คือว่าเรารู้สึกเเย่หดหู่ใจมาเดือนกว่าเเล้วเหตุเกิดจากการที่สูญเสียเพื่อนสนิทโดยที่เขาตัดเพื่อนกับเราสำหรับเราเพื่อนมันสำคัญมากมันเป็นสิ่งที่เราปราถนาเเละต้องการมาตลอดพอมีเพื่อนมันมีความสุขมากเเต่พอเสียมันไปเรามีเเต่ทุกข์ เรารู้สึกเหมือนสูญเสียสิ่งที่สำคัญไปไม่มีปัญญาเเม้เเต่ขะรักษาไว้มันส่งผลต่อเราในเรื่องต่างๆในชีวิตประจำวันของเรามากมายทั้งเรื่องการเรียน ตอนนี้เราไม่รู้จะจัดการไงๆกับความรู้สึกนี้อารมณ์นี้เราต้องการคนปรึกษาเเละพูดคุยเเตาว่าเราไม่เหลือใครเเล้ว เรารู้สึกว่าเราเหมือนอยู่ในช่วงที่ตกตำ่มาก เรามัวเเต่โทษตัวเองเเละหยุดความทุกข์นี้ไม่ได้เลยพอคิดถึงนำ้ตามันก็ไหลเราหมดหนทางเเล้ว
เราเคยโทรไป1323เขาบอกให้เราให้เวลาตัวเองเเต่เราก็ทรมารเหลือเกินเขาบอกให้ลองไปพบจิตแพทย์ดูเราควรไปไหมเเล้วเราจะไปพอจิตเเพทย์ไงๆควรพูดไงๆควรทำไงๆดีเรายอมรับว่าเราอาจเเย่ลงเรื่อยๆจนสุดท้ายเราจะไม่เหมือนเดิมทีละนิด
ควรไปพบจิตเเพทย์ไหม
เราเคยโทรไป1323เขาบอกให้เราให้เวลาตัวเองเเต่เราก็ทรมารเหลือเกินเขาบอกให้ลองไปพบจิตแพทย์ดูเราควรไปไหมเเล้วเราจะไปพอจิตเเพทย์ไงๆควรพูดไงๆควรทำไงๆดีเรายอมรับว่าเราอาจเเย่ลงเรื่อยๆจนสุดท้ายเราจะไม่เหมือนเดิมทีละนิด