ก่อนอื่นต้องเล่าตั้งแต่แรกเลยนะคะ ก็คือเป็นสิวมาตั้งแต่ ป.5 ค่ะ ช่วงนั้นเริ่มเป็นสิวตรงระหว่างคิ้วค่ะแรกๆคือไม่คิดอะไรเลยเดะก็หาย แต่พอผ่านไปมันหายก็จริง แต่ขึ้นตำแหน่งอื่นแทนค่ะ ช่วงนั้นคือเราเฉยๆกับสิวมากๆ มีวันหนึ่งไปเดินโลตัสก็เจอครีมยี่ห้อนึงช่วงนั้นคือไม่รู้จักครีมอะไรเลย แม่เราเลยซื้อครีมตัวนั้นให้ ปัจจุบันคือเป็นครีมรักษาสิวที่นิยมราคาค่อนข้างสูงเลย เราใช้ไปสักพัก ผลก็คือไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงจนมาวันหนึ่งมันเริ่มเห่อขึ้นๆๆๆ จนแม่พาเราไปที่นิติพลคลีนิค สมัครคอร์สนึง ก็คือในคอร์สจะมีกดสิว ฉีดสิว พบหมอให้ยาต่างๆ คอร์สนึงประมาณ10ครั้ง หมดไปเกือบหมื่นเลยค่ะ เราก็แอบดีใจว่าสิวจะหายแล้ว แต่พอคอร์สหมดหน้าเราก็ยังไม่ดีขี้นเลย แม่เราจึงเอาคอร์สที่เหลือของแม่อีก5ครั้งมาให้เราต่อ สรุปก็คือไม่มีอะไรดีขึ้นเลยค่ะ อ่อเราลืมบอกเราเป็นคนผิวมัน รูขุมขนกว้าง รู้สึกเหมือนตัวเองมีฮอร์โมนเพศชายเยอะ จนปัจจุบันนี้อยู่ ม.5 หน้าคือหนักมาก หมดกับครีมคลีนิกเอยครีมในเน็ตยี่ห้อดังๆเกือบจะแสนแล้วค่ะTT (ไม่ได้เว่อแต่คือซื้อครีมทุกตัวที่เขาว่าดีมาหมดแล้วค่ะ ตอนนี้รู้สึกเชี่ยวชาญแบรนด์ยี่ห้อต่างๆเยอะมาก) มีช่วงนึงประมาณช่วงปิดเทอมขึ้นม.4คือจำไม่ได้ว่าใช้ครีมอะไรแต่คือหน้าเราเนียนกริบมาก มีแค่รูขุมขนที่กว้าง แต่ปัจจุบันมีทั้งสิวอักเสบ สิวอุดตันเยอะมาก สิวผดนิดหน่อย รอยแดงส่วนใหญ่ เวลาไปโรงเรียนก็จะโป๊ะคอนซีลเลอร์หลายรอบ ต่อด้วยแป้งพัฟ แล้วบางวันระหว่างวันเพื่อนก็จะชอบทักว่ามีคราบแป้งบนหน้า เรารู้สึกเสียความมั่นใจมากเลยค่ะเราก็หวังว่าซักวันจะไม่ต้องทาแป้งอยากโชว์หน้าสด แต่ติดที่สิวกับรอยแดงนี่สิ เห็นคนอื่นหน้าใสก็อิจฉามากเลยค่ะ เรายังคิดเลยว่าหน้าเป็นสิวแบบนี้มีแฟนได้ไง😂ตลกตัวเองมาก กลับบ้านไปเราเครียดมากเมื่อไรสิวจะหาย เมื่อไหร่มันจะลด คิดอยากจะตายตลอดเวลา คือมันหมดหนทางแล้วจริงๆ เราก็คิดว่าชีวิตนี้คงไม่มียาตัวไหนรักษาเราได้เลย ปรับพฤติกรรมก็แล้วแต่ไม่มีท่าที่ที่จะหายเลยค่ะเห้อ อยากจะถามประสบการณ์คนที่เคยรู้สึกเหมือนเราทำยังไงกันบ้างคะเราไม่รู้จะระบายกับใครเลย ขนาดแม่เราตอนนี้ก็หมดปัญญาที่จะรักษาเราแล้วด้วยค่ะแม่ยังทักเลยว่าสิวเห่อขึ้นเยอะ เราก็หมดเงินกับการซื้อครีม โฟมล้างหน้าอะไรต่างๆแล้วค่ะ ใครที่ทนอ่านจนหมดขอบคุณนะคะที่อ่าน จริงๆผ่านอะไรๆหลายๆอย่างมาเยอะกว่านี้ค่ะแต่ว่ามันคงจะอธิบายเยอะมากๆ
ทำไงให้สิวหาย อยากตาย