ทำร้ายตัวเองจนเสพติดความเจ็บปวด

ผมขอออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ค่อยได้มาเขียนอะไรแบบนี้เลย ถ้ามันไม่ถูกหรือติดห้องผิดขออภัยมาด้วยนะครับ ขอแนะนำตัวเองนะครับ ผมอายุ21ปีแล้ว เรียนอยู่ครับ เรียนแบบกศน เน้นส่งงาน+ไปสอบ ส่วนงานก็มีถ่ายแบบร้านเสื้อผ้าแล้วก็ไปเป็นแบบวาดภาพนู๊ดและถ่ายแบบsexyครับ คือผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ เพราะเพื่อนตอนเรียนมัธยมก็ไปเรียนมหาัย ส่วนผมเรียนกศน.เลยไม่ได้เจอเพื่อนเลย ครอบครัวผมเป็นคนฐานะกลางครับ เมื่อไม่กี่ปีมานี้หใอบอกแม่ผมเสี่ยงจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่แม่ไม่ยอมไปรักษาเลยทำให้เวลาผมหนักใจไม่สามารถเล่าอะไรให้ท่านฟังได้ ส่วนผมกับพ่อก็เคยไม่คุยกับมาเกือบๆ6ปี เพิ่งได้กลับมาคุยไม่นานมานร้เองครับ เพราะท่านผิดหวังเรื่องที่ผมไม่ใช่ผู้ชาย ทำให้ผมกับที่บ้านมีช่องว่างกันเยอะมากๆเลยไม่ค่อยได้ปรึกษาอะไรพวกท่านเลย จนผมมีแฟน อายุน้อยกว่าผมประมาณปีนึงและคบกันจนมั่นใจเลยพาไปไหว้พวกท่าน

 และท่านก็โอเค ทั้งบ้านของผมและบ้านของเขาก็ค่อนข้างยอมรับความสัมพันธ์ของเรา จนแฟนพาเราย้ายไปอยู่กับครอบครัวของเขา(2018-ปัจุบัน) ที่บ้านเขาก็ต้อนรับผมดี เวลาไปไหนมาไหนผมก็พยายามดูแลครอบครัวเขา และเราจะไปทานข้าวกับที่บ้านผมทุกอาทิตย์ครับ ทุกคนอาจมองว่าชีวิตเราดูปกติดีใช่ไหม แต่จริงๆแล้วเวลาผมมีปัญหาผมไม่สามารถระบายกับใครได้จริงๆ ผมใช้วิธีการแอบทำร้ายตัวเองมาโดยตลอด เริ่มจากการหยิกตัวเอง ดึงผมแรงๆ เริ่มหนักขึ้นเป็นตบหน้าตัวเอง จนช่วงปีหลังๆกลายเป็นกรีดตามร่างกายทั้งแขนทั้งขาตัวเอง โดยที่ผมไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้ โดยเฉพาะครอบครัวของผม ผมเลยทำได้แค่ใส่เสื้อผ้าปิดตัวเองแล้วออกไปทำตัวปกติเวลาต้องเจอที่บ้าน จนกลางปีที่แล้วผมตัดสินใจไปพบแพทย์ด้วยตัวเอง เดินทางไปคนเดียวครับ แต่สิ่งที่ผมเจอคือหมอดูไม่เป็นมิตรเลยเค้าคอยจี้ถามผมเรื่อยๆ จนผมอึดอัดเขาก็ยังจะจี้ถามแล้วพูดกดดันผม จนไปรอบสองรอบสามหมอขอดูแขนพอเขาเห็นว่าผมทำร้ายร่างกายตัวเอง เค้าก็ให้ยามาเพิ่มอีกแล้วขู่ว่าถ้ารอบถ้าผมมาแล้วเป็นแบบนี้เขาจะให้พักที่รพ. ผมเลยตัดสินใจไม่ไปหาหมอต่อ+กับช่วงนั้นจิตใจเริ่มดีขึ้น แฟนผมที่เจ้าชู้ก็เริ่มเอาใจใส่ผมมากขึ้น เลยคิดว่าผมสามารถรักษาอาการนี้เองได้ จนช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาผมจับได้ว่าเขาแอบไปหาคนอื่น ผมเครียดมากจนแอบนั่งกรีดแขนของตัวเองทั้งสองข้าง เริ่มกินยาทุกอย่างที่หยิบได้ เขากลับมาเจอผมตอนเป็นแบบนั้นเค้าเสียใจแล้วขอโทษผม แต่ตั้งแต่ตอนนั้นผ่านมาสามสี่วันนี้ผมไม่สามารถนอนหลับได้เลย เพราะทุกครั้งที่นอนหลับผมจะเห็นภาพเค้าไปมีคนอื่นตลอด และทุกครั้งที่ใจผมฟุ้งซ่านผมจะใช้วิธีกรีดแขนตัวเองตลอดให้ใจมันสงบ และผมแทบไม่ได้ทานข้าวเลยเพราะไม่รู้สึกหิว พอวันนี้ผมอยู่คนเดียว ผมรู้สึกกลัวตัวเองมากๆเลยครับ กลัวสิ่งที่ตัวเองทำมากๆ ทั้งๆที่ี่เวลาผใอยู่กับเพื่อนๆผมเป็นคนที่ร่าเริ งยิ้มมตลอดเวลาคอยมอบพลังบวกให้เพื่อนๆแต่ไม่สามารถทำแบบนั้นให้กลับตัวเองได้เลยครับ ผมจะเป็นบ้าไหมครับ เพราะผมจะพกคัตเตอร์ตลอดเวลาถ้าเครียดมากๆก็มีแอบกรีดแขนตัวเองตลอดเลย ผมขอเล่าแบบย่อๆนะครับ กลัวมันยาว