วันนี้ฉันโดนชาวบ้านนิทา ตอนที่ฉันไปซื้อของให้พ่อที่ร้านขายของชำ พวกเค้าว่าครอบครัวฉันจน ไม่มีการศึกษา ไม่มีรถ ไม่มีบ้านจะอยู่เพราะโดนเจ้าหนี้ยึด ทำงานจนอายุป่านนี้ยังไม่มีอะไร
แถมยังโดนผู้ชายเอาฟรีๆแล้วก็ทิ้ง แถมยังบอกฉันว่าทำไมฉันไม่ไปหาผัวรวยๆ จะได้ไม่ต้องมานั่งเก็บผักจิ้มปลาร้าอยู่แบบนี้ พวกเค้าพูดและก็หัวเราะฉัน ฉันยืนอยู่ตรงนั้น15นาที เพื่อรอตังถอน ฉันไม่ตอบโต้ไม่พูดอะไรด้วย เพราะฉันคิดว่าไม่ควรไปคุยกับคนความคิดต่ำๆ
พอฉันขับรถมาถึงบ้านฉันก็บอกพ่อว่า
ฉัน: พ่อไม่ต้องใช้หนูไปซื้อของร้านนั้นอีกนะ
พ่อ:เป็นหยังลูก (เป็นอะไรลูก)
ฉัน: หนูโดนยาย..🍀 พูดเหน็ดแนมว่าหนูเสียๆหายๆ เอาหนูไปเปรียบเทียบกับลูกสาวแก ว่าหนุสู้ลูกแกไม่ได้ ลูกแกมีผู้ชายดีๆรวยๆมาเลี้ยงดูให้อยู่สบายแถมยังเปิดร้านอาหารให้ด้วยที่ในตัวเมืองอุดร
พ่อ: นั้นและสาเหตุที่พ่อไม่ไปซื้อของร้านมันอีกมันดูถูกพ่อประจำของมันก้อไม่ขายให้เรามันว่าเราจนวันนั้นพ่อนับเหรียญ40บาทไปซื้อน้ำมัน พ่อเลยไม่ซื้อ ช่างมันลูกมันไม่ได้มาหาข้าวให้เรากินหรอก
นี้ฉันพึ่งรู้ว่าพ่อฉันก็โดนเหมือนกัน ฉันก้ออยากดูแลพ่อแม่ให้สุขสบายแต่ฉันทำไม่ได้เหมือนลูกสาวยายร้านของชำที่ต้องหลอกเอาเงินผู้ชายและก็เอาตัวแลกเงิน ฉันอยากทำงานหาเงินด้วยตัวฉันเองมากกว่ามันน่าภูมิใจกว่าการเอาตัวเข้าแลกเงิน ส่วนเรื่องแฟน ฉันอยากมีแฟนดีๆสักคนคนที่เข้าใจชีวิตฉันและไม่ทำร้ายฉันช่วยดึงฉันออกไปในจุดที่แย่ พ่อบอกฉันไม่ต้องไปสนใจ แต่ฉันก็มองว่ายาย🍀ก็มีส่วนพูดถูกบ้าง ฉันถึงรู้สึกเจ็บ ครอบครัวของฉันไม่ได้ร่ำรวยรึมีทรัพย์สินมรดกมาตั้งแต่เกิด ฉันจึงใช้ชีวิตตามมีตามเกิด ฉันบอกให้พ่อรอฉันก่อนสักวันฉันจะทำให้พ่อสบายและมีความสุข....#เรื่องจริง29-17.00น. 63.
ทำไมชาวบ้านต้องบลูลี่ครอบครัวฉันเพียงเพราะว่าครอบครัวฉันจน
แถมยังโดนผู้ชายเอาฟรีๆแล้วก็ทิ้ง แถมยังบอกฉันว่าทำไมฉันไม่ไปหาผัวรวยๆ จะได้ไม่ต้องมานั่งเก็บผักจิ้มปลาร้าอยู่แบบนี้ พวกเค้าพูดและก็หัวเราะฉัน ฉันยืนอยู่ตรงนั้น15นาที เพื่อรอตังถอน ฉันไม่ตอบโต้ไม่พูดอะไรด้วย เพราะฉันคิดว่าไม่ควรไปคุยกับคนความคิดต่ำๆ
พอฉันขับรถมาถึงบ้านฉันก็บอกพ่อว่า
ฉัน: พ่อไม่ต้องใช้หนูไปซื้อของร้านนั้นอีกนะ
พ่อ:เป็นหยังลูก (เป็นอะไรลูก)
ฉัน: หนูโดนยาย..🍀 พูดเหน็ดแนมว่าหนูเสียๆหายๆ เอาหนูไปเปรียบเทียบกับลูกสาวแก ว่าหนุสู้ลูกแกไม่ได้ ลูกแกมีผู้ชายดีๆรวยๆมาเลี้ยงดูให้อยู่สบายแถมยังเปิดร้านอาหารให้ด้วยที่ในตัวเมืองอุดร
พ่อ: นั้นและสาเหตุที่พ่อไม่ไปซื้อของร้านมันอีกมันดูถูกพ่อประจำของมันก้อไม่ขายให้เรามันว่าเราจนวันนั้นพ่อนับเหรียญ40บาทไปซื้อน้ำมัน พ่อเลยไม่ซื้อ ช่างมันลูกมันไม่ได้มาหาข้าวให้เรากินหรอก
นี้ฉันพึ่งรู้ว่าพ่อฉันก็โดนเหมือนกัน ฉันก้ออยากดูแลพ่อแม่ให้สุขสบายแต่ฉันทำไม่ได้เหมือนลูกสาวยายร้านของชำที่ต้องหลอกเอาเงินผู้ชายและก็เอาตัวแลกเงิน ฉันอยากทำงานหาเงินด้วยตัวฉันเองมากกว่ามันน่าภูมิใจกว่าการเอาตัวเข้าแลกเงิน ส่วนเรื่องแฟน ฉันอยากมีแฟนดีๆสักคนคนที่เข้าใจชีวิตฉันและไม่ทำร้ายฉันช่วยดึงฉันออกไปในจุดที่แย่ พ่อบอกฉันไม่ต้องไปสนใจ แต่ฉันก็มองว่ายาย🍀ก็มีส่วนพูดถูกบ้าง ฉันถึงรู้สึกเจ็บ ครอบครัวของฉันไม่ได้ร่ำรวยรึมีทรัพย์สินมรดกมาตั้งแต่เกิด ฉันจึงใช้ชีวิตตามมีตามเกิด ฉันบอกให้พ่อรอฉันก่อนสักวันฉันจะทำให้พ่อสบายและมีความสุข....#เรื่องจริง29-17.00น. 63.