สวัสดีค่ะ กระทู้นี้อาจจะยาวหน่อย ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เราเป็นนักศึกษาที่อยากเลี้ยงแมวมากๆเลยค่ะ ก็เลยซื้อมาเลี้ยงตัวนึง สักพักเพื่อนเห็นนางเลยอยากเลี้ยงบ้าง ด้วยความที่เราเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้ว เราก็โอเคมากๆเลยที่เพื่อนขอเอาแมวมาฝากไว้ที่ห้องเราบ้างบางครั้ง เพราะตอนนั้นเราอยู่หอเดียวกัน ทีนี้นัดรับแมวตอนช่วงปิดเทอมซึ่งนางกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เราก็โอเค เดี๋ยวเลี้ยงไว้ที่เราก่อนละกัน เราก็เป็นคนพาไปฉีดวัคซีนอะไรเรียบร้อย นางบอกว่าตอนกลับมาหอจะจ่ายเงินคืน นางฝากซื้อพวกอาหารแมวทรายแมวด้วย
พอนางกลับมานางคืนเงินเราแค่ครึ่งนึงก่อน บอกอีกครึ่งจะจ่ายตอนสิ้นเดือน เราก็เข้าใจว่าจ่ายทีเดียวเลยมันเยอะ เพื่อนอาจจะต้องเหลือไว้ใช้กินซื้อของนู่นนี่ ในหนึ่งอาทิตย์นางก็เทียวมารับแมวนางบ้างเอามาฝากบ้างอยู่ตลอด นางให้เหตุผลว่าตอนกลางวันไม่อยู่หอ กลัวแมวจะเหงา ก็เลยเอามาฝากไว้ให้อยู่เล่นกันกับแมวเรา ครั้งสุดท้ายนางเอามาฝากไว้ บอกว่าวันพรุ่งนี้จะมารับ แต่ก็ไม่มา เราก็คิดว่าคงยุ่งหรือไม่ก็อาจจะนอนหลับจนลืมไรงี้ หลังจากนั้นก็ติดต่อนางไม่ได้จ้า ปกตินางเป็นคนไม่ค่อยตอบไลน์อยู่ละ ทีนี้โทรไปก็ไม่รับ เคาะประตูห้องก็ไม่เปิด ณ ตอนนั้นเราเป็นห่วงมากกว่ากลัวว่าเพื่อนจะเป็นอะไรไป ไปๆมาๆ เทอมนั้นนางมาเรียนได้แค่อาทิตย์เดียวแล้วก็ดรอปกลับบ้านไป โดยที่แมวนางยังอยู่กับเรา... ใช่ค่ะทุกคน นั่นเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเราถึงได้แมวตัวที่สองมาเพิ่ม
เอาล่ะค่ะ เกริ่นซะยาวเลย ที่เรามาตั้งกระทู้วันนี้เพราะอยากจะปรึกษาและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ ชาวพันทิปค่ะ คือว่าหลังจากเหตุการณ์นั้นมันก็ผ่านมาสักพักแล้ว เราช่วยกันเลี้ยงแมว2ตัวกับแฟนเราค่ะ เราทำงาน parttime ด้วยเรียนด้วย ก็ทำให้พอมีใช้จ่ายอยู่บ้าง แต่ก็ทำให้ไม่มีเงินเก็บเลยและอดมื้อกินมื้อบ้างบ่อยครั้ง เพราะตอนเราเริ่มเลี้ยงตัวแรก เราคิดว่าเราไหว แต่ตอนนี้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมัน x2 น้องแมวก็โตขึ้นทุกวัน กินเยอะขึ้น ไหนจะค่าวัคซีนประจำปี น้องท้องไปคอกนึงแล้วด้วย พอเราจะพาไปทำหมันก็หาคลินิกหรือโรงพยาบาลสัตว์ที่น่าไว้ใจไม่ได้สักที ที่ที่คนรู้จักแนะนำมาก็อยู่ค่อนข้างไกลและเราไม่มีรถส่วนตัวด้วย และแถวนี้มีแต่2พันอัพเลยจ้า พอจะพาไปทำทีละตัว อ้าว... เงินไม่พออีก
ปัญหาใหญ่ก็ตามมาอีกคือช่วงนี้ไวรัสโคโรน่า ทำให้ที่ที่เราทำงานเสริมเค้าเลิกจ้างพนักงานชั่วคราว เราก็เข้าใจว่าเศรษฐกิจไม่ดี พอจะไปหาทำงานที่อื่น ที่ไหนๆเค้าก็มีแต่เลิกจ้างกันทั้งนั้นตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกท้อในการเลี้ยงน้องแมวทั้ง2ตัวมากค่ะ พอจะเอาไปให้คนอื่นเลี้ยง ใจนึงก็รักและผูกพันเพราะก็กินนอนอยู่ด้วยกันทุกวัน จะหาคนที่รู้จักมาเลี้ยง ก็มีแต่คนอยากได้ลูกแมวตัวเล็กๆ ตอนนี้ตัวผู้อีก 4 เดือนจะอายุเต็ม 2 ปี ตัวเมียอายุน้อยกว่าตัวผู้ 4 เดือนค่ะ
มีใครมีคำแนะนำอะไรดีๆบ้างคะ บอกตามตรงว่าไม่รู้จะทำยังไงเลย ส่วนเพื่อนคนนั้นนางกลับมาเรียนเทอมถัดมาแต่เคยเจอกันอยู่แค่ครั้งสองครั้งเองค่ะ นางไม่เคยถามถึงแมวของนางหรือแสดงความรับผิดชอบอะไรเลย และหลังจากนั้นคือเราก็ไม่เคยเจอนางอีกเลย ไม่รู้ยังเรียนอยู่มั้ย มีคนบอกว่านางย้ายออกจากหอที่เคยอยู่ไปแล้วด้วย เพื่อนของเราบอกว่าเคยเห็นนาง เดินสวนกันนางก็ไม่ทัก ฮืออออ นี่สินะผลของการเป็นคนใจดีเกินไป ปฏิเสธใครไม่เป็น
ปล.เราไม่รู้ว่าผิดกฎมั้ย แต่ถ้าผิดต้องขออภัยและทักมาเตือนได้เลยค่ะ หลังจากนี้จะขอเสริมอีกนิดว่าใครอยากเรียนภาษาอังกฤษติดต่อหลังไมค์ได้นะคะ หรือใครมีแหล่งรับสมัครงานก็แปะได้เลยค่ะ ถ้าเรามีงานทำพอมีรายได้ก็อาจจะได้เลี้ยงน้องแมวต่อไปเรื่อยๆ ก็ได้ค่ะ ส่วนใครที่สนใจอยากรับไปเลี้ยง มั่นใจว่าดูแลได้ดีกว่าเรา สามารถอัพเดทให้เราดูบ่อยๆได้ เราก็ยินดีพิจารณาค่ะ ฮือออ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ
ปัญหาเรื่องน้องแมว
เราเป็นนักศึกษาที่อยากเลี้ยงแมวมากๆเลยค่ะ ก็เลยซื้อมาเลี้ยงตัวนึง สักพักเพื่อนเห็นนางเลยอยากเลี้ยงบ้าง ด้วยความที่เราเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้ว เราก็โอเคมากๆเลยที่เพื่อนขอเอาแมวมาฝากไว้ที่ห้องเราบ้างบางครั้ง เพราะตอนนั้นเราอยู่หอเดียวกัน ทีนี้นัดรับแมวตอนช่วงปิดเทอมซึ่งนางกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เราก็โอเค เดี๋ยวเลี้ยงไว้ที่เราก่อนละกัน เราก็เป็นคนพาไปฉีดวัคซีนอะไรเรียบร้อย นางบอกว่าตอนกลับมาหอจะจ่ายเงินคืน นางฝากซื้อพวกอาหารแมวทรายแมวด้วย
พอนางกลับมานางคืนเงินเราแค่ครึ่งนึงก่อน บอกอีกครึ่งจะจ่ายตอนสิ้นเดือน เราก็เข้าใจว่าจ่ายทีเดียวเลยมันเยอะ เพื่อนอาจจะต้องเหลือไว้ใช้กินซื้อของนู่นนี่ ในหนึ่งอาทิตย์นางก็เทียวมารับแมวนางบ้างเอามาฝากบ้างอยู่ตลอด นางให้เหตุผลว่าตอนกลางวันไม่อยู่หอ กลัวแมวจะเหงา ก็เลยเอามาฝากไว้ให้อยู่เล่นกันกับแมวเรา ครั้งสุดท้ายนางเอามาฝากไว้ บอกว่าวันพรุ่งนี้จะมารับ แต่ก็ไม่มา เราก็คิดว่าคงยุ่งหรือไม่ก็อาจจะนอนหลับจนลืมไรงี้ หลังจากนั้นก็ติดต่อนางไม่ได้จ้า ปกตินางเป็นคนไม่ค่อยตอบไลน์อยู่ละ ทีนี้โทรไปก็ไม่รับ เคาะประตูห้องก็ไม่เปิด ณ ตอนนั้นเราเป็นห่วงมากกว่ากลัวว่าเพื่อนจะเป็นอะไรไป ไปๆมาๆ เทอมนั้นนางมาเรียนได้แค่อาทิตย์เดียวแล้วก็ดรอปกลับบ้านไป โดยที่แมวนางยังอยู่กับเรา... ใช่ค่ะทุกคน นั่นเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเราถึงได้แมวตัวที่สองมาเพิ่ม
เอาล่ะค่ะ เกริ่นซะยาวเลย ที่เรามาตั้งกระทู้วันนี้เพราะอยากจะปรึกษาและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ ชาวพันทิปค่ะ คือว่าหลังจากเหตุการณ์นั้นมันก็ผ่านมาสักพักแล้ว เราช่วยกันเลี้ยงแมว2ตัวกับแฟนเราค่ะ เราทำงาน parttime ด้วยเรียนด้วย ก็ทำให้พอมีใช้จ่ายอยู่บ้าง แต่ก็ทำให้ไม่มีเงินเก็บเลยและอดมื้อกินมื้อบ้างบ่อยครั้ง เพราะตอนเราเริ่มเลี้ยงตัวแรก เราคิดว่าเราไหว แต่ตอนนี้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมัน x2 น้องแมวก็โตขึ้นทุกวัน กินเยอะขึ้น ไหนจะค่าวัคซีนประจำปี น้องท้องไปคอกนึงแล้วด้วย พอเราจะพาไปทำหมันก็หาคลินิกหรือโรงพยาบาลสัตว์ที่น่าไว้ใจไม่ได้สักที ที่ที่คนรู้จักแนะนำมาก็อยู่ค่อนข้างไกลและเราไม่มีรถส่วนตัวด้วย และแถวนี้มีแต่2พันอัพเลยจ้า พอจะพาไปทำทีละตัว อ้าว... เงินไม่พออีก
ปัญหาใหญ่ก็ตามมาอีกคือช่วงนี้ไวรัสโคโรน่า ทำให้ที่ที่เราทำงานเสริมเค้าเลิกจ้างพนักงานชั่วคราว เราก็เข้าใจว่าเศรษฐกิจไม่ดี พอจะไปหาทำงานที่อื่น ที่ไหนๆเค้าก็มีแต่เลิกจ้างกันทั้งนั้นตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกท้อในการเลี้ยงน้องแมวทั้ง2ตัวมากค่ะ พอจะเอาไปให้คนอื่นเลี้ยง ใจนึงก็รักและผูกพันเพราะก็กินนอนอยู่ด้วยกันทุกวัน จะหาคนที่รู้จักมาเลี้ยง ก็มีแต่คนอยากได้ลูกแมวตัวเล็กๆ ตอนนี้ตัวผู้อีก 4 เดือนจะอายุเต็ม 2 ปี ตัวเมียอายุน้อยกว่าตัวผู้ 4 เดือนค่ะ
มีใครมีคำแนะนำอะไรดีๆบ้างคะ บอกตามตรงว่าไม่รู้จะทำยังไงเลย ส่วนเพื่อนคนนั้นนางกลับมาเรียนเทอมถัดมาแต่เคยเจอกันอยู่แค่ครั้งสองครั้งเองค่ะ นางไม่เคยถามถึงแมวของนางหรือแสดงความรับผิดชอบอะไรเลย และหลังจากนั้นคือเราก็ไม่เคยเจอนางอีกเลย ไม่รู้ยังเรียนอยู่มั้ย มีคนบอกว่านางย้ายออกจากหอที่เคยอยู่ไปแล้วด้วย เพื่อนของเราบอกว่าเคยเห็นนาง เดินสวนกันนางก็ไม่ทัก ฮืออออ นี่สินะผลของการเป็นคนใจดีเกินไป ปฏิเสธใครไม่เป็น
ปล.เราไม่รู้ว่าผิดกฎมั้ย แต่ถ้าผิดต้องขออภัยและทักมาเตือนได้เลยค่ะ หลังจากนี้จะขอเสริมอีกนิดว่าใครอยากเรียนภาษาอังกฤษติดต่อหลังไมค์ได้นะคะ หรือใครมีแหล่งรับสมัครงานก็แปะได้เลยค่ะ ถ้าเรามีงานทำพอมีรายได้ก็อาจจะได้เลี้ยงน้องแมวต่อไปเรื่อยๆ ก็ได้ค่ะ ส่วนใครที่สนใจอยากรับไปเลี้ยง มั่นใจว่าดูแลได้ดีกว่าเรา สามารถอัพเดทให้เราดูบ่อยๆได้ เราก็ยินดีพิจารณาค่ะ ฮือออ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ