ใช้เวลากี่ปีกับการลืมเรื่องที่ฝังใจและเสียความรู้สึกกับคนที่เราไว้ใจมากๆ😢

พอดีผมกับเพื่อนคนนึงที่ผมสนิทมาก ผมไว้ใจและหวังดีทุกเรื่อง เรารู้จักกันตอนปี1 และมาเป็นรูมเมทกันตอนปี2 ในช่วงที่เรียนปี1ในมหาลัย เราพักคนละหอ แต่ก็ไลน์คุยกันเรื่อยๆ เรื่องแนวข้อสอบ เรื่องทั่วๆไป และทุกครั้งที่คุยกันประโยคสุดท้ายก่อนอนเขามักจะบอก ฝันดี เกือบทุกครั้งที่คุยกัน และเมื่อเราคุยกันเรื่อยๆ ผมก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกดีที่มากกว่าเพื่อนมันเกิดขึ้นตอนใหน แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรเพราะกลัวจะเสียเพื่อน จนกระทั่งขึ้นปี2. เราก็ได้มาเป็นรูมเมทกัน ผมก็ปิดบังความรู้สึกไว้ไม่ให้เขารู้ ในช่วงเวลาที่เรารู้จักกันและได้อยู่ด้วยกันมันเป็นเรื่องราวที่ดีมากสำหรับผม มีไรเราช่วยเหลือกันมาตลอด แน่นอนว่าความรู้สึกดีของงผมมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังปิดบังต่อไป ผมไม่รู้ว่าเพื่อนคนนี้จะรู้ไหมว่าผมคิดมากกว่าเพื่อน แต่ก็มีหลายครั้งที่ผมรู้สึกว่าเขาก็เหมือนจะรู้และแสดงออกบางครั้งว่าเขาก็รู้สึกดีกับผม แต่ผมก็ยังเก็บความรู้สึกนี้ไว้ เพราะเหตุผลเดียวคือ กลัวจะเสียเพื่อน จนขึ้นปี3. เราไปกินเราเมามาด้วยกัน แต่เราทั้งสองก็มีสติดี คืนนั้นเรานอนเตียงเดียวกัน(เป็นเตียงเดี่ยวๆเล็กๆ) เพราะอีกเตียงนึงมีน้องมาขอนอนด้วย ระหว่างที่นอนทั้งคืนเราสองคนแทบไม่หลับ เพราะเรานอนเตียงเดียวกันครั้งแรก ผมยอมรับว่าตอนนั้นเก็บความรู้สึกไม่อยู่แล้วบวกกับเมาด้วย ก็เลยเผลอกอดเขาไป แต่ก็ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น จนกระทั่งเช้าก่อนเขาจะตื่นไปทำธุระส่วนตัว เราก็ได่กอดกันแน่นมาก และวันนี้มันเหมือนจะชัดเจนว่าว่าก็รู้สึกเหมือนที่ผมรู้สึก แต่เราทั้งสองก็ไม่ได้พูดอะไร หลังจากนั้นทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ จนกระทั่งผ่านไป1อาทิตย์ คืนนั้นเขามาปลุกผมและพูดว่าขอนอนด้วย ผมก็สตั๊นไปแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร แต่ในใจก็คิดแล้วว่าเขาคงจะคิดกับเรามากกว่าเพื่อนจริงๆ และคืนนั้นเราทั้งสองก็ได้แสดงความรักต่อกัน ไม่รู้ว่าสำหรับเขามันคือความรักมั้ย แต่สำหรับผมสิ่งที่แสดงออกวันนั้นออกมทจากความรู้สึกจ้างในจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้ถึงขั้นมีไรกัน พอถึงตอนเช้า เราแทบไม่คุยกันสักคำ ต่างคนต่างเงียบไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สำหรับผมมันคือครั้งแรกของที่ได้ทำอะไรแบบนี้ เพราะผมไม่เคยมีแฟนมาก่อน ผมก็เลยเงียบและไม่กล้าพูดอะไรกับเขา จนมีวันนึงเขาบอกว่ารู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมเสียใจมาก จนไม่คุยอะไรกับเขา วันนั้นผมกลับบ้านช่วงปิดเทอมประมมาณ15วัน ผมกลับมาเห็นเขานอนอยู่กับผู้ชายอีกคนนึงในห้องที่เขาเคยทำอะไรกับผมไว้ ตอนนั้นสตั๊นและพูดไรไม่บอก พอกลางคืนผมก็เลยตัดสินใจถามว่า เขาคบกับเพื่อนคนนั้นหรอ. เขาก็ตอบว่ายังไม่ได้คบกัน และหลังจากนั้นคือการกระทำของเขามันทำร้ายจิตใจผมมาก ทั้งคุยโทสับ ทั้งเอาเพื่อนคนนั้นมาที่หอ ต่อหน้าผม เหมือนผมไม่มีตัวตนและไม่ถึงความรู้สึกผมเลย ตอนนั้นเสียใจสติหลุดพยามจะเคลียร์ให้จบ จนทำเรื่องแย่ๆกับเขาไปหลายครั้ง ทะเลาะกันแรงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงวันที่เขาขนของย้ายหอไปอยู่กับเพื่อนคนนั้น ทั้งๆที่เขาชวนผมมาอยู่ด้วยแท้ แต่กลับทิ้งกันไปแบบนี้ และจนถึงวันนี้ ผมไม่เคยลืมเขาได้เลย เกือบจะ3ปีแล้ว ความทรงจำทุกอย่างยังคงตอกย้ำวนลูปอยู่แบบนี้ ถ้าเกิดเขาได้มาอ่านบทความนี้ อยากบอกว่าขอโทษ ยังไม่เคยลืมเรื่องรางต่างที่เกิดขึ้น อยากกลับไปรู้จักกันเหมืนที่เราเคยรู้จักกัน
.
คิดถึงเสมอนะ v