กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายนะคะ มันเลยอาจจะมีน้ำมากกว่าเนื้อใจความสำคัญ แต่มั่นใจว่าในระหว่างพิมพ์กระทู้ ตอนนี้เรามีสติในการเรียบเรียง ข้อมูลค่ะ
เรามีหน้าที่การงานมั่นคง มีทุกอย่างพร้อม ไม่มีหนี้สิน ค่ะ
เรามีอาการเป็นโรคซึมเศร้าตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ หากดูกระทู้เก่าเราที่เคยเข้ามาพิมพ์สอบถาม เริ่มแรกน่าจะตั้งแต่ปี 58 หลังจากนั้นเราก็เอาคำแนะนำ
ของหลายๆความคิดเห็นมาลองทำตาม และเข้ารับการรักษา พร้อมทานยา มาตลอด
หลังจากนั้นอาการดีขึ้นได้เพียง 2 ปี และเราเริ่มรู้สึกว่ายาเริ่มไม่ได้ผล
เราอดทานมาเกือบ 2 ปี ปรึกษาหมอเรื่องปรับยา และทำทุกอย่างให้เราดีขึ้น ออกกำลังกาย เข้าวัดสวดมนต์ ยิ่งแย่
ยิ่งหากช่วงอารมณ์เราดิ่งจนถึงที่สุด แล้วฝืนไปออกกำลังกาย เราเหมือนจะล้มฟุบลงไปตรงนั้นให้ได้ สมองชา ตัวชา จะอ๊วก อาการยิ่งหนักไปกันใหญ่
เราจึงเข้ามาตั้งกระทู้ สอบถามเพื่อนๆในพันทิปอีกครั้งเมื่อ พย 62 ปีที่แล้ว เพราะเรารุ้สึกว่า ยาไม่ได้ผล แล้วสักนิดเดียว
เรามีแฟนนะคะ แต่แฟนช่วยอะไรไม่ได้ค่ะ ยิ่งคุยยิ่งปรึกษายิ่งแย่ ยิ่งเค้าบอกเค้ารุ้เค้าเข้าใจ ยิ่งทำให้เรารุ้สึกว่า เค้าไม่เข้าใจเลย
สิ่งเดียวที่เวลาเรา มีอาการหนัก และสสามารถยึดเหนี่ยวให้เราผ่านช่วงอารมณ์เหล่านี้ไปได้ มีแค่หมา 2 ตัวเท่านั้น ไม่ใช่คนในครอบครัว ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ยา
ไม่ใช่หมอ
หรือที่จริงแล้วเราเป็นอะไร????
- ในบางเดือนเรามีอาการ ตื่นเต้นกับการใช้ชีวิตทุกอย่างดีมีความสุขมากๆ ทุกอย่างดูสดใจ อยากทำนู้นทำนี้ ทำนั้นตลอดเวลา ช่วงเวลานี้ เราชอบมากๆ
- ในบางครั้ง เรามีอยากอ๊วก ร้องไห้ หดหู่กับชีวิต ชีวิตดูไร้ค่า ไร้ค่า กับทุกๆอย่างในโลก กินอะไรไม่ลง กินไปงั้นๆ ไม่มีรสชาตอะไรสักอย่าง
- ในบางครั้ง อยู่ๆเรารู้สึกเครียด ย้ำคิดย้ำทำ ป้อนยาหมารึยัง หมากินยารึเปล่า ซ้ำไปซ้ำมาเป็นวันๆ จนสมองชา กินไม่ได้นอนไม่หลับ เอานึกภาพวนไปวนมาว่า หมากินยายัง กินแล้วกลื่นแล้วใช่มั้ย
- ช่วงที่มีอาการทุกอย่างก้าวในชีวิต มันดูว่างเปล่า ว่างไปหมด ว่างจนไม่มีความรุ้สึกว่า มีใครต้องการเราจริงๆสักคน มันเป้นแค่ความคิดค่ะ แต่ในเรื่องของเหตุผล เรารู้ว่าเราสำคัญมากกับแม่เรา แต่พอถึงช่วงอารมณ์นั้น เหตุผลมันใช้อะไรไม่ได้ มันเอามายึดเหนี่ยวไม่ได้ค่ะ
- ยิ่งถ้าหาก เวลาอาการเหล่านี้ ดันเกิดขึ้นพร้อมกัน เวลาที่หดหู่ ชีวิตไม่มีค่า มาเจอกับ ย้ำว่าตัวเองต้องทำอะไร ๆๆๆๆๆ ทำรึยังๆๆๆๆๆ จะเดินยังเหนื่อยเลยค่ะ มันแย่มากๆ
แต่เหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้ในวันนี้ เนื่องมาจากตั้งแต่เข้าช่วงปี 63 นี้ ผ่านมาเพียง เกือบ 2 เดือน เราเริ่มมีอาการเพ้อฝัน เพ้อเจ้อ นอนคิดอย่างมีความสุขมากๆว่า ถ้าหมาเรา 2 ตัว ตาย ตายแบบไปตามอายุไข ตามธรรมชาติของเค้านะคะ เราอยากไปโดดสะพานลอย มันคงจะอิสระ บินเหมือนนกเลย ไม่มีอะไรต้องยึดติดต้องดูแลแล้ว ตอนเราโดนลงมาจากที่สูงๆ มันคงจะเย็นสบาย เราตอนโดนคงจะยืนยิ้ม ให้กับตัวเอง ที่เป็นอิสระ กับ ชีวิตสักที
บ้างครั้ง เวลาที่รู้สึกหายใจไม่ออก อึดอัด หน่วงชีวิตสุดๆ เราอยากจะเอามีดมาแทงๆหัวใจเรา อยากจะรู้ว่ามันจะเจ็บ เท่าที่เราเจ็บเรารู้สึกอยู่ตอนนี้มั้ย
**** ไม่ต้องห่วงนะคะ เรามั่นใจเราไม่ฆ่าตัวตายหรอก เรามั่นใจว่า ทุกอย่างเป็นเพียงความคิด ช่วงเวลาสั้นๆ พอเราผ่านช่วงเวลาโรคนี้ไปได้ เราก็กลับมารักตัวเอง เหมือนตอนนี้เรามีอาการหดหู่ จนจะอ๊วกนอนไม่หลับ กินอะไรไม่ลง แต่อยู่ๆเราก็สามารถหัวเราะได้ ทั้งๆที่ไม่มีอะไรสนุกเลยเหนื่อยจังเลยค่ะ
*****เราเพียงอยากปรึกษา เราต้องหันหน้าไปทางเดินไหนต่อดีคะ******
**** หรือเราต้องเปลี่ยน หมอ เปลี่ยน รพที่รักษาคะ มีหมอเก่งๆ รพ.ไหนดีๆ ที่จะช่วยให้เราผ่านไปได้มั้ยคะ
กระทู้ระบาย มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย อยากหาคนที่เคยเจออาการแบบนี้แก้ยังไงค่ะ
เรามีหน้าที่การงานมั่นคง มีทุกอย่างพร้อม ไม่มีหนี้สิน ค่ะ
เรามีอาการเป็นโรคซึมเศร้าตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ หากดูกระทู้เก่าเราที่เคยเข้ามาพิมพ์สอบถาม เริ่มแรกน่าจะตั้งแต่ปี 58 หลังจากนั้นเราก็เอาคำแนะนำ
ของหลายๆความคิดเห็นมาลองทำตาม และเข้ารับการรักษา พร้อมทานยา มาตลอด
หลังจากนั้นอาการดีขึ้นได้เพียง 2 ปี และเราเริ่มรู้สึกว่ายาเริ่มไม่ได้ผล
เราอดทานมาเกือบ 2 ปี ปรึกษาหมอเรื่องปรับยา และทำทุกอย่างให้เราดีขึ้น ออกกำลังกาย เข้าวัดสวดมนต์ ยิ่งแย่
ยิ่งหากช่วงอารมณ์เราดิ่งจนถึงที่สุด แล้วฝืนไปออกกำลังกาย เราเหมือนจะล้มฟุบลงไปตรงนั้นให้ได้ สมองชา ตัวชา จะอ๊วก อาการยิ่งหนักไปกันใหญ่
เราจึงเข้ามาตั้งกระทู้ สอบถามเพื่อนๆในพันทิปอีกครั้งเมื่อ พย 62 ปีที่แล้ว เพราะเรารุ้สึกว่า ยาไม่ได้ผล แล้วสักนิดเดียว
เรามีแฟนนะคะ แต่แฟนช่วยอะไรไม่ได้ค่ะ ยิ่งคุยยิ่งปรึกษายิ่งแย่ ยิ่งเค้าบอกเค้ารุ้เค้าเข้าใจ ยิ่งทำให้เรารุ้สึกว่า เค้าไม่เข้าใจเลย
สิ่งเดียวที่เวลาเรา มีอาการหนัก และสสามารถยึดเหนี่ยวให้เราผ่านช่วงอารมณ์เหล่านี้ไปได้ มีแค่หมา 2 ตัวเท่านั้น ไม่ใช่คนในครอบครัว ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ยา
ไม่ใช่หมอ
หรือที่จริงแล้วเราเป็นอะไร????
- ในบางเดือนเรามีอาการ ตื่นเต้นกับการใช้ชีวิตทุกอย่างดีมีความสุขมากๆ ทุกอย่างดูสดใจ อยากทำนู้นทำนี้ ทำนั้นตลอดเวลา ช่วงเวลานี้ เราชอบมากๆ
- ในบางครั้ง เรามีอยากอ๊วก ร้องไห้ หดหู่กับชีวิต ชีวิตดูไร้ค่า ไร้ค่า กับทุกๆอย่างในโลก กินอะไรไม่ลง กินไปงั้นๆ ไม่มีรสชาตอะไรสักอย่าง
- ในบางครั้ง อยู่ๆเรารู้สึกเครียด ย้ำคิดย้ำทำ ป้อนยาหมารึยัง หมากินยารึเปล่า ซ้ำไปซ้ำมาเป็นวันๆ จนสมองชา กินไม่ได้นอนไม่หลับ เอานึกภาพวนไปวนมาว่า หมากินยายัง กินแล้วกลื่นแล้วใช่มั้ย
- ช่วงที่มีอาการทุกอย่างก้าวในชีวิต มันดูว่างเปล่า ว่างไปหมด ว่างจนไม่มีความรุ้สึกว่า มีใครต้องการเราจริงๆสักคน มันเป้นแค่ความคิดค่ะ แต่ในเรื่องของเหตุผล เรารู้ว่าเราสำคัญมากกับแม่เรา แต่พอถึงช่วงอารมณ์นั้น เหตุผลมันใช้อะไรไม่ได้ มันเอามายึดเหนี่ยวไม่ได้ค่ะ
- ยิ่งถ้าหาก เวลาอาการเหล่านี้ ดันเกิดขึ้นพร้อมกัน เวลาที่หดหู่ ชีวิตไม่มีค่า มาเจอกับ ย้ำว่าตัวเองต้องทำอะไร ๆๆๆๆๆ ทำรึยังๆๆๆๆๆ จะเดินยังเหนื่อยเลยค่ะ มันแย่มากๆ
แต่เหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้ในวันนี้ เนื่องมาจากตั้งแต่เข้าช่วงปี 63 นี้ ผ่านมาเพียง เกือบ 2 เดือน เราเริ่มมีอาการเพ้อฝัน เพ้อเจ้อ นอนคิดอย่างมีความสุขมากๆว่า ถ้าหมาเรา 2 ตัว ตาย ตายแบบไปตามอายุไข ตามธรรมชาติของเค้านะคะ เราอยากไปโดดสะพานลอย มันคงจะอิสระ บินเหมือนนกเลย ไม่มีอะไรต้องยึดติดต้องดูแลแล้ว ตอนเราโดนลงมาจากที่สูงๆ มันคงจะเย็นสบาย เราตอนโดนคงจะยืนยิ้ม ให้กับตัวเอง ที่เป็นอิสระ กับ ชีวิตสักที
บ้างครั้ง เวลาที่รู้สึกหายใจไม่ออก อึดอัด หน่วงชีวิตสุดๆ เราอยากจะเอามีดมาแทงๆหัวใจเรา อยากจะรู้ว่ามันจะเจ็บ เท่าที่เราเจ็บเรารู้สึกอยู่ตอนนี้มั้ย
**** ไม่ต้องห่วงนะคะ เรามั่นใจเราไม่ฆ่าตัวตายหรอก เรามั่นใจว่า ทุกอย่างเป็นเพียงความคิด ช่วงเวลาสั้นๆ พอเราผ่านช่วงเวลาโรคนี้ไปได้ เราก็กลับมารักตัวเอง เหมือนตอนนี้เรามีอาการหดหู่ จนจะอ๊วกนอนไม่หลับ กินอะไรไม่ลง แต่อยู่ๆเราก็สามารถหัวเราะได้ ทั้งๆที่ไม่มีอะไรสนุกเลยเหนื่อยจังเลยค่ะ
**** หรือเราต้องเปลี่ยน หมอ เปลี่ยน รพที่รักษาคะ มีหมอเก่งๆ รพ.ไหนดีๆ ที่จะช่วยให้เราผ่านไปได้มั้ยคะ