นี้คือกระทู้แรกนะคะ ถ้ามีตรงไหนเขียนผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
คือเรารู้สึกว่างเปล่าค่ะ ไม่ได้คิดอะไรเลยพ่อก็รู้สึกปอดรั่วแต่ก็ทำการรักษาอยู่ค่ะ แล้วก็ลำไส้รั่วด้วยค่ะ แล้วแม่ก็เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ เป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะตอนนี้ก็กำลังรักษาอยู่ค่ะ พอแม่มีอะไรที่ไม่สบายใจก็จะชอบบ่นให้เราฟังตลอดค่ะตั้งแต่ที้ราขึ้นม.1เทอม2เราก็เริ่มหน้านิ่งตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ค่ะ ความรู้สึกมันว่างเปล่าค่ะจนตอนนี้กำลังขึ้นมา.3 แม่เรากับพ่อเราเป็นคนพูดดังค่ะพูดเรื่องเครียดกันแต่เราก็ทไเป็นไม่ได้ยิน และเครียดมาโดยตลอด จนมาถึงเมื่อวานก่อนค่ะ แม่เราบอกว่าตอนกลางคืนพ่อหายใจลำบากมากไปเลย(พ่อเราเป็นคนสูบบุหรี่จัดค่ะแล้วที่ลำไส้รั่วน่าเป็นเป็นเพราะพ่อชอบกินของแข็งๆและชอบดื่มค่ะ(พ่อเราเป็นคนอังกฤษค่ะชอบทำอะไรแบบนี้))แม่เราก็เครียดแทนพ่อเพราะว่าแม่พยายามพาพ่อไปโรคพยาบาลแล้วแต่พ่อบอกว่าไม่ไป พ่อชอบทำให้แม่เราเครียดค่ะ พ่อเราชอบออกไปเที่ยวทั้งๆที่แก่70+แล้วค่ะ แม่เราแค่อายุ40+เองค่ะ แล้วแม่ก็พูดกับพ่อในรถว่า ถ้าเธอตายเดี๋ยวฉันพาเธอไปทำงานศพเอง แล้วแม่ก็ชอบพูดกับเราว่าถ้าแม่ไม่อยู่ลูกจะดูแลตัวเองยังไงหรอ,ถ้าแม่ตายลูกอย่าคิดมากนะ แล้วพอออกจากรถมาเราพยายามกลั้นน้ำตาตัวเองไว้ค่ะเำราะไม่อยากให้พ่อกับแม่เห็นน้ำตาเรา อีกอย่างเราก็พึ่งทะเลาะกับพ่อไปเองค่ะ ความรู้สึกของเราตอนนี้มันว่างเผล่าค่ะอยากร้องไห้ อยากทำร้ายตัวเอง ตัดสินใจด้วยตัวเองๆม่ค่อยๆด้ขาดความมั่นใจค่ะ ไม่ค่อยยิ้มเลยค่ะ รู้สึกยิ้มยาก ๆม่อยากฝืนเลยค่ะแต่เรายิ้มไม่ได้จริงๆอีกอย่างความรู้สึกเราหงุดหงิดง่ายค่ะ นี้คืออาการอะไรหรอคะเราอยากรู้ค่ะ
รู้สึกตะวเองว่างเปล่า แต่ตัวอยากร้องไห้
คือเรารู้สึกว่างเปล่าค่ะ ไม่ได้คิดอะไรเลยพ่อก็รู้สึกปอดรั่วแต่ก็ทำการรักษาอยู่ค่ะ แล้วก็ลำไส้รั่วด้วยค่ะ แล้วแม่ก็เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ เป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะตอนนี้ก็กำลังรักษาอยู่ค่ะ พอแม่มีอะไรที่ไม่สบายใจก็จะชอบบ่นให้เราฟังตลอดค่ะตั้งแต่ที้ราขึ้นม.1เทอม2เราก็เริ่มหน้านิ่งตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ค่ะ ความรู้สึกมันว่างเปล่าค่ะจนตอนนี้กำลังขึ้นมา.3 แม่เรากับพ่อเราเป็นคนพูดดังค่ะพูดเรื่องเครียดกันแต่เราก็ทไเป็นไม่ได้ยิน และเครียดมาโดยตลอด จนมาถึงเมื่อวานก่อนค่ะ แม่เราบอกว่าตอนกลางคืนพ่อหายใจลำบากมากไปเลย(พ่อเราเป็นคนสูบบุหรี่จัดค่ะแล้วที่ลำไส้รั่วน่าเป็นเป็นเพราะพ่อชอบกินของแข็งๆและชอบดื่มค่ะ(พ่อเราเป็นคนอังกฤษค่ะชอบทำอะไรแบบนี้))แม่เราก็เครียดแทนพ่อเพราะว่าแม่พยายามพาพ่อไปโรคพยาบาลแล้วแต่พ่อบอกว่าไม่ไป พ่อชอบทำให้แม่เราเครียดค่ะ พ่อเราชอบออกไปเที่ยวทั้งๆที่แก่70+แล้วค่ะ แม่เราแค่อายุ40+เองค่ะ แล้วแม่ก็พูดกับพ่อในรถว่า ถ้าเธอตายเดี๋ยวฉันพาเธอไปทำงานศพเอง แล้วแม่ก็ชอบพูดกับเราว่าถ้าแม่ไม่อยู่ลูกจะดูแลตัวเองยังไงหรอ,ถ้าแม่ตายลูกอย่าคิดมากนะ แล้วพอออกจากรถมาเราพยายามกลั้นน้ำตาตัวเองไว้ค่ะเำราะไม่อยากให้พ่อกับแม่เห็นน้ำตาเรา อีกอย่างเราก็พึ่งทะเลาะกับพ่อไปเองค่ะ ความรู้สึกของเราตอนนี้มันว่างเผล่าค่ะอยากร้องไห้ อยากทำร้ายตัวเอง ตัดสินใจด้วยตัวเองๆม่ค่อยๆด้ขาดความมั่นใจค่ะ ไม่ค่อยยิ้มเลยค่ะ รู้สึกยิ้มยาก ๆม่อยากฝืนเลยค่ะแต่เรายิ้มไม่ได้จริงๆอีกอย่างความรู้สึกเราหงุดหงิดง่ายค่ะ นี้คืออาการอะไรหรอคะเราอยากรู้ค่ะ