สวัสดีค่ะคือ...
เมื่อวาน เราได้ทะเลาะกับแม่ อย่างรุงแรงมากค่ะ คือตั้งแต่เด็กเราโดนแม่ตีมาตลอดเวลาเราทำอะไรผิด อย่างตอนนั้นเราอยู่อ.1-3 เราได้ทำแจกันแม่แตก พอแม่มาเห็นก็โมโหมาก ตีเรา หยิกเราจนช้ำไปทัเงตัว กระถืบมีบ้าง พอไม่ได้ดั่งใจก็ว่าถีบตกเก้าอี้ ทุกวัน คนข้างบ้านก็รู้กันดี เวลาแม่เราด่าแล้วจะเสียงดังมากและชอบใช้คำพูดทำร้ายจิตใจเรามากอย่าง ถ้ากูฆ่าได้แล้วไม่ติดคุกกูฆ่าไปแล้ว ถ้ากูย้อนเวลาได้กูจะไม่เอาพ่อมคงเด็ดขาด ทั้งๆที่เราแค่ถามหาแก้วน้ำ เราอดทนมาโดยตลอด แต่พอนานเข้าก็เริ่มไม่ไหว วันนี้เกิดจากล้างห้องน้ำไม่สะอาด แล้วแม่หาว่าไม่สะอาด โกหกทำไม(ใช้คำหยาบคายนะคะ) เราก็บอกว่าไม่สะอาดก็บอกดีๆก็ได้ ไม่เห็นต้องด่าเลย แต่มันทำให้เขาคิดว่าเราเถียง ตอนนั้นเราอยู่ในช่วงติดแฟนด้วย เลยทำให้ดูเหมือนอยู่กับแฟนมากกว่า แล้วก็ด่าๆมากระชากเรา แล้วเราฟิวส์ขาดเลย เราเลยเผลอทำร้ายท่านไป เหตุการณ์มันรุนแรงมาก จนน้องชายต้องวิ่งมากุมตัวเราไว้ เราเหมือนคนขาดสติมากๆพอตั้งสติได้ก็คือเราได้ทำลงไปแล้ว
แม่:ขนาดนี้แล้วกล้าตีกูหรอ
เราก็ยืนนิ่งๆ เขาก็ใส่มารั่วๆ
เรา:แม่ไม่มีสิทธิ์มาตีหนู
แม่:กูมีสิทธิ์!!
เรา:ตามกฎหมายแล้วแม่ไม่มีสิทธิ์ หนูทนมาตลอดเลย
แม่:ถ้าขนาดนั้นเชิญออกจากบ้านกูไปเลย หลังจากนี้จะได้ไม่ต้องใช้คำว่าทน หลังจากนี้ตัดขาดกัน และไปอยู่ที่อื่นเลย กูจะไม่ส่งเสียอะไรอีกแล้ว
(ความจริงมีเยอะกว่านี้แต่สมองเราตอนนี้ จำได้แค่นี้) ตอนนั้นเราสำนึกและเสียใจมาก ร้องไห้กันทั้งคู่ เราเลยหันไปบอกกับน้องชายว่าพี่ทนไม่ไหวเลยทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ ห้ามทำแบบพี่นะ เเม่ก็หันไปโทรฟ้องกับพี่สาวเรา
แถมไล่เรานอนนอกห้องตอนนี้ เราคุยกับแฟน แฟนก็บอกให้ใจเย็นๆแล้วขอโทษแม่ เราทำแล้วแต่ท่านไม่ฟัง บอกอย่ามายุ่งกับกู กูไม่รับรู้
เราไม่รู้จะทำยังไง เครียดมาก แฟนก็บอกอย่าเครียดทำใจให้สงบแล้วผ่อนคลาย แล้วเคยคิดว่าจะทำบังไงต่อ เราก็รอจนตอนนี้ก็นอนอยู่ข้างนอกห้อง ตอนนี้เครียดมาเลยค่ะ นอนไม่หลับด้วย วันรุ่งขึ้นเลย วิ่งไปหาแฟนว่าจะทำยังไงดี แฟนบอกต้องให้เวลาท่านสงบอารมณ์ก่อน จะได้ไม่เรื่องเกิดขึ้นอีก พร้อมกำชับว่าห้ามทำอย่างนี้อีก ต้องคุมอารมณ์ให้ได้ แล้วก็ไปขอโทษเขาอีก ทั้งวันมานี้ คือเราเครียดมาก ตกเย็นเลยไปปรึกษาป้าคนสนิทของแม่ ป้าตกใจมากเลยสอนเราว่า ห้ามทำอย่างนี่ เราต้องทนเพราะแม่อาจจะเครียดมาก เพราะทำงานหนัก เราต้องไม่เถียงอะไรเขา แล้วป้าก็แนะนำให้เราไปกราบเท้าขอโทษ ซึ่งป้าจะพาไปเอง
เราก็ทำตาม เราทำไปแล้วร้องไห้ไป บอกว่าจะไม่ทำอีก เขาก็ไม่พูดอะไร จนมาถึงตอนนี้เขาก็ไม่คุยกับเราเลย เราคงคิดว่าต้องทำตัวใหม่แล้ว รอเวลาให้เขาเปิดใจให้เราอีกหน่อย ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ตอนนี้เราสำนึกผิดมากๆ
มันกลายเป็นตราบาปไปแล้ว
แค่อยากให้แม่ให้อภัย แล้วให้โอกาสอีกสักครั้งก็แค่นั้นแหละค่ะ เราต้องการคำแนะนำเพิ่มเพิมอีกน่ะค่ะ ว่าจะมีอะไรที่สามารถทำได้อีก ขอบคุณมากเลยค่ะ
ทะเลาะกับแม่ จนเผลอทำร้ายร่างกายแม่
เมื่อวาน เราได้ทะเลาะกับแม่ อย่างรุงแรงมากค่ะ คือตั้งแต่เด็กเราโดนแม่ตีมาตลอดเวลาเราทำอะไรผิด อย่างตอนนั้นเราอยู่อ.1-3 เราได้ทำแจกันแม่แตก พอแม่มาเห็นก็โมโหมาก ตีเรา หยิกเราจนช้ำไปทัเงตัว กระถืบมีบ้าง พอไม่ได้ดั่งใจก็ว่าถีบตกเก้าอี้ ทุกวัน คนข้างบ้านก็รู้กันดี เวลาแม่เราด่าแล้วจะเสียงดังมากและชอบใช้คำพูดทำร้ายจิตใจเรามากอย่าง ถ้ากูฆ่าได้แล้วไม่ติดคุกกูฆ่าไปแล้ว ถ้ากูย้อนเวลาได้กูจะไม่เอาพ่อมคงเด็ดขาด ทั้งๆที่เราแค่ถามหาแก้วน้ำ เราอดทนมาโดยตลอด แต่พอนานเข้าก็เริ่มไม่ไหว วันนี้เกิดจากล้างห้องน้ำไม่สะอาด แล้วแม่หาว่าไม่สะอาด โกหกทำไม(ใช้คำหยาบคายนะคะ) เราก็บอกว่าไม่สะอาดก็บอกดีๆก็ได้ ไม่เห็นต้องด่าเลย แต่มันทำให้เขาคิดว่าเราเถียง ตอนนั้นเราอยู่ในช่วงติดแฟนด้วย เลยทำให้ดูเหมือนอยู่กับแฟนมากกว่า แล้วก็ด่าๆมากระชากเรา แล้วเราฟิวส์ขาดเลย เราเลยเผลอทำร้ายท่านไป เหตุการณ์มันรุนแรงมาก จนน้องชายต้องวิ่งมากุมตัวเราไว้ เราเหมือนคนขาดสติมากๆพอตั้งสติได้ก็คือเราได้ทำลงไปแล้ว
แม่:ขนาดนี้แล้วกล้าตีกูหรอ
เราก็ยืนนิ่งๆ เขาก็ใส่มารั่วๆ
เรา:แม่ไม่มีสิทธิ์มาตีหนู
แม่:กูมีสิทธิ์!!
เรา:ตามกฎหมายแล้วแม่ไม่มีสิทธิ์ หนูทนมาตลอดเลย
แม่:ถ้าขนาดนั้นเชิญออกจากบ้านกูไปเลย หลังจากนี้จะได้ไม่ต้องใช้คำว่าทน หลังจากนี้ตัดขาดกัน และไปอยู่ที่อื่นเลย กูจะไม่ส่งเสียอะไรอีกแล้ว
(ความจริงมีเยอะกว่านี้แต่สมองเราตอนนี้ จำได้แค่นี้) ตอนนั้นเราสำนึกและเสียใจมาก ร้องไห้กันทั้งคู่ เราเลยหันไปบอกกับน้องชายว่าพี่ทนไม่ไหวเลยทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ ห้ามทำแบบพี่นะ เเม่ก็หันไปโทรฟ้องกับพี่สาวเรา
แถมไล่เรานอนนอกห้องตอนนี้ เราคุยกับแฟน แฟนก็บอกให้ใจเย็นๆแล้วขอโทษแม่ เราทำแล้วแต่ท่านไม่ฟัง บอกอย่ามายุ่งกับกู กูไม่รับรู้
เราไม่รู้จะทำยังไง เครียดมาก แฟนก็บอกอย่าเครียดทำใจให้สงบแล้วผ่อนคลาย แล้วเคยคิดว่าจะทำบังไงต่อ เราก็รอจนตอนนี้ก็นอนอยู่ข้างนอกห้อง ตอนนี้เครียดมาเลยค่ะ นอนไม่หลับด้วย วันรุ่งขึ้นเลย วิ่งไปหาแฟนว่าจะทำยังไงดี แฟนบอกต้องให้เวลาท่านสงบอารมณ์ก่อน จะได้ไม่เรื่องเกิดขึ้นอีก พร้อมกำชับว่าห้ามทำอย่างนี้อีก ต้องคุมอารมณ์ให้ได้ แล้วก็ไปขอโทษเขาอีก ทั้งวันมานี้ คือเราเครียดมาก ตกเย็นเลยไปปรึกษาป้าคนสนิทของแม่ ป้าตกใจมากเลยสอนเราว่า ห้ามทำอย่างนี่ เราต้องทนเพราะแม่อาจจะเครียดมาก เพราะทำงานหนัก เราต้องไม่เถียงอะไรเขา แล้วป้าก็แนะนำให้เราไปกราบเท้าขอโทษ ซึ่งป้าจะพาไปเอง
เราก็ทำตาม เราทำไปแล้วร้องไห้ไป บอกว่าจะไม่ทำอีก เขาก็ไม่พูดอะไร จนมาถึงตอนนี้เขาก็ไม่คุยกับเราเลย เราคงคิดว่าต้องทำตัวใหม่แล้ว รอเวลาให้เขาเปิดใจให้เราอีกหน่อย ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ตอนนี้เราสำนึกผิดมากๆ
มันกลายเป็นตราบาปไปแล้ว
แค่อยากให้แม่ให้อภัย แล้วให้โอกาสอีกสักครั้งก็แค่นั้นแหละค่ะ เราต้องการคำแนะนำเพิ่มเพิมอีกน่ะค่ะ ว่าจะมีอะไรที่สามารถทำได้อีก ขอบคุณมากเลยค่ะ