ตอนนี้เข้าสู่บทศึกจตุรทิศแล้วนะครับ ลองอ่านกันได้เลย
ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 65 : สอบ
https://pantip.com/topic/39605549
ตอนที่ 66 : การประชุมจตุรทิศ
ณ วันนี้ครบรอบสองปีแล้ว
ทุก ๆ สองปี โรงเรียนในกลุ่มจตุรทิศจะต้องประชุมร่วมกันทั้งสี่โรงเรียน
พวกเขาเรียกการประชุมนี้ว่า การประชุมจตุรทิศ
การประชุมนี้เป็นการพูดคุยหารือ ปรึกษา หรือนำเสนอประเด็นต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาในเขตนี้ร่วมกัน เพื่อหาข้อสรุปหรือวิธีการจัดการที่ยอมรับกันได้ทุกฝ่าย จะได้ไม่มีปัญหาในภายหลัง
โดยในการประชุมแต่ละครั้งจะมีโรงเรียนหนึ่งแห่งเป็นเจ้าภาพในการจัดการประชุม และจะสลับหมุนเวียนกันไปให้ครบทั้งสี่โรงเรียนในทุก ๆ สองปี ซึ่งแต่ละโรงเรียนสามารถส่งตัวแทนมาร่วมประชุมได้เพียงสามคนเท่านั้น
สำหรับเจ้าภาพในการประชุมจตุรทิศครั้งนี้คือ โรงเรียนอุดรพิทักษ์
โรงเรียนอุดรพิทักษ์ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของเขต ถือเป็นโรงเรียนที่ขนาดใหญ่และจำนวนนักเรียนมากที่สุดในย่านนี้
ตำแหน่งสูงสุดของที่นี่เรียกว่า จอมทัพ และผู้รับตำแหน่งคนปัจจุบันก็คือ แม็กซ์ เจ้าของฉายา มารีโดเน็ต
ส่วนตำแหน่งรองมาจากจอมทัพจะมีด้วยกันทั้งสิ้น 6 คน รวมเรียกว่า หกอัศวินแห่งอุดรพิทักษ์
นอกจากนี้ยังมีตำแหน่งพิเศษอีกคือ เลขานุการ ที่มีหน้าคอยดูแลจัดการงานและช่วยเหลือจอมทัพอุดรด้วย
“ที่นี่หรือ โรงเรียนอุดรพิทักษ์” เสนาธิการ เจพูดขึ้นมา ในวันนี้เขาเป็นหนึ่งในตัวแทนของประจิมสวัสดิ์มาร่วมประชุม
นอกจากเขาแล้ว ตัวแทนของประจิมสวัสดิ์ยังมีอีกสองคน
“โรงเรียนใหญ่ใช้ได้เลย” สปอร์ทแมน เจมส์พูดขึ้นมา เขาเพิ่งเป็นสี่ขุนพลไม่นาน การประชุมครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรกของเขา
“อุดรพิทักษ์ใหญ่ที่สุดในเขตนี้อยู่แล้ว” เฮอมิต ใหญ่พูดขึ้นมา เขาคือตัวแทนอีกคน “จำนวนนักเรียนมากที่สุดด้วย”
“แล้วมาถิ่นเค้าอย่างนี้จะไม่มีปัญหาหรือ แถมที่นี่คนเยอะ เกิดปะทะกัน พวกเราเสียเปรียบแน่” เสนาธิการ เจพูดขึ้นต่อ
ฤาษีหนุ่มส่ายหน้า “ไม่ต้องกังวลหรอกเจ ในการประชุมนี้มันมีกฎห้ามปะทะกันตลอดช่วงประชุมอยู่ ตั้งแต่มีการประชุมมา ยังไม่มีครั้งไหนที่มีการทำผิดกฎเลย”
“อย่างนี้ค่อยวางใจ” เจบอก “แล้วนายรู้ไหมว่าอีกสามโรงเรียนใครเป็นตัวแทน”
“คงเป็นผู้นำของแต่ละโรงเรียน อย่างอุดรพิทักษ์ตัวแทนสามคนคงเป็นจอมทัพอุดร แม็กซ์ เลขานุการ เหมียว อีกคนน่าจะเป็นหนึ่งในหกอัศวินอุดร ส่วนจักรวรรดิบูรพา ตัวราชันบูรพา บอสคงมาเองพร้อมกับทูตซ้ายขวาทั้งสองแหละ”
“แล้วราชทักษิณล่ะ” เจถามต่อ
“ทางราชทักษิณบอกยากหน่อย เมื่อครั้งก่อนที่ฉันได้เป็นตัวแทนร่วมกับพี่แชมป์กับพี่ริวสี่ขุนพลอีกคน ครั้งนั้นจัดที่จักรวรรดิบูรพา เห็นตัวแทนของฝ่ายราชทักษิณมีแค่ เทพทักษิณ ชูคนเดียว” เฮอมิต ใหญ่อธิบาย
“อ้าว ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ” เจสงสัย
“ทางราชทักษิณ ตำแหน่งต่าง ๆ มันไม่ได้ขึ้นตรงต่อกัน เทพทักษิณกับสามประหลาดก็เป็นอิสระต่อกัน ไม่มีใครเป็นหัวหน้าลูกน้องกัน ทางราชทักษิณจึงมักจะมาแค่เทพทักษิณคนเดียวเกือบทุกครั้ง”
“เทพทักษิณ ชู เจ้าของฉายา หนอนนิทรา ตอนนี้อยู่ในอันดับสองของทำเนียบอันดับนักเรียนนักเลงนี่” สปอร์ทแมน เจมส์พูดขึ้นมาบ้าง
“ใช่ ถ้าตามอันดับในเว็บไซด์ เทพทักษิณ ชูถือว่าเป็นผู้มีอันดับดีที่สุดของนักเรียนนักเลงในเขตนี้ พวกนายสองคนยังไม่เคยเจอเขา อีกไม่นานก็คงได้เห็นแล้วล่ะ” เฮอมิต ใหญ่บอก
ตอนนี้ทั้งสามเดินมาถึงจุดหนึ่งของโรงเรียนอุดรพิทักษ์ ซึ่งตรงจุดนี้จะมีนักเรียนของอุดรพิทักษ์มาคอยต้อนรับตัวแทนจากโรงเรียนอื่น เพื่อพาไปยังห้องประชุม
“ตัวแทนจากประจิมสวัสดิ์สินะครับ” นักเรียนที่ทำหน้าที่นำตัวแทนบอกกับทั้งสาม
เฮอมิต ใหญ่พยักหน้าให้ ตรวจสอบเล็กน้อย ทางนั้นจึงจะพาทั้งสามไปยังห้องประชุม
แต่ว่าใหญ่ไม่ทันได้ไปไหน มีคนผู้หนึ่งเรียกเขาขึ้นก่อน
“สวัสดีครับจอมตะลุย ใหญ่”
ฤาษีหนุ่มหันหน้าไปตามเสียงนั้น หากใครเรียกฉายาเก่าของเขาอย่างนี้ คนผู้นั้นน่าจะรู้จักเขามาตั้งแต่สมัยม.4 แล้ว
“เอ่อ สวัสดี …เทพทักษิณ ชู” เฮอมิต ใหญ่พูดออกเมื่อหันไปเห็นผู้พูดนั้น
เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มร่างไม่สูงนัก สวมใส่แว่นตา ไว้ทรงผมคล้ายรังนก
เขาคือ เทพทักษิณ ชู
ชูยิ้มรับ พูดกับใหญ่ต่อว่า “ไม่ได้เจอกันนานนะครับ คงสบายดี”
เฮอมิต ใหญ่พยักหน้ารับ กำลังจะพูดต่อ แต่ว่าเมื่อเสนาธิการ เจเห็นหนุ่มแว่นทรงผมรังนก เขาก็เอ่ยขึ้นมาก่อนว่า
“นะ นายคือ เทพทักษิณ ชู หรือ”
เจ้าของตำแหน่งสูงสุดแห่งราชทักษิณยิ้มรับ “ใช่ ผมคือ เทพทักษิณ ชู”
“นี่นายรู้จักชูด้วยหรือ” สปอร์ทแมน เจมส์หันไปถามเพื่อนร่างเล็ก
เจยังไม่ได้ทันได้ตอบ เทพทักษิณ ชูก็บอกว่า
“บังเอิญได้รู้จักกันน่ะ ไม่มีอะไรหรอกครับ”
สองขุนพลมองทั้งสองคน แอบครุ่นคิดว่าทั้งคู่คงต้องมีอะไรแน่ ๆ แต่เฮอมิต ใหญ่ก็พูดขึ้นต่อว่า
“ชู นายมาคนเดียวอีกแล้วเหรอ”
“เหอะ ๆ ทำไงได้ล่ะครับใหญ่ ในเมื่อผมกับสามประหลาดไม่ขึ้นต่อกันอย่างนี้ พอมีประชุมอะไรผมก็ต้องออกตัวมาก่อนตามหน้าที่ ส่วนทางสามประหลาดนั้นจะมาไหม มันเรื่องของเค้า ผมบังคับไม่ได้หรอกครับ”
“ก็นั่นสินะ แบบนี้ก็ลำบากหน่อย” เฮอมิต ใหญ่พยักหน้าตาม
“แต่ครั้งนี้นายไม่ได้เป็นตัวแทนคนเดียวหรอกชู”
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอีกครั้ง เสียงนี้ดังมาจากด้านหลังขณะที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังห้องประชุม
เทพทักษิณ ชูหันไปหาเจ้าของเสียงนั้น มองหน้าเขาเล็กน้อย ค่อยพูดว่า “นายมาด้วยหรือครับบอย”
คนอื่นก็หันตามชูเช่นกัน ซึ่งผู้ที่พูดนี้สวมใส่เสื้อแจ็คเก็ตปักรูปเสือมังกร ไว้ทรงผมรีเจ้นท์แบบเดียวกับนักเลงญี่ปุ่น
“ต้องมาสิชู จะให้นายเป็นตัวแทนคนเดียวได้อย่างไรล่ะ” บอยตอบ
“นายคือ ที่หกของวงการ บอย สินะ” เฮอมิต ใหญ่ถาม
“ใช่ ฉันนี่แหละ ที่หกของวงการ บอย” เขาพูดพร้อมใช้สองมือเสยทรงผมรีเจ้นท์ของตัวเองอีกด้วย
ที่หกของวงการ บอย เป็นหนึ่งในสามประหลาดแห่งราชทักษิณเช่นเดียวกับเมอร์ลิน โย ซึ่งฉายาที่หกของวงการของเขา หาใช่มาจากอันดับในทำเนียบนักเรียนนักเลงของเขา เพราะอันดับของเขาคือที่ 10
เหตุที่บอยตั้งฉายาตัวเองว่า ที่หกของวงการ นั่นเพราะเขานับถือยอดนักเรียนนักเลงห้าคน ที่ยกให้เหนือกว่าตนในวงการนักเรียนนักเลง
ยอดนักเรียนนักเลงที่บอยให้อันดับไว้สูงกว่ามีดังนี้
ฮิบิโน่ ฮาเรลูย่า แห่งโรงเรียนราคุเอน ราชานักเรียนนักเลงที่ปราบนักเลงมาทั่วสารทิศพร้อมกับคำพูดที่ว่า ข้าจะครองโลก
โกโต้ เซย์จูโร่ จักรพรรดิเมย์เรียว ประธานนักเรียนที่กุมอำนาจเบ็ดเสร็จเพียงผู้เดียวไม่มีใครกล้าหือ มีฝีมือต่อสู้ไร้เทียมทาน
มาเอดะ ไทซน ของโรงเรียนเทเคน จตุรเทพผู้ปราบจตุรเทพคนอื่นจนราบคาบ จนทุกคนยอมรับและยอมก้มหัวให้
โบยะ ฮารุมิจิ สุดยอดตำนานนักเรียนนักเลงของโรงเรียนซูซูรัน สรรพคุณไม่ต้องบรรยายมาก แค่ชื่อก็รู้แล้วว่าไม่ธรรมดา
และ โอนิสึกะ เคอิจิ ยอดนักเรียนนักเลงที่โด่งดังและชื่อเสียงกว้างไกลที่สุดของโรงเรียนโชนัน
ดังนั้น บอยจึงยึดถือว่าตัวเองเป็นอันดับหก ต่อจากบุคคลทั้งห้าคนนี้ แล้วตั้งฉายาของตัวเองว่า ที่หกของวงการ ขึ้นมา
ซึ่งหากคิดอ่านให้ละเอียดจะทราบว่าบุรุษนักเรียนนักเลงทั้งห้าคนนั้นไม่ได้อยู่ประเทศไทย และคงไม่จำเป็นต้องบอกว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน และเมื่อบอยยกให้ทั้งห้าคนนี้เหนือกว่าตนแบบนี้ มันก็เสมือนบอกกับนักเรียนนักเลงคนอื่นว่าในประเทศไทยเขาคือคนที่เป็นอันดับหนึ่ง
นี่แหละที่มาของฉายาที่หกของวงการ
(มีต่อครับ)
TWO TOP สองอันตราย - [บทศึกจตุรทิศ] - ตอนที่ 66 : การประชุมจตุรทิศ
ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 66 : การประชุมจตุรทิศ
ณ วันนี้ครบรอบสองปีแล้ว
ทุก ๆ สองปี โรงเรียนในกลุ่มจตุรทิศจะต้องประชุมร่วมกันทั้งสี่โรงเรียน
พวกเขาเรียกการประชุมนี้ว่า การประชุมจตุรทิศ
การประชุมนี้เป็นการพูดคุยหารือ ปรึกษา หรือนำเสนอประเด็นต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาในเขตนี้ร่วมกัน เพื่อหาข้อสรุปหรือวิธีการจัดการที่ยอมรับกันได้ทุกฝ่าย จะได้ไม่มีปัญหาในภายหลัง
โดยในการประชุมแต่ละครั้งจะมีโรงเรียนหนึ่งแห่งเป็นเจ้าภาพในการจัดการประชุม และจะสลับหมุนเวียนกันไปให้ครบทั้งสี่โรงเรียนในทุก ๆ สองปี ซึ่งแต่ละโรงเรียนสามารถส่งตัวแทนมาร่วมประชุมได้เพียงสามคนเท่านั้น
สำหรับเจ้าภาพในการประชุมจตุรทิศครั้งนี้คือ โรงเรียนอุดรพิทักษ์
โรงเรียนอุดรพิทักษ์ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของเขต ถือเป็นโรงเรียนที่ขนาดใหญ่และจำนวนนักเรียนมากที่สุดในย่านนี้
ตำแหน่งสูงสุดของที่นี่เรียกว่า จอมทัพ และผู้รับตำแหน่งคนปัจจุบันก็คือ แม็กซ์ เจ้าของฉายา มารีโดเน็ต
ส่วนตำแหน่งรองมาจากจอมทัพจะมีด้วยกันทั้งสิ้น 6 คน รวมเรียกว่า หกอัศวินแห่งอุดรพิทักษ์
นอกจากนี้ยังมีตำแหน่งพิเศษอีกคือ เลขานุการ ที่มีหน้าคอยดูแลจัดการงานและช่วยเหลือจอมทัพอุดรด้วย
“ที่นี่หรือ โรงเรียนอุดรพิทักษ์” เสนาธิการ เจพูดขึ้นมา ในวันนี้เขาเป็นหนึ่งในตัวแทนของประจิมสวัสดิ์มาร่วมประชุม
นอกจากเขาแล้ว ตัวแทนของประจิมสวัสดิ์ยังมีอีกสองคน
“โรงเรียนใหญ่ใช้ได้เลย” สปอร์ทแมน เจมส์พูดขึ้นมา เขาเพิ่งเป็นสี่ขุนพลไม่นาน การประชุมครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรกของเขา
“อุดรพิทักษ์ใหญ่ที่สุดในเขตนี้อยู่แล้ว” เฮอมิต ใหญ่พูดขึ้นมา เขาคือตัวแทนอีกคน “จำนวนนักเรียนมากที่สุดด้วย”
“แล้วมาถิ่นเค้าอย่างนี้จะไม่มีปัญหาหรือ แถมที่นี่คนเยอะ เกิดปะทะกัน พวกเราเสียเปรียบแน่” เสนาธิการ เจพูดขึ้นต่อ
ฤาษีหนุ่มส่ายหน้า “ไม่ต้องกังวลหรอกเจ ในการประชุมนี้มันมีกฎห้ามปะทะกันตลอดช่วงประชุมอยู่ ตั้งแต่มีการประชุมมา ยังไม่มีครั้งไหนที่มีการทำผิดกฎเลย”
“อย่างนี้ค่อยวางใจ” เจบอก “แล้วนายรู้ไหมว่าอีกสามโรงเรียนใครเป็นตัวแทน”
“คงเป็นผู้นำของแต่ละโรงเรียน อย่างอุดรพิทักษ์ตัวแทนสามคนคงเป็นจอมทัพอุดร แม็กซ์ เลขานุการ เหมียว อีกคนน่าจะเป็นหนึ่งในหกอัศวินอุดร ส่วนจักรวรรดิบูรพา ตัวราชันบูรพา บอสคงมาเองพร้อมกับทูตซ้ายขวาทั้งสองแหละ”
“แล้วราชทักษิณล่ะ” เจถามต่อ
“ทางราชทักษิณบอกยากหน่อย เมื่อครั้งก่อนที่ฉันได้เป็นตัวแทนร่วมกับพี่แชมป์กับพี่ริวสี่ขุนพลอีกคน ครั้งนั้นจัดที่จักรวรรดิบูรพา เห็นตัวแทนของฝ่ายราชทักษิณมีแค่ เทพทักษิณ ชูคนเดียว” เฮอมิต ใหญ่อธิบาย
“อ้าว ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ” เจสงสัย
“ทางราชทักษิณ ตำแหน่งต่าง ๆ มันไม่ได้ขึ้นตรงต่อกัน เทพทักษิณกับสามประหลาดก็เป็นอิสระต่อกัน ไม่มีใครเป็นหัวหน้าลูกน้องกัน ทางราชทักษิณจึงมักจะมาแค่เทพทักษิณคนเดียวเกือบทุกครั้ง”
“เทพทักษิณ ชู เจ้าของฉายา หนอนนิทรา ตอนนี้อยู่ในอันดับสองของทำเนียบอันดับนักเรียนนักเลงนี่” สปอร์ทแมน เจมส์พูดขึ้นมาบ้าง
“ใช่ ถ้าตามอันดับในเว็บไซด์ เทพทักษิณ ชูถือว่าเป็นผู้มีอันดับดีที่สุดของนักเรียนนักเลงในเขตนี้ พวกนายสองคนยังไม่เคยเจอเขา อีกไม่นานก็คงได้เห็นแล้วล่ะ” เฮอมิต ใหญ่บอก
ตอนนี้ทั้งสามเดินมาถึงจุดหนึ่งของโรงเรียนอุดรพิทักษ์ ซึ่งตรงจุดนี้จะมีนักเรียนของอุดรพิทักษ์มาคอยต้อนรับตัวแทนจากโรงเรียนอื่น เพื่อพาไปยังห้องประชุม
“ตัวแทนจากประจิมสวัสดิ์สินะครับ” นักเรียนที่ทำหน้าที่นำตัวแทนบอกกับทั้งสาม
เฮอมิต ใหญ่พยักหน้าให้ ตรวจสอบเล็กน้อย ทางนั้นจึงจะพาทั้งสามไปยังห้องประชุม
แต่ว่าใหญ่ไม่ทันได้ไปไหน มีคนผู้หนึ่งเรียกเขาขึ้นก่อน
“สวัสดีครับจอมตะลุย ใหญ่”
ฤาษีหนุ่มหันหน้าไปตามเสียงนั้น หากใครเรียกฉายาเก่าของเขาอย่างนี้ คนผู้นั้นน่าจะรู้จักเขามาตั้งแต่สมัยม.4 แล้ว
“เอ่อ สวัสดี …เทพทักษิณ ชู” เฮอมิต ใหญ่พูดออกเมื่อหันไปเห็นผู้พูดนั้น
เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มร่างไม่สูงนัก สวมใส่แว่นตา ไว้ทรงผมคล้ายรังนก
เขาคือ เทพทักษิณ ชู
ชูยิ้มรับ พูดกับใหญ่ต่อว่า “ไม่ได้เจอกันนานนะครับ คงสบายดี”
เฮอมิต ใหญ่พยักหน้ารับ กำลังจะพูดต่อ แต่ว่าเมื่อเสนาธิการ เจเห็นหนุ่มแว่นทรงผมรังนก เขาก็เอ่ยขึ้นมาก่อนว่า
“นะ นายคือ เทพทักษิณ ชู หรือ”
เจ้าของตำแหน่งสูงสุดแห่งราชทักษิณยิ้มรับ “ใช่ ผมคือ เทพทักษิณ ชู”
“นี่นายรู้จักชูด้วยหรือ” สปอร์ทแมน เจมส์หันไปถามเพื่อนร่างเล็ก
เจยังไม่ได้ทันได้ตอบ เทพทักษิณ ชูก็บอกว่า
“บังเอิญได้รู้จักกันน่ะ ไม่มีอะไรหรอกครับ”
สองขุนพลมองทั้งสองคน แอบครุ่นคิดว่าทั้งคู่คงต้องมีอะไรแน่ ๆ แต่เฮอมิต ใหญ่ก็พูดขึ้นต่อว่า
“ชู นายมาคนเดียวอีกแล้วเหรอ”
“เหอะ ๆ ทำไงได้ล่ะครับใหญ่ ในเมื่อผมกับสามประหลาดไม่ขึ้นต่อกันอย่างนี้ พอมีประชุมอะไรผมก็ต้องออกตัวมาก่อนตามหน้าที่ ส่วนทางสามประหลาดนั้นจะมาไหม มันเรื่องของเค้า ผมบังคับไม่ได้หรอกครับ”
“ก็นั่นสินะ แบบนี้ก็ลำบากหน่อย” เฮอมิต ใหญ่พยักหน้าตาม
“แต่ครั้งนี้นายไม่ได้เป็นตัวแทนคนเดียวหรอกชู”
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอีกครั้ง เสียงนี้ดังมาจากด้านหลังขณะที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังห้องประชุม
เทพทักษิณ ชูหันไปหาเจ้าของเสียงนั้น มองหน้าเขาเล็กน้อย ค่อยพูดว่า “นายมาด้วยหรือครับบอย”
คนอื่นก็หันตามชูเช่นกัน ซึ่งผู้ที่พูดนี้สวมใส่เสื้อแจ็คเก็ตปักรูปเสือมังกร ไว้ทรงผมรีเจ้นท์แบบเดียวกับนักเลงญี่ปุ่น
“ต้องมาสิชู จะให้นายเป็นตัวแทนคนเดียวได้อย่างไรล่ะ” บอยตอบ
“นายคือ ที่หกของวงการ บอย สินะ” เฮอมิต ใหญ่ถาม
“ใช่ ฉันนี่แหละ ที่หกของวงการ บอย” เขาพูดพร้อมใช้สองมือเสยทรงผมรีเจ้นท์ของตัวเองอีกด้วย
ที่หกของวงการ บอย เป็นหนึ่งในสามประหลาดแห่งราชทักษิณเช่นเดียวกับเมอร์ลิน โย ซึ่งฉายาที่หกของวงการของเขา หาใช่มาจากอันดับในทำเนียบนักเรียนนักเลงของเขา เพราะอันดับของเขาคือที่ 10
เหตุที่บอยตั้งฉายาตัวเองว่า ที่หกของวงการ นั่นเพราะเขานับถือยอดนักเรียนนักเลงห้าคน ที่ยกให้เหนือกว่าตนในวงการนักเรียนนักเลง
ยอดนักเรียนนักเลงที่บอยให้อันดับไว้สูงกว่ามีดังนี้
ฮิบิโน่ ฮาเรลูย่า แห่งโรงเรียนราคุเอน ราชานักเรียนนักเลงที่ปราบนักเลงมาทั่วสารทิศพร้อมกับคำพูดที่ว่า ข้าจะครองโลก
โกโต้ เซย์จูโร่ จักรพรรดิเมย์เรียว ประธานนักเรียนที่กุมอำนาจเบ็ดเสร็จเพียงผู้เดียวไม่มีใครกล้าหือ มีฝีมือต่อสู้ไร้เทียมทาน
มาเอดะ ไทซน ของโรงเรียนเทเคน จตุรเทพผู้ปราบจตุรเทพคนอื่นจนราบคาบ จนทุกคนยอมรับและยอมก้มหัวให้
โบยะ ฮารุมิจิ สุดยอดตำนานนักเรียนนักเลงของโรงเรียนซูซูรัน สรรพคุณไม่ต้องบรรยายมาก แค่ชื่อก็รู้แล้วว่าไม่ธรรมดา
และ โอนิสึกะ เคอิจิ ยอดนักเรียนนักเลงที่โด่งดังและชื่อเสียงกว้างไกลที่สุดของโรงเรียนโชนัน
ดังนั้น บอยจึงยึดถือว่าตัวเองเป็นอันดับหก ต่อจากบุคคลทั้งห้าคนนี้ แล้วตั้งฉายาของตัวเองว่า ที่หกของวงการ ขึ้นมา
ซึ่งหากคิดอ่านให้ละเอียดจะทราบว่าบุรุษนักเรียนนักเลงทั้งห้าคนนั้นไม่ได้อยู่ประเทศไทย และคงไม่จำเป็นต้องบอกว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน และเมื่อบอยยกให้ทั้งห้าคนนี้เหนือกว่าตนแบบนี้ มันก็เสมือนบอกกับนักเรียนนักเลงคนอื่นว่าในประเทศไทยเขาคือคนที่เป็นอันดับหนึ่ง
นี่แหละที่มาของฉายาที่หกของวงการ