คือเรื่องมันเป็นเเบบนี้ค่ะ เราเองได้เลิกกับ(เเฟนเก่า)มาสัก2อาทิต เเต่เรายังรักเขาอยู่ ยังรอเขาอยู่ เเล้วยังติดต่อกับ(เเฟนเก่า)อยู่ จนมาถึงวันหนึ่ง(เเฟนเก่า)มาบอกว่ามีลูกเเล้วกับเเฟนเก่าอีกคนเเต่เขาก็บอกว่า 80%อาจเป็นลูกเขา  พอเราเองได้ยิน ก็มือสั่นร้องไห้ เราก็เลยบอกไปว่า ให้เขาไปดูเเลลูกเขา ด้วยอารมของเรา เเล้วก็บล็อค พอเราตั้งสติได้ เราก็ปลดบล็อคเขา เพราะเราเป็นห่วงเพราะเขาอายุยังน้อยกลัวเขาจะเเก้ปันหาไม่ได้ เเต่เราก็ไม่ได้ติดต่อกลับไปนะค่ะ พอเวลา 02:00เขาโทรมาหาเราทางเเชทค่ะ  เขาโทรมาว่า 
เเฟนเก่า: พี่เป็นอะไร บล็อคเเชทผมทำไม ผมยังให้คำปรึกษาพี่ได้เลยทำไมพี่ให้คำปรึกษาผมไม่ได้ 
เรา:อ่ะๆ ก็ได้ว่ามา 
เเฟนเก่า:พี่เป็นอะไรป่าว ผมยังรักพี่นะ 
เรา:.........................
เรา:เป็นไงบ้าง เองต้องรับผิดชอบนะ บอกพ่อเเม่ยัง
เเฟนเก่า:ยังไม่ได้บอก ฝั่งทางนั้นเขาไม่รับผมฝั่งนั้นเขามีครอบครัวอยู่เเล้ว
(เราก็ร้องไห้ไปด้วย เเต่ก็ต้องปลอบใจเขาไปด้วย)
พอจากนั้นเราก็จบสนทนา พอเช้า เเฟนเก่ามาบอกเราอีกทีว่า ฝั่นนั้นไม่ต้องการให้ มารับผิดชอบ เเล้วยังบอกอีกว่า ไม่เเน่ใจว่าเด็กใช่ลูกไหม เเต่เราว่าก้ออาจจะใช่ เพราะเเฟนเก่าคบกับเรามา 7เดือน เเล้วบวกกับ เวลาที่เลิกกับผญคนนั้นมันใช่เรยค่ะ (เเต่มันมีจุดพีคค่ะ)
เขามาบอกให้เราเลิกยุ่งเขา ไม่ต้องทักไป 
เเฟนเก่าอายุเเค่17ย่าง18ค่ะ. ส่วนเรา20
เรารู้ว่าอายุเรายังน้อย. เเต่เราก็ไม่รู้จะทำไงดีค่ะ ช่วงเวลา7เดือน มันสั้นมากค่ะสำหรับเราเเต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไม เรายังคอยเป็นห่วงเขา ไม่ว่าเขาทำไม่ดีขนาดไหนเราให้อภัย ถึงเค้าจะพูดถึง ผญมากมายว่าดีอย่างโน้นอย่างนี้ ถามว่าเจ็บไหมเราเจ็บค่ะ เเต่เราทำไรไม่ได้ 
#เพื้อนๆ พี่ค่ะ อยากถามว่า ต้องทำไงต่อค่ะ กับปัญหานี้ ใจหนึ่งอยากถอย ใจหนึ่งก้อยังอยากอยู่ข้างๆเขา😭😭🥀

คอมเม้นได้เต็มที่เลยค่ะ ยิ่งเป็นผู้ใหญ่ยิ่งดีค่ะ เเละทั้งผู้ชาย ผู้หญิงเลยค่ะ ว่ามีความคิดเห็นยังไง กับเรื่องนี้