เราเพิ่งหัดทั้งกระทู้ครั้งแรกนะคะ
เรารู้จักกันผ่าน Facebook เขาเจอเราจากเพจทอมดี้ แล้วเขาก็ทักมา เหมือนปรึกษาเรื่องความรัก เขาโดนแฟนบอกเลิกมาคะ เหตุผลที่แฟนเก่าเขาบอกเลิก เพราะผู้หญิงคนนั้นอยากมีครอบครัวปกติเหมือนคนอื่น แต่เขาให้เธอคนนั้นไม่ได้เพราะเขาไม่ใช่ผู้ชาย เขาคบกับผู้หญิงคนนั้นมาได้6ปี แล้วก็เลิกกันได้6เดือน เขาทักเรามาเพราะเห็นว่าเราน่ารักดี เขาอยู่ชลบุรีส่วนเราอยู่อุดรธานี เราอายุ23 เขาอายุ25 เขาทำงานเป็นEngineering ช่วงแรกที่ทักมาเราก็ไม่สนใจอะไร แล้วเขาก็เหมือนยังทำใจเรื่องแฟนเก่าไม่ได้ จนเราเป็นคนทำให้เขาเริ่มลืมและเริ่มทำใจได้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันทุกวันจนเขาจีบเรา เราเห็นในความพยายามของเขาก็สั่งใจคบ เดือน6ปีที่แล้ว เริ่มคบกันได้สักพักเราก็มีความสุขกันดีนะคะ จนมาปีนี้เดือนมกรา พวกเราก็มีทะเลาะกันตามภาษาคู่รักทั่วไป เราเคยพูดว่าเราอยากมีลูก เขาบอกว่าเขามีให้ไม่ได้นะ เราก็บอกว่าไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องของอนาคต แล้วเราก็มีเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยคือเวลาเราไม่ตรงกัน เขาเริ่มงาน2ทุ่ม เราก็รอเค้าทุกวัน เราเรียนเสาร์อาทิตย์ และยังไม่ได้ทำงาน แต่กว่าเขาจะกินข้าวอาบน้ำก็ดึก 22:00-23:00 ทุ่ม ทุกวัน แต่พวกเราก็จะคุยกันจนดึกทุกวัน เราเป็นคนหนองคายแต่มาเรียนอุดร เราขับรถไปกลับหนองคาย เพราะยังไม่มีงานทำ แล้วบางทีคอลหากันเราก็หลับใส่เขา จนเขาถามว่า เธอ เราเริ่มรักกันน้อยลงหรือเปล่า เราตอบเขาว่าเราก็ยังรักเขาเหมือนเดิม หลังจากนั้นก็คุยกันปกติ เราคอลค้างสายกันทุกคืน
จนมาเดือนนี้ เราเริ่มทำงานเป็น CSR แคชเชียร์พิซซ่า เราเริ่มไม่ค่อยได้คุยกัน คอลสายทุกวันเหมือนเดิม แต่เราเพิ่งทำงานทำไมเรายังปรับตัวไม่ได้ เราเลิกงานเร็ว แต่เขาก็เลิกค่ำเหมือนเดิม เราก็รอจนหลับ พวกเราพยายามปรับเวลาเพื่อจะได้มีเวลาให้เราได้สนใจกันมากขึ้น แต่ก็มีอาทิตย์ประมาณ3วัน เราเลิกงานแต่22:00ทุ้มยังต้องไปงาน เพราะเขาได้เปิดร้านพิซซ่าใหม่ เลยตอนช่วยกันขนของไปร้านไหม กลับมาก็เที่ยงคืนบางวันก็ตี1 เราไม่ได้คุยกันเลย จนวันพฤหัสบนี้เขาก็ถามเราอีกครั้งว่า พวกเรารักกันน้อยลงหรือเปล่า เหมือนเธอไม่รักเค้าแล้ว ช่วงที่เขาถามเป็นตอนที่เราเลิกงานแล้วเราเหนื่อยมากเพราะเริ่มเปิดร้านใหม่ทำมห้บางวันไม่ได้พักเบรคจนเย็น แล้วเราก็หิวข้าว เราก็บอกไปว่า ทำไมคิดแต่แบบนี้ เค้าเหนื่อยไหม ทำงานเหนื่อยแล้วยังต้องมาเจอคำถามอบบนี้หรอ ทำไมไม้เชื่อใจกันบ้าง เขา็บอกโอเคจะไม่ถามแล้ว แล้วหลังมานั้นเขาเลิกงานมา2ทุ่มกินข้าว ทักมาบอกเราว่าขอกินเบียร์นะ เราก็บอกโอเค แล้วเขาก็หายไปเลย เราก็โทรไปแต่เขาไม่รับ เราก็ส่งข้อความไปว่าทำไมไม่รับ แล้วเราก็นอน เขาทักมาตอนเที่ยงคืนกว่า ว่า เราห่างกันสักพักเถอะ เมื่อตอนนั้นเค้าหลับ เค้าว่าเราไปกันไม่รอดหรอก แล้วตีสามเราก็ตื่นมาเจอข้อความ เราก็โทรหาเขา เขารับแต่ไม่พูด เราถามเขาก็ไม่ตอบ พอเราเรียกเขาก็บอกฟังอยู่ เราเลยบอกว่าขอแบบตรงๆได้ไหม เขาว่าต้องการคำตอบแบบไหน เราก็พูดตอบแค่ว่า ห่างกรือเลิก เขาก็เลยบอกว่าอยากเลิก พวกเราไปกันไม่รอดหรอก แล้วเราก็มาคุยกันวันศุกร์ตอนเย็นอีกครั้ง พอเมื่อได้คุยกัน สรุปคือเขาบอกแค่ว่าเขาหมดรักเรานานแล้ว แต่เขาขอไม่บอกว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนั้นที่เขายังไม่ไปเพราะไม่อยากทำเราเสียใจ จนเขาเริ่มมาคิดทบทวนว่าถ้ายังยื้อต่อไปแล้วเมื่อเรารักเขามากขึ้นเราก็จะเจ็บมากกว่านี้ เลยเลือกที่จะบอกเลิกตอนนี้ยังดีกว่ายื้อไปเรื่อยๆ จนหมดท้ายเมื่อมันไม่ใช่เขาก็ต้องบอกเลิกเราอยู่ดี เขาบอกว่าไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยรักเราแต่เขารักเรามาก จนเขาหมดรักแล้วตอนนี้ เขาพยายามปรับตัวให้เข้ากับเราแต่เขาก็ทำไม่ได้ เลิกตอนนี้แหละดีแล้ว เขาบอกว่าเรายังเป็นพี่น้องกันได้นะ เพราะเขาก็นับว่าเราก็เป็นเหมือนน้องคนหนึ่ง
แต่ เราอยากรู้ว่าถ้าตอนนี้มันไม่ใช่ พสกเราสามารถกับได้คบกันใหม่ได้ไหม เราทำใจไม่ได้จริงๆ เราบอกเขาตลอดว่าเขาคือทุกอย่างสำหรับเรา เรารักเขามาก เราลืมเขาไม่ได้จริงๆ เพราะเขาเป็นคนแรกไม่เกือบทุกๆอย่างของเรา ที่เราไม่เคยทำเพื่อใครขนาดนี้มาก่อน แต่น้องสนิทของเขาก็บอกว่าเป็นกำลังใจให้ ถ้ามันใช่มันก็คงะวนกลับมาหากัน แต่เราก็คิดว่าเราไม่อยากมีใครแล้ว เราเหนื่อยที่ต้องเริ่มต้นใหม่ซ้ำๆ ได้แต่ถามตัวเองมาว่าผิดอะไร แต่เขาก็บอกว่าอย่าโทษตัวเอง มันผิดเขาเอง เพราะเขาดึงเราเข้ามา เราควรทำยังไงคะ เราเสียใจมาก
แฟนบอกเลิก เพราะเค้าหมดรัก?
เรารู้จักกันผ่าน Facebook เขาเจอเราจากเพจทอมดี้ แล้วเขาก็ทักมา เหมือนปรึกษาเรื่องความรัก เขาโดนแฟนบอกเลิกมาคะ เหตุผลที่แฟนเก่าเขาบอกเลิก เพราะผู้หญิงคนนั้นอยากมีครอบครัวปกติเหมือนคนอื่น แต่เขาให้เธอคนนั้นไม่ได้เพราะเขาไม่ใช่ผู้ชาย เขาคบกับผู้หญิงคนนั้นมาได้6ปี แล้วก็เลิกกันได้6เดือน เขาทักเรามาเพราะเห็นว่าเราน่ารักดี เขาอยู่ชลบุรีส่วนเราอยู่อุดรธานี เราอายุ23 เขาอายุ25 เขาทำงานเป็นEngineering ช่วงแรกที่ทักมาเราก็ไม่สนใจอะไร แล้วเขาก็เหมือนยังทำใจเรื่องแฟนเก่าไม่ได้ จนเราเป็นคนทำให้เขาเริ่มลืมและเริ่มทำใจได้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันทุกวันจนเขาจีบเรา เราเห็นในความพยายามของเขาก็สั่งใจคบ เดือน6ปีที่แล้ว เริ่มคบกันได้สักพักเราก็มีความสุขกันดีนะคะ จนมาปีนี้เดือนมกรา พวกเราก็มีทะเลาะกันตามภาษาคู่รักทั่วไป เราเคยพูดว่าเราอยากมีลูก เขาบอกว่าเขามีให้ไม่ได้นะ เราก็บอกว่าไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องของอนาคต แล้วเราก็มีเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยคือเวลาเราไม่ตรงกัน เขาเริ่มงาน2ทุ่ม เราก็รอเค้าทุกวัน เราเรียนเสาร์อาทิตย์ และยังไม่ได้ทำงาน แต่กว่าเขาจะกินข้าวอาบน้ำก็ดึก 22:00-23:00 ทุ่ม ทุกวัน แต่พวกเราก็จะคุยกันจนดึกทุกวัน เราเป็นคนหนองคายแต่มาเรียนอุดร เราขับรถไปกลับหนองคาย เพราะยังไม่มีงานทำ แล้วบางทีคอลหากันเราก็หลับใส่เขา จนเขาถามว่า เธอ เราเริ่มรักกันน้อยลงหรือเปล่า เราตอบเขาว่าเราก็ยังรักเขาเหมือนเดิม หลังจากนั้นก็คุยกันปกติ เราคอลค้างสายกันทุกคืน
จนมาเดือนนี้ เราเริ่มทำงานเป็น CSR แคชเชียร์พิซซ่า เราเริ่มไม่ค่อยได้คุยกัน คอลสายทุกวันเหมือนเดิม แต่เราเพิ่งทำงานทำไมเรายังปรับตัวไม่ได้ เราเลิกงานเร็ว แต่เขาก็เลิกค่ำเหมือนเดิม เราก็รอจนหลับ พวกเราพยายามปรับเวลาเพื่อจะได้มีเวลาให้เราได้สนใจกันมากขึ้น แต่ก็มีอาทิตย์ประมาณ3วัน เราเลิกงานแต่22:00ทุ้มยังต้องไปงาน เพราะเขาได้เปิดร้านพิซซ่าใหม่ เลยตอนช่วยกันขนของไปร้านไหม กลับมาก็เที่ยงคืนบางวันก็ตี1 เราไม่ได้คุยกันเลย จนวันพฤหัสบนี้เขาก็ถามเราอีกครั้งว่า พวกเรารักกันน้อยลงหรือเปล่า เหมือนเธอไม่รักเค้าแล้ว ช่วงที่เขาถามเป็นตอนที่เราเลิกงานแล้วเราเหนื่อยมากเพราะเริ่มเปิดร้านใหม่ทำมห้บางวันไม่ได้พักเบรคจนเย็น แล้วเราก็หิวข้าว เราก็บอกไปว่า ทำไมคิดแต่แบบนี้ เค้าเหนื่อยไหม ทำงานเหนื่อยแล้วยังต้องมาเจอคำถามอบบนี้หรอ ทำไมไม้เชื่อใจกันบ้าง เขา็บอกโอเคจะไม่ถามแล้ว แล้วหลังมานั้นเขาเลิกงานมา2ทุ่มกินข้าว ทักมาบอกเราว่าขอกินเบียร์นะ เราก็บอกโอเค แล้วเขาก็หายไปเลย เราก็โทรไปแต่เขาไม่รับ เราก็ส่งข้อความไปว่าทำไมไม่รับ แล้วเราก็นอน เขาทักมาตอนเที่ยงคืนกว่า ว่า เราห่างกันสักพักเถอะ เมื่อตอนนั้นเค้าหลับ เค้าว่าเราไปกันไม่รอดหรอก แล้วตีสามเราก็ตื่นมาเจอข้อความ เราก็โทรหาเขา เขารับแต่ไม่พูด เราถามเขาก็ไม่ตอบ พอเราเรียกเขาก็บอกฟังอยู่ เราเลยบอกว่าขอแบบตรงๆได้ไหม เขาว่าต้องการคำตอบแบบไหน เราก็พูดตอบแค่ว่า ห่างกรือเลิก เขาก็เลยบอกว่าอยากเลิก พวกเราไปกันไม่รอดหรอก แล้วเราก็มาคุยกันวันศุกร์ตอนเย็นอีกครั้ง พอเมื่อได้คุยกัน สรุปคือเขาบอกแค่ว่าเขาหมดรักเรานานแล้ว แต่เขาขอไม่บอกว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนั้นที่เขายังไม่ไปเพราะไม่อยากทำเราเสียใจ จนเขาเริ่มมาคิดทบทวนว่าถ้ายังยื้อต่อไปแล้วเมื่อเรารักเขามากขึ้นเราก็จะเจ็บมากกว่านี้ เลยเลือกที่จะบอกเลิกตอนนี้ยังดีกว่ายื้อไปเรื่อยๆ จนหมดท้ายเมื่อมันไม่ใช่เขาก็ต้องบอกเลิกเราอยู่ดี เขาบอกว่าไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยรักเราแต่เขารักเรามาก จนเขาหมดรักแล้วตอนนี้ เขาพยายามปรับตัวให้เข้ากับเราแต่เขาก็ทำไม่ได้ เลิกตอนนี้แหละดีแล้ว เขาบอกว่าเรายังเป็นพี่น้องกันได้นะ เพราะเขาก็นับว่าเราก็เป็นเหมือนน้องคนหนึ่ง
แต่ เราอยากรู้ว่าถ้าตอนนี้มันไม่ใช่ พสกเราสามารถกับได้คบกันใหม่ได้ไหม เราทำใจไม่ได้จริงๆ เราบอกเขาตลอดว่าเขาคือทุกอย่างสำหรับเรา เรารักเขามาก เราลืมเขาไม่ได้จริงๆ เพราะเขาเป็นคนแรกไม่เกือบทุกๆอย่างของเรา ที่เราไม่เคยทำเพื่อใครขนาดนี้มาก่อน แต่น้องสนิทของเขาก็บอกว่าเป็นกำลังใจให้ ถ้ามันใช่มันก็คงะวนกลับมาหากัน แต่เราก็คิดว่าเราไม่อยากมีใครแล้ว เราเหนื่อยที่ต้องเริ่มต้นใหม่ซ้ำๆ ได้แต่ถามตัวเองมาว่าผิดอะไร แต่เขาก็บอกว่าอย่าโทษตัวเอง มันผิดเขาเอง เพราะเขาดึงเราเข้ามา เราควรทำยังไงคะ เราเสียใจมาก