้
แต่คือเพื่อนผมอีกกลุ่มนึงดันบอกผมอีกอย่าง ทำให้ผมรู้สึกกังวลขึ้นมา เพื่อนมันบอกผมว่า ที่น้องเค้าบอกขอคุยแบบเพื่อนไปก่อน ก็คือน้องเค้าไม่อยากเป็นแฟนผมนั่นแหละ แต่ก็ไม่อยากเสียผมไป เพราะผมเป็นเพื่อนคุยที่ดีของน้องได้ทุกวัน แถมยังคอยเอาใจน้อง มีคนไปเที่ยวด้วยกันอีก แถมยังอ่อยให้ผมติดกับดักอีก คือมันจะบอกว่าน้องแทงกั๊กผมอ่ะ บอกตรงๆ ว่าผมก็แอบไม่พอใจนิดๆ นะที่มันมองน้องในแง่ร้ายขนาดนั้น
คือตั้งแต่ที่ผมรู้จักน้องมา ผมไม่รู้สึกเลยว่าน้องน่าจะเป็นคนแบบนั้นได้อ่ะ เพราะตลอดที่ผ่านมาเวลาน้องไปเที่ยวกับเพื่อนหรือครอบครัวก็บอกผมตลอด บางทียังถ่ายรูปตอนไปกินข้าวกับพ่อแม่มาให้ผมดูเลย แล้วก็ไม่เหมือนเกย์หลายๆ คนที่หวังเซ็กส์ด้วย เพราะตั้งแต่คุยกันมาน้องไม่เคยชวนผมคุยเรื่องอย่างว่าเลย ขนาดตอนที่นั่งกอดกันในโรงหนังน้องก็ไม่ได้มีท่าที่จะทำให้มันเกินเลย แถมน้องยังมีชวนผมไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ในอนาคตอีกไกลๆ ด้วย ว่าไว้ปลายปีนี้โรคโคโรน่าเลิกระบาดแล้วเราไปเที่ยวที่นั่นที่นี่กันนะ เหมือนน้องเค้ายังมีความคิดว่าจนถึงวันนั้นน้องเขาก็ยังมีผมอยู่อ่ะ
แต่ก็นั่นแหละครับ พอมีเพื่อนบางคนพูดกรอกหูผมแบบนั้นบ่อยๆ ผมก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี... เลยอยากลองถามความเห็นคนอื่นดูบ้างครับ ผมไม่รู้ว่าผมควรจะคาดหวังแค่ไหน จะทำใจไม่ให้คาดหวังก็ลำบาก แถมจะทำให้ผมรู้สึกท้อและห่อเหี่ยวด้วย แต่พอมีความหวังจนทำให้มีแรงที่จะพยายามสานต่อ ผมก็กลัวว่าจะเจ็บมากในภายหลัง ขอบคุณครับ