วาเลนไทน์ วายระทม

กระทู้สนทนา

แต่งกลอน วันวาเลนไทน์ บทกวี โคลงสี่สุภาพ

^{ช่วงนี้ข้าพเจ้าไม่ได้หนีไปไหน}
^{ที่ห่างเหินไปเพราะภารกิจสังสรรค์กวีกับเพชรรุ้งจักรวาล}

^{กว่าจะโดยสารเต่าหมูบินอวกาศด้วยความเร็วเสน่หา}

^{ตามล่าอมตะกวีในกระไอน้ำตานิรันดร ก็หมดแรงเสียแล้ว}

^{จึงไม่ค่อยได้แวะเวียนถนนแห่งความรักแห่งนี้}

^{นี่เทวดาให้ลาพักวันวาเลนไทน์ ถึงมาได้}

^{อนุสาวรีย์แห่งความคิดถึงทุกท่าน}
^{ยังผง่านสง่างามในแก่นกลางหัวใจข้าพเจ้า}
^{อยู่เสมอ เสมือน..อนุสรณ์ความรัก...}
^{แม้สายรุ้งทิวาวรรณกรรมกำลังสลายศิลป์รังสีก็ตาม...}