อุบัติเหตุ ... ทำให้วิณณ์พบกับเจนนรี
อุบัติเหตุ ... ทำให้วิณณ์รักกับเจนนรี และ
สุดท้ายก็อุบัติเหตุเช่นกันที่พรากวิณณ์ไปจากเจนนรี
เจนนรีคิดว่าคู่ของเธอกับพี่วิณณ์ราวกับสวรรค์สร้าง ไม่ว่าสิ่งใดก็ดูจะเข้ากันได้ทุกอย่าง สิ่งที่เหมือนก็เหมือนกัน ความรักษ์น้ำรักปลารักซากุระ รักษ์โลกรักษ์ธรรมชาติ ไปจนถึงเรื่องอาหารการกิน สิ่งที่แม้จะต่างก็กลับไม่เป็นปัญหา เขาจริงจัง เธอช่างฝัน เขารักความสดใสและจินตนาการในตัวเธอ ส่วนเธอก็ไม่ถือสาหาการยึดถือ reality จนเกือบจะกลายเป็นตรงทื่อของเขา ดีเสียอีกทำให้สาวน้อยฝันหวานอย่างเธอมองโลกอย่างที่เห็นที่เป็นได้เร็วขึ้น เมื่อทุกอย่างทุกทางสอดรับและเข้ากันอย่างดีงามได้เช่นนี้ เพียง 1 ปีแห่งการคบหาก็นำพาไปสู่การแต่งงาน ถ้าหาก ..... อุบัติเหตุไม่พรากเขาไปจากเธอเสียก่อน
ชีวิตยังต้องไปต่อ ... ข้อนี้เธอเข้าใจ เธอยังบอก บอกในวันที่ต้องจากลาเป็นครั้งสุดท้าย ว่าพี่วิณณ์ไม่ต้องห่วง เจนอยู่ได้ หากความเจ็บปวดรวดร้าวนี้ยังสดใหม่ มันคงต้องใช้เวลา เจนนรีพึงพาตัวเองหวนกลับไปที่กลางลำน้ำ ที่ ๆ พี่วิณณ์ขอเธอแต่งงาน หมายใจจะรำลึกถึง สายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ พี่วิณณ์ไม่อาจคืนมาได้อีกแล้ว แต่ใครเล่าจะนึก ... อุบัติเหตุ ... สิ่งนี้นอีกครั้ง กลับทำให้สายน้ำย้อนหวนคืน
ฉัน คือ ภูตน้ำ ผู้ควบคุมสายน้ำ กระแสธารในเงื้อมมือของเจ้าหล่อนหมุนวน และ ทำได้กระทั่งไหลย้อนกลับ ผู้หญิงชุดขาวหน้าตางดงามคนนั้นกล่าว เธอยังไม่ตาย แต่อยู่ระหว่างความเป็นและความตาย จิตสุดท้ายนำเธอมาอยู่ทีนี่ เธอต้องการพบเขาอย่างนั้นหรือ คนรักของเธอ ดวงตาของเจนนรีเบิ่งกว้าง เขาเป็นคนดีไม่ควรจะมาเจออะไรแบบนี้ หากเขายังอยู่โลกจะได้อะไรจากเขาอีกมาก และ ฉันก็รักเขามาก อย่างนั้นหรือ ? ภูตน้ำว่า มนุษย์ท้ายที่สุดก็รักตัวเองด้วยกันทั้งนั้น
แต่ฉันอยู่โดยไม่มีเขาไม่ได้ค่ะ ดวงตาของภูตสาวหรี่ลง เรื่องแบบนี้เจ้าตัวคงได้ยินมานักต่อนัก เธอผู้อยู่เหนือกาลเวลา วัฏสังสารผันผ่านไป พบเจอและจากพรากเป็นเรื่องที่แสนธรรมดา เมื่อไหร่จะเข้าใจกันเสียทีเล่า อย่างเธอคนนี้ก็ยังต้องการไขว่คว้าหากในสิ่งที่ผิดจากธรรมชาติอยู่นั่นเอง นะคะ .... ขอให้ฉันพิสูจน์ ให้ฉันเล่าให้คุณฟัง เรื่องราวความรักระว่างฉันและเขา เรื่องราวที่เป็นดุจดั่งพรหมลิขิต ยิ่งพูดยิ่งเล่ายิ่งเห็นภาพ ดวงตาก็ยิ่งแดงเรื่อเปี่ยมด้วยความรู้สึก
ฉันไม่ได้ขอเพื่อตัวเอง ฉันขอให้เขามีชีวิตอยู่ ขอเพื่อเขา .... ริมฝีปากภูตสาวยกขึ้นราวยิ้มเยาะ มนุษย์เอ๋ย มนุษย์ เอาสิ แต่มีข้อแม้นะ ภูตน้ำวางเงื่อนไขด้วยใบหน้าเรียบเฉย ได้สิ ฉันจะย้อนเวลากลับไป เขาจะยังมีชีวิต แต่เขาจะต้องไม่รักกับเธอ และ เธอต้องแลกสิ่งที่มีค่าที่สุดให้กับฉัน ไม่เช่นนั้นเขาจะตาย และ ฉัน ... จะเอาทุกอย่าง ... ทั้งหมด กลับคืน ยอมไหมล่ะ วินาทีที่เจนนรีรับคำ ... เหตุการณ์ทั้งปวงก็ไหลย้อนกลับพร้อมกับเงื่อนไขคำสัตย์ที่พร้อมผูกมัดเจนนรีไปตลอดกาล
การฝืนสัจธรรมสู่ความฝันครั้งที่ 2
คุ้มค่าหรือไม่
และมันจะนำสิ่งใดมาสู่เจนนรีและวิณณ์
เหมือนเราเคยรักกัน (กึ่งรีวิว) : Dream the second dream