:: สรุปไลฟ์ของสิตา ว่าด้วย น้ำตา ความกล้า และการเดินออกมาจากมุมมืดของตัวเอง ::
-------------------------------------
เริ่มจากในไลฟ์ของ สิตา
น้องตัดสินใจเล่าเรื่องการออกจากเซฟโซนของตัวเอง
สิตา บอกว่า จริงๆเรื่องที่จะพูด เขียนไว้เยอะมากหลายสิบบรรทัด แต่กลัวว่าจะไม่มีใครอ่านกัน เลยขอมาพูดแทน
.
สิตา บอกว่า เมื่อก่อน สิตา อยู่โรงเรียนประจำ
เป็นเด็กแก่นๆ เข้าห้องปกครองบ่อยมาก
ไม่ชอบตัดผมสั้น เพราะรู้สึกว่าน่าเกลียดก็เลยไปซอยผม
แต่งตัวแนวบอยมาตลอด ซึ่งการทำแบบนั้น
ทำให่หลงคิดไปว่าเนี่ยแหละตัวตนของเรา
ฉันถุกต้องเสมอ ฉันดีแล้ว พอใจแล้ว
.
แต่พอขึ้น ม.ปลาย สิตา ก็ต้องไว้ผมยาว
ต้องทำตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในตอนนั้น
กลายเป็นเด็กผู้หญิงที่ติดของแพงๆ ติดชีวิตที่ฟุ่มเฟือย
จนในที่สุด ร่างสิตา ที่เคยชอบอนิเมะ ชอบมังงะ
ชอบการคอสเพลย์ มันถูกฟังลงไป
ถ้าใครมาพูดถึงอดีคก็จะโกรธทุกคน รับไม่ได้กัยตัวเอง
.
สิตาเล่าต่อว่า
.
มีครั้งนึง นั่งรถคุยกับน้อง
แล้วได้ฟังเพลงของ Black Butler
การฟังเพลงนั้น ทำให้ตัวเอง Come Back กลับมาครั้งใหญ่
.
รู้สึกมีความสุข อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
คิดถึงตัวเองในอดีต จนต้องเปิด Black Butler ดูใหม่อีกครั้ง
.
หลังจากวันนั้น เลยได้กลับมานั่งทบทวนตัวเอง
รู้สึกเบื่อกับสิ่งที่ตัวเองเป็น ตรงนี้ มันไม่ใช่ที่ของเรา
.
เริ่มทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำ ที่ตัวเองไป Bully คนอื่น
ไปทำให้คนอื่นเสียใจ ตอนนั้น เลยตัดสินใจดรอปเรียนไป 1 ปี เพื่อนๆ ก็มองว่า ติสท์แตก แต่สิตา มองว่า มันคือการกลับมาหาตัวเองอีกครั้ง
.
สิ่งที่ที่ สิตาทำหลังจากการดรอปเรียน คือ เย็บเล่ม Black Butler แล้วถ่ายลง IG หลังจากโพสต์นั้น
ก็มีแต่คนทักมาว่า เกิดอะไรขึ้น กับสิตา คนที่ทุกคนเคยรู้จัก
.
สิตาบอกว่า ตอนนั้น รู้สึกแค่
อยากจะทำในสิ่งที่อยากทำ
เพราะความเป็น Artistic Sense มันรุนแรงมาก
.
วันทั้งวัน สิตา อยู่แต่กับห้อง
มีเพื่อนเป็นลำโพงเปิดเพลงฟัง
ในมือถือพู่กัน กับสีน้ำ
จนหลังๆเริ่มไต่ระดับไปหา สีชอล์กฝุ่น กับสีน้ำมัน
.
ทั้งหมดนั้น ทำให้ สิตา รู้จักตัวเองมากขึ้น
เริ่มหันมาดูหนัง มาอ่านหนังสือ
แล้วก็ติดการอ่านหนังสือมาตลอดนับจากนั้น
.
ช่วงเวลาที่เหมือนจะดูเศร้า เพราะการอยู่คนเดียว
แต่ สิตา กลับรู้สึกว่ามันสวยงามมาก
.
วงจรชีวิต คือ การตื่นตอนบ่าย นอนตีสาม
นั่งร้องไห้อยู่มุมห้องแบบนั้น อยู่ 1 ปี
แล้วก็อ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบ
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร รู้แค่ตัวเองเป็นก้อนสีดำ
ที่ถ้าเดินไปหาใครแล้วเขาสัมผัสเรา
เขาก็คงติดสีดำนั้นไปจากเรา
.
ทุกคนคงไม่มีวันเห็น สิตา ที่ยิ้มกว้าง ถ่ายรูปลง MV
เพราะความสดใส ที่สุดของสิตา คงเป็นแค่การนั่งฟังเพลง AKB48 ตามไอดอลไปวันๆ
.
ตอนนั้น ที่บ้านอยากให้ลองไปสมัคร BNK48
แต่ตอนนั้น รู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่มีความหมาย
เลยปฏิเสธการไปออดิชั่น แต่แล้วในที่สุดอยู่ดีๆ
ก็เกิดตัดสินใจจะไปลองออดิชั่น และมาลงเอยที่วง CGM48
.
ความรู้สึกตอนตอบคำถามว่า "มาออดิชั่นทำไม"
คือยากมากๆ สิตา แค่คิดว่า อยากเข้ามาทำให้ทุกคนมีความสุข
.
แต่อุปสรรคอย่างนึง ที่เกิดขึ้น กับ สิตา
คือ การไม่อยากมีเพื่อนใหม่ ไม่อยาบคบใคร
แต่พอมาอยู่ CGM48 ก็พี่แองเจิ้ล กับ มีน
เป็น 2 คนแรกที่ทักไลน์ สิตา มา
ช่วงนั้น ไม่ค่อยตอบไลน์ใครเลย
แต่ก็เริ่มรู้สึกว่า มีคนอยากคุยกับเรา
เพราะเราดูเป็นคนแรง เป็นคนหน้าหยิ่ง
พอมีคนอยากมาคุย เลยรู้สึกดี
ว่านี่เราเองก็ยังดูน่าคบอยู่นะ
.
สิตา เป็นคนพูดน้อย ไม่ค่อยมีเพื่อน
ไม่คิดว่าจะมี แต่พอเข้ามาอยู่กับวง CGM48 ก็พบว่า
ความสดใสมีอยู่จริงๆนะ ได้รับรู้ถึงการมีเพื่อนจริงๆ
.
ตอนที่ พี่รินะ บอกว่า CGM48 ต้องน่ารักสดใส
ก็คิดนะ ว่าไม่น่าจะใช่เราแล้วแหละ
.
ก่อนเปิดตัวก็เครียดมาตลอด ว่าจะทำยังไงให้คนรักเรา
ทุกคนมักมอกให้เป็นตัวเอง แต่ สิตา รู้สึกว่า
สิตาในตอนนั้น เป็นคนไม่ดี ไม่อยากให้ใครรักตัวตนนั้น
สิตา เลยพยายามที่จะสดใส และทำให้ทุกคนเห็นแบบนั้น
.
แต่ในขณะเดียวกัน ก็พยายามสร้างสมดุลให้ตัวเองทุกวัน
ยิ่งอยู่กับทุกคนที่ที่น่าน ยิ่งตกผลึกความคิดว่า
เออ โลกมันก็เป็นบบนี้ นี่แหละ เราไม่ได้อยู่คนเดียว
เรายังมีทุกๆคน มีครูเอีะ มีน้องๆ มีเพื่อนๆ
มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นคนใหม่
.
เหมือนเห็นตัวเองที่มีพัฒนาการมากขึ้น
เป็น สิตา ที่เริ่มยิ้มง่ายขึ้น
จากเมื่อก่อนที่ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยชิน
กับการต้องคอยยิ้มให้คนอื่น จากคนเก็กๆ หยิ่งๆ
ก็เลยกลายมาเป็น สิตา ที่ทุกคนรู้จักในวันนี้
------------------------------
โมเมนต์นึง ที่น่าสนใจ คือ ระหว่างไลฟ์ สิตา ร้องไห้ และน้ำตาซึมเป็นระยะๆ เมมเบอร์หลายคนใน CGM48 มาหาสิตาที่ห้อง แม้แต่ คนิ้ง ที่กำลังไลฟ์อยู่ ก็ปิดไลฟ์ เพื่อมาหาสิตา มาปลอบสิตา ที่กำลังร้องไห้
.
โดยส่วนตัวแล้ว การได้เห็นภาพแบบนี้
มันทำให้ผมเข้าใจในสิ่งที่ สิตา พูดจริงๆ
เพราะสิ่งที่ สิตา เล่าไม่ใช่แค่ทำให้เราได้นึกภาพตาม
ว่าความผูกพันของ CGM48 มีมากแค่ไหน
.
แต่ทุกคนได้เข้ามาหา มาแสดงให้เราเห็น
ว่าพวกเธอทั้งรัก ทั้งห่วง และพร้อมจะเข้ามาโอบกอดเพื่อนอีกคน ให้ผ่านพ้นความรู้สึกแย่ๆไปได้จริงๆ
.
ผมว่า CGM48 ที่สดใสของ รินะ ไม่ใช่แค่ช่วยให้แฟนคลับยิ้มได้เท่านั้นครับ แต่ยังช่วยให้ ชีวิตของเมมเบอร์ 1 คนในวง
ได้ก้าวข้ามออกจากมุมมืดของตัวเอง มาเป็น Sita CGM48
ที่พวกเรารัก และเอ็นดูในวันนี้ด้วย
ขอบคุณ สิตา ที่มาแบ่งปันเรื่องราวนี้
มันมีประโยชน์มากๆ และทำให้พวกเราเข้าใจสิตามากขึ้น
รักนะครับ ขอให้อยู่บนเส้นทางสายนี้ไปนานๆ
และประสบความสำเร็จกับ สิตา ในเวอร์ชันนี้นะครับ
#CGM48 #SitaCGM48
CR ota story วันนี้ผมอยากบอกว่า
https://www.facebook.com/1971444183111253/posts/2518981228357543/
สรุปไลฟ์ของสิตา ว่าด้วย น้ำตา ความกล้า และการเดินออกมาจากมุมมืดของตัวเอง
-------------------------------------
เริ่มจากในไลฟ์ของ สิตา
น้องตัดสินใจเล่าเรื่องการออกจากเซฟโซนของตัวเอง
สิตา บอกว่า จริงๆเรื่องที่จะพูด เขียนไว้เยอะมากหลายสิบบรรทัด แต่กลัวว่าจะไม่มีใครอ่านกัน เลยขอมาพูดแทน
.
สิตา บอกว่า เมื่อก่อน สิตา อยู่โรงเรียนประจำ
เป็นเด็กแก่นๆ เข้าห้องปกครองบ่อยมาก
ไม่ชอบตัดผมสั้น เพราะรู้สึกว่าน่าเกลียดก็เลยไปซอยผม
แต่งตัวแนวบอยมาตลอด ซึ่งการทำแบบนั้น
ทำให่หลงคิดไปว่าเนี่ยแหละตัวตนของเรา
ฉันถุกต้องเสมอ ฉันดีแล้ว พอใจแล้ว
.
แต่พอขึ้น ม.ปลาย สิตา ก็ต้องไว้ผมยาว
ต้องทำตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในตอนนั้น
กลายเป็นเด็กผู้หญิงที่ติดของแพงๆ ติดชีวิตที่ฟุ่มเฟือย
จนในที่สุด ร่างสิตา ที่เคยชอบอนิเมะ ชอบมังงะ
ชอบการคอสเพลย์ มันถูกฟังลงไป
ถ้าใครมาพูดถึงอดีคก็จะโกรธทุกคน รับไม่ได้กัยตัวเอง
.
สิตาเล่าต่อว่า
.
มีครั้งนึง นั่งรถคุยกับน้อง
แล้วได้ฟังเพลงของ Black Butler
การฟังเพลงนั้น ทำให้ตัวเอง Come Back กลับมาครั้งใหญ่
.
รู้สึกมีความสุข อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
คิดถึงตัวเองในอดีต จนต้องเปิด Black Butler ดูใหม่อีกครั้ง
.
หลังจากวันนั้น เลยได้กลับมานั่งทบทวนตัวเอง
รู้สึกเบื่อกับสิ่งที่ตัวเองเป็น ตรงนี้ มันไม่ใช่ที่ของเรา
.
เริ่มทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำ ที่ตัวเองไป Bully คนอื่น
ไปทำให้คนอื่นเสียใจ ตอนนั้น เลยตัดสินใจดรอปเรียนไป 1 ปี เพื่อนๆ ก็มองว่า ติสท์แตก แต่สิตา มองว่า มันคือการกลับมาหาตัวเองอีกครั้ง
.
สิ่งที่ที่ สิตาทำหลังจากการดรอปเรียน คือ เย็บเล่ม Black Butler แล้วถ่ายลง IG หลังจากโพสต์นั้น
ก็มีแต่คนทักมาว่า เกิดอะไรขึ้น กับสิตา คนที่ทุกคนเคยรู้จัก
.
สิตาบอกว่า ตอนนั้น รู้สึกแค่
อยากจะทำในสิ่งที่อยากทำ
เพราะความเป็น Artistic Sense มันรุนแรงมาก
.
วันทั้งวัน สิตา อยู่แต่กับห้อง
มีเพื่อนเป็นลำโพงเปิดเพลงฟัง
ในมือถือพู่กัน กับสีน้ำ
จนหลังๆเริ่มไต่ระดับไปหา สีชอล์กฝุ่น กับสีน้ำมัน
.
ทั้งหมดนั้น ทำให้ สิตา รู้จักตัวเองมากขึ้น
เริ่มหันมาดูหนัง มาอ่านหนังสือ
แล้วก็ติดการอ่านหนังสือมาตลอดนับจากนั้น
.
ช่วงเวลาที่เหมือนจะดูเศร้า เพราะการอยู่คนเดียว
แต่ สิตา กลับรู้สึกว่ามันสวยงามมาก
.
วงจรชีวิต คือ การตื่นตอนบ่าย นอนตีสาม
นั่งร้องไห้อยู่มุมห้องแบบนั้น อยู่ 1 ปี
แล้วก็อ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบ
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร รู้แค่ตัวเองเป็นก้อนสีดำ
ที่ถ้าเดินไปหาใครแล้วเขาสัมผัสเรา
เขาก็คงติดสีดำนั้นไปจากเรา
.
ทุกคนคงไม่มีวันเห็น สิตา ที่ยิ้มกว้าง ถ่ายรูปลง MV
เพราะความสดใส ที่สุดของสิตา คงเป็นแค่การนั่งฟังเพลง AKB48 ตามไอดอลไปวันๆ
.
ตอนนั้น ที่บ้านอยากให้ลองไปสมัคร BNK48
แต่ตอนนั้น รู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่มีความหมาย
เลยปฏิเสธการไปออดิชั่น แต่แล้วในที่สุดอยู่ดีๆ
ก็เกิดตัดสินใจจะไปลองออดิชั่น และมาลงเอยที่วง CGM48
.
ความรู้สึกตอนตอบคำถามว่า "มาออดิชั่นทำไม"
คือยากมากๆ สิตา แค่คิดว่า อยากเข้ามาทำให้ทุกคนมีความสุข
.
แต่อุปสรรคอย่างนึง ที่เกิดขึ้น กับ สิตา
คือ การไม่อยากมีเพื่อนใหม่ ไม่อยาบคบใคร
แต่พอมาอยู่ CGM48 ก็พี่แองเจิ้ล กับ มีน
เป็น 2 คนแรกที่ทักไลน์ สิตา มา
ช่วงนั้น ไม่ค่อยตอบไลน์ใครเลย
แต่ก็เริ่มรู้สึกว่า มีคนอยากคุยกับเรา
เพราะเราดูเป็นคนแรง เป็นคนหน้าหยิ่ง
พอมีคนอยากมาคุย เลยรู้สึกดี
ว่านี่เราเองก็ยังดูน่าคบอยู่นะ
.
สิตา เป็นคนพูดน้อย ไม่ค่อยมีเพื่อน
ไม่คิดว่าจะมี แต่พอเข้ามาอยู่กับวง CGM48 ก็พบว่า
ความสดใสมีอยู่จริงๆนะ ได้รับรู้ถึงการมีเพื่อนจริงๆ
.
ตอนที่ พี่รินะ บอกว่า CGM48 ต้องน่ารักสดใส
ก็คิดนะ ว่าไม่น่าจะใช่เราแล้วแหละ
.
ก่อนเปิดตัวก็เครียดมาตลอด ว่าจะทำยังไงให้คนรักเรา
ทุกคนมักมอกให้เป็นตัวเอง แต่ สิตา รู้สึกว่า
สิตาในตอนนั้น เป็นคนไม่ดี ไม่อยากให้ใครรักตัวตนนั้น
สิตา เลยพยายามที่จะสดใส และทำให้ทุกคนเห็นแบบนั้น
.
แต่ในขณะเดียวกัน ก็พยายามสร้างสมดุลให้ตัวเองทุกวัน
ยิ่งอยู่กับทุกคนที่ที่น่าน ยิ่งตกผลึกความคิดว่า
เออ โลกมันก็เป็นบบนี้ นี่แหละ เราไม่ได้อยู่คนเดียว
เรายังมีทุกๆคน มีครูเอีะ มีน้องๆ มีเพื่อนๆ
มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นคนใหม่
.
เหมือนเห็นตัวเองที่มีพัฒนาการมากขึ้น
เป็น สิตา ที่เริ่มยิ้มง่ายขึ้น
จากเมื่อก่อนที่ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยชิน
กับการต้องคอยยิ้มให้คนอื่น จากคนเก็กๆ หยิ่งๆ
ก็เลยกลายมาเป็น สิตา ที่ทุกคนรู้จักในวันนี้
------------------------------
โมเมนต์นึง ที่น่าสนใจ คือ ระหว่างไลฟ์ สิตา ร้องไห้ และน้ำตาซึมเป็นระยะๆ เมมเบอร์หลายคนใน CGM48 มาหาสิตาที่ห้อง แม้แต่ คนิ้ง ที่กำลังไลฟ์อยู่ ก็ปิดไลฟ์ เพื่อมาหาสิตา มาปลอบสิตา ที่กำลังร้องไห้
.
โดยส่วนตัวแล้ว การได้เห็นภาพแบบนี้
มันทำให้ผมเข้าใจในสิ่งที่ สิตา พูดจริงๆ
เพราะสิ่งที่ สิตา เล่าไม่ใช่แค่ทำให้เราได้นึกภาพตาม
ว่าความผูกพันของ CGM48 มีมากแค่ไหน
.
แต่ทุกคนได้เข้ามาหา มาแสดงให้เราเห็น
ว่าพวกเธอทั้งรัก ทั้งห่วง และพร้อมจะเข้ามาโอบกอดเพื่อนอีกคน ให้ผ่านพ้นความรู้สึกแย่ๆไปได้จริงๆ
.
ผมว่า CGM48 ที่สดใสของ รินะ ไม่ใช่แค่ช่วยให้แฟนคลับยิ้มได้เท่านั้นครับ แต่ยังช่วยให้ ชีวิตของเมมเบอร์ 1 คนในวง
ได้ก้าวข้ามออกจากมุมมืดของตัวเอง มาเป็น Sita CGM48
ที่พวกเรารัก และเอ็นดูในวันนี้ด้วย
ขอบคุณ สิตา ที่มาแบ่งปันเรื่องราวนี้
มันมีประโยชน์มากๆ และทำให้พวกเราเข้าใจสิตามากขึ้น
รักนะครับ ขอให้อยู่บนเส้นทางสายนี้ไปนานๆ
และประสบความสำเร็จกับ สิตา ในเวอร์ชันนี้นะครับ
#CGM48 #SitaCGM48
CR ota story วันนี้ผมอยากบอกว่า
https://www.facebook.com/1971444183111253/posts/2518981228357543/