ขออธิบายอย่างคนผ่านโลกมาซักระยะนึงแล้วละกันครับ ใช้คำว่าอธิบายชีวิตที่ตัวเองผ่านมาละกัน

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดใจจากแฟนเก่า หรือคนที่เราเคยรัก ไม่ว่าการลาจากนั้น จะเป็นการเลิกกัน การห่างกัน หรือตายจากกัน
มนุษย์เราไม่มีปุ่มDelete เหมือนcomputer ที่กดลบแล้วมันหายไปเลย กู้กลับมาไม่ได้อีก(จริงๆมีวิธีกู้ข้อมูลอยู่แหละ แต่ถ้าลบดีๆก็กู้ไม่ได้)
ซึ่ง ที่จะบอกคือ เราต้องอยู่กับมันอย่างเข้าใจมัน
เข้าใจว่ามันคือสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว อาลัย อาวรณ์มันมากมายแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์อะไร

ถ้าคำคนเฒ่าคนแก่เขาก็จะพูดว่า คนเราศีลไม่เสมอกัน อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก หรือต่อให้อยู่กันได้ก็อยู่กันได้ไม่นาน ถ้าไม่มีคนเปลี่ยนแปลง
ถ้าคุณชอบกินเหล้า เมา อยู่ผับเป็นประจำทุกสัปดาห์ แต่คุณบอกว่าอยากเจอคนนิสัยเรียบร้อย เข้าวัด ฟังธรรม โอกาสเกิดขึ้นคงจะยาก

นี่คือความจริงที่เกิดขึ้นบนโลก

ส่วนถ้าอยากได้คำปลอบใจ คำปลุกใจ
ก็อยากจะบอกว่า
ถ้าโดนเขาทิ้งมา ก็ทำตัวให้มีค่าขึ้นสิ  การที่ผู้ชายคนนึงทิ้งเราไป ไม่ได้หมายความว่าผู้ชายทั้งโลกจะทิ้งเรานะ
เคยได้ยินคำว่า ไก่ได้พลอยไหม  มันไม่มีประโยชน์สำหรับไก่ ไก่ก็เอาไปทิ้ง
แต่ถ้าพลอยนั้นอยู่ถูกที่ละ ถ้าพลอยนั้นอยู่ในมือของราชา ราชินี พลอยเม็ดเดียวกัน อาจจะกลายเป็นเครื่องประดับคู่บารมีไปเลย

จขกท ลองคิดดูนะ ง่ายๆ สั้นๆ
1.ถ้าจขกท ทำตัวให้ดีขึ้น  ตั้งใจทำงาน แต่งตัวให้สวยขึ้น มีงานดีๆ เงินเดือนดีๆทำ อนาคตก็จะเจอผู้ชาย เจอคนดีๆ อยู่ในสภาพแวดล้อมดีๆ  แล้ววันนึงเราเกิดไปเจอแฟนเก่าเราขึ้นมา
แฟนเก่าเราก็จะบอกประมาณว่า "โหยยยยยยยตอนนั้นไม่น่าทิ้งไปเลยวะ เสียดายโคตรๆ นี่คือผู้หญิงที่ดีที่สุดที่ผ่านเข้ามาให้ชีวิตกุเลยนะเนี่ย แล้วกุก็โง่ทิ้งเขาไป"

2.ถ้าจขกท ทำตัวเหมือนเดิม หรือแย่ลง เอาเรื่องโดนทิ้งมาเศร้าเสียใจ ไม่ทำงานทำการ ไม่เรียน ทำตัวทรุดโทรม อ้วนแผละ ไม่ดูแลตัวเอง สิวเต็มหน้า น้ำไม่อาบ ผมเหม็นเน่า แล้วจมอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ
วันนึนเจอแฟนเก่าขึ้นมา  แฟนเก่าเราก็จะบอกประมาณว่า "โหยยยยโชคดีชริบหายเลย ทิ้งไอ่คนนี้มา ไม่งั้นนะ เมงดูสิ ชีวิตกุคงแย่ตกต่ำไปแล้ว"


จขกท อยากได้แบบไหนละ
ชีวิต จขกท เอง เลือกเอง กำหนดเอง


อันนี้เป็นบทความของใครก็ไม่รู้ เคยอ่านเมื่อนานมาแล้วแล้วก็saveเก็บไว้ ตั้งแต่สมัยยังไม่มีsocial networkเลยมั้ง
========================================================
มีเยอะเลยที่รักกันอยู่ดีๆก็ต้องมาอกหัก โดยที่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น หรือรู้ แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ซะแล้ว

คือ “ เขาไปแล้ว เขาไม่สนใจแล้ว เขามีคนอื่นแล้ว ” ทั้งๆที่ตอนนี้ “ เรายังรักเขาอยู่ เรายังทำใจไม่ได้ ”

สภาวะนี้เหมือนจมอยู่ในหุบเหว ไม่มีแม้แต่แรงจะปีนขึ้นมา ใครก็ช่วยไม่ได้ ต่อให้มีเพื่อนมานั่งฟังเราระบายอารมณ์ หรือ ต่อให้ผสมเครื่องดื่มเข้าปาก สุดท้ายมันก็เศร้าอยู่ดี มันอาจจะรู้สึกดีขึ้นก็จริง แต่ความทุกข์มันก็ไม่ได้จางหายไป

รู้หรอกนะ..ว่าของอย่างนี้มันต้องใช้เวลา แต่วิธีไหนที่จะทำให้มันผ่านไปไวๆล่ะ หายเร็วๆ และก็แถมความรู้สึกสะใจด้วยไม่เศร้าเวลาที่เจอเขา ยิ้มหน้าระรื่นได้เมื่อเห็นเขาควงคนอื่น ชักเบื่อสภาพตัวเองแบบนี้เต็มทน



ฉันมีวิธีแก้ไข…เราต้องเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ปาดน้ำตาแล้วเดินหน้าชน!

แทนที่เราจะจมอยู่กับความทุกข์ ปล่อยเวลาผ่านไปวันๆ เมาหัวราน้ำ หรือ ประชดชีวิตโดยการทำอะไรเถื่อนๆ

ประเภทงดรักตัวเองชั่วคราว ทำตัวเป็นข่าวหน้าหนึ่ง ทำให้ตัวเองบาดเจ็บเพื่อให้เขาสมน้ำหน้าทีหลัง

(เลิกคิดเหอะว่าเขาจะสำนึกผิด ตอนนั้นเราอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นสีหน้าเขาก็ได้ หรือ ถ้าเขาจะรู้สึกผิดยังไง มันก็ไม่ทำให้เขาหันกลับมารักเราได้หรอก ยิ่งดูว่าเราโง่ไปกันใหญ่ )

ทำไมเราไม่มองว่า…นี่เป็นโอกาสอันดีที่จะผลักดันให้เราพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น เหมือนนักมวยที่มีโอกาสได้ขึ้นชกมากขึ้น เพราะมีสปอนเซอร์สนับสนุน แทนที่เราจะทำร้ายตัวเอง เราน่าจะเล่นสงครามจิตวิทยามากกว่านะ

เล่นยังไง ?

ก่อนอื่นถ้ายังอยากร้องไห้อยู่ ก็เอาให้หนำใจไปก่อน ยกมิวสิควีดีโอมาเป็นชุดๆเลย จนขี้เกียจร้องแล้วนั้นแหละ ถึงค่อยดำเนินการดังนี้

วิธีง่ายๆคือ

ทำตัวเองให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ สวยขึ้น เท่ขึ้น ดูดีขึ้น เก่งขึ้น ฉลาดขึ้น มั่นใจในตัวเองมากขึ้นและมันจะนำไปสู่เสน่ห์ที่เพิ่มขึ้นของคุณ กลืนความแค้นลงไปแล้วทำหน้าให้ระรื่น เมื่อไหร่ที่คุณไปเจอคนรักเก่า แล้วเขาทำหน้าฉงนแกมทึ่ง เมื่อเห็นคุณเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นอย่างน่าตกใจ อาจจะแอบรู้สึกเสียดายด้วยช้ำ

( พยายามคิดเข้าข้างตัวเองไว้ ) หัวใจคุณจะพองโต ไหล่เชิดคอตั้ง แล้วคุณจะกล้าสบตาเขาอย่างตรงไปตรงมา ไม่ต้องคอยหลบ หรือหน้าเจื่อนๆ เหมือนเมื่อก่อน อาการนี้มันจะเป็นกับคนที่รู้สึกว่า เราเหนือกว่าเขาเท่านั้น หากคุณเรียกความรู้สึกเหล่านั้นให้มาอยู่กับคุณได้ ถือว่าคุณประสบความสำเร็จ

ฉันถือว่า…นี่เป็นวิธีแก้แค้นที่ทำได้แยบยลที่สุด ไม่เป็นบาปทั้งต่อตัวเองและเขา เพราะเราไม่ได้เจตนาร้ายกับเขา เพียงแค่ทำให้เขารู้สึกว่า เขาไม่ได้มีความสำคัญสำหรับเรามากพอ จนเราต้องขาดเขาไม่ได้ เราไม่ได้ปางตาย เราอยู่ได้ แถมอยู่ได้ดีซะด้วยเมื่อไม่มีเขา ที่สำคัญ! มันเป็นการแสดงออกถึงความรักตัวเอง การดูแลตัวเอง ไม่ปล่อยให้ใครมามีอทธิพลเหนือตัวเอง เพราะเราจะต้องอยู่กับตัวตนของเราไปตลอดชีวิต เวลาทุกข์เวลาเจ็บเราสร้างมาเอง เราก็เจ็บเองทั้งนั้น ไม่เห็นเขาเดือดร้อนอะไรด้วยเลย

เขาอาจจะดีใจที่เขาไม่ได้ทำร้ายเรามาก แต่ฉันเชื่อว่า…เขาต้องรู้สึก "จ๋อยๆ" บ้างล่ะ ที่ไม่เห็นวี่แววความทุกข์ร้อนจากเรา (อย่าไปบอกเขาล่ะ ว่าก่อนหน้านี้ก็ร้องไห้ซะแทบขาดใจมาแล้ว เชิดหน้าเข้าไว้ )

หากคุณมีพลังใจมากขนาดนี้ คุณจะหายจากอาการอกหักไว เพราะอาการสะใจที่เกิดกับคุณ จะเป็นกำลังใจที่ดีในการดูแลตัวเองต่อไป แล้วความรักครั้งใหม่ อาจจะเข้ามาหาคุณไวกว่าที่คุณคิดก็ได้ ก็คุณดูดีขึ้นขนาดนี้นี้นี่นา

แปรความทุกข์ที่คุณได้รับ ให้มันเป็นพลังผลักดันก้อนใหญ่หากเมื่อก่อนไม่เคยคิด ตอนนี้ก็เป็นโอกาสอันดีแล้ว เหมือนมีมือมาคอยผลักคุณให้เดินไปข้างหน้า คุณจะทำมันดีกว่าวันปกติซะอีก เขาว่าความทุกข์มันทำให้เราเกิดแรงมหาศาล แรงโกรธแค้นนี่แหละ ที่เราใช้มันให้เป็นประโยชน์ได้ มันสั่งให้คุณทำอะไรก็ได้ที่ปกติคุณทำไม่ได้



คุณจะเอาไปฆ่าคนตายหรือสร้างสิ่งมหัศจรรย์

สติของคุณเท่านั้นที่จะควบคุมมันได้ ใช้ในทางที่ถูก แล้วมันจะก่อพลังมหาศาลแก่คุณ

คนใจร้ายที่ทิ้งคุณไป จริงๆแล้วอาจเป็นคนใจดีที่ช่วยงัดเอาสิ่งดีๆในตัวคุณออกมา

ซึ่งแม้แต่คุณเอง…ก็ไม่เคยเห็นมันมาก่อน

แล้วความรักครั้งใหม่…จะทำให้คุณขอบคุณเขา!
====================================================


ที่เขียนให้อ่านเยอะแยะไม่ใช่อะไรหรอกนะ
ถ้า จขกท อ่านจบ แสดงว่าคงเสียใจ เศร้าอยู่จริงๆ ก็เลยเขียนไปยาวๆ จะได้มีเวลาอยู่กับตัวเองบ้าง

สุดท้ายท้ายสุด ถ้าที่เขียนมาข้างบนทั้งหมดช่วยอะไรไม่ได้
ลองนึกถึงตอนเราเด็กๆ ตอนอยู่กับพ่อแม่ หัวเราะเฮฮา เศร้าร้องไห้ นึกถึงว่าพ่อแม่ท่านห่วงเรามากแค่ไหน
เพราะอย่างน้อยที่สุด ถ้าเราไม่รักตัวเอง เราไม่ห่วงตัวเองจริงๆ ก็ลองนึกถึงคนที่ห่วงเราดู คนที่ห่วงเรามากกว่าชีวิตของตัวเอง ว่าเขาจะเสียใจแค่ไหน ถ้ารู้ว่าเราเป็นแบบนี้ เพราะไอ่ผู้ชายคนนึง ที่ไม่ได้รักเรา