เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการผู้เขียน
ตัวละคร /สถานที่/ มิได้เกี่ยวข้องกับสถานที่จริงทั้งสิ้น
บทนำ
..................................................
.................
สายลมยามค่ำคืน.รัทติกาล...ในยามนี้นั้น......มันช่าง ต่างจาก
เมืองหลวงที่เค้าเคยใช้ชีวิตก่อนหน้านี้..เมื่อ10 กว่าปีมาแล้ว ยุคสมัยเปลี่ยนไปเร็วจนเค้านั้น.ตั้งตัวไม่ติด..ไม่รู้ว่าถ้าอยู่เมืองหลวงตอนนี้จะเป็นอย่างไร
โรคระบาดที่เกิดขึ้นเมื่อ10 กว่าปีก่อนทั่วโลกนั้น..ถึงบัดนี้..นักวิจัยทั่วโลกยังคงคงงมเข็มใน..มหาสมุทร.อยู่.!!!..ที่สำคัญมันไม่ได้ระบาดแค่ในหมู่มนุษย์..นี่สิ!!!
คเชน....อดีตนายทหารช่างหนุ่ม..ที่รักการผจญภัย.ที่ผันตัวออกมาเป็นชาวไร่ชาวสวน.ชาวป่าชาวดอย ในคืนนี้....เค้าเดินเข้าไปเปิดสวิตซ์เครื่องกำเนิดไฟฟ้า..และกำลังนั่งทอดกายจิบชาที่เค้าชงเองในช่วงหัวค่ำ....นั่งอยู่หน้าระเบียงบ้านของตัวเอง
บ้าน ที่เค้าบรรจงออกแบบและสร้างด้วยน้ำพักน้ำแรงขึ้นมาเองกับมือ นึกย้อนไปในช่วงก่อนหน้านั้น...ถ้าเค้ายังรับราชการที่เมื่องกรุงอยู่ในตอนนี้ ความอิสระ ที่เค้าโหยหามาตลอดนั้นคงหามีไม่...ด้วยงานที่ทำไปตามระเบียบแบบแผนที่มีอยู่...ความที่ไม่มีอิสระในการทำงานต่างๆนานา ด้วยแล้วนั้น..เค้านึกแล้วก็ยิ้มในใจ..ในสิ่งที่เค้าคิดว่ามันถูกต้องแล้ว.....และโชคดีที่ช่วงหนึ่งเค้าได้เข้าไปเข้าร่วมการฝึก หลักสูตรคอมมานโด.ต่อต้านการก่อการร้ายสากล+หลักสูตรต่อต้านอาวุธเคมีและชีวภาพ.....ที่กองทัพ มีการฝึกร่วม..กับกองทัพฝรั่งเศสในสมัยนั้น..ซึ่งคเชน ก็ติดอันดับ1ใน10 ในการทดสอบ ซึ่งเค้าติดยศผู้หมวดในสมัยนั้น..ดังนั้น ความสามารถ ทั้งบู้และหุลนั้น ไม่ต้องพูดถึง
____________________________________
"เอ้ยย!!..พี่คเชนน วุ้ยย"... เสียงง ไอ้กฤษ ร้องตะโกนกึ่งเดิน..กึ่งวิ่งง.และผายมือ..มาทางชานระเบียงบ้าน..ที่คเชนนั่งอยู่..
กฤษ..เพื่อนรุ่นน้องที่รู้จักกันมาตังแต่คเชน ย้ายเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านลำนาคา ตั้งแต่เมื่อ10กว่าปีที่แล้ว...ตามติดคเชน ชนิดไปไหนไปด้วยไม่มีห่าง แม้กระทั่ง ช่วงที่เข้าป่าหาของป่าและไปล่าสัตว์..เพื่อมาปะทังชีวิต กฤษ ก็ติดตาม คเชน ไปด้วยทุกครั้งไป..ประดุจดั่งเหมือนชอบพอกันมาตั้งแต่ปางก่อนก็มิปาน..
"เออๆ..เป็นยังไงวะ..ขึ้นบ้านมาก่อนน..เดินระวังเตะสายตัวกำเนิดไฟด้วยหล่ะ"..คเชนบอกตอบไป
"ก็หลวงตาหน่ะสิ.ให้มาตามพี่ แกน่าจะมีเรื่องปรึกษากับพี่..และตอนนี้ชาวบ้านแต่ละคน..ก็ทยอยเข้าไปที่วัด..น่าจะตอนที่พ่อผู้ใหญ่..รีบเดินออกมาจากบ้านของผู้ใหญ่..พอดีพวกไอ้ตูป ของชาวบ้านมันคงเห่าไล่เสียงมาเป็นทอด ตอนที่ผู้ใหญ่ท่าน รีบเดินไปที่กุฏิของหลวงตา..หลังจากที่เจ้าแปรเด็กวัดก้นกุฏิหลวงปู่ท่าน.. วิ่งมาแจงให้พ่อผู้ใหญ่รู้เรื่องที่หลวงตา.. ที่ท่านเข้าญานและน่าจะรับรู้ถึงเรื่องราวที่จะเกิดอาเพศขึ้น..ชาวบ้านคงอยากรู้ว่าเป็นเรื่องอะไร..เลยทยอยเดินตามพ่อผู้ใหญ่ไป..พอผู้ใหญ่ถึงกุฏิหลวงตา..ก็รีบเดินไปหาหลวงตาที่นั่งกรรมฐานอยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชาภายในกุฏิท่าน.. ก้อรีบเข้าไปนมัสการหลวงตาทันที..ในใจก็คิดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดเหตุอันใดขึ้น !!
"นมัสการครับหลวงตา" ผู้ใหญ่เอ่ยไป
สักพักท่านก็เหมือนนิ่งอยู่ในญานสักพักแล้วก็ได้พูดออกมาเบาๆแต่หนักแน่นว่า
.."อืม.มันมาแล้ว มันกลับมาแล้ว."
"ไอ้กฤษ..เอ็งไปตาม คเชนมาหาข้าที วะ!!" เสียงผู้ใหญ่บอกมา
"ฉันก็เลยรีบมาตามพี่นี่แหละ ฉันว่ามันน่าจะมีเรื่องอะไรไม่ดีแล้วล่ะ" กฤษบอกมา
"งั้นเดี๋ยวเอ็งรอข้าเป๊ป"..คเชนบอก
และเดินเข้าไปในบ้านเพื่อไปหยิบเครื่องราง.และปืนประจำตัวทีเค้าใช่เป็นประจำคือปืน Centerfire Rifle เป็นปืนที่ใช้ขนาดเดียวกันกับอาวุธปืนที่ใช้ในกองทัพในสมัย10ปีที่แล้ว ด้วยกระสุนขนาดมาตรฐาน .223 Remington ซึ่งกระสุนก็มีขายถมถืด.... ในตลาดมืดในตอนนี้..คเชนคิดในใจ.. หลังจากที่ องค์การ นาโต้ ล่ม สลายไป..ระบบเศรษฐกิจโลก.. ล่มทลายไปตั้งแต่เมื่อ10กว่าปีที่แล้ว
ไอัเขี้ยวมรกต....อาภรรพ์แห่งพงไพร
ตัวละคร /สถานที่/ มิได้เกี่ยวข้องกับสถานที่จริงทั้งสิ้น
บทนำ
..................................................
.................
สายลมยามค่ำคืน.รัทติกาล...ในยามนี้นั้น......มันช่าง ต่างจาก
เมืองหลวงที่เค้าเคยใช้ชีวิตก่อนหน้านี้..เมื่อ10 กว่าปีมาแล้ว ยุคสมัยเปลี่ยนไปเร็วจนเค้านั้น.ตั้งตัวไม่ติด..ไม่รู้ว่าถ้าอยู่เมืองหลวงตอนนี้จะเป็นอย่างไร
โรคระบาดที่เกิดขึ้นเมื่อ10 กว่าปีก่อนทั่วโลกนั้น..ถึงบัดนี้..นักวิจัยทั่วโลกยังคงคงงมเข็มใน..มหาสมุทร.อยู่.!!!..ที่สำคัญมันไม่ได้ระบาดแค่ในหมู่มนุษย์..นี่สิ!!!
คเชน....อดีตนายทหารช่างหนุ่ม..ที่รักการผจญภัย.ที่ผันตัวออกมาเป็นชาวไร่ชาวสวน.ชาวป่าชาวดอย ในคืนนี้....เค้าเดินเข้าไปเปิดสวิตซ์เครื่องกำเนิดไฟฟ้า..และกำลังนั่งทอดกายจิบชาที่เค้าชงเองในช่วงหัวค่ำ....นั่งอยู่หน้าระเบียงบ้านของตัวเอง
บ้าน ที่เค้าบรรจงออกแบบและสร้างด้วยน้ำพักน้ำแรงขึ้นมาเองกับมือ นึกย้อนไปในช่วงก่อนหน้านั้น...ถ้าเค้ายังรับราชการที่เมื่องกรุงอยู่ในตอนนี้ ความอิสระ ที่เค้าโหยหามาตลอดนั้นคงหามีไม่...ด้วยงานที่ทำไปตามระเบียบแบบแผนที่มีอยู่...ความที่ไม่มีอิสระในการทำงานต่างๆนานา ด้วยแล้วนั้น..เค้านึกแล้วก็ยิ้มในใจ..ในสิ่งที่เค้าคิดว่ามันถูกต้องแล้ว.....และโชคดีที่ช่วงหนึ่งเค้าได้เข้าไปเข้าร่วมการฝึก หลักสูตรคอมมานโด.ต่อต้านการก่อการร้ายสากล+หลักสูตรต่อต้านอาวุธเคมีและชีวภาพ.....ที่กองทัพ มีการฝึกร่วม..กับกองทัพฝรั่งเศสในสมัยนั้น..ซึ่งคเชน ก็ติดอันดับ1ใน10 ในการทดสอบ ซึ่งเค้าติดยศผู้หมวดในสมัยนั้น..ดังนั้น ความสามารถ ทั้งบู้และหุลนั้น ไม่ต้องพูดถึง
____________________________________
"เอ้ยย!!..พี่คเชนน วุ้ยย"... เสียงง ไอ้กฤษ ร้องตะโกนกึ่งเดิน..กึ่งวิ่งง.และผายมือ..มาทางชานระเบียงบ้าน..ที่คเชนนั่งอยู่..
กฤษ..เพื่อนรุ่นน้องที่รู้จักกันมาตังแต่คเชน ย้ายเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านลำนาคา ตั้งแต่เมื่อ10กว่าปีที่แล้ว...ตามติดคเชน ชนิดไปไหนไปด้วยไม่มีห่าง แม้กระทั่ง ช่วงที่เข้าป่าหาของป่าและไปล่าสัตว์..เพื่อมาปะทังชีวิต กฤษ ก็ติดตาม คเชน ไปด้วยทุกครั้งไป..ประดุจดั่งเหมือนชอบพอกันมาตั้งแต่ปางก่อนก็มิปาน..
"เออๆ..เป็นยังไงวะ..ขึ้นบ้านมาก่อนน..เดินระวังเตะสายตัวกำเนิดไฟด้วยหล่ะ"..คเชนบอกตอบไป
"ก็หลวงตาหน่ะสิ.ให้มาตามพี่ แกน่าจะมีเรื่องปรึกษากับพี่..และตอนนี้ชาวบ้านแต่ละคน..ก็ทยอยเข้าไปที่วัด..น่าจะตอนที่พ่อผู้ใหญ่..รีบเดินออกมาจากบ้านของผู้ใหญ่..พอดีพวกไอ้ตูป ของชาวบ้านมันคงเห่าไล่เสียงมาเป็นทอด ตอนที่ผู้ใหญ่ท่าน รีบเดินไปที่กุฏิของหลวงตา..หลังจากที่เจ้าแปรเด็กวัดก้นกุฏิหลวงปู่ท่าน.. วิ่งมาแจงให้พ่อผู้ใหญ่รู้เรื่องที่หลวงตา.. ที่ท่านเข้าญานและน่าจะรับรู้ถึงเรื่องราวที่จะเกิดอาเพศขึ้น..ชาวบ้านคงอยากรู้ว่าเป็นเรื่องอะไร..เลยทยอยเดินตามพ่อผู้ใหญ่ไป..พอผู้ใหญ่ถึงกุฏิหลวงตา..ก็รีบเดินไปหาหลวงตาที่นั่งกรรมฐานอยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชาภายในกุฏิท่าน.. ก้อรีบเข้าไปนมัสการหลวงตาทันที..ในใจก็คิดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดเหตุอันใดขึ้น !!
"นมัสการครับหลวงตา" ผู้ใหญ่เอ่ยไป
สักพักท่านก็เหมือนนิ่งอยู่ในญานสักพักแล้วก็ได้พูดออกมาเบาๆแต่หนักแน่นว่า
.."อืม.มันมาแล้ว มันกลับมาแล้ว."
"ไอ้กฤษ..เอ็งไปตาม คเชนมาหาข้าที วะ!!" เสียงผู้ใหญ่บอกมา
"ฉันก็เลยรีบมาตามพี่นี่แหละ ฉันว่ามันน่าจะมีเรื่องอะไรไม่ดีแล้วล่ะ" กฤษบอกมา
"งั้นเดี๋ยวเอ็งรอข้าเป๊ป"..คเชนบอก
และเดินเข้าไปในบ้านเพื่อไปหยิบเครื่องราง.และปืนประจำตัวทีเค้าใช่เป็นประจำคือปืน Centerfire Rifle เป็นปืนที่ใช้ขนาดเดียวกันกับอาวุธปืนที่ใช้ในกองทัพในสมัย10ปีที่แล้ว ด้วยกระสุนขนาดมาตรฐาน .223 Remington ซึ่งกระสุนก็มีขายถมถืด.... ในตลาดมืดในตอนนี้..คเชนคิดในใจ.. หลังจากที่ องค์การ นาโต้ ล่ม สลายไป..ระบบเศรษฐกิจโลก.. ล่มทลายไปตั้งแต่เมื่อ10กว่าปีที่แล้ว