สวัสดีครับทุกคน คือ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ถ้าอ่านยากไป หรือ เรียบเรียงมั่วๆหน่อย ผมขอโทษด้วยนะครับ ผมเขียนกระทู้ข้ึนเพราะรู้สึกเครียดมากๆ
ผมอ่ารู้สึกเหมือนตัวเองมีปัญหาเรื่องการคบเพื่อน หรือเอาง่ายๆคือ มีปัญหาตลอด เกริ่นก่อนว่าตัวผมเองเป็นคนที่เฮฮา รู้จักคนเยอะมาก เพราะผมค่อนข้างเฟรนลี่ แล้วผมก็เป็นคนที่เมื่อมีปัญหาอะไร ผมมักจะหนีตลอดเลย อย่างถ้าทะเลาะกับคนนี้ แล้วเรารู้สึกว่าเค้าไม่ค่อยโอแล้ว เราก็จะเริ่มตีตัวออกห่าง ผมจะเล่าเหตุการณ์แรกๆที่ตัวเองรู้สึกไม่ดี เหตุการณ์เกิดช่วงตอน ม.6 คือ ผมรู้สึกไม่ดีกับอาจารย์คนนึง ซึ่งอาจารย์คนนี้เป็นอาจารย์ที่ผมต้องทำงานด้วยตลอด ผมรู้สึกไม่ดีที่รู้สึกเหมือนว่าเค้าสกินชิบเราเกินไป เทคแคร์เรามากกว่าคนอื่น แล้วชอบให้เราอยู่กับเค้าตลอด ตอนเลิกเรียนก็จะชวนไปที่บ้านแก แต่ไปกับเพื่อนหลายคนนะครับไม่ได้อยู่กันสองต่อสอง มันมีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้ผมรู้สึกไม่โอเคร แล้วผมเลิกเริ่มตีตัวออกห่าง เพราะกิจกรรมที่ผมทำร่วมกับอาจารย์คนนี้มันประมาณ 1 เทอม เมื่อจบปุ๊บ ผมก็เริ่มตีตัวออกห่าง ผมก็ไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง ว่าผมรู้สึกไม่ดีกับอาจารย์คนนี้ ผมเลยไปปรึกษาเพื่อนว่า ต้องทำไงดี จนถึงวันจบผมก็เอาดอกไม้ไปขอโทษเค้า เพราะไม่อยากคิดอะไรแล้ว แกเลยถามว่าทำไมต้องตีตัวออกห่าง ผมก็เลี่ยงๆไป ตลอด หลังจากนั้นเพื่อนสนิทผมที่ผมเคยไปปรึกษามัน มันก็ไปบอกอาจารย์ เพราะอาจารย์ถามมัน มันเลยบอก เราก็แบบคืออะไร เราปรึกษาแต่มันก็นำไปเล่า เรื่องมันเลยยาวขึ้น จนผมก็ไปต้องไปเคลียร์กับอาจารย์คนนี้เค้าก็ตอบในมุมของเค้า เราก็ผิดไปหมดทุกเรื่องเลย แล้วผมก็ไปเคลียร์กับเพื่อนว่าเราไม่โอเครกับสิ่งที่มันทำ มันก็เหมือนจะยอมรับแต่ก็แค่นั้นแหละ มันทำให้ผมระแวงกับการคุยปัญหาของตัวเองกับเพื่อนมากๆ ผมเริ่มไม่ไว้ใจใคร ล่าสุดคือผมติดมหาลัยแล้วได้เรียนที่เดียวกับมันอีก แล้วผมก็มามีเพื่อนใหม่ด้วยที่มหาลัย กลุ่มผมจึงมัน(เพื่อนสนิทจาก รร.เก่า) แล้วก็เพื่อนใหม่อีกประมาณ 4-5 คน แล้วใน4-5 คนนี้มีอยู่คนนึงนามว่า A ที่มีปัญหากับผม คือ หลายเรื่องมากๆ และเรื่องที่ผมไม่โอเครเลยคือการบูลลี่ เพื่อนคนนี้มันชอบบูลลี่เพื่อนในกลุ่มคนนึงนามว่า B ตลอด จนมันสะสมมากๆ แล้วผมก็เลยได้คุยกับ A ว่า ผมไม่โอเครกับมันจริงๆนะ ไม่โอเครกับการมาบูลลี่คนอื่น ตัว A เอง ทำตัว toxic อ่าครับ แบบเดี๋ยวก็นินทาคนนู้น คนนี้ หลายๆเรื่องมาก ผมก็ได้เคลียร์กันว่าเออเนี้ย Bไม่ควรโดนบูลลี่เลยนะ มันเคยโดนมาแล้วจาก รร.เก่า แล้ว จะบูลลี่กันอีกทำไม เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้กลุ่มเราแตกออกเหลืออยู่ไม่กี่คน จนเข้าสู้เหตุการณ์ที่สอง คือ หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้กลุ่มเราก็ดูโอเครขึ้น แต่ไม่นาน เรื่องบูลลี่ก็เริ่มกับเข้ามาอีกโดย B 😡 เป็นเริ่ม มันเริ่มบูลลี่ผมต่างๆนานาน คือ ผมเป็นคนที่สายมากๆ แล้วเราก็เคยมีปัญหากับ B เพราะ B ตรงต่อเวลา ผมจึงเริ่มเปลี่ยนตัวเองให้ไปเร็วขึ้น จนมันถามว่าจะรีบไปไหนเนี้ย ผมก็บอกว่า กูก็ต้องพัฒนาบ้างไหมหล่ะ ก็หยอกๆกันไป แต่บางครั้งถ้าหากผมไปสายแค่ครั้งเดียวผมก็จะโดนแซะโดนว่า จนผมไม่อยากไปไหนกับมันเลย แล้วผมก็บอกมันเชิงทีเล่นทีจริงตลอดว่า ไม่ไหวนะถ้าอยู่แบบนี้ มันก็เหมือนขอโทษ แต่ก็แค่นั้น จนหลังๆมามันหนักอ่า ผมพยายามตลอดเลยนะให้ตัวเองดีขึ้น มันบูลลี่ผมแม้กระทั้งว่า ตู้เสื้อผ้าผมอับ มันรู้มากจาก A เพราะ A ไปเล่า ผมก็ไปถามคนอื่นเลยว่า ตู้กูมันอับขนาดนั้นเลยหรอ ผมซักเสื้อผ้าสะอาดตลอด ผมจึงไปซื้อพวกดับกลิ่นที่ใส่ไวในตู้ เพื่อให้หอม วันต่อมา A บอกว่า " ตู้มันไม่ได้อับ ผ้าเช็ดตัวที่แขวนต่างหากที่มันอับ ผมดมก็ไม่เห็นมีอะไร จนบางทีมันรำคาน เหมือน A ชอบอิจฉาผมอ่า แล้วต้องมาหาข้อด้อยตลอด มันจะพยายามทำตัวให้เด่นกว่าผม จนผมทะเลาะกันกับเพื่อนในกลุ่มเรื่องที่ มันชอบอยู่กันไม่กี่คน คุยกันอยู่แค่นั่น ทำให้เพื่อนอีกคนที่อยู่ในกลุ่มรู้สึกเป็นส่วนเกิน และผมก็รู้สึก เพื่อนที่มันรู้สึกเป็นส่วนเกินมาถามผม ว่าเนี้ยเรารู้สึกแบบนี้ รู้สึกเหมือนกันไหม เหตุการณ์ทั้งหมด ณ ปัจจุบันก็ประมาณนี้ ผมรู้สึกเหมือนทุกปัญหา เกิดจากตัวผมหมดเลย ทำไมคนอื่นเค้าไม่เห็นจะเจอเรื่องแบบนี้เยอะเหมือนผม ผมแคร์คนอื่นเกินไปหรือเปล่า ผมจะทำไงดี ขอโทษที่เขียนยาวเกินและอาจวกไปวนมา
มีปัญหาเรื่องเพื่อนตลอด ทำไงดีครับ
ผมอ่ารู้สึกเหมือนตัวเองมีปัญหาเรื่องการคบเพื่อน หรือเอาง่ายๆคือ มีปัญหาตลอด เกริ่นก่อนว่าตัวผมเองเป็นคนที่เฮฮา รู้จักคนเยอะมาก เพราะผมค่อนข้างเฟรนลี่ แล้วผมก็เป็นคนที่เมื่อมีปัญหาอะไร ผมมักจะหนีตลอดเลย อย่างถ้าทะเลาะกับคนนี้ แล้วเรารู้สึกว่าเค้าไม่ค่อยโอแล้ว เราก็จะเริ่มตีตัวออกห่าง ผมจะเล่าเหตุการณ์แรกๆที่ตัวเองรู้สึกไม่ดี เหตุการณ์เกิดช่วงตอน ม.6 คือ ผมรู้สึกไม่ดีกับอาจารย์คนนึง ซึ่งอาจารย์คนนี้เป็นอาจารย์ที่ผมต้องทำงานด้วยตลอด ผมรู้สึกไม่ดีที่รู้สึกเหมือนว่าเค้าสกินชิบเราเกินไป เทคแคร์เรามากกว่าคนอื่น แล้วชอบให้เราอยู่กับเค้าตลอด ตอนเลิกเรียนก็จะชวนไปที่บ้านแก แต่ไปกับเพื่อนหลายคนนะครับไม่ได้อยู่กันสองต่อสอง มันมีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้ผมรู้สึกไม่โอเคร แล้วผมเลิกเริ่มตีตัวออกห่าง เพราะกิจกรรมที่ผมทำร่วมกับอาจารย์คนนี้มันประมาณ 1 เทอม เมื่อจบปุ๊บ ผมก็เริ่มตีตัวออกห่าง ผมก็ไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง ว่าผมรู้สึกไม่ดีกับอาจารย์คนนี้ ผมเลยไปปรึกษาเพื่อนว่า ต้องทำไงดี จนถึงวันจบผมก็เอาดอกไม้ไปขอโทษเค้า เพราะไม่อยากคิดอะไรแล้ว แกเลยถามว่าทำไมต้องตีตัวออกห่าง ผมก็เลี่ยงๆไป ตลอด หลังจากนั้นเพื่อนสนิทผมที่ผมเคยไปปรึกษามัน มันก็ไปบอกอาจารย์ เพราะอาจารย์ถามมัน มันเลยบอก เราก็แบบคืออะไร เราปรึกษาแต่มันก็นำไปเล่า เรื่องมันเลยยาวขึ้น จนผมก็ไปต้องไปเคลียร์กับอาจารย์คนนี้เค้าก็ตอบในมุมของเค้า เราก็ผิดไปหมดทุกเรื่องเลย แล้วผมก็ไปเคลียร์กับเพื่อนว่าเราไม่โอเครกับสิ่งที่มันทำ มันก็เหมือนจะยอมรับแต่ก็แค่นั้นแหละ มันทำให้ผมระแวงกับการคุยปัญหาของตัวเองกับเพื่อนมากๆ ผมเริ่มไม่ไว้ใจใคร ล่าสุดคือผมติดมหาลัยแล้วได้เรียนที่เดียวกับมันอีก แล้วผมก็มามีเพื่อนใหม่ด้วยที่มหาลัย กลุ่มผมจึงมัน(เพื่อนสนิทจาก รร.เก่า) แล้วก็เพื่อนใหม่อีกประมาณ 4-5 คน แล้วใน4-5 คนนี้มีอยู่คนนึงนามว่า A ที่มีปัญหากับผม คือ หลายเรื่องมากๆ และเรื่องที่ผมไม่โอเครเลยคือการบูลลี่ เพื่อนคนนี้มันชอบบูลลี่เพื่อนในกลุ่มคนนึงนามว่า B ตลอด จนมันสะสมมากๆ แล้วผมก็เลยได้คุยกับ A ว่า ผมไม่โอเครกับมันจริงๆนะ ไม่โอเครกับการมาบูลลี่คนอื่น ตัว A เอง ทำตัว toxic อ่าครับ แบบเดี๋ยวก็นินทาคนนู้น คนนี้ หลายๆเรื่องมาก ผมก็ได้เคลียร์กันว่าเออเนี้ย Bไม่ควรโดนบูลลี่เลยนะ มันเคยโดนมาแล้วจาก รร.เก่า แล้ว จะบูลลี่กันอีกทำไม เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้กลุ่มเราแตกออกเหลืออยู่ไม่กี่คน จนเข้าสู้เหตุการณ์ที่สอง คือ หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้กลุ่มเราก็ดูโอเครขึ้น แต่ไม่นาน เรื่องบูลลี่ก็เริ่มกับเข้ามาอีกโดย B 😡 เป็นเริ่ม มันเริ่มบูลลี่ผมต่างๆนานาน คือ ผมเป็นคนที่สายมากๆ แล้วเราก็เคยมีปัญหากับ B เพราะ B ตรงต่อเวลา ผมจึงเริ่มเปลี่ยนตัวเองให้ไปเร็วขึ้น จนมันถามว่าจะรีบไปไหนเนี้ย ผมก็บอกว่า กูก็ต้องพัฒนาบ้างไหมหล่ะ ก็หยอกๆกันไป แต่บางครั้งถ้าหากผมไปสายแค่ครั้งเดียวผมก็จะโดนแซะโดนว่า จนผมไม่อยากไปไหนกับมันเลย แล้วผมก็บอกมันเชิงทีเล่นทีจริงตลอดว่า ไม่ไหวนะถ้าอยู่แบบนี้ มันก็เหมือนขอโทษ แต่ก็แค่นั้น จนหลังๆมามันหนักอ่า ผมพยายามตลอดเลยนะให้ตัวเองดีขึ้น มันบูลลี่ผมแม้กระทั้งว่า ตู้เสื้อผ้าผมอับ มันรู้มากจาก A เพราะ A ไปเล่า ผมก็ไปถามคนอื่นเลยว่า ตู้กูมันอับขนาดนั้นเลยหรอ ผมซักเสื้อผ้าสะอาดตลอด ผมจึงไปซื้อพวกดับกลิ่นที่ใส่ไวในตู้ เพื่อให้หอม วันต่อมา A บอกว่า " ตู้มันไม่ได้อับ ผ้าเช็ดตัวที่แขวนต่างหากที่มันอับ ผมดมก็ไม่เห็นมีอะไร จนบางทีมันรำคาน เหมือน A ชอบอิจฉาผมอ่า แล้วต้องมาหาข้อด้อยตลอด มันจะพยายามทำตัวให้เด่นกว่าผม จนผมทะเลาะกันกับเพื่อนในกลุ่มเรื่องที่ มันชอบอยู่กันไม่กี่คน คุยกันอยู่แค่นั่น ทำให้เพื่อนอีกคนที่อยู่ในกลุ่มรู้สึกเป็นส่วนเกิน และผมก็รู้สึก เพื่อนที่มันรู้สึกเป็นส่วนเกินมาถามผม ว่าเนี้ยเรารู้สึกแบบนี้ รู้สึกเหมือนกันไหม เหตุการณ์ทั้งหมด ณ ปัจจุบันก็ประมาณนี้ ผมรู้สึกเหมือนทุกปัญหา เกิดจากตัวผมหมดเลย ทำไมคนอื่นเค้าไม่เห็นจะเจอเรื่องแบบนี้เยอะเหมือนผม ผมแคร์คนอื่นเกินไปหรือเปล่า ผมจะทำไงดี ขอโทษที่เขียนยาวเกินและอาจวกไปวนมา