คือเรื่องมีอยู่ว่าเงินของป้าคนสนิทที่ทำงานหายในห้องพักพนักงานแล้วหนูน่าจะโดนสงสัย(เพราะป้าเขาไม่พูดอะไรนอกจากทำตัวแปลกไป)
ในห้องนั้นมีกันอยู่4คน คือหนู ผัวป้า และลูกสาวป้า
วันนั้นหนูเดินไปถึงห้องก่อน หนูก็เดินไปยิบหมอนแล้วนอนตามปกติ แล้วผัวป้าก็เดินเข้ามาตามด้วยลูกสาวป้าแล้วก็ป้า
เขาก็นั้งกินข้าวกันส่วนหนูก็หลับไป ตอนใกล้บ่ายหนูได้ยินป้ากับลูกสาวคุยกันว่าตังค์หาย ป้าเขาถามลูกเขาว่าเอาไปรึป่าวลูกเขาก็บอกไม่ได้เอาไปเลยป้าเขาก็หาๆหนูเลยลุกขึ้นและเดินออกมาอยู่หน้าห้องเขาก็ซุบซิบๆกันแล้วลูกสาวเขาก็พูดว่าจะหายไปไหนอยู่กันแค่นี้ หนูก็ได้แต่เงียบโดยไม่พูดอะไรและดูท่าทีของพวกเขา หนูมั่นใจเลยว่าป้าสงสัยในตัวหนูแน่ๆ เพราะหนูเป็นคนอื่นแถมไปถึงห้องก่อนอีกTT แต่หนูคิดว่าเป็นฝีมือลูกเขาเพราะเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้วแค่ไม่ได้หายที่ห้องพักแต่เป็นที่บ้านเขาเองแล้วเป็นบัตรกดเงินป้าเขาเลยสงสัยลูกเขาแต่เขารักลูกเขามากนะไม่ว่าอะไรเลยทั้งที่รู้อยู่เต็มอก.... ตอนนั้นหนูก็ไม่ได้คิดว่าลูกเขาจะจะร้ายขนาดนั้นถึงขโมยบัตรของพ่อแม่ได้
แต่คราวนี้ไม่รู้ว่าป้าเขาจะคิดสงสัยในตัวลูกเขาไหม เพราะหนูดันเดินไปถึงห้องก่อนคนอื่น แต่ก็ไม่กี่นาทีเองแล้วคนก็เดินผ่านไปมาประตูก็ไม่ได้ปิด มันไม่มีทางที่หนูจะเอาไปได้เลยแต่ไม่รู้ป้าเขาจะคิดแบบนี้ไหม
ตอนแรกหนูอยากถามป้าว่า ป้าสงสัยในตัวของหนูรึป่าว ป้าคิดว่าคนอย่างหนูจะขโมยเงินของป้าไหม
ถ้าป้าคิดสงสัยในตัวหนู หนูอยากให้ป้าลองคิดดูว่าหนูเดือดร้อนเรื่องเงินไหมถึงจะเดือดร้อนทำไมหนูต้องขโมย? พี่ๆหนูก็มีแม่หนูก็มี หนูขอพวกเขาดีกว่ามาขโมยไม่ใช่หรอ หนูไม่ได้ฟุ้มเฟือยเหมือนลูกป้าไม่ได้เลวถึงขนาดขโมยเงินคนที่ดีกับหนูได้....... อยากพูดแบบนี้จังเลยTT แต่เขาจะเชื่อคนอื่นมากกว่าลูกตัวเองหรอคะหนูไม่รู้ต้องพูดอะไรออกไปเลยค่ะ แต่หนูไม่อยากให้ป้าเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวหนูเลย มีวิธีไหนจับผิดคนได้ไหมคะ ถ้ามีก็คงจะดีนะคะTT
ทำยังไงถึงจะจับผิดคนได้?
ในห้องนั้นมีกันอยู่4คน คือหนู ผัวป้า และลูกสาวป้า
วันนั้นหนูเดินไปถึงห้องก่อน หนูก็เดินไปยิบหมอนแล้วนอนตามปกติ แล้วผัวป้าก็เดินเข้ามาตามด้วยลูกสาวป้าแล้วก็ป้า
เขาก็นั้งกินข้าวกันส่วนหนูก็หลับไป ตอนใกล้บ่ายหนูได้ยินป้ากับลูกสาวคุยกันว่าตังค์หาย ป้าเขาถามลูกเขาว่าเอาไปรึป่าวลูกเขาก็บอกไม่ได้เอาไปเลยป้าเขาก็หาๆหนูเลยลุกขึ้นและเดินออกมาอยู่หน้าห้องเขาก็ซุบซิบๆกันแล้วลูกสาวเขาก็พูดว่าจะหายไปไหนอยู่กันแค่นี้ หนูก็ได้แต่เงียบโดยไม่พูดอะไรและดูท่าทีของพวกเขา หนูมั่นใจเลยว่าป้าสงสัยในตัวหนูแน่ๆ เพราะหนูเป็นคนอื่นแถมไปถึงห้องก่อนอีกTT แต่หนูคิดว่าเป็นฝีมือลูกเขาเพราะเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้วแค่ไม่ได้หายที่ห้องพักแต่เป็นที่บ้านเขาเองแล้วเป็นบัตรกดเงินป้าเขาเลยสงสัยลูกเขาแต่เขารักลูกเขามากนะไม่ว่าอะไรเลยทั้งที่รู้อยู่เต็มอก.... ตอนนั้นหนูก็ไม่ได้คิดว่าลูกเขาจะจะร้ายขนาดนั้นถึงขโมยบัตรของพ่อแม่ได้
แต่คราวนี้ไม่รู้ว่าป้าเขาจะคิดสงสัยในตัวลูกเขาไหม เพราะหนูดันเดินไปถึงห้องก่อนคนอื่น แต่ก็ไม่กี่นาทีเองแล้วคนก็เดินผ่านไปมาประตูก็ไม่ได้ปิด มันไม่มีทางที่หนูจะเอาไปได้เลยแต่ไม่รู้ป้าเขาจะคิดแบบนี้ไหม
ตอนแรกหนูอยากถามป้าว่า ป้าสงสัยในตัวของหนูรึป่าว ป้าคิดว่าคนอย่างหนูจะขโมยเงินของป้าไหม
ถ้าป้าคิดสงสัยในตัวหนู หนูอยากให้ป้าลองคิดดูว่าหนูเดือดร้อนเรื่องเงินไหมถึงจะเดือดร้อนทำไมหนูต้องขโมย? พี่ๆหนูก็มีแม่หนูก็มี หนูขอพวกเขาดีกว่ามาขโมยไม่ใช่หรอ หนูไม่ได้ฟุ้มเฟือยเหมือนลูกป้าไม่ได้เลวถึงขนาดขโมยเงินคนที่ดีกับหนูได้....... อยากพูดแบบนี้จังเลยTT แต่เขาจะเชื่อคนอื่นมากกว่าลูกตัวเองหรอคะหนูไม่รู้ต้องพูดอะไรออกไปเลยค่ะ แต่หนูไม่อยากให้ป้าเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวหนูเลย มีวิธีไหนจับผิดคนได้ไหมคะ ถ้ามีก็คงจะดีนะคะTT