มนุษยสัมพันธ์แย่มากกๆๆถึงมากที่สุด

ผมอยู่ม.5จะขึ้นม.6แล้วครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่กล้าคุยกับคนอื่นเลย ยิ่งคนที่ไม่รู้จักนี่ผมหลบไปเลยไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จัก จนเพื่อนต้องเข้ามาหาแต่ผมก็คุยกับเพื่อนแบบถามคำตอบคำ ทั้งๆที่อยู่ม.ปลายมาตั้งแต่ม.4แล้วแต่ผมก็ยังคงไม่กล้าคุยกับใครก่อนเหมือนเดิม ผมรู้สึกกลัวเพื่อนๆกลัวคนมากๆเลย ทั้งๆที่เพื่อนเขาไม่บูลลี่ผมแต่ผมก็กลัวไว้ก่อน อาจเป็นเพราะผมมีเพื่อนที่เคยบูลลี่ผมตั้งแต่อยู่ม.ต้น มันก็เลยกลัวจนเสียทักษะเรื่องการเข้าหาคนอื่น ซึ่งตอนนี้เขาก็ไม่บูลลี่ผมแล้วหล่ะ แต่ผมก็ยังกลัวเพื่อนคนนั้นเหมือนเดิมครับ ขอโทษที่พูดไปประเด็นอื่นนะครับ    ผมรู้สึกว่าตัวเองอัธยาศัยไม่ดี เวลามีเพื่อนคนนึงยิงมุขมาผมไปต่อไม่เป็น มันทำให้บรรยากาศที่ตลกๆอยู่ตอนนั้นหายไป ทำให้ผมรู้สึกแย่ที่ทำให้เป็นเช่นนั้น  ผมก็เลยจำเป็นต้องไปอยู่คนเดียว    เวลามีใครมาทักทายผมก็ตอบกลับไปแบบเบาๆเพราะกลัว อาย จนเขาไม่ได้ยินที่ผมพูด     ผมไม่มีเพื่อนสนิทเลยยครับ หรือมีเพื่อนแต่รักษาความสัมพันธ์ไว้ไม่ได้เลย เพราะเพื่อนเขาไปอยู่คุยกับกลุ่มของตัวเอง      และเวลาเพื่อนแนะนำตัวช่วงมาม.4ใหม่ๆเขามาทักผมอีกครั้ง ผมจำชื่อเขาไม่ได้ตั้งหลายครั้งอ่ะครับ จนเขารู้สึกเฟลนิดหน่อยไปเลยทีเดียว ผมก็รู้สึกผิดไปอีกกก    ผมไปไหนไปคนเดียว  หวาดระแวงผู้คน เดินก้มหน้า ใครทักก็ตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูก บุคลิกแย่มากๆ เพราะขาดความมั่นใจ  ไหนจะเรื่องเรียนที่หนักแสนหนักอีก