สวัสดีครับ ผมชื่อฝุ่น ผมมีเรื่องมาเล่าให้ฟังน้ะคับ เมื่อวันที่ 10 กพ. 2562. ที่ผ่านมาเร็วๆนี้ ผมได้ประสบอุบัติติเหตุ รถมอไซค์ ชนหมา (หมาตาย) ผมเจ็บหนัก ลุกขึ้นมาปิดกุญแจรถ แล้วนอนร้อง โอยๆ เจ็บมากคับ ยังดีที่ เพื่อนผมขี่รถตามมาหลัง2คน ได้ช่วยพยุงตัวผมซ้อนรถ แรกๆตามัว มึนๆ ตาลาย จนกระทั่ง ขีมาถึงหน้าบ้านเพื่อน ผมได้ลงจากรถ แล้วเพื่อนทั้งสอง พยุงตัวผมลงรถ ตอนนั้นผมหน้ามืด แบบหน้ามืดแล้วไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม ซักพักผม ไม่รู้สึกตัวแต่รับรู้ทุกอย่าง ไม่มีแรงหายใจ รับรู้รอบๆทุกอย่าง เหมือนกำลังจะสิ้นลมหายใจ เพื่อนก็เรียกผม (เฮ้ยๆ เป็นไรๆ พ่อมาช่วยฝุ่นที) เห็นเพื่อนบอกผมตาลอย ผมมั่นใจเลยว่าวินาทีนั้น ผมนี่แหละกำลังจะสิ้นลม ผมพยายามหายใจ แต่ทำไม่ได้ ผมกำลังจะตาย ซักพักผมเฮือกหายใจสุดท้าย พยายามไม่ยอมตาย ผมก็ได้สติแล้วกั้นใจหายใจเฮือกแรกก็ได้สติ ผมดีใจมากคับ ที่ผ่านความเป็นความตายมาได้ ตอนนั้นผมมั่นใจสุดๆ ว่านั้นแหละ อาการของคนสิ้นใจตาย ขอบคุณที่ มาฟังคับ การกำลังจะสิ้นใจตาย มันน่าหดหู่มากๆคับ หลังจากรักษาตัวแล้ว จะเป็นอีกคนเลยครับ. ปล.ความรู้สึกจะไม่กลัวความตายอีกต่อไป แต่จะกลัวไม่มีชีวิตอยู่เพื่อคนที่คุณรัก
มีเรื่องมาเล่าคับ กับการผ่านความตาย