ผมมีแม่ ผมมีพ่อ ครอบครัวภายนอกดูฐานะดี
ผมเป็นเด็กเรียนเก่ง กีฬาดี กิจกรรมเก่ง เต้นเก่ง ตอนนี้อยู่ม.4 ปัญหาคือ งานที่บ้าน ที่บ้านแม่ผมพ่อผมบอกผมว่าผมไร้ประโยชน์ วันๆเอาแต่ไปเต้น ไปทำกิจกรรม กลับดึก กลับเช้า บางเสาร์อาทิตย์ผมก็ต้องไปเรียนพิเศษ ตามงานที่ผมไปทำกิจกรรม เพราะเด็กกิจกรรมไม่ค่อยได้เรียน ตามงานจึงเป็นเรื่องปกติ คำถามคือผมไร้ประโยชน์ขนานนั้นเลยอ๋อ คุณครูที่โรงเรียนต่างชื่นชมผม ต่างจากที่บ้านมีแต่แรงกดดัน พ่อไม่ใช่พ่อแท้ๆ อยู่ที่บ้านแทบไม่ได้คุยกัน แล้วรอจับผิดผมตลอดเวลา ส่วนแม่เป็นคนที่ดุผม เช่นวันนั้นผมไม่ได้ปิดไฟในห้อง เพราะว่าวันนั้นผมจะรีบไปส่งงานเพื่อเพิ่มเกรด แต่ดุผมมองผมเหมือนผมไปฆ่าใครตาย บางวันผมกลับดึก ตี2 ไปซ้อมเต้นมาผมไม่ได้ทำหน้าที่ก่อนนอนที่พ่อแม่ให้ไว้ ผมก็โดนดุตอนเช้าทั้งๆที่ผมเหนื่ิอยแทบตาย เวลาผมไปแข่งไม่เคยได้ยินคำว่า สู้ๆนะ หรือเหนื่อยไหม หรือหิวไหม ไม่เคย ผมอยู่ในบ้านที่แทบจะไม่มีความอบอุ่น แม่ไม่เคยจะพาไปเที่ยวไหน เงินไปรร.แทบจะไม่ได้ให้ ให้บางอาทิตย์ล่ะ100ค่านํ้ามัน ไม่ขอก็ไม่ให้อะไรเลยแล้วเวลาขอแต่ละที่ก็จะถามมาว่าทำงานยัง กับข้าวก็ไม่ได้ทำอะไรให้กินแล้ว ทุกๆวันนี้ผมทำกินเองหมด เงินส่วนมากที่ผมอยู่ได้เพราะไปทำกิจกรรม โทรศัพท์ผมราคา4900ผมเก็บเงินซื้อเอง ไม่เคยได้ออกไปหาเพื่อน ไม่เคยทำกิจกรรมอะไรที่เป็นครอบครัวเดียวกัน เวลาอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่ ก็บอกว่าผมเอาแต่หมกอยู่ในห้องวันๆไม่ได้ทำอะไร คือคะแนนฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ผมได้ท็อปห้องตลอดผมจะตกแค่พวกภาษาไทยสังคม ผมควรทำยังไง ผมไม่สามารถทำอะไรหลายๆอย่างให้ดีพร้อมกันได้ ผมเรียนเก่งแค่ไหนแม่ผมก็บอกว่าผมไร้ประโยชน์ งานบ้านไม่เคยจะช่วย ทั้งๆที่แม่ผมสั่งให้ผมทำอะไรผมไม่เคยบ่นซักคำ สรุปผมควรทิ้งการเรียนทิ้งกิจกรรมแล้วมาช่วยพ่อแม่ทำงานดีไหมครับ ตอนนี้ผมรู้สึกไม่อยากทำอะไรแล้ว
ปัญหาของครอบครัวหนึ่ง ผมควรจะทำยังไง
ผมเป็นเด็กเรียนเก่ง กีฬาดี กิจกรรมเก่ง เต้นเก่ง ตอนนี้อยู่ม.4 ปัญหาคือ งานที่บ้าน ที่บ้านแม่ผมพ่อผมบอกผมว่าผมไร้ประโยชน์ วันๆเอาแต่ไปเต้น ไปทำกิจกรรม กลับดึก กลับเช้า บางเสาร์อาทิตย์ผมก็ต้องไปเรียนพิเศษ ตามงานที่ผมไปทำกิจกรรม เพราะเด็กกิจกรรมไม่ค่อยได้เรียน ตามงานจึงเป็นเรื่องปกติ คำถามคือผมไร้ประโยชน์ขนานนั้นเลยอ๋อ คุณครูที่โรงเรียนต่างชื่นชมผม ต่างจากที่บ้านมีแต่แรงกดดัน พ่อไม่ใช่พ่อแท้ๆ อยู่ที่บ้านแทบไม่ได้คุยกัน แล้วรอจับผิดผมตลอดเวลา ส่วนแม่เป็นคนที่ดุผม เช่นวันนั้นผมไม่ได้ปิดไฟในห้อง เพราะว่าวันนั้นผมจะรีบไปส่งงานเพื่อเพิ่มเกรด แต่ดุผมมองผมเหมือนผมไปฆ่าใครตาย บางวันผมกลับดึก ตี2 ไปซ้อมเต้นมาผมไม่ได้ทำหน้าที่ก่อนนอนที่พ่อแม่ให้ไว้ ผมก็โดนดุตอนเช้าทั้งๆที่ผมเหนื่ิอยแทบตาย เวลาผมไปแข่งไม่เคยได้ยินคำว่า สู้ๆนะ หรือเหนื่อยไหม หรือหิวไหม ไม่เคย ผมอยู่ในบ้านที่แทบจะไม่มีความอบอุ่น แม่ไม่เคยจะพาไปเที่ยวไหน เงินไปรร.แทบจะไม่ได้ให้ ให้บางอาทิตย์ล่ะ100ค่านํ้ามัน ไม่ขอก็ไม่ให้อะไรเลยแล้วเวลาขอแต่ละที่ก็จะถามมาว่าทำงานยัง กับข้าวก็ไม่ได้ทำอะไรให้กินแล้ว ทุกๆวันนี้ผมทำกินเองหมด เงินส่วนมากที่ผมอยู่ได้เพราะไปทำกิจกรรม โทรศัพท์ผมราคา4900ผมเก็บเงินซื้อเอง ไม่เคยได้ออกไปหาเพื่อน ไม่เคยทำกิจกรรมอะไรที่เป็นครอบครัวเดียวกัน เวลาอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่ ก็บอกว่าผมเอาแต่หมกอยู่ในห้องวันๆไม่ได้ทำอะไร คือคะแนนฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ผมได้ท็อปห้องตลอดผมจะตกแค่พวกภาษาไทยสังคม ผมควรทำยังไง ผมไม่สามารถทำอะไรหลายๆอย่างให้ดีพร้อมกันได้ ผมเรียนเก่งแค่ไหนแม่ผมก็บอกว่าผมไร้ประโยชน์ งานบ้านไม่เคยจะช่วย ทั้งๆที่แม่ผมสั่งให้ผมทำอะไรผมไม่เคยบ่นซักคำ สรุปผมควรทิ้งการเรียนทิ้งกิจกรรมแล้วมาช่วยพ่อแม่ทำงานดีไหมครับ ตอนนี้ผมรู้สึกไม่อยากทำอะไรแล้ว