คือ จากกระทู้ ที่ผมตั้งมาก่อนหน้านี้ เป็นกระทู้แรกและติดเทรนด์อยู่ระยะหนึ่ง เรื่องที่ว่า 5-6 เดือนมานี้ พ่อแม่ผมมีปัญหากระทบกระทั่งกันมาโดยตลอด
ผมเลยอยากมาสรุปปัญหาของพ่อและแม่ ผมให้ทุกท่านได้รับฟัง โดยละเอียดและรบกวนพี่ๆทุกท่านที่เคยมีประสบการณ์ช่วยวิเคราะห์และช่วยหาวิธีแก้ปัญหาให้ผมได้ไหมครับ เพราะ ผมมาถึงจุดที่ว่า ความอดทนมันถึงจุดสุดท้ายแล้วจริงๆครับ
โดยผมจะสรุป นิสัย หน้าที่การงาน โดยละเอียดของ พ่อ แม่และตัวผมให้พี่ๆทุกท่านอ่านนะครับ เริ่มกันเลย
ผม อายุ: 16 ปี
อาชีพ: นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 (จะขึ้น ม.5 ในเทอมถัดไป)
อุปนิสัย: (ข้อเสีย) ปากจัด ขี้บน ขี้กังวล ขี้รำคาญ ขี้งอน
(ข้อดี) รักครอบครัวและเพื่อนฝูงมาก มักให้ความช่วยเหลือเพื่อนๆตลอด เป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆและคุณครู
พ่อ อายุ: 57 ปี
อาชีพ: ธุรกิจส่วนตัว รับเหมาก่อสร้าง-วางระบบ
อุปนิสัย: (ข้อเสีย) ใจร้อนมาก ปากจัด ขี้ประชด เจ้าเผด็จการ ขี้น้อยใจ ชอบเอาตนเองเป็นหลัก
(ข้อดี) รักครอบครัวมาก ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว เป็นที่ปรึกษาที่ดี พูดเอาใจคนเก่ง
แม่ อายุ: 47 ปี
อาชีพ: ค้า-ขาย
อุปนิสัย: ข้อเสีย ใจร้อนมาก ปากจัด ขี้ประชด ชอบเอาชนะ ขี้เกียจ
ข้อดี: ดูแลลูกได้เป็นอย่างดี ใส่ใจลูกได้ดี
เรื่องราวทั้งหมด เกิดจากเมื่อ เดือนสิงหาคม 2562 แม่ผมจับได้ว่า พ่อมีเมียน้อย เป็นครั้งที่ 2 และในขณะเดียวกันก็จับได้ด้วยว่ามีการซื้อบริการทางเพศหลายต่อหลายครั้ง มีหลักฐานมัดตัวทุกอย่างทั้ง การโอนเงิน สมุดบัญชี แชทการสนทนา คือจับได้โดยพ่อผมไม่สามารถแก้ตัวใดๆได้ทั้งสิ้น
หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็ได้ ทะเลาะเบาะแว้งกันมาโดยตลอด มีทั้งการพูดจาเหน็บแนม ประชดประชันใส่กันเป็นระยะๆ
แต่การทะเลาะครั้งใหญ่ๆมีทั้งหมด 3 ครั้ง
ครั้งที่ 1 เมื่อ วันที่ 10 พฤศจิกายน 2562
ครั้งที่ 2 เมื่อ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2562
ครั้งที่ 3 เมื่อ วันที่ 19-20 มกราคม 2563
ความรุนแรง-ระยะเวลาในการทะเลาะ และ การกลับมาคืนดีมากขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับครับ
ทุกครั้งที่ทะเลาะ
พ่อ จะชอบอ้างว่า แม่ไม่เคยใส่ใจพ่อเลย ก่อนหน้านี้ 2-3 ปี ไม่เคยคิดดูแลเอาใจใส่พ่อ และ ไม่ยอมมีอะไรกับพ่อเลย พ่อจึงต้องไปมีเมียน้อยและหาซื้อบริการทางเพศ และ ยังด่าว่า แม่เป็นคนขี้เกียจไม่จริงจังการงานไม่ยอมทำ วันๆมัวแต่นั่งเฝ้าพ่อ ทั้งๆที่บ้านไม่มีจะกินอยู่แล้ว ธุรกิจก็ดิ่งเหวลงเรื่อยๆ พนักงานเตรียมจะออกหลายคนแล้ว ซึ่งที่พ่อพูดมา ก็ถูก เพราะหลังจากแม่จับได้ แม่ก็ไม่ได้ทำงานเลย มักจะนั่งเฝ้าพ่อทั้งวัน ไม่ให้พ่อหลุดจากสายตา พอมีโอกาสก็มักตามไปถึงที่ทำงาน จนพ่อถูกเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ยว่าเป็นคนขี้แย ไม่เอาไหน กลัวเมีย ไปไหนต้องเอาภรรยาไปด้วย จนทำให้พ่อเกิดความอับอายอย่างมากในช่วงหลังมานี้ พ่อ มักจะท้าหย่า และ ขอเลิกทุกครั้งเมื่อมีการทะเลาะเกิดขึ้น ซึ่งพ่อผมก็อยากจะเลิกจริงๆ แต่แม่ผมไม่ยอมไม่ว่าจะยังไงก็ไม่ยอมเลิก เพราะไม่อยากให้พ่อผมกลับไปอยู่กับเมียน้อย และ อีกอย่างคือแม่ผมไม่ยอมไปหางานทำที่มันเป็นหลักแหล่งมั่นคง เป็นกิจลักษณะ พูดง่ายๆคือ จะเอาชนะพ่อในทุกวิถีทางนั่นแหละครับ แม่ก็จะพูดเสมอว่า พ่อต้องรับผิดชอบ เพราะ พ่อเป็นคนทำให้แม่ต้องเป็นอยู่ในสภาพแบบนี้ เวลาทะเลาะ พ่อมักจะขู่ทำร้ายแม่อยู่เสมอซึ่งนั่นทำให้ผมกลัวมาก เพราะผมรู้ดีว่าถ้าพ่อผมลงมือทำลงไปแล้วมันจะต้องเกิดขึ้นซ้ำอีกแน่นอน
แต่พ่อผมทำมากสุดก็คือผลักและง้างหมัดจะชกแม่เท่านั้นครับ
นี่ก็คือปัญหาทั้งหมดที่ผมเจอครับ ในการทะเลาะครั้งที่ 3 ผมได้ติดต่อญาติทางฝั่งพ่อที่ผมไว้ใจมากและตั้งใจจะให้ญาติทางฝั่งพ่อผมมาไกล่เกลี่ยให้แล้ว ซึ่งทางนั้นเขาก็ตั้งใจจะมาถึง กรุงเทพ จริงๆครับ แต่สุดท้ายผมก็ห้ามเอาไว้ เพราะ แม่กลัวว่าถึงเวลา เขาจะเข้าข้างพ่อผม เพราะ เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ซึ่งผมก็เข้าใจแม่ผม เมื่อญาติผมทราบเรื่องก็ได้ทำการพูดคุยกับพ่อผมเรียบร้อยแล้วว่า ให้พ่อผมคิดถึงลูกเวลาจะทำอะไร และ เช็คสถานการณ์จากทางผมเป็นระยะๆครับ
ตอนนี้ผมเดินทางมาอยู่ในจุดที่ เป็นคนถือระเบิดเวลา ไม่รู้เลยว่าการทะเลาะ ครั้งต่อไปจะเกิดขึ้นตอนไหน เมื่อไหร่ ผมไม่รู้เลย แต่รู้ว่ามันจะต้องเกิดขึ้นอีกแน่นอน
จากคนร่าเริง ตลก หัวเราะง่าย ตอนนี้ผมกลายเป็นคนหวาดระแวง มีอาการซึมเศร้าง่าย หลอนเสียงไปเองว่าพ่อกับแม่ทะเลาะกัน เวลามีคนพูดเสียงดังจะสะดุ้งแรงมากๆ รู้สึกดาวน์บ่อย อยู่ๆก็ร้องไห้ขึ้นมาเองบ้าง อยากหนีไปไกลๆบ้าง
แต่เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนผมจะมีความสุข ทำตัวปรกตินะครับ แต่เวลากลับเข้ามาบ้านทีไร เหมือนผมอยู่ในสถานที่ ที่อึดอัดมากๆ เวลาที่ผมอยู่บ้านตอนนี้มันผ่านไปช้าเหลือเกินครับ ถ้ามีการทะเลาะครั้งใหญ่แบบ 3 ครั้งที่ผ่านมาอีกผมคงทำใจไม่ได้และอาจคิดทำอะไรบ้าๆก็ได้ครับ
เพราะ ฉนั้น รบกวนผู้มีประสบการณ์ช่วยชี้แนะผมทีครับ ผมไม่มีทางเลือกแล้วครับ
พี่ๆทุกคนคิดว่าว่า พ่อ-แม่ ของผมควรแก้ปัญหาอย่างไรดีครับ รบกวนรับฟังปัญหาของผมด้วยนะครับ
ผมเลยอยากมาสรุปปัญหาของพ่อและแม่ ผมให้ทุกท่านได้รับฟัง โดยละเอียดและรบกวนพี่ๆทุกท่านที่เคยมีประสบการณ์ช่วยวิเคราะห์และช่วยหาวิธีแก้ปัญหาให้ผมได้ไหมครับ เพราะ ผมมาถึงจุดที่ว่า ความอดทนมันถึงจุดสุดท้ายแล้วจริงๆครับ
โดยผมจะสรุป นิสัย หน้าที่การงาน โดยละเอียดของ พ่อ แม่และตัวผมให้พี่ๆทุกท่านอ่านนะครับ เริ่มกันเลย
ผม อายุ: 16 ปี
อาชีพ: นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 (จะขึ้น ม.5 ในเทอมถัดไป)
อุปนิสัย: (ข้อเสีย) ปากจัด ขี้บน ขี้กังวล ขี้รำคาญ ขี้งอน
(ข้อดี) รักครอบครัวและเพื่อนฝูงมาก มักให้ความช่วยเหลือเพื่อนๆตลอด เป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆและคุณครู
พ่อ อายุ: 57 ปี
อาชีพ: ธุรกิจส่วนตัว รับเหมาก่อสร้าง-วางระบบ
อุปนิสัย: (ข้อเสีย) ใจร้อนมาก ปากจัด ขี้ประชด เจ้าเผด็จการ ขี้น้อยใจ ชอบเอาตนเองเป็นหลัก
(ข้อดี) รักครอบครัวมาก ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว เป็นที่ปรึกษาที่ดี พูดเอาใจคนเก่ง
แม่ อายุ: 47 ปี
อาชีพ: ค้า-ขาย
อุปนิสัย: ข้อเสีย ใจร้อนมาก ปากจัด ขี้ประชด ชอบเอาชนะ ขี้เกียจ
ข้อดี: ดูแลลูกได้เป็นอย่างดี ใส่ใจลูกได้ดี
เรื่องราวทั้งหมด เกิดจากเมื่อ เดือนสิงหาคม 2562 แม่ผมจับได้ว่า พ่อมีเมียน้อย เป็นครั้งที่ 2 และในขณะเดียวกันก็จับได้ด้วยว่ามีการซื้อบริการทางเพศหลายต่อหลายครั้ง มีหลักฐานมัดตัวทุกอย่างทั้ง การโอนเงิน สมุดบัญชี แชทการสนทนา คือจับได้โดยพ่อผมไม่สามารถแก้ตัวใดๆได้ทั้งสิ้น
หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็ได้ ทะเลาะเบาะแว้งกันมาโดยตลอด มีทั้งการพูดจาเหน็บแนม ประชดประชันใส่กันเป็นระยะๆ
แต่การทะเลาะครั้งใหญ่ๆมีทั้งหมด 3 ครั้ง
ครั้งที่ 1 เมื่อ วันที่ 10 พฤศจิกายน 2562
ครั้งที่ 2 เมื่อ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2562
ครั้งที่ 3 เมื่อ วันที่ 19-20 มกราคม 2563
ความรุนแรง-ระยะเวลาในการทะเลาะ และ การกลับมาคืนดีมากขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับครับ
ทุกครั้งที่ทะเลาะ
พ่อ จะชอบอ้างว่า แม่ไม่เคยใส่ใจพ่อเลย ก่อนหน้านี้ 2-3 ปี ไม่เคยคิดดูแลเอาใจใส่พ่อ และ ไม่ยอมมีอะไรกับพ่อเลย พ่อจึงต้องไปมีเมียน้อยและหาซื้อบริการทางเพศ และ ยังด่าว่า แม่เป็นคนขี้เกียจไม่จริงจังการงานไม่ยอมทำ วันๆมัวแต่นั่งเฝ้าพ่อ ทั้งๆที่บ้านไม่มีจะกินอยู่แล้ว ธุรกิจก็ดิ่งเหวลงเรื่อยๆ พนักงานเตรียมจะออกหลายคนแล้ว ซึ่งที่พ่อพูดมา ก็ถูก เพราะหลังจากแม่จับได้ แม่ก็ไม่ได้ทำงานเลย มักจะนั่งเฝ้าพ่อทั้งวัน ไม่ให้พ่อหลุดจากสายตา พอมีโอกาสก็มักตามไปถึงที่ทำงาน จนพ่อถูกเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ยว่าเป็นคนขี้แย ไม่เอาไหน กลัวเมีย ไปไหนต้องเอาภรรยาไปด้วย จนทำให้พ่อเกิดความอับอายอย่างมากในช่วงหลังมานี้ พ่อ มักจะท้าหย่า และ ขอเลิกทุกครั้งเมื่อมีการทะเลาะเกิดขึ้น ซึ่งพ่อผมก็อยากจะเลิกจริงๆ แต่แม่ผมไม่ยอมไม่ว่าจะยังไงก็ไม่ยอมเลิก เพราะไม่อยากให้พ่อผมกลับไปอยู่กับเมียน้อย และ อีกอย่างคือแม่ผมไม่ยอมไปหางานทำที่มันเป็นหลักแหล่งมั่นคง เป็นกิจลักษณะ พูดง่ายๆคือ จะเอาชนะพ่อในทุกวิถีทางนั่นแหละครับ แม่ก็จะพูดเสมอว่า พ่อต้องรับผิดชอบ เพราะ พ่อเป็นคนทำให้แม่ต้องเป็นอยู่ในสภาพแบบนี้ เวลาทะเลาะ พ่อมักจะขู่ทำร้ายแม่อยู่เสมอซึ่งนั่นทำให้ผมกลัวมาก เพราะผมรู้ดีว่าถ้าพ่อผมลงมือทำลงไปแล้วมันจะต้องเกิดขึ้นซ้ำอีกแน่นอน
แต่พ่อผมทำมากสุดก็คือผลักและง้างหมัดจะชกแม่เท่านั้นครับ
นี่ก็คือปัญหาทั้งหมดที่ผมเจอครับ ในการทะเลาะครั้งที่ 3 ผมได้ติดต่อญาติทางฝั่งพ่อที่ผมไว้ใจมากและตั้งใจจะให้ญาติทางฝั่งพ่อผมมาไกล่เกลี่ยให้แล้ว ซึ่งทางนั้นเขาก็ตั้งใจจะมาถึง กรุงเทพ จริงๆครับ แต่สุดท้ายผมก็ห้ามเอาไว้ เพราะ แม่กลัวว่าถึงเวลา เขาจะเข้าข้างพ่อผม เพราะ เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ซึ่งผมก็เข้าใจแม่ผม เมื่อญาติผมทราบเรื่องก็ได้ทำการพูดคุยกับพ่อผมเรียบร้อยแล้วว่า ให้พ่อผมคิดถึงลูกเวลาจะทำอะไร และ เช็คสถานการณ์จากทางผมเป็นระยะๆครับ
ตอนนี้ผมเดินทางมาอยู่ในจุดที่ เป็นคนถือระเบิดเวลา ไม่รู้เลยว่าการทะเลาะ ครั้งต่อไปจะเกิดขึ้นตอนไหน เมื่อไหร่ ผมไม่รู้เลย แต่รู้ว่ามันจะต้องเกิดขึ้นอีกแน่นอน
จากคนร่าเริง ตลก หัวเราะง่าย ตอนนี้ผมกลายเป็นคนหวาดระแวง มีอาการซึมเศร้าง่าย หลอนเสียงไปเองว่าพ่อกับแม่ทะเลาะกัน เวลามีคนพูดเสียงดังจะสะดุ้งแรงมากๆ รู้สึกดาวน์บ่อย อยู่ๆก็ร้องไห้ขึ้นมาเองบ้าง อยากหนีไปไกลๆบ้าง
แต่เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนผมจะมีความสุข ทำตัวปรกตินะครับ แต่เวลากลับเข้ามาบ้านทีไร เหมือนผมอยู่ในสถานที่ ที่อึดอัดมากๆ เวลาที่ผมอยู่บ้านตอนนี้มันผ่านไปช้าเหลือเกินครับ ถ้ามีการทะเลาะครั้งใหญ่แบบ 3 ครั้งที่ผ่านมาอีกผมคงทำใจไม่ได้และอาจคิดทำอะไรบ้าๆก็ได้ครับ
เพราะ ฉนั้น รบกวนผู้มีประสบการณ์ช่วยชี้แนะผมทีครับ ผมไม่มีทางเลือกแล้วครับ