### รักเจ้าเนานานสิ้นฟ้า ###

มิอาจลืม มิเคยลืม รักเศร้า
แม้ทุกข์สุข มีสองเรา เคียงคลอคู่
สีใบไม้ ที่เปลี่ยนผัน ตามฤดู
ใบเคยเขียว หล่นร่วงพรู สีเปลี่ยนไป
 
กี่เดือนปี จะลืมได้ ในความรัก
ทุกข์จักกัด กร่อนกินเนื้อ ฤาไฉน
เอ่ยคำดียว ช่างง่ายนัก "ลืมฉันไป"
สิ้นเยื่อใย ใจหนอใจ ร้ายเหลือดี
 
ถนนยาว ทอดตัว ใต้โค้งฟ้า
เดือนดารา คงอยู่ ดูหมองศรี
เสียงกระซิบรัก ค้างอยู่ ในฤดี
ถมความเหงา ที่รักลวง ใต้บ่วงใจ
 
ความรักพาทุกข์ด้วย...............................ปวดใจ
เจ็บแสนทุกข์ที่ใด..................................รักร้าว
ทุกสิ่งมอบให้ไป...................................หมดจิต
ไยตัดใจลาก้าว......................................ทอดทิ้งพี่เอย