สวัสดีค่ะ เราเจอน้องเขาครั้งแรกน่าจะประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน จำได้เลยว่าเจอที่โรงอาหารโรงเรียน ตอนนั้นเราเดินผ่านน้องเขา น้องหน้าคล้ายเกือบเหมือนคนที่เราเคยแอบชอบ แต่ไม่ได้เจอกันแล้ว เพื่อนเขาก็ไม่เจอค่ะ หมดทางติดต่อแล้ว ไปดูกระทู้เก่าเราก็ได้นะคะ 5555
ตอนเจอน้องเขาตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนั้นเราคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เราชอบมองหน้าน้องเขาค่ะ คือเรานั่งที่โรงอาหารทุกเช้าโต๊ะเยื้องๆน้องแต่ไม่ไกลมาก น้องจะนั่งหันหลังให้ ตัวเรานั่งหันหน้าไปทางน้อง ตอนแรกก็มองหน้าน้องเขาทุกเช้าตอนกินข้าวที่โรงอาหารก่อนเข้าแถวเพราะมองแล้วเพลินดี น้องนั่งหันหลังคงไม่รู้ตัวหรอก แต่ผ่านไปสักพักนานๆสัก1สัปดาห์กว่าๆ เหมือนน้องเขารู้ตัวค่ะ 555 แล้วน้องเริ่มหันหางตามามองเราแล้ว น้องเริ่มมองกลับจนเราต้องหลบตาค่ะ เขิน 555
ก็พอปีใหม่ผ่านกันไป ไม่ได้ทำความรู้จักอะไรกัน ประมาณปลายเดือนมกราเลย เราก็ไม่ได้มองอะไรน้องเขาแล้ว แต่น้องก็เริ่มมองเรากลับแทน พอเรารู้สึกแปลกๆเลยหันไปสบตาน้องพอดี น้องก็รีบหันกลับ แล้วก็ยิ้ม แล้วไปตีแขนเพื่อนหรือไม่ก็รีบหลบตาแล้วก็ยิ้มๆ แล้วก็มามองใหม่
มองกันไปมา สักพักก่อนวาเลนไทน์เราก็เริ่มรู้สึกผิด ว่าตอนแรกๆที่เรามองน้องบ่อย เขาคงอึดอัด และอาจมองเราเป็นโรคจิตก็ได้ 555 เราเลยทำของขวัญกล่องไม้ไปให้น้องวันวาเลนไทน์ เปนดอกกุหลาบพับเอง และก็ข้อความม้วนข้างใน
เขียนประมาณว่า
พี่ขอโทษที่ตอนแรกมองน้องบ่อยๆ เพราะน้องหน้าเหมือนคนที่พี่รู้จัก แต่พี่ไม่ได้หมายความว่า จะเห็นเราเปนตัวแทนใครนะ เราก็มีเสน่ห์เปนของตัวเอง แล้วพี่ก็ว่าน้องน่ารักมากเลยนะ บลาๆๆ แล้วก็แนบ เฟสเราให้น้องเขา เขียนว่าถ้าไม่รังเกียจก็แอดๆพี่มาได้ แล้วเราก็เอาไปให้น้องเขาก่อนเข้าแถว ตอนนั้นก็เขินมาก ตอนให้ก็บอกไป ว่าน้องคะ พี่ให้ น้องก็ยิ้มเขินๆแล้วก็ขอบคุณครับพี่
แล้วเรื่องก็เริ่มจากที่ แนบเฟสให้น้องเขาแหละค่ะ พอให้ไปปุ๊บ ตอนก่อนเข้าแถวแปบเดียว นางรีบแชทมาแล้ว ถ่ายกล่องที่เราให้ แล้วพิมพ์ว่า ขอบคุณนะครับพี่ 💕 เราก็พิมถามไปว่าเปิดดูข้างในรึยัง ชอบไหม น้องก็รีบพิมพ์มาทันที ว่า ชอบบครับ ก็โล่งใจไปที่เขาชอบ ก็ไม่ได้คิดไรมาก
แต่พอลงไปกินข้าวกลางวันเท่านั้นแหละ เหมือนน้องเขาน่าจะกินข้าวเสร็จก่อนแล้ว ปรากฎว่าา นางดักรอจ้าา ตรงจุดที่เราชอบเดินผ่าน ตอนแรกก็ไม่นึกว่า น้องมารอเรา คงนั่งๆรอเพื่อน แต่ปรากฎว่าตอนเราเดินมา น้องก็หันหลังโยกเก้าอี้ตามทิศที่เราเดินเลย แล้วพยายามมองเราแล้วก็ยิ้มอะไรไม่รู้เขา เราก็รีบๆเดินไปกับเพื่อน คือเขินมากก ลืมบอกไป น้องม.4 เราม.5นะคะ
หลังจากนั้น เรารู้สึกว่าหลังจากนั้น พอเราเดินมาวางกระเป๋าทุกเช้าที่โรงอาหารก่อนกินข้าว ก็ต้องสบตากับน้องเขาทุกที เพราะเหมือนน้องเขาจะชะโงกดูใครทุกเช้าเลย ขนาดไม่ได้ตั้งใจมองนางนะ ตอนเรากินข้าว เราก็พยายามไม่มอง แล้วรู้สึกแปลกๆเลยหันไป ปรากฏว่านางหันหลัง แต่หางตาชอบมองมาทางเรา พอเราหันมองกลับ ป๊ะกันพอดี นางก็รีบหันหน้ากลับ หรือไม่ก็ไปตีเพื่อนข้างๆเหมือนเดิม
มองกันไปมา สัปดาห์นึงเราคาใจ เลยถามเมสเสจน้องเขาไป ว่าเราแอบมองพี่ตอนเช้ารึเปล่า หรือพี่คิดไปเอง น้องก็ตอบมา ว่า
คิดไปเอง 555 เราก็ถามต่อแน่นะ นางก็ตอบกวนๆมาว่า แน่ซิ
เราเลยถามว่ากล่องไม้ที่พี่เคยให้ทิ้งไปยัง แต่คราวนี้ น้องตอบช้ามากกกก ทิ้งไม่อ่านไปวันนึงเลยอะ แต่ตอนเช้าวันต่อมา พฤติกรรมน้องก็มองๆเหมือนเดิมปกติ ดูเขินมากกว่าเดิมด้วย
แต่ตอนเย็นเราทนไม่ไหว พิมพ์ไป แงง ทำไมไม่ตอบแชทพี่อะ พี่ทำไรผิด นางรีบตอบมาเลย ขอโทษค้าบบบ เราเลยบอกไม่เป็นไรๆ น้องก็รีบอ่านนะ แต่ก็ไม่ตอบไร คือเรางงกับน้องมาก ว่าช่วงนั้นทิ้งแชทเราไปทำไม ในเมื่อตอนนั้นก็ออน และก็มีโทรศัพท์ปกติ ไม่ว่างคงไม่ใช่เพราะตั้งเกือบวันนึง -_-
เมื่อวานล่าสุดตอนเช้า เราท้องเสีย เลยรีบวางเป๋าไปห้องน้ำก่อนตอนเช้า พอกลับมานั่งโต๊ะ น้องเขาหันหลังมามองเลยจ้า แล้วตอนกลางวัน ตอนเข้าแถวเก็บจาน ก็เจอน้องเขานั่งกินข้าวกับเพื่อนแก๊งเขา
แล้วเราเผลอไปสบตากับน้องพอดี นางก็รีบก้มหน้ากินข้าว แล้วเพื่อนน้อวก็หันมามอง แล้วได้ยินเสียงว่า เฮ้ย นั่นแฟนนี่หว่า เราเลยรีบพาเพื่อนเดินไปเก็บจาน เพราะทำไรไม่ถูกก
ี
คือเรื่องก็เปนงี้อ่าค่ะ อาจจะยาวหน่อย 555
คือน้องเขาพอมีแววจะชอบเราไหมคะ
แล้วทำไมตอนนั้นน้องต้องทิ้งแชทเราด้วย
และต่อไปนี้ เราควรทำยังไงดีคะ จะถามน้องตรงๆ เราก็รุ่นพี่มันยังไงอยู่
ช่วยด้วยค่ะ หนุ่มรุ่นน้องคนนี้ ทำเราสับสนมาก
ตอนเจอน้องเขาตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนั้นเราคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เราชอบมองหน้าน้องเขาค่ะ คือเรานั่งที่โรงอาหารทุกเช้าโต๊ะเยื้องๆน้องแต่ไม่ไกลมาก น้องจะนั่งหันหลังให้ ตัวเรานั่งหันหน้าไปทางน้อง ตอนแรกก็มองหน้าน้องเขาทุกเช้าตอนกินข้าวที่โรงอาหารก่อนเข้าแถวเพราะมองแล้วเพลินดี น้องนั่งหันหลังคงไม่รู้ตัวหรอก แต่ผ่านไปสักพักนานๆสัก1สัปดาห์กว่าๆ เหมือนน้องเขารู้ตัวค่ะ 555 แล้วน้องเริ่มหันหางตามามองเราแล้ว น้องเริ่มมองกลับจนเราต้องหลบตาค่ะ เขิน 555
ก็พอปีใหม่ผ่านกันไป ไม่ได้ทำความรู้จักอะไรกัน ประมาณปลายเดือนมกราเลย เราก็ไม่ได้มองอะไรน้องเขาแล้ว แต่น้องก็เริ่มมองเรากลับแทน พอเรารู้สึกแปลกๆเลยหันไปสบตาน้องพอดี น้องก็รีบหันกลับ แล้วก็ยิ้ม แล้วไปตีแขนเพื่อนหรือไม่ก็รีบหลบตาแล้วก็ยิ้มๆ แล้วก็มามองใหม่
มองกันไปมา สักพักก่อนวาเลนไทน์เราก็เริ่มรู้สึกผิด ว่าตอนแรกๆที่เรามองน้องบ่อย เขาคงอึดอัด และอาจมองเราเป็นโรคจิตก็ได้ 555 เราเลยทำของขวัญกล่องไม้ไปให้น้องวันวาเลนไทน์ เปนดอกกุหลาบพับเอง และก็ข้อความม้วนข้างใน
เขียนประมาณว่า
พี่ขอโทษที่ตอนแรกมองน้องบ่อยๆ เพราะน้องหน้าเหมือนคนที่พี่รู้จัก แต่พี่ไม่ได้หมายความว่า จะเห็นเราเปนตัวแทนใครนะ เราก็มีเสน่ห์เปนของตัวเอง แล้วพี่ก็ว่าน้องน่ารักมากเลยนะ บลาๆๆ แล้วก็แนบ เฟสเราให้น้องเขา เขียนว่าถ้าไม่รังเกียจก็แอดๆพี่มาได้ แล้วเราก็เอาไปให้น้องเขาก่อนเข้าแถว ตอนนั้นก็เขินมาก ตอนให้ก็บอกไป ว่าน้องคะ พี่ให้ น้องก็ยิ้มเขินๆแล้วก็ขอบคุณครับพี่
แล้วเรื่องก็เริ่มจากที่ แนบเฟสให้น้องเขาแหละค่ะ พอให้ไปปุ๊บ ตอนก่อนเข้าแถวแปบเดียว นางรีบแชทมาแล้ว ถ่ายกล่องที่เราให้ แล้วพิมพ์ว่า ขอบคุณนะครับพี่ 💕 เราก็พิมถามไปว่าเปิดดูข้างในรึยัง ชอบไหม น้องก็รีบพิมพ์มาทันที ว่า ชอบบครับ ก็โล่งใจไปที่เขาชอบ ก็ไม่ได้คิดไรมาก
แต่พอลงไปกินข้าวกลางวันเท่านั้นแหละ เหมือนน้องเขาน่าจะกินข้าวเสร็จก่อนแล้ว ปรากฎว่าา นางดักรอจ้าา ตรงจุดที่เราชอบเดินผ่าน ตอนแรกก็ไม่นึกว่า น้องมารอเรา คงนั่งๆรอเพื่อน แต่ปรากฎว่าตอนเราเดินมา น้องก็หันหลังโยกเก้าอี้ตามทิศที่เราเดินเลย แล้วพยายามมองเราแล้วก็ยิ้มอะไรไม่รู้เขา เราก็รีบๆเดินไปกับเพื่อน คือเขินมากก ลืมบอกไป น้องม.4 เราม.5นะคะ
หลังจากนั้น เรารู้สึกว่าหลังจากนั้น พอเราเดินมาวางกระเป๋าทุกเช้าที่โรงอาหารก่อนกินข้าว ก็ต้องสบตากับน้องเขาทุกที เพราะเหมือนน้องเขาจะชะโงกดูใครทุกเช้าเลย ขนาดไม่ได้ตั้งใจมองนางนะ ตอนเรากินข้าว เราก็พยายามไม่มอง แล้วรู้สึกแปลกๆเลยหันไป ปรากฏว่านางหันหลัง แต่หางตาชอบมองมาทางเรา พอเราหันมองกลับ ป๊ะกันพอดี นางก็รีบหันหน้ากลับ หรือไม่ก็ไปตีเพื่อนข้างๆเหมือนเดิม
มองกันไปมา สัปดาห์นึงเราคาใจ เลยถามเมสเสจน้องเขาไป ว่าเราแอบมองพี่ตอนเช้ารึเปล่า หรือพี่คิดไปเอง น้องก็ตอบมา ว่า
คิดไปเอง 555 เราก็ถามต่อแน่นะ นางก็ตอบกวนๆมาว่า แน่ซิ
เราเลยถามว่ากล่องไม้ที่พี่เคยให้ทิ้งไปยัง แต่คราวนี้ น้องตอบช้ามากกกก ทิ้งไม่อ่านไปวันนึงเลยอะ แต่ตอนเช้าวันต่อมา พฤติกรรมน้องก็มองๆเหมือนเดิมปกติ ดูเขินมากกว่าเดิมด้วย
แต่ตอนเย็นเราทนไม่ไหว พิมพ์ไป แงง ทำไมไม่ตอบแชทพี่อะ พี่ทำไรผิด นางรีบตอบมาเลย ขอโทษค้าบบบ เราเลยบอกไม่เป็นไรๆ น้องก็รีบอ่านนะ แต่ก็ไม่ตอบไร คือเรางงกับน้องมาก ว่าช่วงนั้นทิ้งแชทเราไปทำไม ในเมื่อตอนนั้นก็ออน และก็มีโทรศัพท์ปกติ ไม่ว่างคงไม่ใช่เพราะตั้งเกือบวันนึง -_-
เมื่อวานล่าสุดตอนเช้า เราท้องเสีย เลยรีบวางเป๋าไปห้องน้ำก่อนตอนเช้า พอกลับมานั่งโต๊ะ น้องเขาหันหลังมามองเลยจ้า แล้วตอนกลางวัน ตอนเข้าแถวเก็บจาน ก็เจอน้องเขานั่งกินข้าวกับเพื่อนแก๊งเขา
แล้วเราเผลอไปสบตากับน้องพอดี นางก็รีบก้มหน้ากินข้าว แล้วเพื่อนน้อวก็หันมามอง แล้วได้ยินเสียงว่า เฮ้ย นั่นแฟนนี่หว่า เราเลยรีบพาเพื่อนเดินไปเก็บจาน เพราะทำไรไม่ถูกก
ี
คือเรื่องก็เปนงี้อ่าค่ะ อาจจะยาวหน่อย 555
คือน้องเขาพอมีแววจะชอบเราไหมคะ
แล้วทำไมตอนนั้นน้องต้องทิ้งแชทเราด้วย
และต่อไปนี้ เราควรทำยังไงดีคะ จะถามน้องตรงๆ เราก็รุ่นพี่มันยังไงอยู่