คบกับแฟนมา5ปีอยู่ด้วยกันมา3ปีเปิดธุรกิจด้วยกันที่บ้านเรา
เราทะเลาะกันบ่อยแต่ไม่รุนแรงนานๆปีนึงจะรุนแรงสักครั้งแต่....ไม่เคยทำร้ายกันเลย
แฟนเป็นคนอารมณ์ร้อนปากร้ายปากสุนัขขี้บ่นขี้ติหยาบคายใช้ถ้อยคำรุนแรงปากไม่ตรงกับใจแต่ทุกอย่างนอกนั้นดีหมดชั่งน้ำหนักแล้วส่วนดีก็ยังมีมากกว่าเขาขยันตามใจเรานึกถึงเราเสมอเป็นทั้งช้างเท้าหน้าและพ่อบ้านที่ดีเราทำงานบ้านอะไรอยู่ไม่เคยเลยที่จะไม่เข้ามาช่วยเราตลอด5ปีเรามีความสนใจและทำกิจกรรมยามว่างเหมือนๆกันความคิดความอ่านคล้ายกันเข้าใจกันดีในหลายๆเรื่อง
เราเป็นคนนิ่งๆจริงๆเราอารมณ์ร้อนแต่เราจะนิ่งเพื่อสงบความเคลื่อนไหวเวลาทะเลาะกันเวลาเขาด่าเราจะพยายามสงบสติไม่หือไม่อือปล่อยให้จบๆทนกัดฟันฟังเก็บไปร้องไห้คนเดียวเก็บมาคิดมาเครียดคนเดียวเวลาเจ็บกับคำพูดเขาที่ทำร้ายเรา...ด่า3วันดี4วันจนเราระเบิดสักวันนึงเราจะทำลายข้าวของ(ที่เคยนับมา5-6ครั้งในเวลา5ปี) และ3ปีหลังเราเริ่มทำร้ายตัวเองมากขึ้นจนถึงพยายามฆ่าตัวตาย!!! จนเมื่อ2ปีที่แล้วเราเกลียดตัวเองมากเรากินไม่ได้นอนไม่หลับซึมเศร้าและร้องไห้เองอย่างมีเหตุผลบ้างและไม่มีเหตุผลบ้างมันทรมานมากจนเข้าพบจิตแพทย์และผลลัพธ์คือเราเป็นโรคซึมเศร้า!!
ซึ่งก็เป็นแฟนเราเองที่อยู่ข้างๆพาไปหาหมอด่าและกดดันเราน้อยลงจนผ่านไปปีนึงเรารู้สึกดีขึ้นและไม่มีอาการซึมเศร้าแล้วหมอไม่ได้บอกว่าเราหายแต่เราเลิกไปหาหมอเอง(จริงๆไม่ควรทำ). และทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมคือเรื่องเรากลับมาโดนด่าเละเทะเรื่อยเปื่อยเหมือนเดิม
ยกตัวอย่างเช่น
ลืมบีบยาสีฟันให้“ไม่บีบยาสีฟันให้กูด้วยอีสั**

ไม่ได้เรื่องบลาๆๆๆ***”
เอาน้ำมากินหัวเตียงลืมเก็บ“กูบอกกี่รอบแล้วกินเสร็จให้แช่น้ำบลาๆๆๆๆ”
ทำน้ำหก“อี

ไม่มีตาไงเทน้ำยังไงของวะบลาๆๆๆ”
ซื้อแกงแล้วไม่ได้เอาแกงเข้าตู้เย็น(อยู่หลังตู้เย็น) “ทำไมไม่เอาแกงเข้าตู้เย็นอี***** บลาๆๆๆมาเอาเข้าตู้เย็นด้วย“(ทั้งที่ตัวเองอยู่หน้าตู้เย็น)
ทุกเรื่องตั้งแต่รองเท้าหวีปอกหมอนผ้าห่มงานนอกบ้านในบ้านหยิบจานชามช้อนซ้อมลืมทัพพีก็โดนด่า(เราชอบลืมหยิบทัพพี) จนไปถึงอาบน้ำด้วยกันแล้วผมเราร่วงเยอะก็โดนด่า...ทุกกิริยาบทของเราไม่มีดีเลย
โดนเกือบทุกวันซ้ำๆจนถึงจุดนึงเรามือไม้สั่นไม่รู้จะทำยังไงความอดทนความเงียบที่เคยอดกลั้นมาหลายปีมันหมดลงแล้วเราไม่รู้ต้องทำยังไงให้เขาหยุดพูดถ้อยคำแย่ๆที่ทิ่มแทงใจเราบอกให้หยุดก็ไม่หยุดยิ่งเงียบกลายเป็นยิ่งด่าแรงขึ้นวนๆซ้ำๆจนเราหมดความอดทนและสติแตกอะไรใกล้มือเราเราก็หยิบขึ้นมาเขวี้ยงลงพื้นเพื่อให้เขาหยุดด่าเราหยุดพูดจาแย่ๆร้องไห้กริ๊ดลั่นบ้าน
แฟนเราก็กลับมาเป็นคนเดิมเพิ่มเติมคือเหมือนเขาก็หมดความอดทนกับการสติแตกของเราประมาณนึงเขาเริ่มทำร้ายร่างกายเราเพื่อให้เราหยุดทำลายข้าวของหยุดร้องไห้หยุดสติแตก...
1ปีที่ผ่านมาเขาทำร้ายเราครั้งแรกและมีครั้งที่2 ซึ่งเราสู้ไม่ได้และเลือกที่จะไม่สู้เราเลือกที่จะทำลายข้าวของมากขึ้นจนโดนทำร้ายรุนแรงขึ้นถึงขั้นเขียวช้ำจนเดินไม่ได้
และวันนี้คือครั้งที่3 ที่เราทะเลาะกันอย่างรุนแรงเราเขวี้ยงโทรศัพท์เขาพังและอื่นๆที่ใกล้มือเรา(เราไม่ตั้งใจจะเป็นโทรศัพท์เขาแต่มันใกล้มือที่สุดแล้วเราควบคุมตัวเองไม่เท่าทัน) เขาโกรธมากจนเขาเข้ามาบีบแขนเรากระชากหัวเราต่อยเราทีบเราเราเจ็บมากและสู้ไม่ได้เลยเรากลัวตายมากนาทีนั้นเขาจับเรากดลงกับพื้นจิกหัวเราและพอเราหลุดออกมาเราหยิบมีดจะไปแทงแฟนเราตอนนั้นเราไม่สนอะไรแล้วเราโกรธมากสติแตกมากเขาจับข้อมือเราเพื่อยื้อแย่งมีดจนไปบาดที่มือของเขาจนเลือดไหลเราตกใจมากและเขวี้ยงมีดทิ้งเขาบอก“ใช้มีดเลยหรอจะฆ่ากูเลยหรอเกินไปป่าวกูรับไม่ได้ว่ะเขาเสียใจร้องไห้มากและออกจากบ้านไป” เหตุการณ์นี้มันรุนแรงมากเราเสียใจกับสิ่งที่เราทำมากรู้สึกผิดมาก
และตอนนี้เราทั้งคู่สงบสติลงได้แล้วเขากลับบ้านมาและทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราเกลียดตัวเองมากเราจะหยุดนิสัยเสียๆแย่ๆของเรายังไงดีเราควรระงับความสติแตกของเรายังไงดีเราจะควบคุมตัวเองยังไงได้บ้างถ้าเราไม่ทำลายของเขาก็ไม่ทำร้ายเราแต่ถ้าเขาไม่ด่าเราเราก็คงไม่ทำลายข้าวของ
นับวันเหมือนไฟกับไฟวันไหนดีก็ดีใจหายวันไหนระเบิดกันก็แรงทั้งคู่
เราอยากเท่าทันอารมณ์ตัวเองเก็บอารมณ์ให้ดีกว่านี้เมื่อก่อนเราก็ไม่หลุดขนาดนี้พอมันหลุดมันสติแตกครั้งนึงแล้วมันก็อดกลั้นไม่ไหวอีกแล้ว
เราทั้งคู่รักกันมากนะคะผ่านอะไรมาเยอะเข้ากันได้ดีพูดได้ว่า”ศีลเสมอกัน” 1ปีหลังๆเหมือนเราทั้งคู่พร้อมระเบิดใส่กันตลอดเวลาเขาก็ระงับตัวเองไม่ไหวอีกแล้วเราก็เช่นกัน... แต่พอสงบลงเราทั้งคู่ก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมอะไรผ่านมาแล้วให้ผ่านไปช่างมันเริ่มต้นกันใหม่...ดูแลกันไปเหมือนเดิม
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่รอดแน่ๆเราอยากให้เขานึกถึงจิตใจเราให้มากกว่านี้และอยากให้ตัวเองสงบสติให้มากกว่านี้ข้าวของเสียหายก็เสียทั้งเงินทั้งเวลาทั้งเสียใจมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยเราอยากปรับปรุงตัวเองมากๆ
เพื่อนๆเวลาสติแตกสงบสติกันยังไงคะ? ช่วยแนะนำเราทีเราอยากประคองความรักเราต่อไปให้ดีที่สุดที่ผ่านมาไม่ได้แย่มากเรื่องราวดีๆให้ประทับใจก็มีเยอะมากๆมากกว่าเรื่องไม่ดี...แต่มันไม่ใช่ปัญหาในตอนนี้จึงขอเล่าแค่ปัญหานะคะช่วยเราทีค่ะขอบคุณค่ะ
ทำลายข้าวของVSทำร้ายร่างกาย แรงกับแรงมาเจอกัน ควรทำยังไงดี?
เราทะเลาะกันบ่อยแต่ไม่รุนแรงนานๆปีนึงจะรุนแรงสักครั้งแต่....ไม่เคยทำร้ายกันเลย
แฟนเป็นคนอารมณ์ร้อนปากร้ายปากสุนัขขี้บ่นขี้ติหยาบคายใช้ถ้อยคำรุนแรงปากไม่ตรงกับใจแต่ทุกอย่างนอกนั้นดีหมดชั่งน้ำหนักแล้วส่วนดีก็ยังมีมากกว่าเขาขยันตามใจเรานึกถึงเราเสมอเป็นทั้งช้างเท้าหน้าและพ่อบ้านที่ดีเราทำงานบ้านอะไรอยู่ไม่เคยเลยที่จะไม่เข้ามาช่วยเราตลอด5ปีเรามีความสนใจและทำกิจกรรมยามว่างเหมือนๆกันความคิดความอ่านคล้ายกันเข้าใจกันดีในหลายๆเรื่อง
เราเป็นคนนิ่งๆจริงๆเราอารมณ์ร้อนแต่เราจะนิ่งเพื่อสงบความเคลื่อนไหวเวลาทะเลาะกันเวลาเขาด่าเราจะพยายามสงบสติไม่หือไม่อือปล่อยให้จบๆทนกัดฟันฟังเก็บไปร้องไห้คนเดียวเก็บมาคิดมาเครียดคนเดียวเวลาเจ็บกับคำพูดเขาที่ทำร้ายเรา...ด่า3วันดี4วันจนเราระเบิดสักวันนึงเราจะทำลายข้าวของ(ที่เคยนับมา5-6ครั้งในเวลา5ปี) และ3ปีหลังเราเริ่มทำร้ายตัวเองมากขึ้นจนถึงพยายามฆ่าตัวตาย!!! จนเมื่อ2ปีที่แล้วเราเกลียดตัวเองมากเรากินไม่ได้นอนไม่หลับซึมเศร้าและร้องไห้เองอย่างมีเหตุผลบ้างและไม่มีเหตุผลบ้างมันทรมานมากจนเข้าพบจิตแพทย์และผลลัพธ์คือเราเป็นโรคซึมเศร้า!!
ซึ่งก็เป็นแฟนเราเองที่อยู่ข้างๆพาไปหาหมอด่าและกดดันเราน้อยลงจนผ่านไปปีนึงเรารู้สึกดีขึ้นและไม่มีอาการซึมเศร้าแล้วหมอไม่ได้บอกว่าเราหายแต่เราเลิกไปหาหมอเอง(จริงๆไม่ควรทำ). และทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมคือเรื่องเรากลับมาโดนด่าเละเทะเรื่อยเปื่อยเหมือนเดิม
ยกตัวอย่างเช่น
ลืมบีบยาสีฟันให้“ไม่บีบยาสีฟันให้กูด้วยอีสั**
เอาน้ำมากินหัวเตียงลืมเก็บ“กูบอกกี่รอบแล้วกินเสร็จให้แช่น้ำบลาๆๆๆๆ”
ทำน้ำหก“อี
ซื้อแกงแล้วไม่ได้เอาแกงเข้าตู้เย็น(อยู่หลังตู้เย็น) “ทำไมไม่เอาแกงเข้าตู้เย็นอี***** บลาๆๆๆมาเอาเข้าตู้เย็นด้วย“(ทั้งที่ตัวเองอยู่หน้าตู้เย็น)
ทุกเรื่องตั้งแต่รองเท้าหวีปอกหมอนผ้าห่มงานนอกบ้านในบ้านหยิบจานชามช้อนซ้อมลืมทัพพีก็โดนด่า(เราชอบลืมหยิบทัพพี) จนไปถึงอาบน้ำด้วยกันแล้วผมเราร่วงเยอะก็โดนด่า...ทุกกิริยาบทของเราไม่มีดีเลย
โดนเกือบทุกวันซ้ำๆจนถึงจุดนึงเรามือไม้สั่นไม่รู้จะทำยังไงความอดทนความเงียบที่เคยอดกลั้นมาหลายปีมันหมดลงแล้วเราไม่รู้ต้องทำยังไงให้เขาหยุดพูดถ้อยคำแย่ๆที่ทิ่มแทงใจเราบอกให้หยุดก็ไม่หยุดยิ่งเงียบกลายเป็นยิ่งด่าแรงขึ้นวนๆซ้ำๆจนเราหมดความอดทนและสติแตกอะไรใกล้มือเราเราก็หยิบขึ้นมาเขวี้ยงลงพื้นเพื่อให้เขาหยุดด่าเราหยุดพูดจาแย่ๆร้องไห้กริ๊ดลั่นบ้าน
แฟนเราก็กลับมาเป็นคนเดิมเพิ่มเติมคือเหมือนเขาก็หมดความอดทนกับการสติแตกของเราประมาณนึงเขาเริ่มทำร้ายร่างกายเราเพื่อให้เราหยุดทำลายข้าวของหยุดร้องไห้หยุดสติแตก...
1ปีที่ผ่านมาเขาทำร้ายเราครั้งแรกและมีครั้งที่2 ซึ่งเราสู้ไม่ได้และเลือกที่จะไม่สู้เราเลือกที่จะทำลายข้าวของมากขึ้นจนโดนทำร้ายรุนแรงขึ้นถึงขั้นเขียวช้ำจนเดินไม่ได้
และวันนี้คือครั้งที่3 ที่เราทะเลาะกันอย่างรุนแรงเราเขวี้ยงโทรศัพท์เขาพังและอื่นๆที่ใกล้มือเรา(เราไม่ตั้งใจจะเป็นโทรศัพท์เขาแต่มันใกล้มือที่สุดแล้วเราควบคุมตัวเองไม่เท่าทัน) เขาโกรธมากจนเขาเข้ามาบีบแขนเรากระชากหัวเราต่อยเราทีบเราเราเจ็บมากและสู้ไม่ได้เลยเรากลัวตายมากนาทีนั้นเขาจับเรากดลงกับพื้นจิกหัวเราและพอเราหลุดออกมาเราหยิบมีดจะไปแทงแฟนเราตอนนั้นเราไม่สนอะไรแล้วเราโกรธมากสติแตกมากเขาจับข้อมือเราเพื่อยื้อแย่งมีดจนไปบาดที่มือของเขาจนเลือดไหลเราตกใจมากและเขวี้ยงมีดทิ้งเขาบอก“ใช้มีดเลยหรอจะฆ่ากูเลยหรอเกินไปป่าวกูรับไม่ได้ว่ะเขาเสียใจร้องไห้มากและออกจากบ้านไป” เหตุการณ์นี้มันรุนแรงมากเราเสียใจกับสิ่งที่เราทำมากรู้สึกผิดมาก
และตอนนี้เราทั้งคู่สงบสติลงได้แล้วเขากลับบ้านมาและทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราเกลียดตัวเองมากเราจะหยุดนิสัยเสียๆแย่ๆของเรายังไงดีเราควรระงับความสติแตกของเรายังไงดีเราจะควบคุมตัวเองยังไงได้บ้างถ้าเราไม่ทำลายของเขาก็ไม่ทำร้ายเราแต่ถ้าเขาไม่ด่าเราเราก็คงไม่ทำลายข้าวของ
นับวันเหมือนไฟกับไฟวันไหนดีก็ดีใจหายวันไหนระเบิดกันก็แรงทั้งคู่
เราอยากเท่าทันอารมณ์ตัวเองเก็บอารมณ์ให้ดีกว่านี้เมื่อก่อนเราก็ไม่หลุดขนาดนี้พอมันหลุดมันสติแตกครั้งนึงแล้วมันก็อดกลั้นไม่ไหวอีกแล้ว
เราทั้งคู่รักกันมากนะคะผ่านอะไรมาเยอะเข้ากันได้ดีพูดได้ว่า”ศีลเสมอกัน” 1ปีหลังๆเหมือนเราทั้งคู่พร้อมระเบิดใส่กันตลอดเวลาเขาก็ระงับตัวเองไม่ไหวอีกแล้วเราก็เช่นกัน... แต่พอสงบลงเราทั้งคู่ก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมอะไรผ่านมาแล้วให้ผ่านไปช่างมันเริ่มต้นกันใหม่...ดูแลกันไปเหมือนเดิม
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่รอดแน่ๆเราอยากให้เขานึกถึงจิตใจเราให้มากกว่านี้และอยากให้ตัวเองสงบสติให้มากกว่านี้ข้าวของเสียหายก็เสียทั้งเงินทั้งเวลาทั้งเสียใจมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยเราอยากปรับปรุงตัวเองมากๆ
เพื่อนๆเวลาสติแตกสงบสติกันยังไงคะ? ช่วยแนะนำเราทีเราอยากประคองความรักเราต่อไปให้ดีที่สุดที่ผ่านมาไม่ได้แย่มากเรื่องราวดีๆให้ประทับใจก็มีเยอะมากๆมากกว่าเรื่องไม่ดี...แต่มันไม่ใช่ปัญหาในตอนนี้จึงขอเล่าแค่ปัญหานะคะช่วยเราทีค่ะขอบคุณค่ะ