ทำยังไงให้เรารู้ว่าเรารักคนที่กำลังคบอยู่จริงมั้ย

เรื่องมีอยู่ว่าตัวเราอะไปคบกับผู้ชายคนนึง ตอนที่คบก็คือเราก็ยังไม่ได้รู้จักกันดี คุยกันวันเดียวแล้วก็ตกลงคบกันเลย ด้วยความที่เค้าบอกว่าเค้าชอบเราชอบทัศนคติเราบวกกับตอนนั้นเราอยู่ในช่วงอกหักต้องการใครสักคนพอดี เราก็เลยตกลงคบเค้าไป แล้วเราก็คุยกันว่า ลองคบ(แบบแฟน) แล้วก็ค่อยๆทำความรู้จักกันไปนะ ถ้าไม่โอเค เราก็ค่อยกลับไปเป็นเพื่อนกัน จากวันนั้นเราก็เริ่มคบกันจริงจังขึ้น ไปมาหาสู่กันบ่อยๆ จนเหมือนเค้ามีปัญหา เราก็เลยยอมให้เค้ามาพักกับเราที่หอ เราก็โอเค ดูแล ใส่ใจเค้าแบบแฟนคนนึง ถึงเราจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้า แต่มันเหมือนแบบเป็นไปเองโดยอัตโนมัติ ตามสถานะที่คนเราเรียกกันว่าแฟน แต่คือระหว่างนั้นที่อยู่ด้วยกันมันก็มีอะไรหลายๆอย่างที่มันไม่โอเค คือทัศนคติ แล้วก็นิสัยบางอย่างที่มันจูนกันไม่ติด บวกกับตัวเราเองที่ก็ยังไม่ลืมแฟนเก่า ผลคือ คบกันได้ยังไม่ทันถึงเดือน... เราก็ตัดสินใจบอกเลิกเค้า ส่วนหนึ่งคือตอนนั้นเรารู้สึกผิดที่ดึงเค้าเข้ามา ทั้งๆที่เราเองยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เวลาเมาเราก็ยังร้องไห้พร่ำเพ้อถึงแฟนเก่าให้เค้าฟังอะไรประมาณนี้ เราก็เลยอยากให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเรา คนที่พร้อมจะคบกับเค้าจริงๆมากกว่าตัวเรา แต่เค้าก็ไม่ยอมเลิกค่ะ เค้าง้อเรา เค้าบอกว่าเค้าอยากรู้จักเราให้มากกว่านี้ แค่นี้มันไม่พอหรอก เค้าง้อจนเราก็ตกลงที่จะคบต่อ เค้าพยายามจะเปลี่ยน แต่สุดท้ายมันก็เป็นความรู้สึกที่อึดอัดกันมากขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วเหตุการณ์เดิมๆก็กลับมา คือเราก็บอกเลิกเค้าครั้งที่ 2 หลังจากครั้งแรกได้ประมาณเดือนนึงมั้ง ด้วยเหตุผลเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆ สุดท้ายก็จบแบบเดิม เค้าไม่ยอมเลิก หลังจากนั้นเราก็เหมือนจะเริ่มเบื่อกับความสัมพันธ์แบบนี้ เราเริ่มทำตัวไม่น่ารักใส่เค้า ทำตัวงี่เง่า ไม่สนใจ ไม่แคร์ความรู้สึกเค้า ไปคุยกับคนอื่น หาคนอื่นๆเข้ามาในชีวิต จนถึงวันนี้เราก็เลยเริ่มมาจิตตกแล้วก็ทบทวนอีกรอบว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่าที่เราทำแบบนี้ เราเริ่มสงสัยตัวเราเองว่านี่เหรอที่เราเรียกว่าเรารักเค้า ตลอดเวลาที่เราคบกัน เรายอมรับส่ามันมีแว๊บนึง ที่เรารู้สึกว่า เห้ย ผู้ชายคนนี้มันดีนะ เราควรจะรักเค้าดิ เค้ารักเรามากนะเว้ย เราก็พยายามที่จะรักเค้า เรารู้สึกดี แต่สุดท้ายมันก็มาจบลงที่ความรู้สึกแย่ๆของตัวเราเอง เราเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าความรักของเราคืออะไร แล้วที่เราบอกว่าเรารักเค้ามันเป็นความรักจริงๆ หรือมันแค่แบบเป็นความรู้สึกดีๆที่มันคล้ายความรักที่แบบ เราให้กับเพื่อน ให้กับครอบครัวแบบนั้นมากกว่าความรักแบบที่คนสองคนรักกัน สรุปก็คือ ตอนนี้เรากำลังสับสนมากๆว่าจริงๆแล้วเรารักผู้ชายคนนี้จริงๆหรือเปล่า หรือเราแต่รักในความสุขที่เค้าให้เรา แล้วก็ถ้าเราจะปล่อยให้เค้าไปมันจะดีมั้ย เอาจริงๆก็คือแอบเสียดายแหล่ะ คนดีๆที่จะหลงเข้ามาในชีวิตมันหายากมาก แต่มันก็แอบค้านความรู้สึกบางอย่างในใจตัวเอง ก็เลยมานั่งระบายในพันทิป แล้วก็แบบอยากได้คำแนะนำ หรือคำด่า เผื่อมันจะเตือนสติเราได้บ้างว่าเราควรจัดการยังไงกับสถานการณ์ในตอนนี้