เวลาลำบาก เห็นอะไรแบบนี้ทำให้ได้คิดนะ หรือเรากิเลสมากไป

ช่วงนี้เรียกว่าวิกฤติของเศรษฐกิจมาเยือนไทยและทั่วโลก   ทั้งกราดยิง  ข่าวโควิด  19  ที่ทำให้เศรษฐกิจปีนี้หนักกว่าปีที่ผ่านมา   ส่วนตัวทำงานประจำ  และมีอาชีพเสริมคือค้าขาย   ช่วงนี้คนไม่ค่อยจับจ่าย  ขายของไม่ค่อยได้   หันมามามองตัวเอง  เราก็ไม่ค่อยมีเงินสำรองเลยเนาะ  ด้วยความที่หนี้เยอะ  หนักไปทางซื้อบ้าน  ซื้อที่  เราสร้างหนี้จนตึงตัว   ทำให้เครียดเหมือนกัน  วันนี้เดินไปกดเอทีเอ็ม  เห็นแคมป์ก่อสร้าง  พี่ๆกรรมกรก่อสร้างเค้าจับกลุ่มปูเสื่อทานข้าวบนฟุตบาธ ข้าวเหนียว 2 กระติ๊บใหญ่  คน 5 คน   แล้วกำลังตำมะละกอกินกัน  กับข้าวที่เราเหลือบมอง(ไม่กล้ามองตรงๆกลัวพี่เขาว่าหาเรื่อง)  มีแค่ผักสด  และน้ำพริกปลาร้า  เขาก็ทานกันได้เนาะ  ตอบข้อสงสัยว่าคนที่มีรายได้แค่วันละ 3-400  บาท  /วัน  เขาอยู่ได้ยังไงในยุคอาหารจานละ 40-50  บาท  (เมืองชายแดนแสนชนบทแห่งหนึ่ง)    เดินออกไปอีกนิด  มีข้าราชการชายแอบมุมสูบบุหรี่อยู่  (บุหรี่ซองหนึ่งซื้อกับข้าวดีๆทานได้จานหนึ่งมั้ง)  ประเด็นคือไม่ได้ว่าใครผิดถูก  แต่มองว่า  ทุกคนมีวิถีทางในการใช้ชีวิต  ประเด็นคือ  คนเรามีวิธีใช้เงินไม่เหมือนกัน  ก็เลยมามองตัวเองว่า  ตอนนี้  เราคงต้องอยู่ในเซฟโซน  งดเที่ยว  งดกินหรู   เพื่อจะได้มีเงินสำรองเพิ่มอีกนิด หากมีอะไรเกิดขึ้น  เราจะได้จนลงช้าอีกนิด