แด่ อุ้ม BNK48 และ ณัชชา กฤษฎาสิมะ

กลับมาถึงบ้านด้วยความรู้สึกที่หน่วงๆ 
ไปร่ำลาน้องมาแล้วในรอบพิเศษ แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองพูดได้ไม่ดีเลย
มีคำเป็นล้าน แต่พูดออกมาไม่ได้ (มีเดดแอร์ด้วย)
ที่มีเดดแอร์เพราะไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ภายในเวลาที่จำกัด
จนน้องถามว่า "พี่จะพูดอะไรอีกมั้ยคะ" 555 พี่ขอโทษนะ หัวพี่มันทื่อมากจริงๆ

น้องเป็นคนที่ 2 ที่ผมไปจับมือรอบพิเศษ (ก่อนหน้านี้เคยจับมือรอบพิเศษรอบเดียวกับเมมรุ่น 1 ตอนโชนิจิ) 
และเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่ตอนทูช็อตริเวอร์รอบแรกสุดที่ผมอยู่จนจบ
ด้วยภาระส่วนตัวที่มากขึ้น ทำให้ผมใช้เวลาอยู่ในงานจับมือได้น้อยลง
แต่ครั้งนี้ ผมไม่สามารถผลัดวันประกันพรุ่ง เหมือนอย่างเคยได้อีกแล้ว
น่าเสียดาย ที่ผมทำมันได้ไม่ดี กับการร่ำลาเกคิโอชิของผม

ถึง อุ้ม BNK48

ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา ที่มากดไลค์คอมเม้นต์พี่ในไอจีตั้งแต่วันแรกๆ จนถึงวันท้ายๆ ของการเป็นเมมเบอร์
แม้ว่าจะยุ่งเรื่องเรียนและเรื่องงานขนาดไหน หากมีเวลาว่าง น้องก็จะมาไลค์คอมเม้นต์แฟนคลับอยู่เสมอ
เชื่อว่าคนที่โอชิน้องทุกคนก็สัมผัสได้ ถึงความใส่ใจของน้องที่มีต่อแฟนคลับ

ขอบคุณที่เป็นรอยยิ้มให้กันตลอดมา แม้ว่าจะต้องเจอความยากลำบาก ระหว่างการไปเรียน กับไปซ้อม มากขนาดไหน
(หลายคนคงรู้แล้วว่าน้องเคยเรียนสารสาสน์วิเทศน์ร่มเกล้า และผมก็อยู่แถวนั้น
ซึ่งช่วงเวลาเลิกงาน จากที่นั่นไป เดอะ มอลล์ บางกระปิ มันสาหัสมากๆ ยิ่งช่วงนี้ ทำรถไฟฟ้านี่ รถแทบไม่กระดิก)

เคยดูไลฟ์อุ้ม อุ้มบอกว่า ต้องลาออกจาก รร. ในช่วงที่มีคอนเสิร์ตเลือกตั้ง เพื่อแบ่งเวลามาอ่านหนังสือสอบเทียบ
แน่นอน ถ้าเป็นผม เมื่อมีทางแยกให้ต้องเลือกอีก ระหว่างเรียน กับการเป็นไอดอล ผมก็ต้องเลือกต่างจากครั้งแรก 
ด้วยคณะเรียนที่หนัก ผมคงไม่หวังให้อุ้มทำทั้ง 2 อย่างควบคู่กันไป เพราะถ้าน้องเรียนไม่ไหวจนต้องซิ่ว ก็จะเสียเวลาน้องไปอีก
ดังนั้น ผมคิดว่าตัวเลือกนี้ เหมาะสมกับน้องที่สุดในเวลานี้แล้ว ผมถึงไม่เสียใจเลย ที่น้องเลือกเรียนไว้ก่อน
(แค่เสียดาย ที่น้องได้แกรดไป เพราะถ้าอยู่ต่อ น้องก็ยังเติบโตไปได้อีก ตามความเห็นผมนะ)
และผมคิดว่า อุ้ม ทำหน้าที่สมาชิกของ BNK48 ได้อย่างดีเยี่ยมจนถึงวันสุดท้าย น้องไม่มีอะไรต้องติดค้างอีกแล้ว

ถึง น้องณัชชา

ยินดีด้วยอีกครั้งกับเฟรชชี่นะ เข้าใจว่าคณะนี้เรียนหนักมากๆ แต่น้องเก่งอยู่แล้ว น้องจะผ่านไปได้ด้วยดี
จากนี้ไป นึกถึงตัวเองให้มากๆ ที่ผ่านมา น้องนึกถึงแต่คนอื่นมามากแล้ว วันพรุ่งนี้ไปจะเป็นอนาคตของน้อง
เก็บเรื่องราวดีๆ ไว้เป็นความทรงจำ เรื่องร้ายๆ ให้เป็นประสบการณ์ พี่เชื่อว่าน้องกำลังเติบโตอย่างแข็งแกร่งขึ้นไปอีก
"ขอให้เรียนจบนะ" ประโยคสุดท้ายก่อนออกจากเลน พี่หมายความว่างั้นจริงๆ นะ
พี่และแฟนคลับ อยากเห็นความสำเร็จของเธอ ทั้งในรั้วมหาวิทยาลัย และก้าวต่อๆ ไปในชีวิตนะ

"ถ้าหากว่าเธอฟังอยู่อยากให้รู้ว่าคิดถึง
และถ้าเธอฟังอยู่อยากให้รู้ว่าฉันรอ
ไม่ว่านานเท่าไหร่ใจฉันยังเฝ้าขอให้สักวัน
เรากลับมาพบกัน"

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่