ดูลิขิตเหนือเขนย แล้วนึกถึงรักอมตะของพระศิวเทพเลยค่ะ

ตอนแรกก็ดูเพราะติดใจตงหัว ผู้เย็นชา และสงสารเฟิ่งจิ่ว จากภาคป่าท้อ 

พอมาถึงลิขิตเหนือเขนย  ก็ดูด้วยความชอบใจ แม้จะมีข้อติติง เรื่องเสื้อผ้า หน้าผม ของนักแสดงไปบ้าง 

พอพินิจพิเคราะห์แล้ว เรื่องนี้ เหมือนเรื่องราวของมหาเทพฝั่งอินเดียเลยค่ะ 
พระศิวะ กับ ตงหัว ทั้งคู่คือมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ 
และเมื่อมีความรักก็ยิ่งใหญ่เช่นกัน 
พระศิวะถึงกับเต้นรำทำให้สามโลกแทบถล่มทลาย 
ส่วนมหาเทพตงหัว ก็พอกัน ยอมละทิ้งพลังถึงเก้าส่วนเพื่อตามเฟิ่งจิ่วไปในห้วงฝัน