พอดีผมอยากจะมาแชร์เรื่องความรักของผมหน่อยนะครับ
เริ่มจากตรงไหนดีหล่ะครับ งั้นเอาแต่แรกเลยละกันนะครับ
ตอนแรกที่ผมได้รู้จักเขานะครับ ก็รู้จักกันตอนที่เขาโดนด่า โดนคนอื่นโถมด่าใส่ ซึ่งตอนนั้นผมเห็นแล้ว มันไม่โอเครที่ผู้หญิงจะโดนด่าแบบนั้นผมก้อเลยออกตัวให้เขาตอนนั้น [แต่ตอนนั้นยังไม่ได้รู้จักกันนะครับ] และต่อมา เขาก้อได้ทักมาขอบคุณผม ผมก้อเลยชวนเขาเข้ามาอยู่กิลเดี่ยวกับผม [ในเกมนะครับ]
หลังจากนั้นต่อมาเราก้อได้ทำความรู้จักกันเรื่อยๆ จนนัดกันมางานแข่งเกมส์ซึ่งตอนนั้นผมไปแข่งเกมเทอคนนี้จึงอยากมาเจอผม แต่ก่อนที่ผมจะแข่งอะ เราก้อได้ไปกินข้าวกัน ซึ่งตอนนั้นผมก้ออายนะที่เขาอ้วนอะ อายคนอื่นที่เขามองเรามา ซึ่งตอนนั้นผมก้อพยายามเบียงเบนความสนใจที่จะไปทางอื่น แต่เทอคนนี้ก้อตามผมจนไปไหนไม่ได้ เพื่อนผมเขากระซิบมาว่า มืงอย่าหนีเขาเลย สงสารเขา ผมก้อเลยทำใจ เดินจับมือเขาเดินไปทั่วแต่กลางคืนตอนนั้นผมก้อได้ไปมิตติ้งกันต่อจนกระทั่งเทอก้อเมา ผมก้อเมา แต่เขาดันกระซิบข้างหูผมว่า เดี่ยวขอไปนอนที่บ้านผมด้วยนะ ผมก้อตกใจสิที่นี่ ที่เขาทั้งอ้วนทั้งไม่สวย ผมจึงเบี่ยงเบนไปว่าบ้านผมคนอยู่เยอะ ผมจึงไปส่งเขากลับบ้านโดยการนั่งแท๊กซี่ ก่อนเขากลับนะ เขายังบอกเลยว่าตกลงพี่คบกับหนูมั้ยพี่ ผมเลยบอกไปว่าเดี่ยวค่อยบอกนะ เพราะพี่ยังกลัวที่จะเจ๊บอยู่ หลังจากนั้นผมก้อได้ส่งเทอขึ้นรถไปหลังจากนั้นมาเราก้อได้คุยกันเรื่อยมาจนตกลงเป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นผมก้อไม่คิดนะ ว่าผมจะคบนานขนาดนี้ ตอนนั้นผมแค่คิดว่า แค่ตอบไปว่าคบดีกว่าไปทำร้ายจิตใจเขา แต่พอกาลเวลาผ่านมา เราได้ทำอะไรด้วยกัน คนที่ผมหมดความอายไปแล้วที่จะจับมือเทอเดิน ต่อจากนั้นมาผมก้อเริ่มพาเทอไปรู้จักพ่อแม่ผม ญาติผม จนทุกคนรอบตัวผมชอบเขาแล้ว ต่อมาอีก2 เดือน ผมไปทหาร ตอนนั้นผมก้อบอกเขาไปนะว่า เทอไม่ต้องรอพี่ก้อได้ เทอไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าพี่เถอะ แต่เทอก้อไม่ยอมเลิกกับผม ผมก้อเลยคบกันต่อ จนผมเข้าไปในกรมวันแรก รู้มั้ยครับ ว่าผมรู้สึกอย่างไงเวลาไม่ได้คุยกับเทอ ผมรู้สึกว่าผมขาดโลกทั้งใบไปเลยอะ ผมคิดถึงเขา จากที่ผมอายที่จะจับมือเขา มันทำให้ผมกลับคิดว่า ผมรักเขามากขึ้น อะ หลังจากที่อยู่ในกรมมา6เดือน ผมก้อได้ไปทำงานอยู่กับพี่ขายของเขา ซึ่งตอนนั้นผมไม่อยากไป เพราะเงินมันน้อยมาก พี่ชายเขาให้ผมแค่เดือนละ 10000 เพราะก่อนหน้านั้นมีโรงงาน ที่หนึ่ง เขาเสนอให้ผมไปทำงานกับเขา โดยที่เขาเสนอให้ 230000 แต่ผมไม่ไป ผมเลือกที่จะไปอยู่กับเขาเพราะผมอยากให้เขามีความสุขบ้าง เขารอผมมา 6เดือนเต็มๆ รู้มั้ยครับว่า การที่ได้ไปอยู่ด้วยกันแบบนั้น มันทำให้ผมเอาแต่ใจบ่อยมากขึ้น ผมงอนเขาบ่อยมากขึ้น แต่ที่ผมทำไปแบบนั้น เพราะเวลาเขามาง้อเรา เขาน่ารักมากเลย ผมชอบเขามาก ตอนที่เขามาง้อเรา ต่อาผมก้อได้ซื้อคอมให้เขา เพราะผมไม่อยากให้เขามาแย่งคอมผมเล่น จากนั้นมาเราก้อเล่นเกมแบบมีความสุขด้วยกัน จนกระทั่ง มาเล่นเกม gta v ด้วยกัน นี่แหละครับตัวปัญหาเลย เทอจึงได้มีโอกาศคุยกับผู้ชายคนอื่น และตอนนั้นผมก้อยังไม่ได้อ่านดิสคอสของเขา จึงทำให้เขาหมดความอดทน รอบแรกผมหนีกลับบ้านเลย เมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมา แต่เราก้อห่างกันได้แค่อาทิตเดียว ผมถึงกลับมาอยู่กับเขา เพราะผมคิดถึงเขามาก พอผมกลับมาใช่มั้ย ผมกลับไปแอบอ่านข้อความที่เทอได้คุยไว้ มันทำให้ผมกลับรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบผมได้แตกลงไปแล้วอะ คือเทอคนนี้ เขาแอบมีผู้ชายคนอื่น นี่ขนาดผมกลับบ้านมาได้แค่อาทิตเดียวเองนะ ผมจึงได้ทวงของเขาสาระพัด จนทำให้เขาหมดความอดทน จนผมเองต้องกลับมาอยู่บ้านอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมขนของผมมาหมด คอมเอย อะไรทุกอย่าง จากนั้นรู้มั้ยครับว่า เทอทักมาหาผม เขาบอกว่าเขาเหงา เขาไม่มีอะไรทำ ผมจึงขับเอาคอมไปให้เขาเล่น แต่ที่ผมเอาคอมไปให้เขาอะ เขาบอกว่า จะได้ไม่เลิกกันขาดถ้าผมเอาคอมไปให้ ตอนนั้นผมก้อได้หวังแค่ว่า เออ เอาไปให้ก้อได้วะ เดี่ยวมันก้อกลับมาคุยกับเรา แต่หลังจากที่คอมเอาให้เขาแล้วอะรู้มั้ยว่าเป็นอย่างไงอะครับ เทอเปลี่ยนเป็นคนละคนจากที่ผมรู้จักเลย ผมทักไปหาเทอ จนผมแทบบ้า แต่เทอก้ออ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง แต่เทอก้อยังบอกผมอีกนะครับ ว่าให้ผมง้อดีดี แต่ตัวผมเองอะ ไม่รู้ว่าง้ออย่างไง ผมถึงได้แต่หาเรื่องเขาสาระพัด ผมแค่คิดว่าการที่ผมได้คุยกับเทอแค่นิดเดี่ยวอะ มันก้อดีแล้ว มันยังทำให้ผมหายคิดถึงเขาบ้าง [คนอ่านอย่าพึ่งเบื่อไปนะครับ จะถึงจุดฟีคและ ] และแล้วมันก้อถึงเวลาที่เทอบอกผมว่า เทอมีคนอื่นแล้วนะ [ผมขอโทดทีนะครับพอดีผมพิมไปแล้วร้องไห้ไปนะ] จิตผมตกทันที ผมคิดอยากจะฆ่าตัวตายเลยด้วยซ้ำ มันกลับทำให้ผมคิดว่า เราผิดขนาดนั้นเลยหรอ เทอถึงกลับมาคบกับเราไม่ได้ รู้มั้ยครับ ว่าตั้งแต่ที่ผมออกมาจากชีวิตเทอ ผมร้องไห้แทบวันเลย ขนาดนั่งกินข้าวไป อยู่ๆน้ำตามันก้อไหล ผมเสียใจมากนะครับ ที่ไม่มีเทอมาสร้างรอยยิ้มให้ผมแล้ว ที่ผมมาแชประสบการของผม เพื่อที่ เผื่อเทอจะมาอ่านนะ เทอรู้มั้ย ว่าชั้นคิดถึงเทอแค่ไหนอะ เทอรู้มั้ยว่าชั้นร้องไห้หนักมากนะที่คิดถึงเทอ ชั้นเจ็บมากนะที่เทอต้องมาหลอกให้ชั้นรักเทออะ
เนื้อเรื่องอาจจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ ผมแค่อยากจะมาแช
ความรักที่เป็นไปไม่ได้
เริ่มจากตรงไหนดีหล่ะครับ งั้นเอาแต่แรกเลยละกันนะครับ
ตอนแรกที่ผมได้รู้จักเขานะครับ ก็รู้จักกันตอนที่เขาโดนด่า โดนคนอื่นโถมด่าใส่ ซึ่งตอนนั้นผมเห็นแล้ว มันไม่โอเครที่ผู้หญิงจะโดนด่าแบบนั้นผมก้อเลยออกตัวให้เขาตอนนั้น [แต่ตอนนั้นยังไม่ได้รู้จักกันนะครับ] และต่อมา เขาก้อได้ทักมาขอบคุณผม ผมก้อเลยชวนเขาเข้ามาอยู่กิลเดี่ยวกับผม [ในเกมนะครับ]
หลังจากนั้นต่อมาเราก้อได้ทำความรู้จักกันเรื่อยๆ จนนัดกันมางานแข่งเกมส์ซึ่งตอนนั้นผมไปแข่งเกมเทอคนนี้จึงอยากมาเจอผม แต่ก่อนที่ผมจะแข่งอะ เราก้อได้ไปกินข้าวกัน ซึ่งตอนนั้นผมก้ออายนะที่เขาอ้วนอะ อายคนอื่นที่เขามองเรามา ซึ่งตอนนั้นผมก้อพยายามเบียงเบนความสนใจที่จะไปทางอื่น แต่เทอคนนี้ก้อตามผมจนไปไหนไม่ได้ เพื่อนผมเขากระซิบมาว่า มืงอย่าหนีเขาเลย สงสารเขา ผมก้อเลยทำใจ เดินจับมือเขาเดินไปทั่วแต่กลางคืนตอนนั้นผมก้อได้ไปมิตติ้งกันต่อจนกระทั่งเทอก้อเมา ผมก้อเมา แต่เขาดันกระซิบข้างหูผมว่า เดี่ยวขอไปนอนที่บ้านผมด้วยนะ ผมก้อตกใจสิที่นี่ ที่เขาทั้งอ้วนทั้งไม่สวย ผมจึงเบี่ยงเบนไปว่าบ้านผมคนอยู่เยอะ ผมจึงไปส่งเขากลับบ้านโดยการนั่งแท๊กซี่ ก่อนเขากลับนะ เขายังบอกเลยว่าตกลงพี่คบกับหนูมั้ยพี่ ผมเลยบอกไปว่าเดี่ยวค่อยบอกนะ เพราะพี่ยังกลัวที่จะเจ๊บอยู่ หลังจากนั้นผมก้อได้ส่งเทอขึ้นรถไปหลังจากนั้นมาเราก้อได้คุยกันเรื่อยมาจนตกลงเป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นผมก้อไม่คิดนะ ว่าผมจะคบนานขนาดนี้ ตอนนั้นผมแค่คิดว่า แค่ตอบไปว่าคบดีกว่าไปทำร้ายจิตใจเขา แต่พอกาลเวลาผ่านมา เราได้ทำอะไรด้วยกัน คนที่ผมหมดความอายไปแล้วที่จะจับมือเทอเดิน ต่อจากนั้นมาผมก้อเริ่มพาเทอไปรู้จักพ่อแม่ผม ญาติผม จนทุกคนรอบตัวผมชอบเขาแล้ว ต่อมาอีก2 เดือน ผมไปทหาร ตอนนั้นผมก้อบอกเขาไปนะว่า เทอไม่ต้องรอพี่ก้อได้ เทอไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าพี่เถอะ แต่เทอก้อไม่ยอมเลิกกับผม ผมก้อเลยคบกันต่อ จนผมเข้าไปในกรมวันแรก รู้มั้ยครับ ว่าผมรู้สึกอย่างไงเวลาไม่ได้คุยกับเทอ ผมรู้สึกว่าผมขาดโลกทั้งใบไปเลยอะ ผมคิดถึงเขา จากที่ผมอายที่จะจับมือเขา มันทำให้ผมกลับคิดว่า ผมรักเขามากขึ้น อะ หลังจากที่อยู่ในกรมมา6เดือน ผมก้อได้ไปทำงานอยู่กับพี่ขายของเขา ซึ่งตอนนั้นผมไม่อยากไป เพราะเงินมันน้อยมาก พี่ชายเขาให้ผมแค่เดือนละ 10000 เพราะก่อนหน้านั้นมีโรงงาน ที่หนึ่ง เขาเสนอให้ผมไปทำงานกับเขา โดยที่เขาเสนอให้ 230000 แต่ผมไม่ไป ผมเลือกที่จะไปอยู่กับเขาเพราะผมอยากให้เขามีความสุขบ้าง เขารอผมมา 6เดือนเต็มๆ รู้มั้ยครับว่า การที่ได้ไปอยู่ด้วยกันแบบนั้น มันทำให้ผมเอาแต่ใจบ่อยมากขึ้น ผมงอนเขาบ่อยมากขึ้น แต่ที่ผมทำไปแบบนั้น เพราะเวลาเขามาง้อเรา เขาน่ารักมากเลย ผมชอบเขามาก ตอนที่เขามาง้อเรา ต่อาผมก้อได้ซื้อคอมให้เขา เพราะผมไม่อยากให้เขามาแย่งคอมผมเล่น จากนั้นมาเราก้อเล่นเกมแบบมีความสุขด้วยกัน จนกระทั่ง มาเล่นเกม gta v ด้วยกัน นี่แหละครับตัวปัญหาเลย เทอจึงได้มีโอกาศคุยกับผู้ชายคนอื่น และตอนนั้นผมก้อยังไม่ได้อ่านดิสคอสของเขา จึงทำให้เขาหมดความอดทน รอบแรกผมหนีกลับบ้านเลย เมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมา แต่เราก้อห่างกันได้แค่อาทิตเดียว ผมถึงกลับมาอยู่กับเขา เพราะผมคิดถึงเขามาก พอผมกลับมาใช่มั้ย ผมกลับไปแอบอ่านข้อความที่เทอได้คุยไว้ มันทำให้ผมกลับรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบผมได้แตกลงไปแล้วอะ คือเทอคนนี้ เขาแอบมีผู้ชายคนอื่น นี่ขนาดผมกลับบ้านมาได้แค่อาทิตเดียวเองนะ ผมจึงได้ทวงของเขาสาระพัด จนทำให้เขาหมดความอดทน จนผมเองต้องกลับมาอยู่บ้านอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมขนของผมมาหมด คอมเอย อะไรทุกอย่าง จากนั้นรู้มั้ยครับว่า เทอทักมาหาผม เขาบอกว่าเขาเหงา เขาไม่มีอะไรทำ ผมจึงขับเอาคอมไปให้เขาเล่น แต่ที่ผมเอาคอมไปให้เขาอะ เขาบอกว่า จะได้ไม่เลิกกันขาดถ้าผมเอาคอมไปให้ ตอนนั้นผมก้อได้หวังแค่ว่า เออ เอาไปให้ก้อได้วะ เดี่ยวมันก้อกลับมาคุยกับเรา แต่หลังจากที่คอมเอาให้เขาแล้วอะรู้มั้ยว่าเป็นอย่างไงอะครับ เทอเปลี่ยนเป็นคนละคนจากที่ผมรู้จักเลย ผมทักไปหาเทอ จนผมแทบบ้า แต่เทอก้ออ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง แต่เทอก้อยังบอกผมอีกนะครับ ว่าให้ผมง้อดีดี แต่ตัวผมเองอะ ไม่รู้ว่าง้ออย่างไง ผมถึงได้แต่หาเรื่องเขาสาระพัด ผมแค่คิดว่าการที่ผมได้คุยกับเทอแค่นิดเดี่ยวอะ มันก้อดีแล้ว มันยังทำให้ผมหายคิดถึงเขาบ้าง [คนอ่านอย่าพึ่งเบื่อไปนะครับ จะถึงจุดฟีคและ ] และแล้วมันก้อถึงเวลาที่เทอบอกผมว่า เทอมีคนอื่นแล้วนะ [ผมขอโทดทีนะครับพอดีผมพิมไปแล้วร้องไห้ไปนะ] จิตผมตกทันที ผมคิดอยากจะฆ่าตัวตายเลยด้วยซ้ำ มันกลับทำให้ผมคิดว่า เราผิดขนาดนั้นเลยหรอ เทอถึงกลับมาคบกับเราไม่ได้ รู้มั้ยครับ ว่าตั้งแต่ที่ผมออกมาจากชีวิตเทอ ผมร้องไห้แทบวันเลย ขนาดนั่งกินข้าวไป อยู่ๆน้ำตามันก้อไหล ผมเสียใจมากนะครับ ที่ไม่มีเทอมาสร้างรอยยิ้มให้ผมแล้ว ที่ผมมาแชประสบการของผม เพื่อที่ เผื่อเทอจะมาอ่านนะ เทอรู้มั้ย ว่าชั้นคิดถึงเทอแค่ไหนอะ เทอรู้มั้ยว่าชั้นร้องไห้หนักมากนะที่คิดถึงเทอ ชั้นเจ็บมากนะที่เทอต้องมาหลอกให้ชั้นรักเทออะ
เนื้อเรื่องอาจจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ ผมแค่อยากจะมาแช