สวัสดีค่ะ ที่มาตั้งกระทู้คำถามวันนี้ เพราะต้องการข้อคิดเห็นแลกเปลี่ยน และคำแนะนำค่ะ
อายุของเจ้าของกระทู้กำลังจะย่างเข้า 20 ในเดือนพฤษภาคม อาจจะดูยังเด็กสำหรับคนอื่นๆ แต่โดยส่วนตัวนั้นรู้สึกว่าชีวิตที่ใช้มา 20 กว่าปีนี้มันช่างยาวนานเหลือเกิน จนเกิดคำถามในหัวว่า "ทำไมมนุษย์เราถึงต้องเกิดมา และชีวิตที่เรากำลังดำรงอยู่นี้จริงๆมันคืออะไรกันแน่?"
เจ้าของกระทู้เกิดมา เข้าเรียนอนุบาล ประถม มัธยม และเรียนมหาวิทยาลัยเฉกเช่นผู้คนอื่นๆ และถ้าเป็นไปตามแบบแผนที่ถูกหล่อหลอมขึ้นมาในสังคม เมื่อเรียนจบ ก็หางานทำ เมื่อหางานทำได้ ก็เก็บเงิน ใช้ชีวิต บรรลุตามเป้าหมายที่ตัวเองประสงค์ไว้ จากนั้นเราก็แก่ตัวลง และหายไปจากโลกนี้
แล้วคำว่าใช้ชีวิตนี่ความหมายของสิ่งนั้นคืออะไรเหรอคะ?
การที่เรานำเงินที่ได้มาบรรลุประสงค์ตัวเองและผู้อื่น?
การที่เรามีชีวิตเพื่อสร้างสิ่งดีๆให้สังคมและโลก?
การที่เรามีความสุขในทุกๆวินาทีที่หายใจ?
เราต้องลืมตาขึ้นมาบนโลก หายใจ และทำกิจกรรมต่างๆตามสิ่งที่เราเรียกว่าแบบแผนของสังคม
เราต่างทำงานเพื่อเงิน สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาแต่มีอาณุภาพขนาดที่สามารถตัดสินความเป็นไปของชีวิตคนคนหนึ่งได้
เราต่างพบเจอผู้คนใหม่ๆ มีความผูกพันธ์ และลาจาก
เมื่อวานนี้นั่งอ่านหนังสือสอบไปก็มีความคิดว่า 'สุดท้ายสิ่งที่เรากำลังทำอยู่นี้ทำเพื่ออะไร และสิ่งที่ผู้คนต่างดิ้นรนขวนขวายเขาทำเพื่ออะไร'
ความคิดแนวนี้แวบเขามาในหัวบ่อยจนทำให้บางครั้งรู้สึกเบื่อหน่ายไปกับสิ่งรอบตัวและผู้คนรอบข้าง เบื่อหน่ายในชีวิตตัวเอง เบื่อหน่ายที่เราล้วนต้องขวนขวายไปกับกระแสสังคม
ในเมื่อเราลืมตา วันหนึ่งเราก็ต้องหลับตา
ทุกอย่างนี้ดูเหมือนจะวนอยู่ในลูปเดิมๆ นอกจากความรู้สึกเบื่อหน่ายแล้ว การใช้ชีวิตนี้ก็ดูสับสนและน่ากลัว
น่ากลัวที่ไม่สามารถนึกภาพตัวเองได้ว่าในวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอยู่จุดไหนของโลก
ทำให้รู้สึกเหมือนยังอยู่กับที่ท่ามกลางโลกที่กำลังหมุนรอบไปตามแกนของมัน
สรุปแล้วเราต่างเกิดมาใช้ชีวิตเพื่ออะไรเหรอคะ? และการใช้ชีวิตที่ว่านี้ ความหมายที่แท้จริงคืออะไร
อยากอ่านทุกความคิดเห็นมากเลยค่ะ เผื่อว่าตัวเจ้าของกระทู้เองจะได้มีมุมมองใหม่ๆ
ขอบคุณล่วงหน้าที่สละเวลามาอ่านกระทู้นะคะ
อะไรคือความหมายของการใช้ชีวิต?
อายุของเจ้าของกระทู้กำลังจะย่างเข้า 20 ในเดือนพฤษภาคม อาจจะดูยังเด็กสำหรับคนอื่นๆ แต่โดยส่วนตัวนั้นรู้สึกว่าชีวิตที่ใช้มา 20 กว่าปีนี้มันช่างยาวนานเหลือเกิน จนเกิดคำถามในหัวว่า "ทำไมมนุษย์เราถึงต้องเกิดมา และชีวิตที่เรากำลังดำรงอยู่นี้จริงๆมันคืออะไรกันแน่?"
เจ้าของกระทู้เกิดมา เข้าเรียนอนุบาล ประถม มัธยม และเรียนมหาวิทยาลัยเฉกเช่นผู้คนอื่นๆ และถ้าเป็นไปตามแบบแผนที่ถูกหล่อหลอมขึ้นมาในสังคม เมื่อเรียนจบ ก็หางานทำ เมื่อหางานทำได้ ก็เก็บเงิน ใช้ชีวิต บรรลุตามเป้าหมายที่ตัวเองประสงค์ไว้ จากนั้นเราก็แก่ตัวลง และหายไปจากโลกนี้
แล้วคำว่าใช้ชีวิตนี่ความหมายของสิ่งนั้นคืออะไรเหรอคะ?
การที่เรานำเงินที่ได้มาบรรลุประสงค์ตัวเองและผู้อื่น?
การที่เรามีชีวิตเพื่อสร้างสิ่งดีๆให้สังคมและโลก?
การที่เรามีความสุขในทุกๆวินาทีที่หายใจ?
เราต้องลืมตาขึ้นมาบนโลก หายใจ และทำกิจกรรมต่างๆตามสิ่งที่เราเรียกว่าแบบแผนของสังคม
เราต่างทำงานเพื่อเงิน สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาแต่มีอาณุภาพขนาดที่สามารถตัดสินความเป็นไปของชีวิตคนคนหนึ่งได้
เราต่างพบเจอผู้คนใหม่ๆ มีความผูกพันธ์ และลาจาก
เมื่อวานนี้นั่งอ่านหนังสือสอบไปก็มีความคิดว่า 'สุดท้ายสิ่งที่เรากำลังทำอยู่นี้ทำเพื่ออะไร และสิ่งที่ผู้คนต่างดิ้นรนขวนขวายเขาทำเพื่ออะไร'
ความคิดแนวนี้แวบเขามาในหัวบ่อยจนทำให้บางครั้งรู้สึกเบื่อหน่ายไปกับสิ่งรอบตัวและผู้คนรอบข้าง เบื่อหน่ายในชีวิตตัวเอง เบื่อหน่ายที่เราล้วนต้องขวนขวายไปกับกระแสสังคม
ในเมื่อเราลืมตา วันหนึ่งเราก็ต้องหลับตา
ทุกอย่างนี้ดูเหมือนจะวนอยู่ในลูปเดิมๆ นอกจากความรู้สึกเบื่อหน่ายแล้ว การใช้ชีวิตนี้ก็ดูสับสนและน่ากลัว
น่ากลัวที่ไม่สามารถนึกภาพตัวเองได้ว่าในวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอยู่จุดไหนของโลก
ทำให้รู้สึกเหมือนยังอยู่กับที่ท่ามกลางโลกที่กำลังหมุนรอบไปตามแกนของมัน
สรุปแล้วเราต่างเกิดมาใช้ชีวิตเพื่ออะไรเหรอคะ? และการใช้ชีวิตที่ว่านี้ ความหมายที่แท้จริงคืออะไร
อยากอ่านทุกความคิดเห็นมากเลยค่ะ เผื่อว่าตัวเจ้าของกระทู้เองจะได้มีมุมมองใหม่ๆ
ขอบคุณล่วงหน้าที่สละเวลามาอ่านกระทู้นะคะ