เรื่องชั่วของอีเมียน้อย

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราเป็นเมียน้อย เจ็บนะคะคำนี้ไม่ว่าจะเมียน้อย เมียหลวง ก็ไม่มีใครอยากมีคำนี้ขึ้นต้นชื่อตัวเองหรอกค่ะ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เรื่องมีอยู่ว่า เราได้รู้จักกับพล (นามสมมุติ) ในที่ทำงาน เราทำงานพาร์ททามที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ส่วนพลเขาเป็นพ่อครัวที่นั่น วันหนึ่งพลเขาได้มาขอไลน์กับเรา เผื่อว่าจะได้คุยงานอะไรกัน(เรารู้อยู่แล้วแหละว่า เขาเอาเรื่องงานมาอ้าง แต่ก็ให้ไปโดยไม่ได้คิออะไร) พอคุยกันได้สักพัก เราตอบเขาบ้างไม่ได้ตอบบ้าง เราก็มีคิดนะว่า พี่พลชอบเราหรือเปล่า (อายุพี่พล 32ปี ห่างจากเรา 12 ปี) แต่ก็นะ ความรู้สึกเราตอนนั้นเฉยๆ แล้ววันหนึ่งเขาก็มาบอกว่าชอบเรา หลังเลิกงานก็ชวนเรา เพื่อนร่วมงานที่สนิทกันไปกินเหล้า สนุกๆกัน (ไม่มีอะไรเกินกว่านั้น เรารู้ทุกคนคิด555) พอเราได้คุยกันมาเรื่อยๆ จนเกือบเดือน เราเริ่มรู้สึกชอบพี่พลเข้าให้แล้ว ไม่รู้เพราะอะไรนะเราถึงชอบ ทั้งที่ผ่านมา ก็มีคนมาจีบเรา. แต่เราไม่ได้สนใจเลย ถ้าว่าเรื่องฐานะ หน้าตา ก็ไม่ใช่ เพราะเราไม่ใช่คนเห็นแก่เงินขนาดนั้น ถามว่าแล้วเรารู้มั้ยว่าพี่เขามีเมีย มีลูกหรือยัง? บอกตามตรงเรารู้นะว่าพี่พลมี รู้แม้กระทั่งว่า เขาอยู่ด้วยกัน แต่ด้วยความรักอาจจะบังตาทำให้เรา คิดไม่เยอะพอ ที่จะถอยห่าง (เรายอมรับว่า เรามันชั่ว เลว เพศยา เราด่าตัวเองตลอด ที่เลือกจะเป็นเมียน้อย) ใช่ว่าตลอดระยะเวลาที่เราคุยกับพี่พลมา เราจะมีความสุข เราเจ็บ ร้องไห้ คิดจะเลิกหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่สุดท้ายเราก็ทำไม่ได้ เพราะอะไรนะเหรอ?......... นี่ยังไม่ใช่จุดเริ่มต้นของเรื่อง!!!!!!!