#WanderWestcoast ตอนที่ 1-2 : Portland รอบเมือง - Seattle แบบคนเวลาน้อย มาแล้วให้คุ้ม

เป็นทริปตะลุยสหรัฐอเมริกาฝั่งตะวันตก เมื่อนานมาแล้ว 5555 เนื่องจากการจองตั๋วไปกลับไว้แล้ว และเวลาจำกัด แต่เราอยากไป Portland Seattle มาก แต่ก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ 2 เมืองนี้มาก เลยเลือกบินมาแบบรวบๆ เที่ยวแบบไม่มีแพลนเท่าไหร่ แต่ใช้กูเกิ้ลหาเอาคร่าวๆ
 
อาจจะไม่ได้อัพเดทข้อมูลอะไร แต่เอาไว้แชร์เป็นประสบการณ์ละกันนะคะ สำหรับ 2 เมืองเด่นของฝั่งตะวันตกตอนเหนือ กับ Portland ดินแดนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น Ozone ของอเมริกา เมืองที่สีเขียวมากๆ ทั้งจากความเป็นต้นไม้ และความรักษ์โลก เป็นเมืองแรกที่งดใช้ถุงพลาสติก กับ Seattle หนึ่งในเมืองน่าอยู่ของอเมริกา

PORTLAND

เราบินมาจาก Los Angeles ถึง Portland ตอนดึก 4-5 ทุ่มเลย ด้วยสายการบิน Southwest สายการบินนี้เลือกที่นั่งแบบใครมาก่อนก็ได้นั่งก่อน แต่จะเรียกขึ้นเครื่องตามโซนที่อยู่บนหน้า Boarding pass โซนจะถูกระบุตอนเราไปเช็คอิน เราไปถึงเร็ว เลือกที่นั่งแบบโล่งๆ เรียบร้อย ก็มีคนนั่งมาเต็มลำอยู่เหมือนกัน แต่ป้าข้างหลังที่ก็เป็นมิตร พูดคุยกะเพื่อนหน้าใหม่คนข้างๆ ตั้งแต่เครื่องออกยันจะแลนด์ดิ้ง แต่ก็ทำให้เห็นว่า คนอเมริกันเขาก็เป็นมิตร คุยกันได้ ก็คุยเม้ามอยกันยาว คนแถวหน้าป้าอย่างเราก็เลยอดหลับไปด้วย
 
เรานอน Airbnb ที่อยู่ค่อนไปทางนอกตัวเมืองหน่อย เพราะย่านที่พักอาศัยในอเมริกาส่วนใหญ่จะถูกแยกออกจาก Downtown พอเราไปถึงกว่าจะเอากระเป๋า กว่าจะขึ้น Tram แล้วต้องต่อรถอีก กลัวไม่ทันแน่ๆ ก็จัดการโบก cab ไปเรียบร้อย ลองสุ่มเสี่ยงเรียกจากสนามบินแบบไม่ใช้ Uber หรือ Lyft ดู ซึ่งก็โอเค พี่แท็กซี่อุตส่าห์บอกว่ามีเบอร์เจ้าของบ้านรึยัง โทรบอกเขารึยัง ให้รอจนเขาออกมารับไหม เราก็กลัวเอ๋อ เลยบอกพี่แกไปว่า อย่าห่วงจ้า สรุป เกือบหาทางเข้าบ้านไม่เจอ 555


เพราะเจ้าของบ้าน Airbnb เขาบอกไว้ว่าบ้านเขาเข้าได้ 24 ชม.เลย มาดึกแค่ไหนก็อย่าห่วง เปิดประตูหลังบ้านได้เลย ความงงคือ บ้านเขาไม่มีรั้วระหว่างบ้านเท่าไหร่ แล้ว 2 ฝั่งมีสโลป รถขึ้นไปจอดเหมือนกัน เลยสุ่มเดินไปเปิดประตู โชคดีว่าถูกบ้าน เขาก็บอกห้องมาเรียบร้อยตั้งแต่ใน message ของ Airbnb
 
เรามีเวลาที่นี่ 1 วันเต็ม กับอีกครึ่งวันก่อนนั่งรถต่อไป Seattle ตื่นเช้ามาเราก็ตัดสินใจแบบฉับพลันว่าจะขับรถเที่ยว เพราะเล็งมาแล้วว่าอยากขับรถ หากระทู้ ศึกษาวิธีการไว้แล้ว แต่ไม่ได้จองรถ เจ้าของบ้านแนะนำเว็บนึงไว้ เหมือน Airbnb แต่เป็นเช่ารถของคนในย่านนั้นๆ ฟีลแบบยืมเพื่อน เขาจอดไว้เฉยๆ ราคาก็จะไม่แรง แต่... เราไม่ได้ Verify แอพมาจากบ้าน เราไม่มีเบอร์ที่นี่ เลย อด!
 
อดแรกผ่านไป ไม่เป็นไร เปิดตึ้ดๆ เจอ Enterprise ให้จองรถวันนี้ ราคาถูก เราก็เอา อยากขับนี่หน่า 55 แต่วันนั้นวันเสาร์มั้ง สาขาที่เปิด ไปนู่นเลยจ้าาาา นั่งรถไป 45 นาที ก็รีบไปกัน โดยเทสรถประจำทางเป็นครั้งแรก เบอร์สายตามที่กูเกิ้ลแมพแนะนำ
 
ความน่ารักกุ๊กกิ๊กของเมืองนี้ก็เริ่มขึ้นตอนเดินไปป้ายรถเมล์ ผ่านซุปเปอร์มาเก็ต ร้านคุณป้าในภาพด้านล่างเลยค่ะ เขาก็แจกฟรีผัก ผลไม้จากสวน ได้มะเขือเทศฟรีมาเข่งนึง เริ่ด! ขอถุงใส่ เพราะต้องเดินทาง เขาก็ให้ด้วย โดยไม่ได้ซื้ออะไรที่ร้านเลย แต่ก็ลำบากชีวิตการหิ้วของพะรุงพะรังไปอีกกกกก


แต่รถประจำทางที่นี่งงจริง งงแบบยังไงก็ไม่เข้าใจ รู้แค่ว่าตอนแรกจ่ายเงิน จะได้ตั๋ว บอกเวลาว่าขึ้นได้ถึงกี่โมง แต่...แต่ ตอนเช้าเราขึ้น บอกจะซื้อเดย์พาส เขาบอกไม่ต้อง ขึ้นฟรี ก็งงไปอีกกกกก คือมันไม่มีเงื่อนไขตายตัวบอกตอนไหนเลยว่าขึ้นฟรี จะใจดีได้ แต่อย่าให้หนูงง 

พอได้รถมาก็ซิ่งไปตามรูทนี้เลย เส้นทางมาตรฐานแบบรูทสั้น ธรรมชาติใกล้ๆ Portland ซึ่งเส้นทางนี้บางจุดเคยเป็นสถานที่ทำภาพยนตร์ Twilight ด้วย พวกฉากในป่าสน เทรลเดินป่าต่างๆ


ใจจริงเราอยากไปเส้นที่เป็น Coast ชายฝั่งมาก แต่คิดว่า น่าจะเสียเวลา และเราไม่คล่องทางเท่าไหร่ สุดท้ายก็เลือกรูทง่ายๆ เราขับไปทางหลวงหลักหมายเลข 84 เป็นคล้ายๆ ทางด่วน แต่ไม่เสียเงิน แล้ววนข้ามสะพานไปวิ่งฝั่งรัฐ Oregon หมายเลข 14 เลาะริมน้ำไปเรื่อยๆ ถนนขับแยกเลนกัน ขับง่าย มีป้ายบอกทาง ยิ่งถ้ามี gps ไม่งงเลย มีช่วงออกจากทางหลวงไปเลาะบนภูเขา ด้วยความที่เขาขับกันกำหนดความเร็วอยู่แล้ว และเคารพกฎเรื่องเส้นจราจรมาก ฉะนั้นไม่มีใครแซง หรือบีบแตรไล่ ขับกันชิลล์เว่อร์ แต่ก็มีช่วงแซงได้ เราก็ชิดขวา ให้เขาแซงไป 

จริงๆ ระหว่างทางจะมีป้ายบอกจุดท่องเที่ยวตลอด ก็แวะได้เรื่อยๆ แต่เวลาเราจำกัด ก็เลยแวะที่เด่นๆ 

Woman's Forum จุดชมวิวที่แบบ รถจอด แล้วถึงเลย เริ่ดมาก แค่นี้ก็สวยตะลึงสำหรับเราแล้ว มีคนเยอะอยู่ แต่ก็ขับมาจอด ถ่ายรูปๆ แล้วก็ไปต่อกัน


Vista House ตรง Crown Point เหมือนเป็นจุดสำนักงานของ Oregon State Park มีของที่ระลึก ร้านกาแฟเล็ก แล้วก็พวกบอร์ดบรรยายพื้นที่ย่านนี้ มาเที่ยววันเสาร์ ก็จะเจอทั้งวัยรุ่น วัยทำงาน หลากหลายวัยเลยเป็นแก๊งค์มาเที่ยวกัน

   
 

Multnomah Falls น้ำตกที่ขึ้นชื่อสุดในย่าน เหมือนทุกคนคือขับรถเพื่อมาปลายทางที่นี่ รถติดมากกกก ซึ่งก็คือรอวนหาที่จอดไปเรื่อยๆ แต่ก็ดูคนไม่เร่งรีบ เหมือนต่อคิวกันไปเรื่อยๆ ที่น้ำตกมีร้านอาหารเล็กๆ เป็นพวกฟาสฟู้ด ยืนทาน เติมพลังแล้วก็เดินขึ้นน้ำตกกันได้ มีตั้งแต่วิวระดับล่าง และมีเทรลเดินขึ้นไปได้เรื่อยๆ แต่เราถอดใจก่อน 5555 เพราะว่ารถติด เลยเลทไปเยอะมาก กลัวกลับไปคืนรถไม่ทัน



จากนั้นขากลับลองวนกลับทางใหม่คือข้ามน้ำไปวิ่งอีกฝั่งหนึ่ง แต่พอดีเห็นป้ายว่าไปดูวิวยอดเขา Mt. Reinier ได้ เลยลองวิ่งไป สรุปหลงอีกตามเคย 5555 เลยได้แวะฟาร์มลาเวนเดอร์แทน ซึ่งฟาร์มก็โรยไปหมดแล้ว ได้สบู่กลิ่นลาเวนเดอร์มาเป็นของต่างหน้าดอกลาเวนเดอร์แทน



หรือจะไปอ่านเต็มๆ รูปเยอะกว่านี้นิดนึง ที่ Blog >>>>>>  Portland // Seattle

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่