รับมือกับความเหงายังไง??

สวัสดีสมาชิกที่เผลอกดเข้ามาอ่านกระทู้นี้ทุกท่าน เราเป็นคนๆหนึ่งที่ตลอดชีวิต 28 ปี ไม่เคยมีแฟนเป็นจริงเป็นจัง
ส่วนมากก็มีแต่ไปแอบรักข้างเดียว หรือไม่ก็โดนเขาเท ตั้งแต่ยังไม่เริ่มความสัมพันธ์ เมื่อก่อนก็คิดนะว่าเราอาจถูกสร้างมาเพื่ออยู่คนเดียวเปล่าวะ
หรือจะต้องขึ้นคานจริงๆ เคยคิดแบบนั้นก็สบายใจไม่ได้โฟกัสกับเรื่องความรักแหละ 
จนกระทั่งหลายเดือนก่อน คนรอบข้าง เพื่อนๆ รุ่นราวคราวเดียวกัน เริ่มมีครอบครัว มีลูกตัวเล็กๆ น่ารัก เราก็เริ่มย้อนกลับมามองตัวเองว่า
หรือเราต้องเริ่มหาใครสักคนอย่างจริงจังวะ พอเริ่มเรียนจบ สงสัยฟุ้งซ่านมาก ไม่มีเรื่องต้องเครียดล่ะ เรื่องงานก็พอรับมือได้ ไม่ได้สร้างความปวดหัวให้มาก
พอสมองว่าง ใจว่าง ยังไงล่ะทีนี้ เหงาสิ เหงาแบบที่จะทำอะไรก็รู้สึกว่าทำไม มันไม่สดชื่น ไม่มี passion อะไรที่เคยทำแล้วมีความสุข ก็ไม่สุขเหมือนเดิมแล้ว
กิจกรรมต่างๆ ที่เคยเติมเต็มก็ไม่สนุกเหมือนเดิมแล้ว
เพื่อนๆ ที่เคยเป็นแบบนี้ รับมือกับมันยังไงกันบ้างคะ บางทีเราก็อยากมีใครนะ แต่บางทีก็รู้สึกว่าอยากเติมเต็มตัวเองให้เติมก่อน 
อยากให้ตัวเรากลับมาเป็นตัวเองในแบบที่ เราภูมิใจที่เราเป็นแบบนี้ มีความสุข และมี passion ที่อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรให้สำเร็จ
และต่อให้เราต้องเจอความเหงาอีกกี่ครั้ง เราก็จะผ่านมันไปให้ได้
.
.
.
ปล. ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่เข้ามาอ่านและกำลังคิดว่าจะให้คำแนะนำกับเจ้าของกระทู้นี้ยังไงนะคะ