เรากับแฟนคบกันได้ประมาณ 4 ปีแล้วค่ะ
ตอนเรียนก็อยู่ด้วยกันประมาณเกือบๆ2ปี
พอเรียนจบเราก็กลับมาช่วยที่บ้านทำงาน
ส่วนแฟนก็ทำงานที่กรุงเทพ ปีแรกเราก็ไปๆมาๆ แฟนลงมาหาบ้าง
จนตอนหลังแฟนมีปัญหาต้องใช้เงิน
ปัญหามันอยู่ตรงที่ ปกติเราแทบจะไม่ได้คุยกันอยู่แล้ว
ด้วยเราไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ส่วนใหญ่ใช้ไลน์พิมพ์เท่านั้น
นานๆก็คอลแบบเห็นหน้า อาทิดละครั้ง บางครั้งสองอาทิตย์ก็จะคุยกันทีนึง
จนตอนนี้แฟนเปลี่ยนงานใหม่ เรายังไม่รู้เลยค่ะ
เขาบอกว่า เขายุ่งมาก ไม่มีเวลา ตอนนี้ในหัวเขาคิดถึงแต่ เงิน งาน ตัวเอง แต่ยังรักเราเหมือนเดิม
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงกับรักทางไกลแบบนี้
เหมือนหลังๆเราอยู่กับเพื่อนมากไป
เห็นแฟนคนนั้นคนนี้แล้วรู้สึก ทำไมแฟนชั้นไม่เป็นแบบนั้นบ้าง
เราก็พยายามโทรไปหาเขา
ไลน์ไปก็งอน งี่เง่าใส่เขา ...แต่ที่เราทำไป ไม่ใช่เบอร์แรงนะคะ
ถ้าเต็มสิบเราให้แค่สาม ปกติเราไม่ค่อยงี่เง่า
นั้นแหละค่ะ พอเมื่อวานเปิดใจคุยกัน เราถึงรู้ว่า เขาเปลี่ยนงานใหม่
เขาพูดว่า เขาทำอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียว เดินทางคนเดียว จนตอนนี้เขาก็ไม่ได้สนใจเรา เขาเจออะไรใหม่ๆ โอกาสใหม่ๆ
คือเราต้องทำยังไงดีคะ . . . . เราเลิกกับเขาดีไหม
คือตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไง ทำตัวแบบไหน พูดอะไร
วันนี้ตอนเขามือลั่นแบบทำงานอยู่แล้วอ่านข้อความที่เราพิมพ์ไปแล้วกดโทรวิดีโอ
พอเรากดรับ เขาก็เหมือน ตกใจแล้วพูดว่า มีอะไร
เราก็ได้แต่ อ้าว แล้วโทรมาทำไม
เขาบอก ไม่รู้นึกว่าโทรมา สงสัยมือลั่น
เราบอก โอเค แล้วกดวาง 55555 โง่จัง แต่เราไม่รู้จริงๆว่าต้องทำยังไง
เขาเป็นแฟนคนแรก เป็นแฟนที่เราจริงจังด้วย
เพื่อนเราบอกว่าเรายอมเกินไป
เราก็คิดแบบนั้นแหละ เพราะมันมีหลายเรื่องมากๆ ที่เราไม่รู้ว่าเราต้องทำตัวยังไง
บางเรื่องเราก็ไม่โอเค แต่เราก็พยายามปรับตัวเข้าหาเขา
พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร
จากคนใจร้อนคนนึง ตอนนี้กลายเป็นเราที่ยอมใจเย็นเพื่อให้เขาใจร้อนได้เต็มที่ .... เราเปลี่ยนไปเยอะขนาดนั้นเลยแหละ
ตอนอยู่ด้วยกันเขาก็ดีนะ รักเรา ดูแลเรา จนบางครั้งเรากลายเป็นภาระเขาแหละ
แต่พออยู่ห่างกัน ด้วยครอบครัว ด้วยสิ่งที่เราทำ เราก็คิดแหละว่าไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ ชีวิตดี มีความสุข
เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอยากยื้อเขาไว้
คืออ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้แหละว่าตัวเองต้องการอะไร
เราแค่อยากขอคำแนะนำ ว่าเราจะทำยังไงต่อดี
ขอโทษที่พิมพ์ยาวนะคะ เราพยายามจะสั้นๆละ แต่เอออ เหมือนบ่นแหละ
ประเด็นคือ เราจะทำยังไงดีอีกใจก็อยากยื้อ
อีกใจก็อยากปล่อยเผื่อเขาไปเจอคนดีๆคนอื่น คนที่สนับสนุนเขาได้เต็มที่ เพราะเราอยู่ตรงนี้ห่างกัน ช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย จริงๆ
แต่อีกใจเราก็รู้สึกว่า ที่เรายื้อเขาไว้ เพราะเราอยากให้เขาเป็นคนแรกและคนสุดท้าย เราไม่ชอบที่จะต้องทำความรู้จักกับใครใหม่เราเบื่อกับการที่จะต้องมานั่งระแวงคนที่จะเข้ามาในชีวิต เป็นคนไม่เปิดโอกาสให้ใครเข้ามา ก็คิดว่าขึ้นคานแน่ๆ 555
อยู่ห่างกันแล้วเราก็รู้สึกว่า เอออ เราไม่รักเขาเลยอะ
แต่พอเห็นหน้าเขา ... เราก็จะแบบ เห้ยยย ทำไมเรารักคนนี้ได้มากขนาดนี้อะ ยอมได้หมด ...เราหลงหรอคะ ? ทำไมมันหลงนานจัง
เราเหนื่อยจะร้องไห้กับเรื่องอะไรแบบนี้แล้วอะ เราไม่มีทางออกกับเรื่องนี้เลยจริงๆ ทำยังไงดี
สับสนไปหมด ยื้อหรือปล่อย เพราะเค้าเป็นแฟนคนแรกไง ?
ตอนเรียนก็อยู่ด้วยกันประมาณเกือบๆ2ปี
พอเรียนจบเราก็กลับมาช่วยที่บ้านทำงาน
ส่วนแฟนก็ทำงานที่กรุงเทพ ปีแรกเราก็ไปๆมาๆ แฟนลงมาหาบ้าง
จนตอนหลังแฟนมีปัญหาต้องใช้เงิน
ปัญหามันอยู่ตรงที่ ปกติเราแทบจะไม่ได้คุยกันอยู่แล้ว
ด้วยเราไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ส่วนใหญ่ใช้ไลน์พิมพ์เท่านั้น
นานๆก็คอลแบบเห็นหน้า อาทิดละครั้ง บางครั้งสองอาทิตย์ก็จะคุยกันทีนึง
จนตอนนี้แฟนเปลี่ยนงานใหม่ เรายังไม่รู้เลยค่ะ
เขาบอกว่า เขายุ่งมาก ไม่มีเวลา ตอนนี้ในหัวเขาคิดถึงแต่ เงิน งาน ตัวเอง แต่ยังรักเราเหมือนเดิม
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงกับรักทางไกลแบบนี้
เหมือนหลังๆเราอยู่กับเพื่อนมากไป
เห็นแฟนคนนั้นคนนี้แล้วรู้สึก ทำไมแฟนชั้นไม่เป็นแบบนั้นบ้าง
เราก็พยายามโทรไปหาเขา
ไลน์ไปก็งอน งี่เง่าใส่เขา ...แต่ที่เราทำไป ไม่ใช่เบอร์แรงนะคะ
ถ้าเต็มสิบเราให้แค่สาม ปกติเราไม่ค่อยงี่เง่า
นั้นแหละค่ะ พอเมื่อวานเปิดใจคุยกัน เราถึงรู้ว่า เขาเปลี่ยนงานใหม่
เขาพูดว่า เขาทำอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียว เดินทางคนเดียว จนตอนนี้เขาก็ไม่ได้สนใจเรา เขาเจออะไรใหม่ๆ โอกาสใหม่ๆ
คือเราต้องทำยังไงดีคะ . . . . เราเลิกกับเขาดีไหม
คือตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไง ทำตัวแบบไหน พูดอะไร
วันนี้ตอนเขามือลั่นแบบทำงานอยู่แล้วอ่านข้อความที่เราพิมพ์ไปแล้วกดโทรวิดีโอ
พอเรากดรับ เขาก็เหมือน ตกใจแล้วพูดว่า มีอะไร
เราก็ได้แต่ อ้าว แล้วโทรมาทำไม
เขาบอก ไม่รู้นึกว่าโทรมา สงสัยมือลั่น
เราบอก โอเค แล้วกดวาง 55555 โง่จัง แต่เราไม่รู้จริงๆว่าต้องทำยังไง
เขาเป็นแฟนคนแรก เป็นแฟนที่เราจริงจังด้วย
เพื่อนเราบอกว่าเรายอมเกินไป
เราก็คิดแบบนั้นแหละ เพราะมันมีหลายเรื่องมากๆ ที่เราไม่รู้ว่าเราต้องทำตัวยังไง
บางเรื่องเราก็ไม่โอเค แต่เราก็พยายามปรับตัวเข้าหาเขา
พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร
จากคนใจร้อนคนนึง ตอนนี้กลายเป็นเราที่ยอมใจเย็นเพื่อให้เขาใจร้อนได้เต็มที่ .... เราเปลี่ยนไปเยอะขนาดนั้นเลยแหละ
ตอนอยู่ด้วยกันเขาก็ดีนะ รักเรา ดูแลเรา จนบางครั้งเรากลายเป็นภาระเขาแหละ
แต่พออยู่ห่างกัน ด้วยครอบครัว ด้วยสิ่งที่เราทำ เราก็คิดแหละว่าไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ ชีวิตดี มีความสุข
เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอยากยื้อเขาไว้
คืออ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้แหละว่าตัวเองต้องการอะไร
เราแค่อยากขอคำแนะนำ ว่าเราจะทำยังไงต่อดี
ขอโทษที่พิมพ์ยาวนะคะ เราพยายามจะสั้นๆละ แต่เอออ เหมือนบ่นแหละ
ประเด็นคือ เราจะทำยังไงดีอีกใจก็อยากยื้อ
อีกใจก็อยากปล่อยเผื่อเขาไปเจอคนดีๆคนอื่น คนที่สนับสนุนเขาได้เต็มที่ เพราะเราอยู่ตรงนี้ห่างกัน ช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย จริงๆ
แต่อีกใจเราก็รู้สึกว่า ที่เรายื้อเขาไว้ เพราะเราอยากให้เขาเป็นคนแรกและคนสุดท้าย เราไม่ชอบที่จะต้องทำความรู้จักกับใครใหม่เราเบื่อกับการที่จะต้องมานั่งระแวงคนที่จะเข้ามาในชีวิต เป็นคนไม่เปิดโอกาสให้ใครเข้ามา ก็คิดว่าขึ้นคานแน่ๆ 555
อยู่ห่างกันแล้วเราก็รู้สึกว่า เอออ เราไม่รักเขาเลยอะ
แต่พอเห็นหน้าเขา ... เราก็จะแบบ เห้ยยย ทำไมเรารักคนนี้ได้มากขนาดนี้อะ ยอมได้หมด ...เราหลงหรอคะ ? ทำไมมันหลงนานจัง
เราเหนื่อยจะร้องไห้กับเรื่องอะไรแบบนี้แล้วอะ เราไม่มีทางออกกับเรื่องนี้เลยจริงๆ ทำยังไงดี