ก่อนอื่นเราขอท้าวความก่อน เราอยู่กทม. เรามีหนี้สินติดตัวมา 1 ก้อน ค่อนข้างมาก จนวันหนึ่งเรามีแฟน คบกันได้สักพักเกือบปีแฟนเห็นสภาวะ การเงิน การงานและการใช้ชีวิตของเรา ค่อนข้างแย่ (เนื่องจากมีหนี้สินหาได้ไม่พอกับรายจ่าย) เค้าเลยชวนให้เรามาอยู่ที่บ้านกับครอบครัวเขา มาหางาน มาหาขายของที่ต่างจังหวัด เราตัดสินใจอยู่ 5เดือน จนในที่สุดเราเลยตัดสินใจมา เพราะคิดว่าอยู่กรุงเทพฯค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง จะเก็บเงินใช้หนี้ได้คงอีกนาน ลองมาอยู่ต่างจังหวัด ค่อยๆเก็บค่อยๆจ่ายก็น่าจะหมดได้ ช่วงแรกยอมรับว่าปรับตัวลำบากมากเราเคยใช้ชีวิตอิสระมาตลอด ไม่เคยใช้ชีวิตคู่กับใคร จนวันหนึ่งต้องมาใช้ชีวิตคู่กับเขาร่วมกับครอบครัวเขายอมรับว่าอึดอัดพอสมควร
จนวันหนึ่ง เราได้ มาเปิดกิจการของกินของตัวเองเล็กๆ แต่รายได้ก็ถือว่ายังไม่มั่นคง เนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ คนไม่มีเงินจะออกมาซื้อ รายได้ก็ไม่มากเท่าที่ควร เราก็ยังคงเป็นหนี้สินอยู่ เหมือนเดิม ผ่านมาได้ 6 เดือนแล้วที่เรามาอยู่บ้านแฟน
เรารู้เราเห็นแก่ตัว ถ้าเราจะไปจากเขา ณ เวลานี้ เพราะว่าที่ผ่านมาแฟนเรา คอยช่วยเหลือเรามาตลอด ในห้วงเวลาที่เราอยู่กรุงเทพฯ เราไม่มีใคร แม้กระทั่งญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงทุกคนตีห่างออกจากเราหมด ยกเว้นแฟนเราคนเดียว ที่ยังอยู่เคียงข้างเรา
แต่เราสังเกตมาช่วงหลังนี้แฟนเรารู้สึกเปลี่ยนไป เรารู้สึกว่าเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตแบบนี้ ก่อนหน้านี้เขาก็มีอิสระมาตลอด เหมือนกัน แต่ตอนนี้เขาต้องมาช่วยงานเราในบางครั้ง เขาคงเบื่อและเหนื่อย เราเลยตัดสินใจทำทุกอย่างคนเดียว ส่วนเขาก็ทำหน้าที่ ทำงานของเขาไป และมันมีประเด็นหนึ่งที่เขาโกหกเราเรื่องเงิน แวบแรกมีคำถามก่อนเลย ทำไมเขาต้องโกหกเราด้วย แต่เราก็คิดว่าช่างมันเถอะ เขาคงมีเหตุผล แต่สิ่งที่เราไม่สบายใจ คือในหัวของเรา อยากกลับกรุงเทพฯมาก อยากกลับไปใช้ชีวิตคนเดียวเป็นอิสระเหมือนเดิม
แต่.... มันติดตรงที่ แฟนเราเคยช่วยเหลือเรา เมื่อตอนที่เราลำบาก ตอนที่เราตกงานตอนที่เราไม่มีใครน่ะสิ มันเลยกลายเป็นสาเหตุที่ เราต้องทน และอยู่ให้ได้ ทั้งๆที่เราไม่มีความสุขเลย เราอึดอัด เราขาดอิสระ ไม่ว่าจะทำอะไรทุกอย่างต้องผ่านสายตาผู้ใหญ่ของเขาหมดเลย (ญาติพี่น้องเขาทุกคนดีกับเรามาก )
ประสบการณ์ชีวิตคู่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย มันไม่ได้เป็นไปเหมือนตอนที่เราคุยกันไว้ มันไม่เหมือนเลย มันไม่เข้าใจกัน ในหลายเรื่องไม่คุยกัน ต่างคนต่างอยู่ทำหน้าที่ของตัวเองไป มันไม่เหมือนตอนคบกันเลย นี่สินะ หลายๆคู่ที่คบกันได้ แต่พอ แต่งงานกันแล้วไปด้วยกันไม่รอด คงคล้ายๆกัน
**เรารู้สึกเคว้งหาทางออกให้กับชีวิตไม่เจอ ไม่รู้จะไปทางไหน จะเดินหน้าต่อกับทางแฟน ก็เหมือนเดินอยู่ลำพัง จะถอยหลังก็คงเจอญาติพี่น้องเขาด่าว่าทำ แฟนเราหมดตัวแน่
เราไม่รู้จะทำยังไงดี คิดไม่ออก พูดหรือปรึกษาใครก็ไม่ได้ เราไม่มีเพื่อนสักคน พอเกิดเหตุการณ์ที่เรา ติดหนี้สินคน ทุกคนก็ตีตัวออกห่างนั่นแหละ แต่เราเข้าใจดี เราไม่มีที่ระบายเลยมาขอระบายในกระทู้ที่นี่ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ
ทำไมเราต้องทน ..?? เพราะบุญคุณหรือเพราะรัก 😥
จนวันหนึ่ง เราได้ มาเปิดกิจการของกินของตัวเองเล็กๆ แต่รายได้ก็ถือว่ายังไม่มั่นคง เนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ คนไม่มีเงินจะออกมาซื้อ รายได้ก็ไม่มากเท่าที่ควร เราก็ยังคงเป็นหนี้สินอยู่ เหมือนเดิม ผ่านมาได้ 6 เดือนแล้วที่เรามาอยู่บ้านแฟน
เรารู้เราเห็นแก่ตัว ถ้าเราจะไปจากเขา ณ เวลานี้ เพราะว่าที่ผ่านมาแฟนเรา คอยช่วยเหลือเรามาตลอด ในห้วงเวลาที่เราอยู่กรุงเทพฯ เราไม่มีใคร แม้กระทั่งญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงทุกคนตีห่างออกจากเราหมด ยกเว้นแฟนเราคนเดียว ที่ยังอยู่เคียงข้างเรา
แต่เราสังเกตมาช่วงหลังนี้แฟนเรารู้สึกเปลี่ยนไป เรารู้สึกว่าเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตแบบนี้ ก่อนหน้านี้เขาก็มีอิสระมาตลอด เหมือนกัน แต่ตอนนี้เขาต้องมาช่วยงานเราในบางครั้ง เขาคงเบื่อและเหนื่อย เราเลยตัดสินใจทำทุกอย่างคนเดียว ส่วนเขาก็ทำหน้าที่ ทำงานของเขาไป และมันมีประเด็นหนึ่งที่เขาโกหกเราเรื่องเงิน แวบแรกมีคำถามก่อนเลย ทำไมเขาต้องโกหกเราด้วย แต่เราก็คิดว่าช่างมันเถอะ เขาคงมีเหตุผล แต่สิ่งที่เราไม่สบายใจ คือในหัวของเรา อยากกลับกรุงเทพฯมาก อยากกลับไปใช้ชีวิตคนเดียวเป็นอิสระเหมือนเดิม
แต่.... มันติดตรงที่ แฟนเราเคยช่วยเหลือเรา เมื่อตอนที่เราลำบาก ตอนที่เราตกงานตอนที่เราไม่มีใครน่ะสิ มันเลยกลายเป็นสาเหตุที่ เราต้องทน และอยู่ให้ได้ ทั้งๆที่เราไม่มีความสุขเลย เราอึดอัด เราขาดอิสระ ไม่ว่าจะทำอะไรทุกอย่างต้องผ่านสายตาผู้ใหญ่ของเขาหมดเลย (ญาติพี่น้องเขาทุกคนดีกับเรามาก )
ประสบการณ์ชีวิตคู่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย มันไม่ได้เป็นไปเหมือนตอนที่เราคุยกันไว้ มันไม่เหมือนเลย มันไม่เข้าใจกัน ในหลายเรื่องไม่คุยกัน ต่างคนต่างอยู่ทำหน้าที่ของตัวเองไป มันไม่เหมือนตอนคบกันเลย นี่สินะ หลายๆคู่ที่คบกันได้ แต่พอ แต่งงานกันแล้วไปด้วยกันไม่รอด คงคล้ายๆกัน
**เรารู้สึกเคว้งหาทางออกให้กับชีวิตไม่เจอ ไม่รู้จะไปทางไหน จะเดินหน้าต่อกับทางแฟน ก็เหมือนเดินอยู่ลำพัง จะถอยหลังก็คงเจอญาติพี่น้องเขาด่าว่าทำ แฟนเราหมดตัวแน่
เราไม่รู้จะทำยังไงดี คิดไม่ออก พูดหรือปรึกษาใครก็ไม่ได้ เราไม่มีเพื่อนสักคน พอเกิดเหตุการณ์ที่เรา ติดหนี้สินคน ทุกคนก็ตีตัวออกห่างนั่นแหละ แต่เราเข้าใจดี เราไม่มีที่ระบายเลยมาขอระบายในกระทู้ที่นี่ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ