คือแรกเริ่มเลยนะคะหนูโดนเลี้ยงมาในกรอบที่พ่อแม่ให้มาตลอดบวกกับสถานะทางบ้านไม่มี
เงินส่งเรียนด้วยคะหนูอายุ26แล้วคะจะ27เดือนตุลาคมนี้คะคือหนูมีความฝันอยากเป็นนักแสดงและการเขียนบท
ทำภาพยนต์คะคือหนูอยากเรียนนิเทศคะแต่แม่ไม่มีเงินส่งเรียนและบังคับให้เราเรียนค้าปลีกของ
ปัญญาภิวัฒน์ตั้งแต่ปวช.จนจบปริญญาตรีอันนี้หนูไม่ได้พาดพิงหรือทำให้สถาบันเสียหายนะคะ
แล้วเราก็เรียนตามแม่เพราะแม่ไม่อยากให้เราไปเรียนกรุงเทพซึ่งสถาบันนี้ก็มีคณะอื่น
แต่ต้องไปเรียนที่ศนูย์ใหญ่ซึ่งอยู่นนทบุรีแม่ไม่อยากให้ไปถึงจะ
เงื่อนไขไม่ต่างกันแต่ก็ต่างที่อยู่ดีซึ่งทำให้เราต้องเรียน
สาขาการจัดการธุรกิจค้าปลีกคณะบริหารเพราะต่างจังหวัดมีแต่คณะนี้ซึ่งเราต้อง
เรียนในสิ่งที่ไม่ชอบและหนูก็เรียนจนจบและทำงานใช้ทุนหลังเรียนจบ
เรียบร้อยคือเราอยากมีโอกาสได้ทำงานสายสำนักงานมากคะเราไม่ชอบสาย
ร้านอยากมีโอกาสมากคะแต่ค่าหอกรุงเทพแพงมากคะและไม่รู้จะผ่านมั๊ย
คือหนูตั้งใจจะทำงานเก็บเงินเพื่อไปทำงานกรุงเทพคะหนูทะเลาะกับแม่
ตลอดว่าอยากเลือกทางทีตัวเองเลือกบ้างคือแม่กะจะให้เราฝังใจให้เรา
ทำแต่ร้านเซ่เว่นให้ได้ซึ่งเราก็บอกท่านว่าcp all มีหลายสายให้เลือกทำไม่ใช่ทีแต่เซ่เว่นทะเลาะกันบ่อย
และจุดพีคที่ว่าทำให้สถานะการณ์ย้ำแย่แม้แต่เงินกินข้าวภายใน
ครอบครัวแทบไม่มีกินคือบ้างทีสักบาทยังไม่มีเลยคือด้วยความที่ว่าเราประวัติใสสะอาดไม่มีอะไร
ตอนก่อนออกจากงานคือ1.พ่อไม่รู้แกทำอะไรคือแกเลี้ยงไก่ชนและขายและแกไม่ทำงานอยากอื่นเลยและแกชอบยืมเงินคนอื่นไปทั่ว
และไปกู้หนี้นอกระบบซึ่งเรากับแม่ตอนแรกไม่รู้คือแกไปกู้ๆหรือยืม
เงินใครมาเงินเหล่านั้นไม่เคยถึงมือครอบครัวเลยสักบาทคือใช้อยู่คน
เดียวกินก็ชอบมากินกับแม่กับลูกคือเราเป็นลูกเราก็ไม่คิดอะไรเค้า
เป็นพ่อแต่นานวันเค้าคือแกไม่ทำงานอะไรเลยคือถ้าแกอยู่เฉยๆและไม่ไปก่อหนี้ยืมสินสร้าง
ปัญหาให้ครอบครัวอยู่เฉยๆเราจะไม่ว่าเลยนี้แกไปสร้างเรื่องตลอดแบบ
แกขายไก่หรือได้เงินมาแกก็ไม่เอามาให้ครอบครัวคือกินใช้คนเดียวแต่
เวลาไม่มีก็มาเอาแต่กับครอบครัวซึ่งแกไม่เคยมาถามลูกสักคนว่ากิน
ข้าวยังมีเงินมั๊ยคือแบบง่ายๆเลยคือแกมีแกรอดไม่สนใจลูกสักนิคว่า
ได้กินข้าวกันยังทั้งๆทีลูกไม่มีจะกินแกจะมาเห็นความสำคัญของลูกก็
ตอนจะเอาเงินคะทั้งๆที่เราตอนนั้นก็ต้องซื้ออยู่ซื้อกินภายในครอบ
ครัวคะแกก็มาเอาคือแกติดหนี้รายวันคือหนักทีแกหลีกเลี่ยงไม่ได้มา
จ่ายทุกวันๆไม่จบไม่สิ้นจ่ายสูงอยู่นะคะจ่ายวันละ2,000จนมีผู้ใจดีมาช่วยเคลียรให้พอไม่มีหนี้รายวันทีแก
ก็มีหนี้อื่นแต่ไม่ได้จ่ายหนักเท่าตอนรายวันแกเลยไม่กระตือ
รือร้นทำงานเก็บเงินให้ครอบครัวคือเฉยๆ
2.พ่ออยากมีรถไว้ใช้งานเลยใช้ชื่อหนูออกซึ่งหนูคัดค้านแล้วคะว่า
สถานะการเงินบ้านเราไม่ดีพ่อกับแม่จะให้หนูออกรถผ่อนได้ยังไงมันส่งยาวหลายปีแถมไม่ส่งไม่ได้
นะชื่อหนูจะติดแบล็คลิสแกก็ยกเหตุผลร้อยแปดเถียงซึ่งทุกคนคงจะเข้าใจสถานะคนเป็นลูกซึ่ง
จะเถียงแพ้ผู้ให้กำเนิดตลอดหนูเลยไปออกรถรถงวดล่ะ7,080คะแกบอกแกสัญญาว่าจะจ่ายให้แกบอกแค่ค่ารถแกจ่ายให้ได้
แกสัญญาเป็นหมั้นเป็นเหมาะ3เดือนผ่านไปแกเอารถไปจำและไม่บอกหนูซึ่งเงินที่ได้จากการจำก็
เหมือนเดิมครอบครัวไม่เคยได้ซึ่งหนูกว่าจะรู้เรื่องก็ผ่านไปเดือนกว่าหนูแทบล้มคือแล้วรถชื่อหนูด้วย
3.ทุกคนอาจจะสงสัยว่าแล้วพี่น้องไปไหนมีกันหลายคนโตๆกันแล้ว1.เลยค่ะตอนนั้นพี่ชายเป็นลูกจ้างให้ร้านสกีนเสื้อกับน้องชายค่ะซึ่ง
น้องชายยังไม่ได้เรียนเลยคะสงสารน้องมากคือพ่อไปขอยืมเงินจากเจ้า
นายพี่ชายกับน้องชายค่ะซึ่งเงือนไขคือจะไม่ให้เงินเดือนน้องชายกับ
พี่ชายเพราะจะหักกับหนี้เรียกง่ายๆว่าทั้ง2คนำงานฟรีเพื่อใช้หนี้ให้พ่อ
4.แม่ขอเลิกกับพ่อคะเพราะทนไม่ไหวคะและแกหมดรักพอนานแล้วและแกสงสาร
ลูกมากคะพ่อแกก็ไม่ยอมไปสักทีเพราะยังเหลือหนูทำงานอยู่หนูก็เป็น
หนี้บัตรเครดิสเหมือนกันถึงจะไม่ได้มาจากพ่อโดยตรงแต่แกก็มีส่วนตรง
ทีได้หมุนเงินมาตลอดเพราะเราได้ใช้เลี้ยงครอบครัวอยู่บ้างถึงจะเป็นหนี้บัตรแต่แกก็มา
ยุ่งกับหนูทั้งทางตรงและทางอ้อมแกทะเลาะกับแม่ทุกวันบ้านร้อนเป็นไฟกินข้าวแต่ละมื้อแทบไม่มี
จนหนูตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อตัดปัญหาจะว่าคิดน้อยก็ได้คะแต่ถ้า
ไม่ทำแบบนี้แกก็ไม่เลิกกับแม่และไปอยู่ทีอื่นและได้ผลคะพ่อเลิกกับ
แม่และไปไหนก็ไม่รู้คะหรืออาจจะมีเหตุผลเบื้องลึกอะไรของผู้ใหญ่ทีหนูไม่ทราบก็ได้คะ
จนปัจจุบันซึ่งแกไปแต่ตัวจริงๆคะทิ้งหนี้ไว้และไม่จ่ายค่างวดเลยสักงวดตั้งแต
ออกจากบ้านไปซึ่งเราน้ำตาตกทำไมพ่อทำแบบนี้น้ำตาตกและรถชื่อหนู
ด้วยและแกไปไม่เคยส่งเงินมาสักบาทปัจจุบันหนูยังไม่ได้งานทำเลยคะไม่ใช่เลือกงานนะคะแต่ไม่มี
ที่ไหนรับเลยคะคือหนูอยากทำงานมากคะคือชีวิตยิ่งกว่านับ1ใหม่มากคะหนูอยากเก็บเงินหาเงินเข้ากรุงเทพหนูอยากทำงานสายออฟฟิต
Cp all กับgmmแกรมมี่คะคือความฝันที่ตั้งใจจะเข้าไปทำนะคะแต่แรกเริ่มทีจะทำเก็บเงินกับหางานไม่ได้เลยคะคือแทบไม่มีข้าวทาน
คะสงสารแม่และตัวเองมากคะโดยเฉพาะแม่
ที่หนูอยากระบายและพิมพมาแบบนี้ไม่ได้ต้องการให้ใครว่าพ่อนะคะแต่
หนูไม่มีทีปรึกษาและทีระบายและคนช่วยคิดทางออกคะคือหนูเครียดหนัก
มากจริงๆคะอยากฆ่าตัวตายอยู่ในสมองคิดจริงๆคะไม่ได้เรียกร้องความสนใจอะไร
ทั้งสิ้นคะหนูก็เคยเห็นคนรู้จักกินยาล้างห้องน้ำฆ่าตัวตายตอนนั้น
หนูก็คิดเหมือนทุกคนคะว่าทำไปทำไมบาปไม่คิดถึงคนอยู่บ้างแต่พอมา
ถึงจุดๆนี้จริงๆไอ้คำนั้นมันใช้ไม่ได้กับจุดทีต้องเจอกับความจริง ณ. ตอนนี้
หนูอยู่ขอนแก่นคะเลยอยากจะขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆในพันทิปคะอาจจะยาว
และตาลายบ้างหนูก็ขอบคุณมากคะอยากปรึกษาจริงๆคะเพื่อทุกคนจะช่วย
ให้คำแนะนำได้คะ
เครียดอยากฆ่าตัวตายเมื่อปัญหาสาเหตุมาจากพ่อ
เงินส่งเรียนด้วยคะหนูอายุ26แล้วคะจะ27เดือนตุลาคมนี้คะคือหนูมีความฝันอยากเป็นนักแสดงและการเขียนบท
ทำภาพยนต์คะคือหนูอยากเรียนนิเทศคะแต่แม่ไม่มีเงินส่งเรียนและบังคับให้เราเรียนค้าปลีกของ
ปัญญาภิวัฒน์ตั้งแต่ปวช.จนจบปริญญาตรีอันนี้หนูไม่ได้พาดพิงหรือทำให้สถาบันเสียหายนะคะ
แล้วเราก็เรียนตามแม่เพราะแม่ไม่อยากให้เราไปเรียนกรุงเทพซึ่งสถาบันนี้ก็มีคณะอื่น
แต่ต้องไปเรียนที่ศนูย์ใหญ่ซึ่งอยู่นนทบุรีแม่ไม่อยากให้ไปถึงจะ
เงื่อนไขไม่ต่างกันแต่ก็ต่างที่อยู่ดีซึ่งทำให้เราต้องเรียน
สาขาการจัดการธุรกิจค้าปลีกคณะบริหารเพราะต่างจังหวัดมีแต่คณะนี้ซึ่งเราต้อง
เรียนในสิ่งที่ไม่ชอบและหนูก็เรียนจนจบและทำงานใช้ทุนหลังเรียนจบ
เรียบร้อยคือเราอยากมีโอกาสได้ทำงานสายสำนักงานมากคะเราไม่ชอบสาย
ร้านอยากมีโอกาสมากคะแต่ค่าหอกรุงเทพแพงมากคะและไม่รู้จะผ่านมั๊ย
คือหนูตั้งใจจะทำงานเก็บเงินเพื่อไปทำงานกรุงเทพคะหนูทะเลาะกับแม่
ตลอดว่าอยากเลือกทางทีตัวเองเลือกบ้างคือแม่กะจะให้เราฝังใจให้เรา
ทำแต่ร้านเซ่เว่นให้ได้ซึ่งเราก็บอกท่านว่าcp all มีหลายสายให้เลือกทำไม่ใช่ทีแต่เซ่เว่นทะเลาะกันบ่อย
และจุดพีคที่ว่าทำให้สถานะการณ์ย้ำแย่แม้แต่เงินกินข้าวภายใน
ครอบครัวแทบไม่มีกินคือบ้างทีสักบาทยังไม่มีเลยคือด้วยความที่ว่าเราประวัติใสสะอาดไม่มีอะไร
ตอนก่อนออกจากงานคือ1.พ่อไม่รู้แกทำอะไรคือแกเลี้ยงไก่ชนและขายและแกไม่ทำงานอยากอื่นเลยและแกชอบยืมเงินคนอื่นไปทั่ว
และไปกู้หนี้นอกระบบซึ่งเรากับแม่ตอนแรกไม่รู้คือแกไปกู้ๆหรือยืม
เงินใครมาเงินเหล่านั้นไม่เคยถึงมือครอบครัวเลยสักบาทคือใช้อยู่คน
เดียวกินก็ชอบมากินกับแม่กับลูกคือเราเป็นลูกเราก็ไม่คิดอะไรเค้า
เป็นพ่อแต่นานวันเค้าคือแกไม่ทำงานอะไรเลยคือถ้าแกอยู่เฉยๆและไม่ไปก่อหนี้ยืมสินสร้าง
ปัญหาให้ครอบครัวอยู่เฉยๆเราจะไม่ว่าเลยนี้แกไปสร้างเรื่องตลอดแบบ
แกขายไก่หรือได้เงินมาแกก็ไม่เอามาให้ครอบครัวคือกินใช้คนเดียวแต่
เวลาไม่มีก็มาเอาแต่กับครอบครัวซึ่งแกไม่เคยมาถามลูกสักคนว่ากิน
ข้าวยังมีเงินมั๊ยคือแบบง่ายๆเลยคือแกมีแกรอดไม่สนใจลูกสักนิคว่า
ได้กินข้าวกันยังทั้งๆทีลูกไม่มีจะกินแกจะมาเห็นความสำคัญของลูกก็
ตอนจะเอาเงินคะทั้งๆที่เราตอนนั้นก็ต้องซื้ออยู่ซื้อกินภายในครอบ
ครัวคะแกก็มาเอาคือแกติดหนี้รายวันคือหนักทีแกหลีกเลี่ยงไม่ได้มา
จ่ายทุกวันๆไม่จบไม่สิ้นจ่ายสูงอยู่นะคะจ่ายวันละ2,000จนมีผู้ใจดีมาช่วยเคลียรให้พอไม่มีหนี้รายวันทีแก
ก็มีหนี้อื่นแต่ไม่ได้จ่ายหนักเท่าตอนรายวันแกเลยไม่กระตือ
รือร้นทำงานเก็บเงินให้ครอบครัวคือเฉยๆ
2.พ่ออยากมีรถไว้ใช้งานเลยใช้ชื่อหนูออกซึ่งหนูคัดค้านแล้วคะว่า
สถานะการเงินบ้านเราไม่ดีพ่อกับแม่จะให้หนูออกรถผ่อนได้ยังไงมันส่งยาวหลายปีแถมไม่ส่งไม่ได้
นะชื่อหนูจะติดแบล็คลิสแกก็ยกเหตุผลร้อยแปดเถียงซึ่งทุกคนคงจะเข้าใจสถานะคนเป็นลูกซึ่ง
จะเถียงแพ้ผู้ให้กำเนิดตลอดหนูเลยไปออกรถรถงวดล่ะ7,080คะแกบอกแกสัญญาว่าจะจ่ายให้แกบอกแค่ค่ารถแกจ่ายให้ได้
แกสัญญาเป็นหมั้นเป็นเหมาะ3เดือนผ่านไปแกเอารถไปจำและไม่บอกหนูซึ่งเงินที่ได้จากการจำก็
เหมือนเดิมครอบครัวไม่เคยได้ซึ่งหนูกว่าจะรู้เรื่องก็ผ่านไปเดือนกว่าหนูแทบล้มคือแล้วรถชื่อหนูด้วย
3.ทุกคนอาจจะสงสัยว่าแล้วพี่น้องไปไหนมีกันหลายคนโตๆกันแล้ว1.เลยค่ะตอนนั้นพี่ชายเป็นลูกจ้างให้ร้านสกีนเสื้อกับน้องชายค่ะซึ่ง
น้องชายยังไม่ได้เรียนเลยคะสงสารน้องมากคือพ่อไปขอยืมเงินจากเจ้า
นายพี่ชายกับน้องชายค่ะซึ่งเงือนไขคือจะไม่ให้เงินเดือนน้องชายกับ
พี่ชายเพราะจะหักกับหนี้เรียกง่ายๆว่าทั้ง2คนำงานฟรีเพื่อใช้หนี้ให้พ่อ
4.แม่ขอเลิกกับพ่อคะเพราะทนไม่ไหวคะและแกหมดรักพอนานแล้วและแกสงสาร
ลูกมากคะพ่อแกก็ไม่ยอมไปสักทีเพราะยังเหลือหนูทำงานอยู่หนูก็เป็น
หนี้บัตรเครดิสเหมือนกันถึงจะไม่ได้มาจากพ่อโดยตรงแต่แกก็มีส่วนตรง
ทีได้หมุนเงินมาตลอดเพราะเราได้ใช้เลี้ยงครอบครัวอยู่บ้างถึงจะเป็นหนี้บัตรแต่แกก็มา
ยุ่งกับหนูทั้งทางตรงและทางอ้อมแกทะเลาะกับแม่ทุกวันบ้านร้อนเป็นไฟกินข้าวแต่ละมื้อแทบไม่มี
จนหนูตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อตัดปัญหาจะว่าคิดน้อยก็ได้คะแต่ถ้า
ไม่ทำแบบนี้แกก็ไม่เลิกกับแม่และไปอยู่ทีอื่นและได้ผลคะพ่อเลิกกับ
แม่และไปไหนก็ไม่รู้คะหรืออาจจะมีเหตุผลเบื้องลึกอะไรของผู้ใหญ่ทีหนูไม่ทราบก็ได้คะ
จนปัจจุบันซึ่งแกไปแต่ตัวจริงๆคะทิ้งหนี้ไว้และไม่จ่ายค่างวดเลยสักงวดตั้งแต
ออกจากบ้านไปซึ่งเราน้ำตาตกทำไมพ่อทำแบบนี้น้ำตาตกและรถชื่อหนู
ด้วยและแกไปไม่เคยส่งเงินมาสักบาทปัจจุบันหนูยังไม่ได้งานทำเลยคะไม่ใช่เลือกงานนะคะแต่ไม่มี
ที่ไหนรับเลยคะคือหนูอยากทำงานมากคะคือชีวิตยิ่งกว่านับ1ใหม่มากคะหนูอยากเก็บเงินหาเงินเข้ากรุงเทพหนูอยากทำงานสายออฟฟิต
Cp all กับgmmแกรมมี่คะคือความฝันที่ตั้งใจจะเข้าไปทำนะคะแต่แรกเริ่มทีจะทำเก็บเงินกับหางานไม่ได้เลยคะคือแทบไม่มีข้าวทาน
คะสงสารแม่และตัวเองมากคะโดยเฉพาะแม่
ที่หนูอยากระบายและพิมพมาแบบนี้ไม่ได้ต้องการให้ใครว่าพ่อนะคะแต่
หนูไม่มีทีปรึกษาและทีระบายและคนช่วยคิดทางออกคะคือหนูเครียดหนัก
มากจริงๆคะอยากฆ่าตัวตายอยู่ในสมองคิดจริงๆคะไม่ได้เรียกร้องความสนใจอะไร
ทั้งสิ้นคะหนูก็เคยเห็นคนรู้จักกินยาล้างห้องน้ำฆ่าตัวตายตอนนั้น
หนูก็คิดเหมือนทุกคนคะว่าทำไปทำไมบาปไม่คิดถึงคนอยู่บ้างแต่พอมา
ถึงจุดๆนี้จริงๆไอ้คำนั้นมันใช้ไม่ได้กับจุดทีต้องเจอกับความจริง ณ. ตอนนี้
หนูอยู่ขอนแก่นคะเลยอยากจะขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆในพันทิปคะอาจจะยาว
และตาลายบ้างหนูก็ขอบคุณมากคะอยากปรึกษาจริงๆคะเพื่อทุกคนจะช่วย
ให้คำแนะนำได้คะ