ตอนนี้เจ้าของกระทู้อาจมาเล่าเร็วไปหน่อยเพราะอันที่จริงใกล้จบม.4แล้ว อีกไม่กี่สัปดาห์ที่ตั้งกระทู้ว่านรกรั้วโรงเรียนหญิงล้วนเพราะมีเรื่องที่ทำให้ถูกบลูลี่ เริ่มแรกเราเคยอยู่โรงเรียนสหะมาก่อนตอนม.ต้น เอาจริงๆเราเป็นเด็กร่าเริงยิ้มง่าย มีความมั่นใจสูงพอตัว และเกรดเฉลี่ยก็ค่อยข้างดีตอนจะจบม.3 เคยพูดกับเพื่อนสนิทไว้ว่าเราไปอยู่โรงเรียนหญิงด้วยกันเถอะ ที่นี้ครูดีการเรียนการสอนถือเป็นอันดับ 2 ของจังหวัดเลยนะ (ที่จริงเราติดสคว.ที่โรงเรียนเดิมแล้วเพราะสอบก่อน)เราเลยไปสอบห้องธรรมดาเพื่อนสนิทเราด้วยความนางเป็นคนขี้เกียจเลยขออยู่โรงเรียนเก่าดีกว่า เราซึ่งสอบติดแล้วก็ดีใจเพราะเป็นโรงเรียนสตรีอันดับ 1 ในจังหวัด ด้วยความเห่อเลยสมัคร ตอนแรกที่เข้ามาดีทุกอย่างแต่พอผ่านไปสักพักด้วยความเป็นคนเข้ากันคนง่ายเลยมีเพื่อนเร็วตอนแรกมีเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันอยู่ 6 คน แต่เริ่มมาสังเกตตัวเองเพราะเราเข้ากับเพื่อนบ้างคนไม่ได้เลยนี้ก็ผ่านมา 2 เดือนแล้วเลยคิดว่าคงยังไม่ชินแต่จุดแตกหักที่ทำให้โดนเพื่อนในห้องบลูลี่เลยคือเรื่องกีฬาสีค่ะ คือเราบอกก่อนเลยนะว่าบ้านเราฐานะค่อยข้างยากจนบ้างวันไม่มีเงินมารร.บ้างแต่เราไม่เคยน้อยใจเพราะคิดบวกตลอด ช่วงปิดเทอมจะมีพี่สตาฟมาพาซ้อมพาเหรดค่ะ วันแรกเราไม่ได้ไปเพราะเราไม่มีตังค่ารถสายวันที่ 2 เราเลยไปซ้อมไม่มีอะไรผิดปกติแต่มาวันที่ 3 ป้าข้างบ้านแนะนำให้ไปทำงานกับเพื่อนป้าเรานี้ก็ดีใจจะได้มีเงินใช้แล้วโว้ยย งานคือพนักงานเสิร์ฟร้านอาหารค่ะค่าแรงต่อวัน วันละ 250 ค่ะ
เราให้เงินแม่ 150 ทุกวันหลังเลิกงานแต่งานนี้คือเข้างานบ่าย 2 เลิกงานเที่ยงคืน
แล้วเราต้องไปซ้อมพาเหรดตอน 8 โมงเลิก 5 โมงทุกวัน เราทำได้ประมาณสัปดาห์(ซ้อมพาเหรด)ด้วยความเราเป็นคนร่างเล็ก มันเลยเหนื่อยมากเลยขอว่าไปตอน 11 โมงแทนได้มั้ยแล้วขอกลับบ่าย 1 เพราะต้องรีบนั้งรถสายกลับบ้าน(ระยะทางบ้านห่างจากที่ซ้อม 4 โลได้ค่ะ)แล้วไปอาบน้ำเสร็จจะได้ไปทำงานต่อเลย ตอนแรกพี่เขากับเพื่อนไม่เข้าใจว่าจะมาทำไมเวลานั้นแล้วก็ประชด แซะบ้างล่ะ มันบันทอนจิตใจมาก เพื่อนเริ่มไม่เข้าหาเพราะเราซ้อมน้อยกว่าคนอื่น จนเราท้อทั้งใจและกายเลยขอทำงานดีกว่าเราไม่ไปซ้อมอีกเลย แล้วเพื่อนในห้องก็ทักแชทมาด่าทุกวันว่าชอบเอาเปรียบ ไม่สงสารเพื่อนหรอเพื่อนซ้อมทุกวัน แต่เราเป็นคนแคร์คำพูดมากเลยเก็บมาคิดตลอดจะลาออกจากงานก็กลัวทางบ้านไม่เงินใช้แล้ว เลยเลือกครอบครัวเพื่อหาเงิน เพื่อนยังคงทักแชทมาทางกลุ่มห้องมาตามด่าตลอดตอนนั้นยังไม่มีเพื่อนเข้าข้างสักคนเพราะกลัวมีปัญหา เดี๋ยวมาเล่าต่อพรุ่งนี้นะคะยังไม่จบค่ะนรกในรั้วโรงเรียนหญิงมีอีกเยอะ..,........
นรกรั้วโรงเรียนหญิง...
เราให้เงินแม่ 150 ทุกวันหลังเลิกงานแต่งานนี้คือเข้างานบ่าย 2 เลิกงานเที่ยงคืน
แล้วเราต้องไปซ้อมพาเหรดตอน 8 โมงเลิก 5 โมงทุกวัน เราทำได้ประมาณสัปดาห์(ซ้อมพาเหรด)ด้วยความเราเป็นคนร่างเล็ก มันเลยเหนื่อยมากเลยขอว่าไปตอน 11 โมงแทนได้มั้ยแล้วขอกลับบ่าย 1 เพราะต้องรีบนั้งรถสายกลับบ้าน(ระยะทางบ้านห่างจากที่ซ้อม 4 โลได้ค่ะ)แล้วไปอาบน้ำเสร็จจะได้ไปทำงานต่อเลย ตอนแรกพี่เขากับเพื่อนไม่เข้าใจว่าจะมาทำไมเวลานั้นแล้วก็ประชด แซะบ้างล่ะ มันบันทอนจิตใจมาก เพื่อนเริ่มไม่เข้าหาเพราะเราซ้อมน้อยกว่าคนอื่น จนเราท้อทั้งใจและกายเลยขอทำงานดีกว่าเราไม่ไปซ้อมอีกเลย แล้วเพื่อนในห้องก็ทักแชทมาด่าทุกวันว่าชอบเอาเปรียบ ไม่สงสารเพื่อนหรอเพื่อนซ้อมทุกวัน แต่เราเป็นคนแคร์คำพูดมากเลยเก็บมาคิดตลอดจะลาออกจากงานก็กลัวทางบ้านไม่เงินใช้แล้ว เลยเลือกครอบครัวเพื่อหาเงิน เพื่อนยังคงทักแชทมาทางกลุ่มห้องมาตามด่าตลอดตอนนั้นยังไม่มีเพื่อนเข้าข้างสักคนเพราะกลัวมีปัญหา เดี๋ยวมาเล่าต่อพรุ่งนี้นะคะยังไม่จบค่ะนรกในรั้วโรงเรียนหญิงมีอีกเยอะ..,........