อยากตาย เปลี่ยนความคิดแล้วแต่ก็ทำไม่ได้

อ่านแล้วอดเห็นคุณแม่ของ จขกท ไม่ได้ค่ะ เชื่อว่าคำพูดที่ท่านบอกว่าท่านเครียดน่าจะเป็นความจริง นอกจากเห็นใจแล้ว ยังรู้สึกชอบการสอนลูกของท่าน ในเรื่องใจเขาใจเรา ท่านเป็นแม่ที่ดีที่สุดคนหนึ่งเลยนะคะ

เห็นใจ จขกท และครอบครัว ที่ดูเหมือนจะมีคนที่มีปัญหาทางอารมณ์ และการแสดงออก จากที่เล่า มีสองคนที่เห็นได้ชัด คือย่า กับพี่สาว ในกรณีของ จขกท นั้น เมื่อเห็น เจอและต้องอดทนคำพูดและอารมณ์ของสองคนนี้ พยายามระวังที่จะไม่เลียนแบบสองคนที่ว่านะคะ เพราะเท่ากับจะมีสามคนเลยทีเดียว ที่มีนิสัยขี้ประชด ซึ่งจะทำให้แม่ปวดหัวเพิ่มขึ้นไปอีก การเลียนแบบเกิดได้จากหลายสาเหตุ อย่างหนึ่งคือ การคิดแบบผิด ๆ ว่าเขาทำมา เราทำกลับ

การประชดประชัน ไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือการกระทำ เป็นลักษณะการสื่อสารในครอบครัวที่ไม่สร้างสรรค์ คนที่มีนิสัยและการแสดงออกเช่นนี้ มักมีและใช้อารมณ์เป็นใหญ่ มีและใช้สติ และความมีเหตุผลน้อย เมื่อไม่มีและไม่ใช้สติ จึงขาดการสำรวมระวังที่จะไม่สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้คนอื่น การอยู่ด้วยกันย่อมมีการกระทบกระทั่งกันแน่ แต่คนที่เป็นบัณฑิตจะไม่ประชดประชัน รวมถึงไม่เก็บกดและไม่อาฆาตแค้น หากแต่จะพยายามพูดคุยด้วยเหตุผล ความมีใจกว้าง ไม่คิดถึงแต่ตนเองเป็นใหญ่ และเมื่อจะพูด จะพูดด้วยประโยคบอกเล่า ด้วยใจเย็น ๆ และใจดี ๆ

ในกรณีของ จขกท อยากบอกว่า เครียดเพราะหวังว่าย่ากับพี่ จะไม่เป็นอย่างที่เป็น ในความเป็นจริงแล้ว ทุกคนเป็นอย่างที่เป็น ไม่อาจเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ การทำใจว่าผู้คนแตกต่าง รวมถึงคนที่ทำให้เราเครียดและเสียใจ และไม่หวังว่าเขาหรือเธอ จะไม่เป็นอย่างที่เป็น น่าจะพอช่วยให้ความรู้สึกเศร้า และมีอารมณ์ขุ่นมัว ลดน้อยลงได้

สำคัญที่ตัวของ จขกท เองนะคะ ที่จะคิดถูกปฏิบัติถูก อย่างน้อย พอจะหวังได้ว่า พวกเขาจะเปลี่ยนแปลงตนเองให้ดีขึ้นได้เช่นกัน