สวัสดีค่ะ....
เราชื่อ เอยนะคะ(นามสมมุติ) ตั้งใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่ออยากขอแนวทาง แนวความคิด และมุมมองของแต่และคนในการรับมือกับความคิดที่วนๆอยู่ในหัว
ขอเล่าความหลังกับปัญหาความรักที่ตัวเราเคยเจอมาเลยนะคะ
เรามีแฟนเป็นทอมค่ะ เขาชื่อ มาย เราเริ่มคบกันตั้งแต่เราอยู่ ม.4 เค้ามาตามจีบเรานานมาก ตั้งแต่ช่วงม.2 ม.3 จนเราเห็นความพยายามของเค้า ก็เลยตัดสินใจยอมเป็นแฟน เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวันจนกระทั่งเข้ามหาลัยก็ให้เค้ามาอยู่กับเราที่บ้านเพราะสะดวกกับการเดินทางไปเรียน เราทำทุกๆอย่างด้วยกันทุกวัน ไปเที่ยว ไปเรียน เจอความทุกข์ ความสุขร่วมกันตลอด รักของเรายาวนานมากจนกระทั่งเราทั้งคู่ขึ้นมหาลัยปี3เทอม 2 ส่วนเรามีโอกาสได้ทุนไปฝึกงานต่างประเทศ 4เดือน เค้าโดนรีไทร์เพราะเกรดไม่ดี เค้าก็ตัดสินใจกลับไปขายของที่บ้าน(ที่บ้านเค้าอยู่ติดแหล่งท่องเที่ยว เเละศาลเจ้า เค้าไปขายของเซ่นไหว้ที่ศาลเจ้า) พอช่วงเราไปฝึกงานเเรกๆเค้าก็ยังโทรหา แต่พอหลังจากนั้นประมาน1 อาทิตย์ เค้าก็เปลี่ยนไป ทุกอย่างกลายเป็นหนังคนละม้วน เค้าไม่โทรหา ไม่ทักไลน์ ไม่ลงรูปคู่ เค้าทิ้งเราไว้ข้างหลังจนเราเองก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น เราอยู่ไกลบ้านจะไปหาใครก็ไม่ได้ คิดถึงพ่อแม่ และครอบครัวมากๆ ร้องไห้ทุกวัน มันเหมือนการอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ จนวันนึงเราเริ่มเอะใจว่าเค้ามีคนอื่น(ตั้งแต่คบกันมา เค้ามักนอกใจเราอยู่เกือบตลอด พอเราจับได้เค้าก็เลิก) เรามีรหัสเฟสเค้า ก็เข้าไปดูว่าเค้าคุยกับใครจนกระทั่งเห็นการค้นหานึงเป็นเฟสของผู้ชาย ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ใครแต่เป็นคนที่ขายของอยู่ข้างๆร้านเค้า เท่าที่เรารู้คือผู้ชายคนนี้มีลูกติด และมีภรรยาใหม่ เราก็ถามเค้าว่าทำไมถึงค้นหาเฟสคนนี้บ่อยจัง คำตอบที่ได้ก็ตอบมาแค่ว่าไม่มีอะไร เราสังเกตว่าเค้าเริ่มฟังเพลงแอบรักบ่อยขึ้น ดูจากการเสริชเพบงในยูทูปที่เค้เสริช[เราใช้ Account G-mail เดียวกัน] จนกระทั่งวันนึง เราจำได้ว่าเรากำลังจะพิมเข้าทรานสเลทในGoogle เรากำลังจะพิมพ์ เเต่ตรงช่องค้นหาขึ้นประวัติการค้นหาว่า "การกินยาคุมครั้งแรก" และ "การโดนเอาครั้งแรกจะท้องหรือไม่" เราใจสลายเลยจริงๆ เราถามเค้า เค้าก็อ้างว่าคนนู้นยืมไป คนนี้ยืมไป เราใช้ชีวิตเหมือนคนเจ็บปวดทุกๆวัน ร้องไห้แทบทุกวัน กินเหล้า สูบบุหรี่ เราเสียความเป็นตัวเองไปเลยจริงๆ เราปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป เพราะเราคิดว่าเราอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตเรารักเค้ามาก จนมาถึงก่อน 1วันเรากลับไทย เราโทรวิดีโอหาเค้าช่วงกลางคืน เค้ารับสายวิดีโอแต่เค้าไม่อยู่บ้าน... เค้าอยู่กับผู้ชายคนนั้นที่บ้าน เเต่เค้าก็ยังโกหกเราว่าเค้าไปนอนบ้านผู้หญิงที่เป็นแฟนเก่า เราเองก็โง่เชื่อและให้อภัย.
พอเรากลับมา เค้าก็แยกออกไปเราก็เจอกันบ้างไม่เจอบ้าง เพราะบางวันเค้าก็นอนบ้านเค้า (บ้านเค้ากับเราขับมอไซต์มาหากันได้ประมาน15นาที) เรามีความรู้สึกว่าเค้าเริ่มเปลี่ยนไป จากปกติเคยมานอนกับเราทุกวัน ก็กลายเป็นไม่มา จะมาเเค่เวลาไม่มีเงินมาขอเงินเรา จนวันนึงเราขอไปขายของกะเค้าด้วย ใจเราเองมันตะหงิดตั้งแต่เแรกว่าเค้าต้องมีอะไรปิดบัง เราให้เค้าออกไปขายของก่อนและขอเข้าบ้านเพราะอ้างว่าปวดท้อง เราขึ้นมาบนห้องเค้า เราค้นลิ้นชักเสื้อผ้า เราเจอยาคุมรายเดือน 1แผงและที่ตรวจครรภ์ เราชอคมาก เสียใจมาก เราเรียกเค้ามาเคลีย เราเองบอกกะเขาว่าให้ไปบอกผู้ชายคนนั้นได้มั้ยว่าจะดูแล และรักเค้าคนเดียว(นางเอกมาก😂) ผู้ชายคนนั้นมีลูกติด 1คน และมีภรรยาที่เป็นคนใหม่อยู่บ้านเดียวกัน เรารู้มาเพราะตัวเค้าเองเล่าให้ฟังว่า เวลาเค้าจะไปนอนบ้านผู้ชายคนนั้นก็ต้องรอให้ภรรยาเค้า เข้ากะดึก โดยที่แม่ของผู้ชายก็รับรู้ว่าเค้าไปนอน แต่ยินยอมเพราะสนิทกันกับแม่ของผู้ชาย เวลาจะไปไหนมาไหนด้วยกันก็แยกกันไป และตามไปกันที่อื่น. เค้าบอกกะเราว่า เขาขอโทษที่เค้ารักเราคนเดียวไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษที่ไม่ได้มีเราในหัวใจ เราจำได้ดีว่าตอนเลิกกะเค้าเราเก็บตัว ไม่กินข้าว อยู่ในห้อง 3วัน ทรมารมากคิดจะฆ่าตัวตายหลายรอบจริงๆ
แต่ก็ได้สติและกำลังใจที่ดีทำให้เราตัดสินใจจะเดินหน้าต่อ... ตอนนี้เรื่องของเรากับเค้าจบไป2ปีแล้ว ปัจจุบันตัวเราเองมีแฟนใหม่เป็นผู้ชาย😊 ส่วนเค้าก็ยังคงแอบเจอกับผู้ชายคนนั้นอยู่และไม่ได้เลิกลากันไป...
เราไม่ได้รักเค้าแล้ว แต่เรารู้สึกว่าเรายังเจ็บปวดกับเรื่องนี้เสมอทุกๆครั้งที่เรานึกถึง เรายังร้องไห้บ้าง และรู้สึกกลัวในความรักเป็นบางครั้ง สภาพจิตใจเราไม่ได้ดีขึ้น100%
เราอยากแบ่งปันเรื่องราวนี้ให้กับหลายๆคนที่เจอปัญหาเหมือนกับเรา เราอยากได้แนวคิดในการใช้ชีวิตให้ตัวเราเองไม่ต้องจมปลักกับเรื่องร้ายๆ ที่ตามกัดกินเรามาตลอด เราอยากลืมเรื่องนี้ให้หมดจริงๆ ใครพอจะมีแนวทางแก้ไขได้บ้างมั้ยคะ เราอยากลืมจริงๆ.........
เราควรไปตรวจสุขภาพจิตด้วยจะดีมั้ย แนะนำหน่อยนะคะ เรื่องนี้มีผลกับสุขภาพจิตเราจริงๆ
ความรักมีผลกับใจคนมากแค่ไหน???
เราชื่อ เอยนะคะ(นามสมมุติ) ตั้งใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่ออยากขอแนวทาง แนวความคิด และมุมมองของแต่และคนในการรับมือกับความคิดที่วนๆอยู่ในหัว
ขอเล่าความหลังกับปัญหาความรักที่ตัวเราเคยเจอมาเลยนะคะ
เรามีแฟนเป็นทอมค่ะ เขาชื่อ มาย เราเริ่มคบกันตั้งแต่เราอยู่ ม.4 เค้ามาตามจีบเรานานมาก ตั้งแต่ช่วงม.2 ม.3 จนเราเห็นความพยายามของเค้า ก็เลยตัดสินใจยอมเป็นแฟน เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวันจนกระทั่งเข้ามหาลัยก็ให้เค้ามาอยู่กับเราที่บ้านเพราะสะดวกกับการเดินทางไปเรียน เราทำทุกๆอย่างด้วยกันทุกวัน ไปเที่ยว ไปเรียน เจอความทุกข์ ความสุขร่วมกันตลอด รักของเรายาวนานมากจนกระทั่งเราทั้งคู่ขึ้นมหาลัยปี3เทอม 2 ส่วนเรามีโอกาสได้ทุนไปฝึกงานต่างประเทศ 4เดือน เค้าโดนรีไทร์เพราะเกรดไม่ดี เค้าก็ตัดสินใจกลับไปขายของที่บ้าน(ที่บ้านเค้าอยู่ติดแหล่งท่องเที่ยว เเละศาลเจ้า เค้าไปขายของเซ่นไหว้ที่ศาลเจ้า) พอช่วงเราไปฝึกงานเเรกๆเค้าก็ยังโทรหา แต่พอหลังจากนั้นประมาน1 อาทิตย์ เค้าก็เปลี่ยนไป ทุกอย่างกลายเป็นหนังคนละม้วน เค้าไม่โทรหา ไม่ทักไลน์ ไม่ลงรูปคู่ เค้าทิ้งเราไว้ข้างหลังจนเราเองก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น เราอยู่ไกลบ้านจะไปหาใครก็ไม่ได้ คิดถึงพ่อแม่ และครอบครัวมากๆ ร้องไห้ทุกวัน มันเหมือนการอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ จนวันนึงเราเริ่มเอะใจว่าเค้ามีคนอื่น(ตั้งแต่คบกันมา เค้ามักนอกใจเราอยู่เกือบตลอด พอเราจับได้เค้าก็เลิก) เรามีรหัสเฟสเค้า ก็เข้าไปดูว่าเค้าคุยกับใครจนกระทั่งเห็นการค้นหานึงเป็นเฟสของผู้ชาย ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ใครแต่เป็นคนที่ขายของอยู่ข้างๆร้านเค้า เท่าที่เรารู้คือผู้ชายคนนี้มีลูกติด และมีภรรยาใหม่ เราก็ถามเค้าว่าทำไมถึงค้นหาเฟสคนนี้บ่อยจัง คำตอบที่ได้ก็ตอบมาแค่ว่าไม่มีอะไร เราสังเกตว่าเค้าเริ่มฟังเพลงแอบรักบ่อยขึ้น ดูจากการเสริชเพบงในยูทูปที่เค้เสริช[เราใช้ Account G-mail เดียวกัน] จนกระทั่งวันนึง เราจำได้ว่าเรากำลังจะพิมเข้าทรานสเลทในGoogle เรากำลังจะพิมพ์ เเต่ตรงช่องค้นหาขึ้นประวัติการค้นหาว่า "การกินยาคุมครั้งแรก" และ "การโดนเอาครั้งแรกจะท้องหรือไม่" เราใจสลายเลยจริงๆ เราถามเค้า เค้าก็อ้างว่าคนนู้นยืมไป คนนี้ยืมไป เราใช้ชีวิตเหมือนคนเจ็บปวดทุกๆวัน ร้องไห้แทบทุกวัน กินเหล้า สูบบุหรี่ เราเสียความเป็นตัวเองไปเลยจริงๆ เราปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป เพราะเราคิดว่าเราอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตเรารักเค้ามาก จนมาถึงก่อน 1วันเรากลับไทย เราโทรวิดีโอหาเค้าช่วงกลางคืน เค้ารับสายวิดีโอแต่เค้าไม่อยู่บ้าน... เค้าอยู่กับผู้ชายคนนั้นที่บ้าน เเต่เค้าก็ยังโกหกเราว่าเค้าไปนอนบ้านผู้หญิงที่เป็นแฟนเก่า เราเองก็โง่เชื่อและให้อภัย.
พอเรากลับมา เค้าก็แยกออกไปเราก็เจอกันบ้างไม่เจอบ้าง เพราะบางวันเค้าก็นอนบ้านเค้า (บ้านเค้ากับเราขับมอไซต์มาหากันได้ประมาน15นาที) เรามีความรู้สึกว่าเค้าเริ่มเปลี่ยนไป จากปกติเคยมานอนกับเราทุกวัน ก็กลายเป็นไม่มา จะมาเเค่เวลาไม่มีเงินมาขอเงินเรา จนวันนึงเราขอไปขายของกะเค้าด้วย ใจเราเองมันตะหงิดตั้งแต่เแรกว่าเค้าต้องมีอะไรปิดบัง เราให้เค้าออกไปขายของก่อนและขอเข้าบ้านเพราะอ้างว่าปวดท้อง เราขึ้นมาบนห้องเค้า เราค้นลิ้นชักเสื้อผ้า เราเจอยาคุมรายเดือน 1แผงและที่ตรวจครรภ์ เราชอคมาก เสียใจมาก เราเรียกเค้ามาเคลีย เราเองบอกกะเขาว่าให้ไปบอกผู้ชายคนนั้นได้มั้ยว่าจะดูแล และรักเค้าคนเดียว(นางเอกมาก😂) ผู้ชายคนนั้นมีลูกติด 1คน และมีภรรยาที่เป็นคนใหม่อยู่บ้านเดียวกัน เรารู้มาเพราะตัวเค้าเองเล่าให้ฟังว่า เวลาเค้าจะไปนอนบ้านผู้ชายคนนั้นก็ต้องรอให้ภรรยาเค้า เข้ากะดึก โดยที่แม่ของผู้ชายก็รับรู้ว่าเค้าไปนอน แต่ยินยอมเพราะสนิทกันกับแม่ของผู้ชาย เวลาจะไปไหนมาไหนด้วยกันก็แยกกันไป และตามไปกันที่อื่น. เค้าบอกกะเราว่า เขาขอโทษที่เค้ารักเราคนเดียวไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษที่ไม่ได้มีเราในหัวใจ เราจำได้ดีว่าตอนเลิกกะเค้าเราเก็บตัว ไม่กินข้าว อยู่ในห้อง 3วัน ทรมารมากคิดจะฆ่าตัวตายหลายรอบจริงๆ
แต่ก็ได้สติและกำลังใจที่ดีทำให้เราตัดสินใจจะเดินหน้าต่อ... ตอนนี้เรื่องของเรากับเค้าจบไป2ปีแล้ว ปัจจุบันตัวเราเองมีแฟนใหม่เป็นผู้ชาย😊 ส่วนเค้าก็ยังคงแอบเจอกับผู้ชายคนนั้นอยู่และไม่ได้เลิกลากันไป...
เราไม่ได้รักเค้าแล้ว แต่เรารู้สึกว่าเรายังเจ็บปวดกับเรื่องนี้เสมอทุกๆครั้งที่เรานึกถึง เรายังร้องไห้บ้าง และรู้สึกกลัวในความรักเป็นบางครั้ง สภาพจิตใจเราไม่ได้ดีขึ้น100%
เราอยากแบ่งปันเรื่องราวนี้ให้กับหลายๆคนที่เจอปัญหาเหมือนกับเรา เราอยากได้แนวคิดในการใช้ชีวิตให้ตัวเราเองไม่ต้องจมปลักกับเรื่องร้ายๆ ที่ตามกัดกินเรามาตลอด เราอยากลืมเรื่องนี้ให้หมดจริงๆ ใครพอจะมีแนวทางแก้ไขได้บ้างมั้ยคะ เราอยากลืมจริงๆ.........
เราควรไปตรวจสุขภาพจิตด้วยจะดีมั้ย แนะนำหน่อยนะคะ เรื่องนี้มีผลกับสุขภาพจิตเราจริงๆ