ในวันที่หมองหม่น ก็ได้แคปออมนี่แหละ เยียวยาหัวใจ

ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด

อคติซ่อนเงื่อนอยู่ลึกใจ คอยบงการความนึกคิดอย่างเงียบงาย เหมือนหมอกหม่นปกคลุมอยู่วังวาย บดบังสายตาให้พร่าลาง บางครั้งเรามองโลกด้วยโทษทัณฑ์ ไม่ทันเห็นแสงงามที่วางว่าง เพียงเพราะใจถูกครอบครองด้วยอำพราง

ดั่งฉัน มั่นหมายและปองเธอละเมอ เผลอรักหมดใจ รักเธอเท่าไหร่ รักมากแค่ไหน โปรดอ่านใจ ของฉันดู หากฉันเป็นนก จะติดตามเมฆน้อย ที่ล่องลอย ลับไป ฟากฟ้า มืดมนเพียงไหน ไม่หวั่น หว

เมื่อคืนประทับใจ คุณชายรัชชานนท์มากครับ หลายกระทู้คงจะชื่นชมไปหมดแล้ว ผมขอนำเสนอเพลงแล้วกันครับ ผมจำเพลงนี้ได้ ^^ แต่จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร ร้องเพลงนี้อยู่เป็นเดือน (หวานเกิน) ^^ http://www.youtube.com

จะดีไหม ถ้าในตอนนี้ มีใครเป็นเพื่อนสักคน ปลอบโยน ให้คืนนี้ผ่านเลยไป

เคยเคียงร่วมรวมกันแสนอบอุ่น เคยเจือจุนให้สวยงามสร้างสีสัน เคยเกี่ยวโยงถักทอพร้อมเพรียงพลัน โครงสร้างนั้นต้องมีเรา..จึงสมบูรณ์ ใครกำกับให้เราพรากจากที่รัก ใครวางหลักจนวุ่นวายมิเกื้อหนุน ใครทิ้งใครไม่ห

แดนกันดารไกลลับสุดขอบฟ้า ล้วนพนาขุนเขาไศลศรี เถื่อนทุรนซับซ้อนซ่อนพงพี แต่ยังมีหมอชายแดนช่วยผู้คน แม้สุดแสนยากไร้แต่พยายาม ไม่ครั่นคร้ามทุกข์เข็ญเป็นมรรคผล แม้ผู้คนแร้นแค้นและทุกข์ทน ยังดั้งด้นบุกป่า

วันนี้ฉันยังยืนอยู่ตรงนี้ บนทางฝันที่ยังมีขวากหนาม แม้ลำบากแต่ใจยังงดงาม เพราะทุกความพยายามมีเธอรอ ไม่ใช่เพียงคำรักที่พูดง่าย แต่คือหมายจะสร้างฝันให้พอ ให้เธอได้ยิ้มอย่างสุขสอ เมื่อวันหนึ่งที่เราสองอ

รักไม่รู้ดับ   ถึงสิ้นวิญญาณกี่ครั้ง    ยังรักใจที่ยังผูกสมัคร  ชิดใกล้หากไร้ซึ่งจันทร์ทัก  หาหวั่นเพราะว่ามีเธอได้   อยู่ข้างเคียงครอง&nbs